Nagkunwari akong tulog kahit na ang totoo ay hindi talaga ako makatulog. Nararamdaman ko na hindi rin makatulog si Esther sa sahig na hinihigaan niya dahil naririnig ko ang malalakas niyang buntung-hininga.Iniisip ko kung paano ko sisimulan ang mamuhay na mag-isa. Kaya ko ba? Tawagan ko na lang siguro si Lola Aurora para humingi ng tulong. Kailangan kong maipaayos ang kotse ko na regalo pa naman sa akin ni papa noong birthday ko. Wala pang dalawang buwan nasira ko na. "Uuwi na lang siguro ako sa bahay ni Lola. Pwede naman sana akong dumeretso doon pero bakit dito ko pa naisip pumunta," sabi ng right side ng utak ko."Kasi si Esther lang ang nasa isip mo," sabi naman ng left side ng utak ko.Nababaliw na ako. Hindi ko namamalayang napapangiti na ako sa mga iniisip ko. "Alam kong gising ka pa. Pwede ba tayong mag-usap?" tanong sa akin ni Esther na ikinagulat ko. Hindi ako agad nakapagsalita.Bumangon siya at umupo sa dulo ng kama na hinihigaan ko kaya agad din akong bumangon at tuma
Madilim pa nang dumating ako sa bahay. Dahan-dahan kong binuksan ang gate namin maging ang pintuan ng aming bahay na halatang inaasahan ang aking pag-uwi dahil hindi ito naka-lock. Pagpasok ko sa sala ay bumungad sa akin ang nakadekwatrong si kuya Daniel. Agad na dumako ang tingin niya sa akin na para bang isa akong kaaway na biglang pumasok sa bahay niya. "Mabuti naman at sumunod ka sa utos ko. Anong nangyayari sa'yo Paul? Pinapahiya mo ako sa pinaggagawa mo," tiim-bagang sabi ni Kuya Daniel. "Ano po ba ang ginawa ko na ikinakagalit mo kuya?" nagtatakang tanong ko. "Hindi mo alam? O nagkukunwari kang inosente sa mga katarantaduhan mo," sigaw niya. "Bukod sa pambubugbog ko kay Mark wala na akong alam na ginawa kong katarantaduhan," nakasimangot kong sabi. "Panoorin mo ito," saad niya sabay abot sa akin ng cellphone niya. Kinuha ko naman ito agad at pinanood ang video na naroon. Laking gulat ko nang makita ko ang aking sarili na pinagbabasag ang mga bote ng alak sa aking harapa
Habang naglalakad ako sa hallway ng ospital ay napapaisip ako kung makikisali ba ako sa grupo nila Frederick. Kung noon pa man ay sinusubaybayan na nila ako, ibig sabihin ay alam na rin nila ang tungkol sa panloloko sa akin ni Angela at Mark. Ngunit bakit kailangang sabihin nila na padala ako ng kalaban nila para magmanman sa kanila? May nalalaman ba sila na hindi ko alam? May ginawa kaya ako sa gabing nasa bar ako nang hindi ko nalalaman? Kailangan kong tanungin si Kuya Daniel kung may video pa siya sa mga nangyari. Marahil ay may video pa akong hindi napapanood. Takbo-lakad ang ginawa ko para makalabas agad sa hospital na iyon ngunit biglang may bumundol sa akin na isang lalaki. Muntik akong nawalan ng balance ngunit ang taong bumangga sa akin ay parang walang pakialam. Ni hindi man lang ito humingi ng paumanhin sa ginawa niya.Kunot-noo akong tumingin sa lalaki na hindi naman nag-abalang lumingon sa akin dahil nagmamadaling pumasok na isang kwarto. Ilang sandali pa ay may humahan
Tumigil si Frederick sa paglalakad at ganun din sina Julius, Kier, at Kyle. Kaya tumigil din ako at tumingin sa kanila."May problema ba bro?" Nagtatakang tanong ko kay Frederick. "Kapag sinabi kong takbo, tumakbo na kayo at iligtas ang mga sarili ninyo. Hindi natin sila kakayanin dahil marami sila at may mga armas sila. Kaya umiwas na lang muna tayo," seryosong sabi ni Frederick."May paparating na jeep bro, sumakay na tayo," saad ni Julius."Ok, Ready.Get set.Sakay.Pagkasabi ni Frederick ng sakay ay agad silang naglambitin sa kadarating na sasakyan. At dahil naguguluhan pa rin ako ay hindi ako nakapaglambitin ngunit humina ang takbo ng sasakyan kaya humabol ako at sumakay sa sa likuran nito. Umupo ako sa mismong pintuan nito na kung saan nakaharap ako sa labas.Kitang-kita ko ang mga kalaban namin na humabol ngunit bumilis na ang takbo ng sinasakyan naming jeep kaya tumigil din sila sa paghabol. "Woooh…Muntik na tayo dun," saad ni Kier."Bro may nakasunod pa rin. Anim sila at
"Tigilan niyo na siya. Kaya lang naman siya pumunta dito dahil gusto niyang patunayan na mahal niya ako at seryoso siya sa akin. Parang awa niyo na po. Huwag niyo siyang patayin. Tama na please?" pakiusap ni Marie kay Kyle at Kier na walang tigil sa pambubugbog sa boyfriend niya.Nakamasid lang ako sa kanila habang pinagsusuntok at pinagsisipa nila ang lalaki.Lumapit sa akin si Marie at humingi ng tulong."Please tulungan mo siya. Tinulungan ka na din niya minsan kaya tulungan mo rin siya ngayon. Para sa anak namin. Buntis ako ngayon at hindi ko pa iyon nasasabi sa kanya. Ayaw kong mawalan ng ama ang anak ko kaya nakikiusap ako sa'yo," pagmamakaawa niya sa akin.Nakaramdam naman ako ng awa kay Marie at sa ipinagbubuntis niya kaya nilapitan ko sina Kyle at Kier at pinatigil sila sa ginagawa nilang pananakit sa lalaki. Marunong din naman akong tumanaw ng utang na loob."Bro tama na yan. Give him one more chance to live. Para sa kabayaran ng ginawa niyang pagliligtas sa akin noon," sabi
Itinakwil ako ni papa dahil lang sa hindi niya nagustuhan ang pagbabago ko. Labis ang hinanakit ko sa kanya dahil sa pagpapalayas niya sa akin na wala man lang binigay na kahit ano. Maging ang cellphone ko, wallet o mga personal kong gamit ay wala.Para lang akong basang sisiw na nawawala sa gitna ng ulan na walang masilungan at walang malapitan.Ang aking mga luha ay sumasabay na sa pag-agos ng tubig-ulan habang nanginginig na ako sa lamig at nanghihina dahil sa sakit na aking nararamdaman physical at emotional.Parang gusto ko ng sumuko. Napakalaki ba ng kasalanan ko para magdusa ng ganito? Napaka unfair talaga ng buhay. Sa dinami-dami ng tao sa mundo, bakit ako pa. Bakit ako pa ang nasasaktan ng paulit-ulit, hindi lamang sa babaeng minamahal ko kundi maging sa pamilya at kaibigan ko.Hindi ko na kaya, nanghihina na ako. Hindi ko na kayang maglakad pa ng malayo para hanapin ang kapalaran ko. Sobrang sakit na ng ulo at katawan ko. Nagdidilim na ang aking paningin. Gusto ng bumigay ng
"Kanina pa ako tawag ng tawag hindi ka man lang sumagot agad. Saan ka? Kasama mo ba si Lola? Kaninong mga patak ng dugo ang nandito sa kwarto ko?" Bungad ko sa katulong namin pagkasagot niya sa tawag ko."Se-señorito si Do-donya A-aurora po," nauutal niyang sabi."Anong nangyari kay Lola?" saad ko."Nandito po kami sa Makati Medical Center. Pumunta na po kayo dito. Malolow batt na po ang toot…toot…toot ….toot..toot.." naputol na linya."Shit! Naputol pa talaga ang linya," sambit ko na lang.Nagmadali akong pumunta sa Makati Medical Center dahil sa sinabi ng katulong. Dahil sa kagustuhan kong makarating agad sa ospital ay muntik pa akong madisgrasya. Inaamin kong lasing ako kanina pero noong marinig kong nasa hospital sina lola ay nawala ang kalasingan ko.Pagdating ko sa parking lot ng hospital ay hindi ko na naipark ng mabuti ang kotse kong ibinigay sa akin Lola three months ago.Dumeretso ako sa nars station at tinanong kung saan ang kwarto ni Lola Aurora. Sinabi naman agad ng Nars
"Napatawag ka bro? May problema ba?" nagtatakang tanong ni Frederick. "Bro, tama nga kayo. Nagsisimula na sila. Pwede ba kayong pumunta rito? Hindi kasi ako pinayagan ni lola na lumabas dahil sa nangyari kanina," sabi ko sa kabilang linya."What do you mean? Anong nangyari?" tanong ni Frederick na may halong pag-aalala."Ikuwento ko na lang sa inyo dito. I need you now, ASAP. May importante akong sasabihin,"seryosong sabi ko."Ok Bro. Pupunta kami diyan. Tawagan ko lang saglit si Bryan dahil wala pa rin siya hanggang ngayon," sagot ni Frederick sa kabilang linya."Sige bro. Diretso na lang kayo dito sa kwarto ko mamaya. Ingat kayo," sabi ko at pinatay ko na ang tawag ko. Pagkababa ko ng cellphone ko ay nahiga muna ako sa aking kama. Naalala ko ang mga sinabi sa akin ni Attorney kanina."Kailangan mong idemanda ang taong nagbabanta sa buhay mo. Ipaalam mo sa mga pulis na may gustong pumatay sa'yo baka sakaling magawan nila ng paraan para iligtas ka," seryosong sabi ni Attorney. "Ay