Gangsters. Marami ang matatawa dahil kilala na sa siyudad ang mga ito. Mas kilala sila dahil sa kabulastugan na kinaiinisan ng karamihan.
May mga small time, gaya ng mga batang gangsters sa kalsada; may mga big time, gaya ng mga napapasok din sa sindikato.
Ang iba naman sa kanila ay kilala dahil sa taglay nilang kabaitan. They're too kind that you'll think they're just playing around, na parang nagbabalat-kayo lang.
Ang hindi alam ng karamihan, totoo ang mundong may dahas at patayan. Iyong tipong hindi na normal para sa ordinaryong tao.
Iyong tipong akala mo normal lang ang buhay mo at katulad ng iyo ang buhay ng iba. May mahirap, may mayaman. May sakim, may ganid, at may mapagbigay.
Our kind of world is hidden to those ignorants. Ignorance, yes, mas maganda kung ganyan ka.
"Ignorance is bliss...you have to cherish it." Lihim akong napangiti. Mahirap pasukin ang mundo ng mga gangsters, pero mas mahirap lumabas.
Minsan maitatanong mo sa `yong sarili, 'Kaya ko ba? Makakaya ko ba? Kakayanin ko ba?
I open my files: files of our fellows. Dito nakalagay ang lahat ng mga impormasyon nila. I brows archives from archives, files to files. Ang tinututukan ko ngayon ay ang mga gangsters sa Asya. Napatingin ako sa mga bansa: Pilipinas at Japan. Pinindot ko ang sa Japan at hinanap ang mga pangalan.
Kanji... Shinigami... Uranus...
Tora...
"Oh, there you are." Napangiti ako nang makita ko ang pangalan niya.
Black Butterfly.
Nasubaybayan ko ang paglaki niya. Noon, iyaking bata pa siya pero nang matutunan niya ang paghawak ng mga sandata, naging matatag at matapang siyang bata. Unti-unti siyang lumakas.
She's not using her strength to bully people. She's strong and she has a brave heart.
"Years from now, you will experience severe pain, Black Butterfly. You're too kindhearted; I wonder who will kill you for using your heart. If you live as a gangster, you'll die anytime. Those who are kind will perish. Gangster's world is not the world you should be in. But I hope, you'll change our world, not so soon, but someday."
Tiningnan ko ang laman ng kanyang files. She has a new headquarters for her gang, buhat pa roon ay may dalawang gang ang sumumpa na tutulungan siya kung may mangyaring laban.
Biglang tumunog ang notification ko, tanda na may bagong mensahe. Binuksan ko ang aking email at nakita ko ang headline para sa news ng mga gangsters. Binasa ko ang nilalaman.
"After becoming one of the gangster world's legends for defeating the best fighters around the major schools in Japan; Black Butterfly, known as one of the toughest female with intelligence and beauty—with a kind heart—suddenly disappeared. She's the lady carrying the infamous eight butterfly tattoo on her right arm and faces fearless fights...Would there come a day that Black Butterfly would reappear?"
I smiled.
It's time, Bella…
"Ladies and gentlemen, we just landed at the Ninoy Aquino International Airport. Welcome to Manila! Local time is 5:00 P.M. and the temperature is 30°C. On behalf of Monteverde Airlines and the entire crew, I'd like to thank you for joining us on this trip and we hope to see you again soon on one of your future flights. Have a nice stay!" Iminulat ko ang aking mga mata nang marinig ko ang announcement mula sa piloto ng eroplano. Nag-inat ako at tumingin sa labas ng bintana. "Sa wakas, nakarating din ako," mahinang bulong ko sa aking sarili.Napatingin ako sa mga pasahero na kinukuha ang kani-kanilang bagahe, agad din akong kumilos dahil baka naiinip na ang taong susundo sa akin. Nakakahiya naman na paghintayin ko sila. Mabilis akong naglakad palabas ng terminal ng NAIA habang hila-hila ang travelling bag ko. Napatigil ako sandali at inilibot ang paningin sa paligid. Nilanghap ko ang p
[Red Dragon University] Bella's POV Nandito ako ngayon sa harap ng school na aking pamamahalaan este papasukan pala. Last week ay kumuha ako ng entrance exam dito. Ayaw ko naman kasi na ituring akong special sa RDU. Masaya ako na nakapasa ako at ngayon ang unang araw ko sa klase bilang transferee student. Hindi ko mapigilan ang aking sarili na ma-excite. Bago nga ako pumasok ay maraming paalala sa akin si Mr. Jackson. Una na roon na ang dating Bella Echizen Smith ay magiging Bella Uy na isang ordinaryong estudyante. Binigyan din niya ako ng sarili kong bahay na malapit lamang sa school. Pinagsabihan na rin ako ni Mommy na huwag gamitin ang pagiging gangster ko sa school na ito at umiwas sa gulo. Pagpasok ko pa lang sa gate ay humanga na ako sa laki ng eskuwelahan na ito, pero may napansin ako. Bawat estudyante na nadadaanan ko ay nagkik
Bella's POVMabilis akong tumakbo patungo sa room ng second subject ko. Dahil nakipag-usap pa ako kay Ms. Melissa ay hindi ko napasukan ang aking first subject. Nanlaki ang aking mga mata nang makita kong may kasalubong ako, huli na para umiwas dahil nagkabungguan na kami."Ouch," hinaing ng babaeng nabangga ko.Masakit nga!Tumayo ako para pulutin ang mga libro na nahulog sa sahig. "I'm sorry, Miss." Sabay abot ko sa kanya ng mga napulot ko."Oh!" gulat na sambit niya. "It's you again."Ako? Takang isip-isip ko.Ngumiti siya. "Ikaw yung kumalaban kay Kuya Jar."Jar? Huwag niyang sabihin ang mayabang na lalaking iyon ang tinutukoy niya?"Thank you pala dito," tuko niya sa mga librong napulot ko. "Piece of advise lang ah mas mabuting lumipat ka na n
Bella's POVPabagsak na inihiga ko ang aking sarili sa kama. Napagod ako sa nangyari kanina, mukhang bukas ay hindi na ako susuwertihin. Bakit ko nga ba pinatulan ang mga iyon? Marahas na napabuntong hininga na lamang ako. Alas diyes pasado na ng gabi at ngayon lang ako nakauwi.Tumayo ako para mag-shower, tinanggal ko ang aking bra at sumulyap sa salamin ng tokador. May isang bagay na kumuha ng atensyon ko. Humakbang ako palapit sa salamin at muling tinitigan ang kanang braso ko.Banayad kong hinaplos ang aking Black Butterly na tattoo. Naaalala ko ang Japan sa tuwing tinititigan ko ito. Pumasok na ako sa banyo at nag-shower.After ten years, bumalik ako sa motherland ko para pagbigyan ang hiling ni Mommy. Nakakalungkot isipin na hindi ko na makakasama ang mga katropa ko lalo na ang mga best friends ko na sina Taki, Kuya Rei, Natsume, Empress, at Ryuuji. Wala nang gulo, away, asaran, at motorb
[Basketball Stadium]Bella's POVP.E. ang subject ko ngayon, nasa loob kami ng Basketball Stadium at nagwa-warm up para sa game namin mamaya nang bigla na lamang nagtilian nang malakas ang mga kababaihan doon. Napatakip ako sa aking tenga.Grabe! Ang sakit sa tenga ng mga tili nila. Hinanap ko ang sanhi ng kanilang kaguluhan, napasimangot ako nang makitang paparating ang Black Dragon Gang—mga lalaki na ang tingin sa sarili ay Diyos ng kaguwapuhan.Umupo sila sa bench kung saan ang mga players ng basketball ay nakaupo doon. Mukhang hindi naman susuwertihin ang araw ko ngayon. Bakit ba andito sila? Inis na inis akong nakatingin sa kanila. Nahuli ako ni Jace na minamasdan sila kaya agad akong umiwas ng tingin. Shit! Mamaya niyan, kung ano pa ang isipin nila.Biglang pumalakpak nang malakas ang aming prof, tinatawag niya ang aming atensyon. "Cl
Bella's POVIsang nakakatamad na umaga ang araw na ito. Panay ang buntong hininga ko habang papasok ng school. Sa totoo lang, wala talaga akong balak na pumasok ngayon dahil sa nangyari kahapon. Pero as usual, ganoon pa rin ang eksena. Lahat ng estudyante, kapag nakikita nila ako, ay nakatingin sa akin at pinagbubulungan nila ako. Napailing na lamang ako at hindi ko na sila initindi sa halip ay nagpatuloy na lang ako sa paglalakad. Pagdating ko sa classroom, lahat ng classmates ko ay nakatingin na naman sa akin. Nagkibit balikat lamang ako at dumiretso na sa upuan ko."Di ba siya 'yung nerd kahapon?""Infairness ang galing niya.""Eww! I can't accept that she kissed our Emp."What the hell?! Para namang gusto kong mahalikan ng freak na iyon? Kung alam lang nila kung naka-
[Empire Hotel]Bella's POVHindi ko na alam kung ilang beses akong napanganga habang pinagmamasdan ko ang lawak ng loob ng hotel nila Jarvis. Actually, humahanga talaga ako lalo na sa interior nito. Parang isang paradise kung titignan mo. Sa pagkakaalam ko pa, ito ang kaunaunahang hotel na itinayo ng pamilyang Fortalejo. Hindi na rin nakakapagtaka kung bakit sobrang laki nito kumpara sa ibang hotel nila.Naiinis ko kay Jarvis dahil mula sa loob ng sasakyan niya at hanggang dito ay hindi niya ako kinakausap. Honestly feeling ko panis na ang laway ko. Hindi ko alam kung bakit sinama niya pa ako rito. Walang imik na sinusundan ko siya hanggang sa huminto siya sa isang pintuan na may nakasulat doon na "conference room". Nagulat ako sa ginawa ni Jarvis dahil ang mokong ay hindi man lang kumatok basta binuksan niya lang ito. Napapailing ako tila hari kung umasta talaga!Ma
Bella's POVNatatawa ako habang naglalakad patungo sa tagpuan namin ni Freak. Ngayon kasi gaganapin ang aming trial date. Binantaan niya pa ako dahil ito na raw ang una't huling date na mangyayari sa amin. Hindi lamang iyon, nagmayabang pa siya na napakasuwerte ko raw dahil makaka-date ko siya. Nakakasuka 'yung mga pinagsasasabi niya.Marahil ang ibang babae ay hihimatayin nga sa kilig kapag naka-date nila si Jarvis, pero hindi ako katulad nila. Inis nga ako sa lalaking iyon. Siguro nga nang magsaboy ang Diyos ng kayabangan ay nasalo na niya lahat.Napapitlag ako nang mag-ring ang cell phone ko. Napakunot noo ako sa unknown number na tumatawag sa akin."Hello?""Bella?" tinig ng isang lalaki. "Speaking. Who's this?""Kon'nichiwa (Hello) Bella. Dono yōdesu ka? (How are you?)" masayang tanong niya. Parang kilala