Jealous Naalimpungatan ako dahil sa masusuyong haplos ng palad sa aking braso, dibdib, at hita.At first, I ignored it because I am still sleepy. Nagtagal kasi ako sa silid ni Davvy nang ilang oras bago ako pumasok sa sariling silid ko.Hmm . . .Nag-iba ako ng posisyon ko dahil sa nadidistorbo ang tulog ko.Hmm . . .Gumalaw muli ako, ngunit parang may mali sa nararamdaman ko.Unti-unti akong nagmulat ng aking mga mata at bago pa ako makapagsalita o makasigaw ay inilapit na agad ng isang mapangahas na lalaki ang labi nito sa aking labi.D-Dave?Ito agad ang sumagi sa isipan ko nang maamoy ko ang pabango nito ba ginagamit.Itinulak ko ang dibdib nito nang malakas.“Pa-paano ka nakapasok dito? Ba-bakit nandito ka?”“Shh . . . Later,” bulong nito at kinumuyos muli ang labi ko.“D-Dave, ma-mali ito.”“Shh, Brianna . . . Hayaan mo muna ako.”Gusto ko pa ring magprotesta sa pamamagitan ng pagtulak ko rito at pag-iwas ng labi ko but Dave did all his best to wake up my stinging sensations.
Consent Ngumisi ako sa sinabi nito. “Oh my God, of course, I’m not and will never be.” Ngumisi ito at napapatango. “Ambisyoso ka rin, ano? Pinaiskor na kita tapos mag-aambisyon ka pa diyan na magseselos ako? Kapal mo talaga, Dave.”Nawala ang pilyong ngiti nito at sumeryosong nakatingin sa akin. “You’re still a liar, Brii.”Sumeryoso rin ako. “Quit staring at me. Alam kong maganda ako, pero hindi ako sinungaling na tao.” Nag-iwas ako ng tingin ko rito at hinanap ng kamay ko ang mga saplot ko. “Puwede ka nang lumabas, Dave. Tapos ka na sa mithiin mo sa katawan ko.”Napasinghap ako nang hinaplos niya ang pisngi ko at iniangat ang mukha ko. “You can’t deny it to me.”Inalis ko ang kamay niya na nakahawak sa akin. “Ano bang pinagsasabi mo? Pwede ba, lumabas ka na lang at magpapahinga na ulit ako.”“Magpahinga ka na,” sabi nito na hindi pa rin bumabangon.“Lumabas ka muna!” Medyo tumaas na ang boses ko.“Mamaya. Pagod pa ako, pinagod mo ako.”“Huh, kapal ng lalaking ito.” Umupo ako at hin
Dave’s P.O.V.I was silently observing Davvy’s unfamiliar behavior since she arrived with her Yaya in my office. Tahimik ito at walang kibo. Kung hindi pa tatanungin kung kamusta sa school ay hindi pa rin ito magsasalita.Also, during our trip to our home, nasa labas lang ng kotse ang tingin nito, wari ay may malalim na iniisip. Tahimik pa rin ito habang kumakain ng hapunan. Sometimes I caught her, she was looking in front of her table, doon sa mismong pwesto ni Brianna noong nandito pa.“Are you okay, baby?” tanong ko rito.She immediately averts her eyes on where she was staring. Tumango ito sa akin.“I am okay, Daddy.” Pinasigla agad nito ang kanyang mukha at tinig.“Okay. Kumain ka na.”Tumango lang ito.After our dinner, dumiretso na muna ako sa library at tinapos ang lahat ng trabaho ko na hindi natapos kanina sa office.While I’m seriously working, naalala ko bigla ang maamong mukha ni Brianna. That woman, she never talked to me during office hours. Para din itong walang nakiki
Brianna’s P.O.V.“Sigurado ka na ba talaga sa gagawin mo, Klara? Hindi ka ba nag-aalangan d’yan sa papasukin mo?” paninigurado kong tanong sa kaibigan ko nang masinsinang nag-uusap kami sa sala nang gabing iyon.“Yes, at hindi na magbabago ang desisyon ko, Brii,” seryosong sabi nito.“Well, ikaw ang bahala. Malaki ka na at alam mo na ’yang papasukin mong gulo sa buhay. But what I want now is, ang alagaan mo ang sarili mo ’pag nandoon ka na sa poder niya. Please, Klara. Don’t ever let him hurt you kung hindi humanda sa akin iyong lalaking ’yon.”“Kaya ko ang sarili ko.” Ngumiti ito nang may bahid na pait sa kanyang mga mata. “Alam kong galit lang siya sa akin, pero ramdam ng puso ko na hindi niya ako sasaktan.”“Hindi ka nga niya sasaktan Klara, pero ’yang puso mo, ’yan ang sasaktan niya.” I feel pity for my best friend pero sa tingin ko ay ayaw na talaga nitong paawat pa.“Don’t worry Brii, kaya ko ito. At isa pa, matatag akong tao. Matatag na ako,” sabi nito na pinipilit ang salitan
Cinema “Mag-iingat ka ro’n, Klara, ha? You can call me anytime if you need someone to talk to,” mahigpit na bilin ko kay Klara nang sinusundo na ito ng tao ni Logan.“Oo nga, Brii. And don’t you worry, okay? Promise, I will be fine,” sagot nito na may halong lungkot sa kanyang tinig. “Ma-mi-miss kita, sis.”“Ako din naman, e. Hindi na kaya ako sanay na wala ka rito sa bahay natin,” nalulungkot kong saad.“Bahay mo lang naman ’to, nakikitira lang ako.”“No, this is our house, Klara. Sa atin ’to.”Ngumiti ito sa akin nang bahagya. “Okay, our house.”Ngumiti na rin ako. “Sige na, punta ka na at baka gabihin na kayo sa daan.”“Okay, aalis na.”“Klara, wait!” Lumapit ako rito at yumakap nang mahigpit. “’Yong bilin ko sa ’yo, ha? Lalo na ’yong mga gamot mo at maintenance, don’t ever forget to take it. Sa tamang oras dapat, okay?” habilin ko pa.“Thank you for always reminding me, Brianna. Makakaasa kang iinumin ko iyon lahat nang tama sa oras.”“Good.”“Bye, Brii.”“Bye . . .” I muttered
Room“Ito, pagkain na ‘to ah.” I said.Tumingin ito sa kamay ko na nasa braso nito. “It is not—”“Daddy, tita. Don’t fight please?” Davvy said.“Me and your dad is not fighting. Maarte kasi ‘yang Daddy mo. Ayaw ng binili kong food for you baby.” Sinadya kong sabihin iyon sa bata.Davvy pouted her lips and frowned her forehead to her dad. “Magsisimula na ang movie, daddy Come on, pasok na tayo sa cinema. Huwag ka na umalis para bumili ng food. Look, tita already bought me my requested food, Daddy.”Dave heavily sighed at tinignan ako nang mariin sa mga mata.“You said, anything to our baby,” mahinang sabi ko rito. “Panagutan mo ’yan Dave, panagutan mo!” I sarcastically utter and I raised my eyebrow. “Come on, Davvy. Iwan na natin ’yang Daddy mo dahil maraming arte ’yan sa katawan. Hmp!” Umirap ako rito at nilapitan na lang si Davvy at inakay na papasok sa loob ng cinema.Napapangiti naman ako sa tago nang walang magawa si Dave at sundan kami ng anak niya.Pagpasok namin ay medyo mara
Helped Dave knocked on my door this morning para lang ipagbigay-alam na sa pool kami mag-bi-breakfast kasama si Davvy at ang tagapag-alaga nito.After almost half an hours na paghahanap at pagsusukat ko ng swimwear, sa wakas ay nakapili rin ako ng isang simpleng black one-piece. Ibinalot ko na agad sa manipis na roba ang suot kong iyon saka ako nagdesisyon na lumabas na nang tuluyan sa aking silid. Nang paparaan na ako sa silid ni Davvy, siya namang bukas niyon at bungad nito at pati na si Yaya She sa akin.“Tita, sabay na po ako sa ’yo,” Davvy said with her sweet and tiny voice.Iniangat ko ang aking sunglass at saka ko ito tinitigan. Well, Davvy is wearing her baby floral green two-piece with a big ribbon in it. She is also wearing her sunglasses while her hair is tied up at tulad ko ay naka-baby robe din ito.Mana talaga sa akin ang batang ito. Pasosyal!“Cute,” nakangiti kong bati rito at saka kumindat.Iniangat din nito ang kanyang sunglass at tiningnan ang kabuuan ko. “Pretty.
QuickieBefore we go to the pool, tinungo na muna namin ni Davvy nang naka-paa lang ang shower pool at binasa ang mga sarili namin. After that, we start walking on the side of the pool.“Tita. How about dito mo ako turuan sa malaking pool, para mas matuto akong mag-swimming po.”“But this is not for your age. Masyadong malalim d’yan baby, baka malunod ka.”Davvy pout her lips. “Daddy also like that, ayaw niya. Pero ’di ba, you are there naman to look at me and also my Daddy. I think you won’t let me drown, right?”“Ang galing mangatwiran ng bata talaga.” Napapatampal na lang ako sa noo ko. “Of course, I’ll never let that happen. Kung sa akin, papayagan kita. Pero ewan ko ro’n sa Daddy mo. Magpaalam ka ro’n kung papayag siya.”“Okay. Daddy . . . Come here muna, please . . .” tawag nito sa ama.“What is it Davvy, Brianna? Any problem here?” tanong nito pagkalapit sa amin ng bata.“Anak mo ang may kailangan sa ’yo. Speak now, Davvy.”“Daddy, will you allow me po na dito ako sa big pool