[LOVELY's Point of View]
Tumunog ang chime sa may pinto, means bumukas 'yun kaya napalingon kaming lahat. Pumasok si Miss Maggie na may dalang dalawang pizza box.
Okay its Miss Maggie, Lovely. Go back to your senses! The poise Love, the POISE!
I tightly closed my eyes and crossed my fingers while mumbling my ‘poise chant’. But when I opened my eyes, nawala rin lahat dahil sa kunot-noong tingin sa akin ng kupal na si Psalm. Naku! Nasa boiling point na talaga ang dugo ko! Kaya NEVERMIND! Wala na munang poise-poise! Kami-kami lang din naman ang nandito. Might as well I took this as a break.
"Ano ha?!" pabulong pero nanggigigil kong tanong sa kanya.
"Wala. Ang ano mo..." sagot n'ya naman at umiwas ng tingin.
"Oh, hi guys!" she greeted us at lumapit sa pwesto namin. "What are you doing? Bakit n'yo naman iniwan mag-isa du'n si... Pen."
Bahagyang kumunot ang noo n'ya when she noticed the book that I'm holding. I thought magagalit s'ya dahil nangialam kami ng gamit ng cafe. Well technically, si Pen lang naman talaga ang nangialam but nevermind, at least we learned the truth na rin. Miss Maggie suddenly smiled and shook her head.
"Mukhang nakikita ko na kung anong nakita n'ya sa inyo," she amusingly said at pumunta sa pwesto namin kanina. Naupo s'ya sa tabi ni Pen at inalok ito ng pizza. Isa-isa naman kaming sumunod at naupo rin.
"Ano po bang nakita n'ya na nakita n'yo din para po makita din namin 'yung nakita n'yo?"
I glared at Psalm. Nagsisimula na naman s'ya sa mga logical questions n'ya na napaka-nonsense naman.
"Curiosity," Miss Maggie said.
My brows furrowed. Curiosity? Nakitaan nila kami ng curiosity? How come?
Mukhang hindi lang ako ang naguluhan. My comrades seemed to be puzzled too, maybe asking the same question that I have.
"It looks like you did some kind of investigation, huh?" Biglang tanong ni Miss Maggie na parang nang-aasar, yet still smiling.
"Ah, hindi naman po. Tumitingin-tingin lang," sagot ni Psalm.
"Kasi may doubt sila Miss Maggie. Baka daw scam 'yung offer n'yo," I frankly said. Mas maganda na din siguro 'to para masagot na ang mga tanong nila at makapag-decide na kaming tanggapin 'yung trabaho. Yes, dapat tanggapin namin ang trabaho!
Bahagyang lumakas ang tawa ni Miss Maggie at napailing.
"Why? Because we're giving too much privilege to our staff?"
"Kinda," maikling sagot ni Sage.
"Kasi Miss Maggie, parang hindi naman daw po realistic 'yung pagbibigay n'yo ng mga incentive sa staff kung pagbabasehan ang posibleng kitain ng cafe. I mean, the cafe isn't that big." Ako na ang nagpaliwanag. I don't want Psalm to do the questioning, neither Sage. Masyado silang blatant and direct to the point. Baka ma-offend si Miss Maggie sa mga itatanong nila. While Pen? I don't think she'll talk.
"Good point," puri n'ya. "Actually, gusto ko sanang i-discuss 'to kapag tinanggap n'yo na ang trabaho but since natunugan n'yo na din naman, I think I should spill the beans now."
Muli s'yang naupo sa pinuwestuhan n'ya kanina at masinsinan kaming tinignan.
"As you guys already mentioned, the cafe is quite small and can't easily support the needs and expenditures. But the cafe doesn't just serve drinks and meals inside it's walls. Aside from dine in's, tumatanggap din kami ng mga deliveries and caterings though, paminsan-minsan lang nagkakaroon ng catering services ang cafe."
Full attention ako sa pakikinig kay Miss Maggie. I don't want to miss any single detail. Gusto ko din naman kasing maging malinaw ang magiging trabaho namin dito. And if ever na magtanong na naman ang kontrabida boys, at least kaya ko ng ipagtanggol ang cafe. I mean, I really want this job. This is the exact thing that I need for my diversion.
"And...?" Parang atat na atat naman 'tong si Sage.
"And most of all, the cafe accepts an extra service."
"Extra service?!" Sigaw naming lahat. What in the deepest hell does she meant by that? Don't tell me tama ang masamang kutob nila Psalm sa cafe na 'to?
"Not that kind of extra service na iniisip nyo, okay?" Natatawang sagot ni Miss Maggie, giving me relief. "Parang special assignment, ganun."
"Special assignment? Like what?" I asked. Oh merciful God, sana naman hindi 'to 'yung assignment na katulad sa school. I really, definitely hate that.
"Do you guys have dreams?" Miss Maggie asked out of nowhere.
"Of course you have," Mabilis n'yang pagsagot sa sarili n'yang tanong. But I guess, Pen wants to disagree with that. Bigla kasi s'yang napa-ubo.
"Ganito kasi 'yan, the owner has his own project called Dreamers. Ang aim n'ya is to help people to make their dreams come true. Noong una, that service is free but since nagi-insist ang mga client na magbayad, tinanggap n'ya na lang hanggang sa naging parte na ito ng services ng cafe,"
"Then, naisipan ng owner na kumuha ng staff na hindi lang tatao sa business n'ya kundi hahalili din sa project na ginagawa n'ya. And you're the hired staffs. So technically, gusto ng owner na gawin n'yo ang ginagawa n'ya. The owner wants you to make dreams come true." Mahabang paliwanag ni Miss Maggie that also led to a long, as in very long silence.
Honestly, I don't like long silence. It give me creeps. Pakiramdam ko kasi nasa sementeryo ako or something like that. But now, the silence that is engulfing us is so unusual. I often break the ice pero kakaiba ngayon. As in natameme ako. I can't even utter a word! Parang lahat kami nag-freeze nang maipaliwanag ni Miss Maggie ang iba pang ginagawa at purpose ng cafe.
To be honest, I only wanted to wear a cute cafe uniform, serve drinks and meals and have a chance to interact with cute guy customers kaya naisip kong mag-apply ng trabaho sa Dreams cafe. Parang naging bonus na lang sa akin ang sweldo at ang sinabing libreng bakasyon ni Miss Maggie. But thanks to Sage and Psalm's curious, doubtful and investigative minds, naging complicated ang situation namin sa pagtanggap ng offer dahil napilitan na ang manager na ilabas ang lahat. I mean, it blown me away big time!
"This is crazy," After an ages of silence nagsalita na si Sage, halos hindi din makapaniwala sa pinaliwanag ni Miss Maggie.
"I mean, why would you guys even do that?" Dagdag n'ya pa.
"Oo nga, Miss M. May saltik ba 'yung owner n'yo?"
Bingo! 'Yun din ang gusto kong itanong. Buti na lang na-voice out agad ni Psalm. Ayaw ko kasing ako mismo ang magtanong because somehow, I know it's kinda below the belt. Like, it's already affront.
Miss Maggie raised her stare na parang nag-iisip s'ya.
"Medyo," Sagot n'ya. "I won't deny the fact that the cafe's owner is a little, kinda, somehow, quite eccentric." She added, doing some kind of hand gestures dahil parang hindi n'ya makuha ang tamang term para i-discribe ang owner ng cafe.
"And mad," dugtong ni Sage.
"Baliw," sabad ni Psalm.
"Abnormal," Halos masampal ko ang bibig ko nang dumulas ang dila ko. It was just supposed to be in my head! God, ba't ko nasabi?
"and a dreamer,"
Napalingon kaming lahat kay Pen. Not just because nagsalita s'ya but dahil na rin sa sinabi n'ya. Did she just said dreamer? Like dreamer na parang nananaginip lang or dreamer na as in nangangarap? I think it's the first one. The owner of this cafe is certainly daydreaming! Para s'yang nananaginip ng gising sa gusto n'yang gawin namin.
"Naisip ko lang..." Obvious na nag-aalangan si Pen na magsalita but I can see that she's trying. "Naisip ko lang na wala namang mali sa gusto n'yang mangyari. Ang ibig kong sabihin, ano namang masama kung tutulong tayo sa pagtupad ng pangarap ng iba?"
[LOVELY's Point of View] I opened the door of my condo with a heavy feeling. You know? That certain kind of feeling na wala ka namang masyadong ginawa pero pakiramdam mo, pagod na pagod ka? I feel like I'm craving for a rest pero hindi ko alam kung paano gagawin, kung saan ko hahanapin. I know this is not just because of what happened earlier sa cafe. I am experiencing this for quite some time already simula nang maisipan kong bumukod kina mommy. I don't know. Maybe I'm just homesick or whatever. Hayst. Kaya mas gusto kong lumalabas at may kinakausap, e. In that way, I temporarily forget this toxic feeling. Oh, curious what happened in the cafe before we parted ways? Well, matapos ipaliwanag ni Miss Maggie ang special purpose and extra service kuno ng cafe, na sobrang gumulat sa amin, napagdesisyunan ng lahat na ipasabukas na lang ang pagd-decide whether we will say yes to the job or not. Kahit naman kasi sinong na
[LOVELY's Point of View]Saktong 10 am nang huminto ang sinasakyan kong taxi sa harap ng cafe. Pagbaba ko ng sasakyan ay nakita ko si Pen na kadarating lang din na dire-diretso sa patio. She stopped meters away from the glass door. Nakangiti akong lumapit at tumabi sa kanya."Good morning!" I beamed. Bahagya pa s'yang nagulat but naka-recover din agad then she smiled— a genuine one. Unlike kahapon na halatang pilit. But still, 'yung mata n'ya malamlam pa din like she always lack sleep. Para 'yung babagsak palagi. She's not taking drugs naman siguro 'no?"Grabe, nae-excite na ako Pen. Hindi na ako makapag-antay na maging official staff." I know she won't say anything pero hindi ko naman inakalang tititigan n'ya talaga ako ng matagal."Why? Is there something on my face? May dumi ba?" I asked and wiped my face agad."W-wala. 'Yung... 'yung pagsasalita mo kasi. D-diretso na."
[LOVELY's Point of View] "Kasalanan mo talaga 'to," Psalm said to me for the nth time habang naglalakad kami sa pasilyo ng St. Andrews Hospital. Yep, sa ospital and no, wala namang na-confine sa amin dito or whatever. If you're thinking that something bad happened to Luisa, the customer who went to the cafe earlier, you're definitely wrong. Nandito kami dahil dito kami tutupad ng isang munting pangarap and I'm so excited! And yeah, a bit nervous. Galing pa lang kami sa Nurse's station para itanong kung pwede ba 'yung balak naming gawin. But there's no luck. "Kapag talaga 'to pumalpak, ikaw ang may kasalanan. Ikaw lang, " he murmured. "Ano ba naman? When pa kayo nag-join force ni Pen sa pagiging nega, ha? Don't you know the phrase think positive lang?" I blatantly said. God! Mas naii-stress ako sa ka-negahan ng isang 'to. Dapat pala si Pen o si Sage na lang ang isinama ko. Bakit naman kasi naisip ko pang magagamit k
[LOVELY's Point of View] "Sage, let's go. Wala tayong mapapala sa mga taong inconsiderate at hindi marunong umintindi." Hinila ko ang braso ni Sage para sana umalis na but he didn't budge. Napakunot tuloy ako ng noo at binalingan s'ya ng nagtatanong na ekspresyon pero diretso lang ang tingin n'ya sa direktor. Goodness, Sage! Bat di ka gumagalaw? May balak ka bang mag-stay sa impyerno kasama ang servant-like ni Satan? "Sage—" "If you don't mind Dr. Yuzon, meron ho ba kayong anak o kahit na sinong bata na malapit sa inyo?" Napatigil ako nang biglang nagtanong si Sage. Tinignan ko ang walang pakundungang direktor. I saw his expression slightly soften and his eyes startled. Siguro dahil he didn't expect that question from Sage. "I bet there is." Sage deduced. "Isipin n'yo ho na humiling ang bat
"Sheez, it's already 11:40. Double time, Pen!" Kabado kong sambit at itinuloy ang pagkakabit ng mga balloons sa ceiling habang si Pen naman ang nag-i-inflate nun. Maingat akong bumaba sa pagkakatapak ko sa sofa at muling napatingin sa relo ko. "God! Asan na ba ang dalawang 'yun? Magigising na si Lyka pero wala pa ang foods." I'm super duper really stress right now, as in! We're almost done decorating the room but I feel like it's still not enough. I mean, hindi ganito 'yung na-imagine kong magiging itsura ng lugar. Kulang 'yung mga decorations na nabili nina Pen kaya binawi na lang namin sa balloons. Tapos medyo nasira 'yung cake dahil sa pagmamadali namin kanina. And now wala pa ang pinadeliver naming foods. Argh! This is a disaster. "Lovely, kalma ka lang." Bulong ni Pen nang makalapit s'ya sa akin at bahagyang tinapik ang balikat ko. "No, Pen. I can't calm down. Can't you see? Everything seems so wrong. This is a disaster! Hindi... hindi da
[PSALM's Point of View] Banayad ang takbo ng sinasakyan naming taxi papunta sa cafe. Napagdesisyunan kasi naming bumalik doon para ipaalam kay Miss Maggie ang nangyari kanina. Sana lang talaga ay nandun na s'ya. Pahamak pa naman 'yang palagi n'yang pagsulpot ng late. Napabuntong-hininga ako. Nakakapanibago ang katahimikan sa aming apat. Dala na rin siguro ng pagod. Nilingon ko ang katabi kong si Pen na tamad lang na nakaupo at tuwid na tuwid ang itsura. Sa kabila n'ya naman ay ang brutal na si Lovely. Naka-angkla at nakasandal na naman s'ya kay Pen na akala mo batang mawawala kapag nakabitaw. Si Sage naman ay nasa harapan, sa passenger seat. Nakasilip lang s'ya sa labas. Naramdaman ko ang pag-vibrate ng cellphone ko kaya agad ko itong sinilip. Akala ko galing kay papa ang text message dahil palagi ko s'yang pinapaalalahanan na i-text ako kapag may kailangan s'ya o may emergency sa bahay pero text message mula sa ba
"Psalm,""Ay kape!" Gulat kong sigaw at muntik ng mabitawan ang cellphone ko. Mabuti na lang dahil nasalo ko ito. Wala na akong maipapalit dito kung nagkataon! Masama ko s'yang tinignan na prente lang na nakatayo sa may pinto."Ano ba naman pareng Sage! Lakas mong mantrip, ah?""You looked like a stiff statue there," pagpansin n'ya. Hindi ko na lang s'ya sinagot at ibinulsa ang cellphone ko. "Miss Maggie is upstairs. Kailangan ka daw dun."Agad akong pumasok nang marinig na nasa taas si Miss Maggie. Umakyat kami ng hagdan at narating ang isang kahoy na pinto. Si Sage na ang nagbukas nito at pinauna akong pumasok. Nandoon na si Pen at Lovely na nakaupo sa harap ng mahabang mesa na parang conference table. Nandoon din si Miss Maggie na as usual, nakangiti na naman."Alright! It's good to see the four of you," panimula n'ya."Bad trip ka naman Miss
[PSALM's Point of View]"So I'll see you guys on Monday? Six am ang opening ng cafe so I am expecting that the four of you will be here early than six. Linggo bukas, maintenance day. Ipapaayos ko na ang buong cafe at ipapagawa ko na din ang uniform n'yo. Don't worry, your uniform will be done ora mismo."Napatango na lang kami sa sinabi ni Miss Maggie. Wala pa ding may ganang mag-ingay. Kahit ako, hindi pa ako makapaniwala sa ginawa ko."And oh, by the way, nasa bank account na ng cafe ang binayad ng customer n'yo kanina. Idadagdag ko na 'yun sa sweldo n'yo for next week. So, that's all for today. You can go now, relax, enjoy the rest of your weekend and see you!"Isa-isang nagpaalam ang mga kasama ko. Sinadya kong magpaiwan para sana makausap si Miss Maggie."Miss M?" Pagtawag ko sa pansin n'ya. Tumigil s'ya sa paglalagay ng mga kontrata sa envelope at binalingan ako ng tingin.