Share
Chapter 15
Xhaeise LunaAnnyeong readers. I hope everything is fin. Sorry kung matagal akong nakakapag-update, inuuna ko kasi ang mga school activities ko. Hope you will love and continue to read CTI and don't forget to invite your friends and loved ones to resd my story. I miss you all. Lovelots. - Xhaeise
Related chapters
Colder than Ice Chapter 16
Qhuizhiah’s POV Ilang linggo na rin ang nakalipas pero heto pa rin ako’t pilit iniintindi ang estrangherong nararamdaman ko. Hindi ko alam kung kailan ‘to nagsimula, nagmistula itong isa magandang bulaklak na misteryosong tumubo na lang bigla sa isang hardin at dahan-dahang namumukadkad, sa kabila ng kagandahan nito isa pa rin itong misteryoso para sa hardinero, maraming tanong ang naglalaro sa isispan niya, anong klaseng bulaklak ito? Saan ito nanggaling, ano ang pangalan nito at kung paano ito alagaan? At sa kadahilanang bago ito para sa kanya walang siyang kaalam-alam kung ano ang dapat na gawin at hindi dapat gawin upang ma-protektahan niya ito o kung ito ba’y nakakalasong halaman na delikadong patuloy na tumubo sa kanyang hardin at maging sanhi pa upang hindi niya mapapanatili ang pag-alaga sa iba pa niyang mga bulaklak. Ngunit kahit misteryoso ito para sa hardinero itinago niya pa rin ito at inalagaan, alam naman niyang posibleng magiging isa itong banta para sa kanyang hardin
Colder than Ice Chapter 17
Quizhiah's POVWe we’re on our way sa isang resort na pagmamay-ari nila Rhein. Napagdesisyonan kasi nilang mag-outing, ayaw ko sanang sumama kaso ilang araw na akong kinukulit ni Mari prior to this day.Pagmamay-ari ni Rhein ang van ginagamit namin ngayon. Nakapwesto ako ngayon malapit sa bintana habang naka-earphones at nakikinig ng kantang ‘weak’. Nasa-tabi ko din si Louise na payapang umiidlip, habang ako nakasandal sa bintana at ini-enjoy ang bawat view na nakikita sa daan.Ini-enjoy ko lang ang view at walang paki sa mga kasama ko nang marinig ko si Rhein na nagsalita. “Lou, pwede bang magpalit kayo ng pwesto ni Zi?” Naphinto ako sa pags-sight viewing dahil sa narinig ko at agad na-focus ang atensyon ko sa mga kasama sa sasakyan. Naririnig ko ang usapan nila kahit naka-earphones ako dahil naka-low volume lamang ito. Napadilat ng kanyang mga mata si Louise at nakasimangot na kinukusot ang mga mata, “Ako ang unang naka-upo dito e,” saad nito at umidlip ulit.“Sige na please, save
Colder than Ice Chapter 18
Third Person's POVMag a-alas dose na ng gabi pero nand’on pa rin si Zi sa pwesto kung saan siya iniwan ni Qhuizhiah, naghihintay na dalawin ng antok, iniisip ang bawat katagang binitawan ni Qhuizhiah kanina sa pag-uusap nila. Pakiwari niya’y malalim ang mga kahulugan nito, ibig niya itong maintindihan ngunit nagmistula itong mystery item sa kanya katulad ng nararamdaman niya para kay Qhuizhiah. Aware siya na may kakaibang nangyayari sa kanya sa tuwing ramdam niya ang presensya ni Qhuizhiah, nagdudulot ito ng kakaibang tension sa kalooban niya, napapatanong din siya sa sarili niya kung hanggang saan ang kakayahan niyang magtago ng kanyang nararamdaman para sa babae.Sa kabilang banda naman, nakahiga na si Qhuizhiah sa kama pinipilit na ipikit ang mga mata ngunit kusa itong bumubuka. Lumabas siya ng kwartong tinutuloyan nilang magbarkada, gusto niyang mahimasmasan ang sarili at ang waring naglalakbay na isipan sa ibang parte ng mundo. Hindi niya malaman-laman kung saan siya dadalhin ng
Colder than Ice Chapter 19
Zi Shien's POVPara pa rin akong nananaginip ngayon, hindi ako makapaniwalang close na naman kami ulit dalawa ni Qhuizhiah. Pangalawang araw na naming dito sa resort at masasabi kong sobrang nag-enjoy kami, lalong-lalo na ako. Ang ganda naman kasi ng view dito sa resort at ang refreshing pa ng tubig sa dagat kaya naman ang saya-saya ko, lalo pa’t nakikita ko si Qhuizhiah na sobrang nag-enjoy, hindi man klaro sa kanya pero alam kong masaya siya. Napa-isip tuloy ako kung darating ba ang araw na ako naman ang dahilan ng kanyang kasayahan. Napapangiti akong pinagmamasdan si Zhiah na naglalaro sa tubig at hindi ko na namamalayan ang papalapit na si Rhein.“Hindi halatang sobrang saya natin Zi ah,” pangiti-ngiting usal nito. Makahulugan ang mga tingin nito sa akin at may panunukso sa boses nito. “Syempre, nandito tayo para mag-enjoy. Ano pa bang purpose ng bonding na’to kung hindi rin lang naman tayo mag-enjoy,” sagot ko. Muli na naman siyang ngumiti ng may halong kahulugan at tumingin sa g
Colder than Ice Chapter 20
Zi Shien's POVNaging mas-close na kami ni Zhiah simula noong mag-outing kami at syempre ‘di na siya mailap sa akin. Hindi ko rin alam kung bakit pero nararamdaman ko na medyo sweet na rin siya sa akin, hindi man makikita sa kanyang mga mata pero nakikita ko naman sa mga ikinikilos niya. Napapailing nalang ako sa tuwing maiisip ko kung gaano na siya ka-pursigidong tulungang mabago ang sarili niya. Daha-dahan na siyang nagiging open sa iba.Alas nuwebe ng umaga nang mapagdesisyonan ko siyang sunduin sa bahay niya, weekend kasi ngayon at niyaya ko siyang mamasyal, but before that pupuntahan muna naming si tita Nicole, ang tita ni Zhiah na isang psychologist, nagtatampo na kasi kay Zhiah dahil ialng araw na raw siyang hindi binibisita ng kanyang pamangkin. Tanghali na nang makarating ako sa bahay niya, hindi pa siya naka –bihis, nadatdan ko siya sa kusina nila. Nakatalikod siya sa pintuan ng kusina pero alam kong naramdaman niya ang presensya ko, “Akala ko ba bibisitahin natin si tita Ni
Colder than Ice Chapter 21
Zi Shien's POVMonday ngayon at balik klase na for the last semester ngayong school year, next year 4th year college na kami, makakapag-intership na rin kami. Isang taon na lang at g-graduate na kami, magbubunga na rin ang bawat paghihirap namin. Ngayon pa lang, na e-excite na akong isiping may sarili ng clinic ang bawat isa sa amin o hindi kaya ay nakapagtrabaho na sa mga mental health clinics.“Guys, nakita niyo ba si Qhuizhiah?” Ito ang bungad ko kina Rhein at Mari nang makarating ako sa tambayan namin. Galing ako sa cafeteria at mag-iisang oras na akong naghihintay kay Zhiah, naisipan kong baka andito siya kaya ako pumunta dito pero ang love birds lang ang nadatnan ko.“Akala ko ba kasama mo siya,” usal ni Mari. “Ilang oras ko na siyang hinihintay doon sa café e, kaya nagbabasakali akong nandito siya.”Umupo na lang ako sa upuan na kaharap sa inuupoan ng dalawa, maya-maya pa ay dumating naman ang dalawa, si Joshua at Louise. “Nakita niyo ba si Qhuizhiah?” Bungad kong tanong sa kak
Colder than Ice Chapter 22
Mari's POVLast semester na namin ngayon as 3rd year psych students, bagong topics na naman ang kailangan naming pagtuonan, kagaya na lang ng major subject namin ngayon. Kasalukuyang kaming nakikinig sa discussions ng professor namin. Ang topic namin ay tungkol sa psychological and emotional traumatic experiences, kung paano na-acquire ng isang tao, kung ano ang mga epekto, ang mga dapat na gawin upang matulungan sila. “Traumas are based on what a person experiencing or what they experience, depending on the situation, the aged of the person and other factors that will caused.” Ito ang panimulang discussion ng professor naming habang naka-upo sa lamesa niya.Lahat ay abala sa pakikinig maliban kay Qhuizhiah at Zi, though nagt-take down notes si Qhuizhiah pero nakikita ko sa kanyang kilos ang pagkawalang interest sa klase. “Ma’am, may I know if nagka-client na po ba kayo ng isang rape victim?” Tanog ng isa sa mga kaklase namin. Kumunot ang noo ng professor namin, “Why do you ask Miss?”
Colder than Ice Chapter 23
Zi Shien's POV Hatinggabi na pero hindi pa rin ako dinadalaw ng antok ang buong pagkatao ko, iniisip ko hanggang ngayong ang mga sinabi sa akin ni Tita Nicole tungkol kay Qhuizhiah. Sa hindi ko malamang dahilan kung bakit tugmang-tugma ang mga pangyayari sa insidenting ‘yon? Same date, same place at parehong pangayayari. Pakiramdaman ko tuloy kinakain ako ng sarili kong konsyensya, gustong-gusto ko tuloy puntahan agad si Zhiah at yakapin siya. Gustong-gusto ko ng lumipad papuntang bahay niya at sa harap niya magmakaawa, mas lalo akong kinabahan isiping siya ang babaeng matagal ko ng hinahanap. It’s not impossible na siya nga ‘yon, pero ano naman ang gagawin ko kung sakaling siya nga babaeng nasa insidenting nangyari anim na taon na ang nakalipas, maiintindihan kaya niya kung sakaling malalaman niya? Pilit kong pinipikit ang mga mata ko, gustong-gusto ko ng matulog, gusto kong pananadaliang makalimutan ang mga pangyayaring ‘yon, pero hindi nakikipag-cooperate ang isipan ko’t gusto pan
Latest chapter
