Chapter 7

Matapos ang usapang iyon with dad ay kaagad din silang umuwi ni mommy pabalik ng Manila kinaumagahan.

Ako naman ay nagpalipas pa ng isa pang linggo bago nagdesisyong umuwi na.

Nang makabalik ako sa Manila ay tanging sa kwarto ko lamang umiikot ang mundo ko, bibihira akong lumabas at makihalubilo sa mga taong bahay.

I don't know, maybe my conversation with dad still affects me right now. Wala akong gana palagi, palagi lang akong nakahilata at malalim ang iniisip.

Iniisip ko kung paano ko ba haharapin lahat ng ito sa ganito kamurang edad. Pakiramdam ko lahat ng problema at sama ng loob sa mundo sa akin ibinigay ng Diyos.

Am I a bad person to even deserve all of this shits happening to me right now?

Kasalukuyan akong nakikinig ng music habang nilalaro si Astro, my cutie pie pomeranian puppy. He's only a year old, mommy gave him to me on my 17th birthday as her birthday gift.

Binibigyan ko ng head pat si Astro ng biglang tumunog ang phone ko indicating na may nag message sa akin.

Sam: Hey