Chapter Six

Juliet's Point of View

Hindi ko mapigilan na mapataas ang kilay ko sa sinabi n'ya. It's completely a nonsense for me. Nagpalasalamat din ako sa kaniya dahil timulungan ako pero I don't trust him. The way he speak in front of me is kind of flirting.

“ Sir. Alis na ako, sorry ulet sa kanina and thank you for helping me,” paalam ko.

“ Please, drop the formalities. Just call me... ” Saka ito huminto at tinitigan ako  ngumiti at nagpatuloy.

“ Aedis. ”

“ Ahh, okay. Aedis, sorry talaga sa kanina at thank you ulit,” wika ko .

“ Wala ‘yon,”

“ Ah, sige alis na ako Aedis, thanks for the help!” Saka ako humakbang patalikod syempre nilakihan ko hakbang ko. Baka mamaya kausapin o kulitin ako. I don't but I think I know his personality. Meron sa loob na ko na nag-sasabi na kilala ko ang pagkatao nito.

“Juliet, wait. Are you going home now? Puwede bang ihatid kita? ” Napahinto ako. Ihahatid n'ya ako? Sabagay, malayo rin naman ang lalakaran ko. Gusto kong tanggihan, kaso nakakapagod din lumakad. Hinarap ko s'yang muli pero nakangiti ako.

“ T-Talaga? ” sabi ko. Narinig ko naman ang mahinang pagtawa nito.

I know he's a stranger person but I think he's kind.

Binuksan naman n'ya ang pinto at pinapasok ako, saka ito sumunod. Agad naman n'ya itong pinaandar. Ilang minuto palang ang nakakalipas ng magsalita ito.

“ Saan bahay mo?” tanong nito habang nakapokus ang tingin sa daan. Hindi ko ito pinansin.

“ Pakihinto na kang diyan sa may tabi.” wika ko. Agad naman niyang sinunod ang sinabi ko. Bababa sana s'ya para pag-buksan ako ng pinto ngunit inunahan ko na s'ya.

" Salamat sa libreng sakay," sabi ko bago ako tuluyang makababa.

" Welcome, pero dito ba talaga ang–" 'di ko na narinig ba ang sinasabi n'ya ng humakbang na ako papalayo. Malapit na yung bahay ko. Kaunting lakad na lang. Ayaw ko lang na may makakita sa akin na nakasakay ako sa kotse, then makita nila na may kasama akong guwapong lalaki. Isa yung kahihiyan. Baka bukas-bukas ma-chismis ako ng CCTV *talking about Marites 99 others*

Napabuntong hininga na lang ako. Nang makarating na ako sa bahay ay ibinagsak ko ang sarili ko sa upuan.

" Pagod ka?”  'saka ko lang napansin si Kuya na nag ce- cellphone sa tapat ko.

“ Oo eh,”

“Napaaga ka rin, kadalasan umuuwi ka 5 pm dahil sa paglalakad mo. Nilakihan mo ba ng hakbang gamit ang malilit mong paa?” Napataas na naman ang kilay ko. Itong lalaking ‘to ansarap batuhin. Gusto ko lang namang magpahinga.

“Alam mo Kuya, nakaka-bad trip ka minsan. Makapag pahinga na nga lang, ” ‘Saka ako pumasok sa loob at ibinagsak muli ang katawan sa kama.

I'm tired.

Aedis Point of View

Nang pagka- baba n'ya sa kotse kanina ay agad ko siyang sinundan. Gusto ko lang na maging safe s'ya. Hanggang sa nakita ko siyang pumasok sa isang daan  na hindi kalakihan hindi ito malawak. Sinundan ko pa ito, at nakita ang simpleng bahay. 'Yung tama lang sa isang pamilya. Napangiti naman ako sa hindi malamang dahilan. Agad din naman akong umalis at umuwi.

Pagkauwi ko ay bumungad sa akin si Butler Louie, he's still young, but he chose to serve the Suvelian's family. But, I do not see him as a butler I see him as a good friend of mine. He has a good look though. No wonder why the other maid fall for him. He has a good attitude and smile that can also catch the attention of the maid's.

" Welcome back, Ae-ae."  Tumango at nag deretso sa kuwarto ko. Nakasunod naman ito sa'kin. Inibagsak ko muna ang sarili ko sa kama. Mga ilang minuto pa.

“The bath is already prepared. Mr. Suvelian is waiting for you at the dining room.” paliwanag nito.

“ Then go and tell him to wait for me. ”  Naligo muna ako at nagbihis. 'Saka ako bumaba.

“ Good to see you again, Dad.” ‘Saka ako umupo. Di ko alam bigla na lang akong nakaramdam ng gutom. Agad akong nag-lagay ng pagkain sa plato ko.

" Same here," wika nito.

“Dad, if you want to ask me a question. Please do ask. Don't stare at me while I'm eating my food, it's kinda embarrassing,” 'Saka naman ito tumawa. Hindi ko ito pinansin at nagpatuloy sa pagkain.

" I heard that they already found where Alice house is," Found? That was fast, as expected to Castiello. Akala ko ako lang ang nakaka-alam, kailan pa nila nahanap?

" Y-Yeah, I found it too, actually I was with Alice just a while ago," paliwanag ko.

" Alice is your childhood friend. But, I'm sure she doesn't remember you," Napabuntong hininga na lang ako.

" Alam ko po," may diin kong wika.

" Let's finish this chit-chat and I have something to tell you," 'Saka kami nagpatuloy sa pagkain. Bale, wala akong kapatid at wala ring Mama. My Mom died when I was born. So, only dad took care of me. I hate my Aunt's I really hate them. They blaming me for my Mom's death. Noong bata ako sinasabi nila na kung hindi lang ako ipinanganak malamang ay buhay pa ang Mama ko. But Dad said ‘ just don't mind them. ’

Nang matapos na kami kumain ay 'saka ito nag salita.

" I would like you to attend the party. Don't worry it just a business party. They want to build a good relationship to our family. And I think it's good for the profile of our company, " Napatango na lang ako.

" Okay–" Patayo na sana ako ng muli itong magsalita.

" And Castiello family will go there too," Castiello and Suvelian had a good relationship. They both trust each other when it comes to business. Thanks to that relationship. But for some reason, Castiello is the family that you won't dare to messed  with.

" Dad, bakit nga pala ako ang pupunta do'n?" tanong ko.

" Because, I have some business that's hard to deal with,"

" What's business?" 'Saka naman ito ngumiti. 

" To find out who's the culprit of the accident happened few years ago," Isa lang alam kong aksidente na nangyari. At alam kong may kinalalaman ang aksidenteng '

‘yon sa pagkawala ni Alice.