Gabi na ako nang nakauwi sa aking bahay binuksan ko ang telebisyon at pinapanood ang mga kapulisan na kinu-kolekta ang mga bala na naiwan sa krimen.
“Ang tatanga niyo naman!” Sigaw ko sa kanila habang umiinom nang alak sa loob nang aking kwarto. Inilipat ko nang ibang channel ang telebisyon at napanood ko rin ang mga pamilyang nagpo-protesta sa mga kapulisan sa kadahilanang hindi pa umuusad ang kaso.
“Mga inutil! Dapat lang sa kanila ang mamatay. Hindi binubuhay ang mga taong kagaya nila.” Nagpakawala ako nang isang malakas na halakhak habang pinaglalaruan ko ang baril sa aking kamay.
“Hanggang kailan kaya nila malalaman ang totoo? Hanggang kailangan pa kaya sila iikot sa krimen na ginawa ko?” bulong ko sa aking sarili. Dalawang tao na ang napabagsak ko. Ilan pa kaya ang kulang? Hindi na ako makapag-hintay na ubusin silang lahat.
Kinabukasan ay nag-jogging ako papuntang sementeryo at hinanap ang dalawang puntod nila Robert Malinao at Emilio Perez. Wala pa rin hanggang ngayon? Pinaglalamayan pa rin nila ang mga bangkay nang mga hinayupak na iyon. Napahinto ako sa gilid nang puno at pinagmasdan ang buong paligid.
“Ginawa niyo akong ganito. Ginusto niyong mabuo ang isang nakakatakot na halimaw sa loob ng aking katawan. Ngayon ay hinayaan niyo akong maging malakas. Oras na para maningil ako nang buhay,” bulong ko sa aking sarili.
Napaluha ako nang bahagya nang maalala ang aking malagim na nakaraan. Hindi ko alam kung paano ako nabuhay sa mga oras na iyon. Kung ibabalik natin ang nakaraan. Para akong basing sisiw na naghahanap ng init sa isang inahin.
Sobrang lamig. Muntikan na akong magpakamatay pero napaisip ako nang isa pang pwedeng maging solusyon. “Bakit ko kailangang mawala sa mundo kung pwede naman na sila ang mabura.” Napaupo ako sa damuhan at uminom nang tubig.
“Ikaw na ang isusunod ko,” huling sambit nang aking mga labi at saka umalis sa sementeryo.
Isang buwan na walang usad ang kaso. Napapa-isip nalang ako kung paano mare-resulba ang krimen na ito. Naisip ko rin kung kailan kaya muling aatake ang killer sa kanyang mga target. Hating gabi na at hindi pa rin ako mapakali sa kai-isip kung ano ba talaga ang motibo sa sa krimen.Tumayo ako sa aking pagka-higa dahil gusto kong uminom nang gatas. Nag-lakad ako papuntang kusina at nag-timpla.Huminga ako nang malalim at inilapag ang isang bagong gatas sa aking lamesa. Tumungo ako sa loob nang aking kwarto at kinuha ang aking laptop saka bumalik sa may kusina. Binuksan ko ang aking laptop at muling tiningnan ang iba’t-ibang kuha nang litrato sa crime scene. Hindi pa rin maalis sa isip ko na baka isa itong series murder.Una, sampung bala at pangalawa ay siyam na bala ang nakuha sa loob nang crime scene at ang dalawang ito ay may tama sa kanilang ulo.Napa-hinga ako nang malalim
Pinanood namin ang video. Nakita ko ang isang tao na pabalik-balik sa abandonadong gusali sa lugar na kung saan pinatay si Mister Robert sa mga oras na bandang ala dyes hanggang alas dyes trenta. “Ito lang ang nahagip nang cctv at wala na?” tanong ko kay Celyn. “Wala na akong makita. Sinubukan ko pang mga hanap pero ito lang ang na-recovered ko. Mukhang sinadyang burahin nang mga may- ari nang cctv ang mga record nila para hindi sila masangkot sa kahit ano mang pangyayare,” sagot sa akin ni Celyn. “Kailangan natin matunton at malaman kung sino man ang tao na iyon,” sabi ko sa kanila. “Ako na pong gagawa Captain Enriquez,” pagbu-boluntaryo naman ni Richard. Ngayon ko lang napapansin si Richard na mag-mula nang sumama din siya sa aming team. Masipag siya at mapag-matiyag kaya pala inilagay siya sa amin ni Colonel Santos.
Day off ko ngayon at na-gising ako sa isang tawag galing kay Lucy. Sinabi niya sa akin na may nadiskubre pa daw siyang pwedeng mag-bigay nang lead sa killer. Nang dumating sa aking condo ang papel na nagla-laman ng blood type nang magka-ibang tao ay doon ko na kinuha ang aking cellphone para tawagan si Luna. Mas mabuting malaman niya ito dahil kailangan niya rin nang ideya. Ayokong pakawalan ang kaso na ito at pursigido akong masara ang kaso. Nang makarating na dito so Luna ay sinabi ko sa kanya ang aking nalalaman at sinabi ko rin sa kanya na kailangan namin pumunta sa bahay ni Misis Elena Malinao. Andito na kami sa kanilang bahay at naka-harap na namin ang isang may edad na babae. “Andito kami para i-hatid sa inyo ang isang magandang balita. Nagkaroon na kami nang panibagong lead sa pagkamatay nang iyong asawa na si Mister Robert Malinao,” pagsasaad sa kanya ni Luna. “Maramin
“Salamat sa impormasyon Richard umupo ka muna dyan sa iyong silya at tulungan si Ma’am Celyn kung ano man ang ipaga-gawa niya sa iyo,” sagot ni Luna sa kanya. Nag-padala pa pala si Colonel nang isa pang kasamahan namin. Napatayo kaming lahat nang dumating ang isang lalake na kasing tangkad ko.“Hi! I am Austin Gray. Pinadala ako ni Colonel Santos para tumulong sa pag-usad nang kaso, nakita ko na rin ang background nang dalawang biktima at nakakuha na rin ako nang copies sa lahat ng mga dokumento nila,” sabi niya sa amin. Inabot ko ang aking palad para makipag-kamay sa kanya.“I’m Alexander Dawson, Alex nalang,” pagpaki-kilala ko sa kanya at ganun din ang mga kasamahan ko sa loob. Lima na kaming lahat para mag-tulong-tulong upang umusad lang ang kaso. Umaasa kaming lahat na any
Babae ang naging biktima nang krimen na nangyare sa motel. Andito na ako ngayon sa aking condo kasama si Celyn at pinag-iisipan nang mabuti ang case na ito.Ang babae ay isang dalaga at nasa labing walong taon ang kanyang edad. May walong bala na tumama sa kanyang katawan.“Konektado ba ito sa case nila Mister Perez at Malinao? Ano sa tingin mo Celyn?” tanong ko sa kanya habang hinahanap niya pa rin ang access sa cctv sa motel. “Sa tingin ko ay hindi,” maikling sagot niya sa akin.“Siguro nga,” sagot ko sa kanya at napakibit-balikat ako. Nag-ring ulit ang aking cellphone at nakita ko ang pangalan ni Alexander sa screen.Sinagot ko ito agad. Sinabi niya sa akin ang nalalaman niya at nagpasya siya pupunta daw siya ngayong gabi sa aking condo.Hindi na ako nagdalawang-isip pa na patuluyin siya dito dahil kailangan namin mag-usap, lalong lalo n
“May itatanong lang ako sa iyo,” tanong ni Celyn sa suspek. Lumapit siya sa lalake at hinawakan ang panga nito.“Hoy gago! Tumingin ka sa akin,” paulit ni Celyn sa kanya. “Anong koneksyon mo sa murder case ni Mister Malinao at Mister Perez?” tanong ni Celyn sa kanya sa suspek.“Wala akong koneksyon talaga sa kanila. Pinatay ko siya nang naayon sa aking desisyon. Ang walong bala ay para sa walong lalakeng pinag-palit niya sa akin nang walong beses,” sagot niya sa akin.Napaiyak ang lalake sa aming harapan. Halatang mahal niya ang babae, pero hindi solusyon ang pagpatay o kumitil nang buhay para lang sa tunay na pag-ibig. Matapos ang dalawang araw ay tuluyan nang nakulong si Antonio Gonzales sa kasong murder at rape. “Nakita ko ang news ngayon, tinitira tayo nang me
“Perfect,” bulong ko sa aking sarili nang may nakuha akong fingerprint sa gilid nang lamesa na kung saan naka-patong ang ulo nang biktima. Maaaring ang fingerprint na ito ay galing sa killer.Pagkatapos nang aming pag-i-imbestiga sa crime scene ay inilagay nang bangkay sa corpse bag at idinala ito para ma-examine.Kaming lima ay nasa labas na ngayon at kaharap na ang mga sinasabing kasambahay nang biktima.Kini-kilala ang biktima sa pangalang William Andres, apat na put dalawang taong gulang, walang asawa at anak, isang business man. Lumapit ako sa dalawa niyang kasambahay na nasa edad bente at parang ang isa ay nasa edad kinse. “Nasaan kayong dalawa nang mangyare ang krimen?” tanong ko sa kanila.“Sir? Huwag niyo po kaming ikulong wala po kaming kinalaman dito,” sagot sa akin akin nang isang babae. Mukhang mag-ina ata silang nagta-trabaho sa loob
“I found nothing Luna. Sorry,” rinig kong pagpa-paumanhin niya.“Alin sa dalawa Celyn? Wala nga bang cctv o wala kang nakuhang record sa cctv? Dahil magka-iba iyon.” tanong ko kay Celyn.“May cctv man o wala, wala rin kwenta dahil wala din tayong makukuha,” sagot niya sa akin. Iniharap niya ang kanyang laptop at ipinakita sa amin.“See? Unsupported files. May alam ang killer,” wika sa akin ni Celyn. Nainis ako sa kanya dahil hindi siya naging specific sa kanyang sinasabi. Isipin niya naman sana na hindi biro ang krimen nangyayare. At isa pa, bawal kaming magka-mali sa investigation report naisa-submit namin sa itaas.Magka-iba kase ang mga salitang walang cctv at walang nakuhang record sa cctv. Walang cctv ay simple, wala talagang naka-install na cctv.Ang walang nakuhang record sa cctv, simple din, ibig sabihin ay may cctv pero wala lang record.“No worries guys. Sa tingin ko ay malapit