Chapter 18

Storm POV

Hindi ko inaasahan na makikita ko si Bea sa harap ng unit ko, ang totoo niyan ay wala talaga akong balak pagbuksan ang kung sino man na kumakatok sa pinto dahil alam kung hindi naman 'yon ang kapatid ko o si Nigel dahil alam nila ang pass code nitong unit ko.

Pero mukhang walang planong tumigil ang taong 'yon sa pagkattok kaya inis akong tumayo at binuksan ang pinto. Nakita ko siyang papaalis na sana kaya nagsalita na ako para malaman niyang nasa likuran niya ako.

"So what do you want to say now? Time is running." saad ko.

"Gusto ko lang manghingi ng sorry dahil sa mga sinabi ko kanina." sagot niya naman.

"Is that so? Pumunta ka pa dito para lang sabihin ang walang kwentang bagay na 'yan?" saad ko.

"A-alam kung galit ka sa akin sa pagbanggit ko ng tungkol sa mga magulang mo at alam kung mali 'yon kaya nagpunta ako dito."

"Kung 'yan lang ang sasabihin mo ay makakaalis ka na." wika ko.

"Storm alam kung may pinagdadaanan ka, handa naman akong makinig kung kailangan mo ng