Madeline's P. O. V.
Nagising ako nang may marinig akong sigaw, natatandaan ko ang boses nito at ang pagkakakilanlan. Dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko pero hindi ako kumikilos. Nakita ko si Raven na nakatayo habang nakasandal sa bukas na pintuan. Nakatapat ang cellphone niya sa kaniyang tenga.
"That's why I told you to study hard," aniya sabay kamot sa kaniyang batok.
Mukhang galit ito, base sa tono ng boses niya at sa pagkakasalubong ng mga kilay niya. Although halos araw-araw naman magkasalubong ang kilay niya.
"Reasoning won't make you grow. Kung ano-ano pa sinasabi mo when you already knew that you did something wrong, why can't you just accept it?"
Taimtim akong nakinig sa kaniyang sermon, I wonder kung sino ang kausap niya. Parang halos lahat ng nakakausap niya cold siya. Pwera pala kala Mommy at Daddy, palibhasa may kailangan.
<Raven's P. O. V.Habang pinapanood ko ang pagbaba ng araw ay bigla akong nakaramdam ng lungkot. A sad past suddenly popped up on my mind, reminding me how a great father my Dad was. Ito rin ang dahilan kung bakit ayaw kong pabayaan si Mommy, dahil kagaya ni Daddy, gusto ko ring maging independent at tumayo para sa pamilya namin."Hoy, Raven! Ayaw mo na bumabad?" sigaw ni Madeline habang naliligo sa dagat.Umiling ako sa kaniya. Pinunasan ko ang buhok ko gamit ang twalya na aking hawak. Nakapagbabad naman ako ng isang oras noong nawawala na ang init ng araw. Habang itong si Madeline ay namumula na ang balat hindi pa rin tumitigil, para siyang bata na ngayon lang nakakita ng dagat.She never stopped playing with the ocean water. She even made me as a photographer, para lang magkaroon siya ng mga pictures na ipo-post sa social media. Naging rason lang kasi kung bakit si
Madeline's P. O. V.Naalimpungatan ako nang tumama ang noo ko sa matigas na bagay. Nang idilat ko ang mga mata ko ay nagulat ako nang mapansing nakasubsob ako sa leeg ng lalakeng pinakasalan ko. Napalunok ako ng ilang beses at hindi ko alam kung gagalaw ba ako o ano, hindi ko alam kung gising ba siya o tulog pa.Bigla niyang ginalaw ang kaniyang balikat. Nagkaroon ako ng pagkakataon para dahan-dahang umalis sa pwestong kinahantungan namin. Ngunit nang makahiga ako sa unan ay mas lalo akong nagulat nang makitang dilat ang mga mata ni Raven, tumitig ito sa akin na parang wala lamang ang nangyare."R-Raven..." bulong ko sa kahiyaan.Nagsimulang mag-init ang pisngi ko. Sobrang lapit ng aming mukha kaya agad akong napaupo sa kama."Nakakangawit. How come napunta ka dito sa tabi ko?" aniya at naupo sa kama.Napaiwas ako ng tingin at hinila an
Madeline's P. O. V.Pagbalik sa Maynila ay tila ba naging back to normal ang buhay ko. Kahit alam kong kasal ako, hindi ko na maramdaman. Ito ang gusto ko, tipong malaya pa rin ako kahit kinasal ako ng patago."Na-miss ko ang malambot na kama ko!" sigaw ko.Humiga ako sa kama ko, kasabay noon ang pagbukas ng pinto ng kwarto ko. Irita akong tumingin sa taong nagbukas noon."Kamusta ang honey moon ninyo?" tanong ni Mommy."Mom, why do you call it a honeymoon? Hindi naman kami romantic couple, we married each other because of the contract," ani ko at umupo sa dulo ng kama."We know that, sa pagdating ng araw... You will learn how to love your husband, Madeline."Napataas ang kilay ko."Mom, hindi ko siya magugustuhan. Sobrang cold niya, strikto, kaya ang boring niya kasama." Napa-cross arms ako.
Madeline's P. O. V.Pagbaba ko ng kotse ni Raven ay padabog kong sinarado ang pintuan ng passenger seat. Ayoko talagang nakakasama ang impakto na 'yon. Hindi ko pa nga rin nakakalimutan na niyakap ko siya habang tulog ako, punyeta talaga, self."Madeline, tara dito!" narinig ko ang boses ni Roselle.Tumingin ako sa hallway at nakita ko siyang kumakaway sa akin. Habang papalapit ako sa kaniya ay napansin ko ang pagtingin sa akin ng ilang estudyante sabay bulong sa mga katabi nila. Napakunot naman ang noo ko, bakit pakiramdam ko ako ang chismis nila? Baka naman assumera lang ako."Nasaan si Catalina?" tanong ko at umakbay kay Roselle."As usual, medyo late na naman ang babaeng 'yon sa sobrang bagal kumilos. Gagayak 'yon almost 2 hours.""Hygiene is life kasi 'yon, hayaan mo na."Naupo kami sa bench, nag-message kami kay Catalina
Madeline's P. O. V.Pakiramdam ko ang sasabog ang mukha ko sa pamumula. Hindi dahil sa kahihiyan ngunit dahil sa pagkainis kay Raven lalo na sa mga taong nagpakalat ng fake news tungkol sa akin."Hop in," ani Raven at binuksan ang passenger seat.Tinitigan ko siya ng masama habang nabibingi ako sa ingay ng mga tao sa aming paligid, sobra sila kung mambuyo, halos lahat sila ay kinikilig sa kanilang nasasaksihan. Para kaming nasa isang pelikula, ngunit para sa akin, horror ang tema nito."Tsk!" Umirap ako at sumakay sa kotse.Nang isarado ni Raven ang pinto ay tinitignan ko ang mga tao sa labas, maski pala ang mga guro sa aming paaralan ay nakiki-osyoso rin sa mga kaganapan ngayon. Pakiramdam ko tuloy buong mundo ang may alam na kinasal ako kay Raven, kung ganoon... Paano ko mae-enjoy ang pagkadalaga ko? Wala na akong pagkakataon para makipaglandian sa hot guys?
Raven's P. O. V."I want all the negative comments disappear. Kapag may nabasa pa akong negative comment, I will deduct it on your salary," sabi ko sa kausap kong magaling na IT."You will never be disappointed, sir Aguilar."Nilahad niya ang kaniyang kamay. Tinanggap ko naman ito."Thank you, you may now go and do your job."Tumango ito, bahagya siyang nag-bow bago umalis sa harapan ko. Tumayo ako mula sa aking swivel chair at humarap sa glass window kung saan nakikita ko ang reflection ko. Tinanggal ko ang butones ng aking polo sa bandang leeg dahil parang nasasakal na ako.May kumatok sa pinto kaya napatingin ako rito."Come in," ani ko."Sir, good evening po," ani ng aking secretary na si Bianca."Where's the papers I need to sign?" tanong ko."Dala ko na po ng
Madeline's P. O. V.Nakatitig ako sa kisame ng bahay, mabuti na lang at wala nang pasok. Kanina pa ako tinatawag ni Yaya para kumain ng almusal dahil magtatanghalian na. Ayoko pa bumangon, wala akong gana matapos ang lahat ng nangyayare. Ni-hindi ako kumain ng dinner, nakikipagmatigasan talaga ako, inaamin ko. Titiisin ko sila kagaya ng pagtitiis nila sa akin."Ma'am, bumaba na po kayo para magtanghalian. Hindi rin po kayo kumain kagabi kaya sabi sa akin ni Sir pakainin po kita," ani Yaya habang kumakatok sa aking pinto.Hinila ko ang kumot ko saka kinuha ang aking cellphone sa side table."Hindi ako gutom!" sigaw ko.Napatingin ako sa oras mula sa aking cellphone, it's 11:30 am. Nasa dalawang oras na pala akong gising. Wala akong balak bumangon dahil pakiramdam ko ang bigat ng katawan ko. Gusto ko lang mahiga buong araw. Saka muling bumalik sa tulog.
Madeline's P. O. V.Tahimik lang ako hanggang sa matapos akong kumain. Sinabayan ako ni Raven sa pagkain, kahit na nauna akong kumain ay nahuli pa rin ako, aminado naman akong mabagal akong kumain. Kailangan kasi nguyain ng mabuti ang pagkain para hindi ako ma-bloated. I'm maintaining my sexy body."Pagkatapos nito, may gagawin ka ba?" tanong ni Raven."Wala, hihiga at matutulog.""Do you want to go out?"Napataas ang kilay ko. Hindi ko akalain na iimbitahin niya ako, anong balak niya? Date ba ang mangyayare sa magiging lakad namin kung papayag ako."Saan pupunta?" tanong ko."Anywhere, para makapag-unwind ka. I know that it's tough dealing this kind of scenario in a young age."Dahan-dahan akong napatango. Bigla akong nawalan ng gana."Makikita lang tayo ng paparazzi and they will cre