"Kumain ka na ba? Gabi na, eh. Gusto mo bang kumain? 'Di ba sabi ko sayo babawi ako?" Hindi ko kasi kaya 'yung sinabi niya. Bumibilis ang tibok ng puso ko. My ghad! Magpatingin na kaya ako? Hindi ko alam kung seryoso ba siya doon o hindi?"Anything?" sagot niya. "Kung pakainin kaya kita ng tae ko? Kakainin mo ba?" Tinignan niya ako ng seryoso dahil sa sinabi ko kaya natawa ako. Nagbibiro lang naman ako. Anything kasi sagot niya. Pwede naman kasi siyang magbigay ng specific na makakain namin."What about the Japanese Restaurant?""The food at the Japanese Restaurant is not healthy," saad niya. Bakit ba ayaw niya ng pagkaing meron sa Japanese Restaurant?"Kung ayaw mo? Eh, 'di saan tayo kakain? Malamang sa plato," pamimilosopo ko. Napabuntong-hininga siya kaya natawa ako. "Gusto mo bang lutuan na lang kita?" Mas mapapamura pa ako kapag nilutuan ko na lang siya. Napatigil siya sa paglalakad ng sabihin ko 'yun. "Cook? What do you mean by that word?"Eh? Akala ko ba matalino siya?"Hi
"Sami? Pupunta ba tayo sa university nila Kai at Layne?""H*ck, Anne! Sinabi ng hindi tayo pinapapunta doon nila at wala namang sinabi sila Layne na pumunta tayo. Anne, bawal tayo doon sa university nila. Dahil hindi naman tayo nag-aaral doon," inis na paliwanag ni Sami."Please?! Punta tayo! Ime-message ko sila Kai," pagmamatigas ko sa kanya. Gusto ko talagang makausap siya. "Yes! Yes! Oo na! Matigil ka lang. Paulit-ulit ka! Ang kulit mo grabe!" Napangiti naman ako sa sinabi ng kaibigan ko. Nag-message na rin ako kala Kai at Layne na pupunta kami sa university nila. Tuwang-tuwa naman silang dalawa sa message ko. Wala na rin daw silang klase. Nandoon daw silang dalawa sa dati naming tinambayan ng unang punta namin."Sis, dito!" Salubong sa amin nila Kai. "Sa cafeteria tayo."'Yung cafeteria nila ay parang sa mga restaurant dahil may mga waiter na pumupunta sa bawat lamesa para kuhain ang order nila. Napabuntong-hininga ako kasi bawat paglakad namin ay may nadadaan kaming mga kakil
"Marami naman pala ditong mga magagandang babae na pwede mong magustuhan. Hindi mo ba sila type? Wala ka bang nagustuhan sa kanila?" Pangungulit ko na naman agad niya akong tinaasan ng isang kilay. "I don't like beautiful women. I prefer a someone with clean intentions," seryosong saad niya na walang halong biro. "Like you."May mga nagpapakilig rin namang ibang lalaki sa akin pero hindi naman ako ganito kiligin. Pero kay crush kakaiba. "'Yung seryoso kasi. Ano ba ang type mo sa isang babae?" tanong ko sa kanya. Para mawala ang awkward na atmosphere sa pagitan naming dalawa."I don't have a type," he said.Hmp, napakaimposible naman."Yung maganda ba?" Maganda si Claire the malandi pero MAS maganda ako kesa sa kanya. Umiling siya."Yung sexy ba?" Sexy si Claire the malandi pero MAS sexy ako kesa sa kanya. Pinagtaasan niya ako kilay at umiling."Yung maarte ba?" Sakto lang namang pagkaarte ko hindi kagaya ng Caire the malandi na sobrang arte kung magsalita. Napairap siya at umil
"May announcement raw mamaya pagkatapos ng lunchtime. Kaya wala na tayong pasok." "Announcement? Na naman?! Pwede bang 'wag na lang umattend?" tanong ko sabay hikab. Inaantok talaga kasi ako."Lahat daw ng college student required daw umattend sa announcement mamaya. Ibig sabihin ay kailangan nating dumalo," sagot ni Sami. "May multa raw kapag hindi dumalo," biglang saad naman ni Karl. "Kailan pa nagkaroon ng multa kapag hindi dadalo sa announcement?" takang tanong ko."Ipinatupad iyan ng pinanganak ka. Kuripot ka na nga, tapos tamad ka pa." Pang-aasar niya, pero imbis na patulan siya hindi na lang ako nagsalita. Wala ako sa mood makipagbangayan sa kaniya lalo na't kulang ako sa tulog.Natapos ang lunchtime namin ay dumiretso na kaming tatlo nila Karl at Sami sa auditorium. Hindi naman talaga ako nakikinig kapag may ganito, nakakatamad kasi. Nilabas ko ang cellphone ko dahil nabo-bored ako sa ina-announce. Nakita kong online si crush.roseannemsb: Anong oras fling date natin?kali
Kakain na sana ako ng bigla na lang tumunog ang cellphone ko kaya kinuha ko 'to nakita kong may message si Mama sa akin. From: MamaAnak, kailan ka uuwi rito? Namimiss ka na araw ng Lola at Tiya mo lalong lalo na ako anak.Nag-reply ako kaagad kay Mama. Ang tagal na nung huli ko siyang naka-text. Kung hindi ako nagkakamali ay 'yun 'yung nakainuman namin ang kaibigan ni crush sa condo nito.To: MamaMa, miss ko na rin po kayo nila Lola at Tiya baka po sa holy week po ako makauwi d'yan. Nami-miss ko na rin po ang sariwang hangin d'yan sa probinsya, Ma. Pati ang farm natin.From: MamaMukhang hindi mo naman kami nami-miss anak. Minsan ka lang mag-text o tumawag. Kung hindi pa nga ako nagte-text hindi ka pa magme-message. Anak naman huwag mong tipirin ng masyado ang pera mo. Baka hindi ka na kumakain dahil sa kakatipid mo?To: MamaHuwag po kayo mag-alala. Kumakain naman po ako sa tamang oras kahit papaano. Sorry, Ma.From: MamaAnak, huwag mo naman tipirin ang pera mo ng masyado. Nagpad
"Mag-ingat po lagi kayo, Nay. Take care of your health," nakangiti kong paalala sa aking pasyente na Nanay. Nakatayo akong pinagmamasdan siyang papalabas ng hospital. Kapag may nakikita akong nahihirapan na pasyenteng lumabas ay lumalapit ako at tinutulungan sila."Tapos na duty mo?" tanong sa akin ni Mary isa sa mga kapwa ko doktora."Yes," nakangiti kong sagot dito. Excited na akong makauwi. "I can rest now."Nakakapagod ang mag-duty ng 2 ng umaga hanggang 10 ng gabi. Mahigit 8 oras yata ang nilaan ko sa loob ng operating room. Dahil dagsa ang mga pasyente na kailangan operahan. Tapos binisita ko pa ang aking mga ibang pasyente. "Kumain ka na?" tanong sa akin ni Lorraine ang isa ko pang kapwa doktora. Kagaya ko ay may hawak-hawak din itong medical result ng mga pasyente namin. Kailangan kasi namin i-check ang mga medical result ng mga pasyente namin. Kailangan namin masiguro na maayos sila at unti-unting gumagaling. Nakangiti naman akong umiling dito bilang sagot. "Tara? Kain ta
"Bilisan mo namang kumilos d'yan, Anne!" I sighed while arranging my things I needed. My friend was watching me while I was organizing my things, she was standing there at the door of the room and she had just finished getting dressed and preparing her things. She is just waiting for me, this girl is still very impatient.She is Samantha but we call her Sami. She said she doesn't like the way we call her Samantha because she remembers her ex. Kaibigan ko siya at kasama sa condo-ng tinitirhan ko. Hindi na yata kami naghiwalay nitong babaeng 'to. Since we met in kindergarten, we have always been together and until now. Anim kaming magkakaibigan kaso nasa ibang university ang apat."Why are you in such a hurry? Do you have a date?! Ang aga-aga pa minamadali mo 'ko sa ginagawa ko! Mamaya n'yan may makalimutan akong ilagay sa bag ko!" Tumayo siya ng tuwid at inayos ang bag niyang nakasabit na sa kanyang likuran at may hawak-hawak na project niya."Bahala ka d'yan! Kailangan ko pang ipasa
Kinabukasan, maaga akong gumising na dahil sa ngayon ay may duty ako sa LS Hospital ng university namin. My friend Sami was still asleep when I left our condo. We both share a condo and we also attend the same university where we study."Good morning, Dra. Buenaventura! Ang aga natin, ah? 6:30 palang, oh! 'Di ba mga 8 ang duty mo, 'di ba?" tanong ng isa kong kapwa medisina rin. "Ah...wala bibisitahin ko kasi 'yung mga naging pasyente ko. Good morning rin!" naiilang na saad ko dito. "Sige, ah? Una na ako.""Sige," saad nito at muli akong nginitian.Ang totoo niyan mamaya pa talaga ang duty ko pero nagbabakasakali kasi akong makita ulit si Dr. Dela Vega na iyon dito. Kaya maaga akong pumasok kaso parang wala. What is his full name kaya? Where does he study? It's very impossible na he is also studying at Little Star University, eh."Hoy, Anne! Sino hinahanap mo?" curious na tanong ni Mary ang kaibigan ko dito sa LS hospital. Sa LSU rin siya nag-aaral kaklase ko sa medisina."H-Ha?" "Ka