Chapter 14: Sapphire
BRIELLE
Hindi ko maiwasang makaramdam ng kaba nang lumusong sa kailaliman ng Yulka River. Pitch black with combined swirling dark blue hues immediately covered my sight, but I kept swimming further and deeper.
Wendorians acquire the ability to control water, but no one has the capability to breathe underwater—except me. Ito ang isa sa mga naisip kong dahilan kung bakit ako ang napili ni Queen Raiyah na humalili sa aming kaharian.
This ability is unique and rare. Noong nalaman kong nanganganib ang aming mundo laban sa kadilimang nagsisimulang sumasakop sa kabuuan nito, pinag-iigihan kong hasain ang aking kapangyarihan nang sa gayon ay maprotektahan ko ang aking pamilya.
Lalo lamang akong nagpursige nang mawalay sa amin ang aking lola at tito sapagkat pinatay ito ng mga kampon ni Voltur. That was the time when I was pushed to train harder and stronger so I can be one of the qualifying Wendo
Chapter 15: Town of AlbinaBrielle successfully got her amulet. One down, five more to go.Kapuwa kaming dalawa na nahimatay matapos ang gabing iyon. It was seemingly contrasting; I was drained and she was overpowered. Gust said that her body is still trying to cope with the overwhelming mana of the necklace."Good for you and you're not dead. An Aeon possessing great amount of mana but with weak body may end up dying. The amulet's power is no joke."Naalala ko pang saad ni Tross sa babae noong magkamalay na ito."Oh, yeah? Well, my ten years of training isn't a joke, too," sabat din naman noon ni Brielle.Dahil sa mga narinig ko sa kanila, tila ba’y pinanghihinaan ako. They were fully trained; trained enough to become the greatest warriors in their lifetime. And yet me, I am just nothing. I’m not even strong nor skilled to be called one of them. Ano ba kasi’ng nakita sa akin ni Queen Blyt
Chapter 16: EncounterMabilis, ngunit dahan-dahan naming tinawid ang mabato at maalikabok na daan patungo sa naglalakihang pader ng bayan ng Albina.We all kept low and tried to hide our presence. The last thing that we want to happen right now is to be caught by any civilian living in this town. Even though we presented to help them—because this isn't their fight and they are just victims of Voltur's evilness in the first place— the fact that we're entering the town without their consent is still a negative impression.Apparently, those consents and permissions are no use right now. We need to help these people and that is our priority!When we arrived at the spot where we can properly perform the thing that we've planned earlier, Gust briskly lifted his hands the moment Tross signalled him. Bahagya akong napasinghap nang maramdaman ang paglutang ng sariling katawan sa ere.Actually, every one of us is floating mid-air
Chapter 17: UselessI know to myself that I am not strong—I am not strong like my companions, and I am not strong enough to fight these creatures. Sa nakikita ko pa lang na kakayahan ng aking mga kasamahan ay walang-wala ako sa kalingkingan ng mga ito.I know my capability and the things that I can do and cannot. I'm not strong, yes. But I am trying to be strong.These people needs our help and even though I do not have high tolerance in using my mana, I still have the skill in swordsmanship. At dito na lamang ako kumakapit upang maipagtanggol ang aking sarili.The moment I stepped inside the minister's place, dust and smoke welcomed my sight and enveloped my body. I gently raised the handkerchief that’s tied around my neck to cover both my nose and mouth. I tried my best not to sneeze amidst the thick dust.I took light steps to prevent making any noise that could warn the enemy of my presence. Tuloy-tuloy pa rin ang p
Chapter 18: Delusional SchemeKamatayan . . .Isang salitang kay tagal ko nang inaasam-asam . . . at mukhang, ngayon na nga ang nakatakdang araw upang maguhit ito sa aking kapalaran.If I was bound to die, then at least I've fought for my life before dying."Clove, we've got what we need."Natigil ang pagsakal sa akin ng lalake nang lumabas mula sa kaniyang likuran ang isang babae—ang babaeng nakasagupa ng mga kasamahan ko! Her eyes then turned to look at me and shot a glare full of disgust and madness. Hindi iyon nagtagal at tumalikod ito mula sa puwesto namin."Put her down. You don't want to waste your time on a wimp."The guy smirked. Mabilis akong ibinalibag nito sa isang poste na siyang pagkawala ng isang ungol mula sa aking bibig nang maramdaman ang sakit sa aking tagilirang napuruhan. Ngunit sa kabila ng naramdamang paghihirap, hindi nakatakas sa aking paningin ang isang bagay na hawak-
Chapter 19: Hitting Three BirdsMatapos kong sabihin ang mga katagang iyon, kaagad kong naramdaman ang isang pamilyar na sensasiyong lumukob muli sa 'king buong pagkatao.Dahil sa biglaang pangyayari ay hindi ko nagawang ibalanse ang aking sarili at naramdaman na lang ang pagbagsak ng aking katawan. Isang matinding hilo ang namayani sa aking ulo at wala akong nagawa kung hindi'y pigilan ang kinikimkim na sigaw."I got you."Amidst the pain, I felt my body being caught by two strong arms, and even though my vision was blurry, I can clearly see his worried face."Ano'ng nangyayari sa kaniya?" rinig kong tanong ng binatang ministro. My breathing became ragged and my eyes eventually closed. My sight was then enveloped by whole darkness, but it didn't last when it was replaced by a blinding light.Letters started appearing and floating mid-air. As if on cue, my mouth started reading the formed words without my command.
Chapter 20: Suspicion"Where have you been?" salubong ko kay Travis na ngayo'y pawis na pawis at kanina pa namin hinahanap.Ngayon ang nakatakdang oras upang kami'y lumisan ng Albina at magpatuloy sa aming paglalakbay. Two amulets are on our hands and there are four more to find. At dahil sa biglaang pag-iba ng lokasiyon ng agimat ni Gust, we're all hoping na sana'y wala ng ibang pagbabago ang mangyayari.We'll be travelling to Montfort by foot and hopefully, mine and Bryle's amulet are there."D-Diyan lang sa tabi. May tiningnan lang ako," ani Travis sa garalgal na boses at mukhang hindi mapakali. I nearly frowned upon seeing his state and abruptly snapped my fingers in front of his face."Are you sure you're alright? Mukha kang natatae na ewan," natatawa kong sabi at napailing. Travis is a composed guy, but now he seemed different. May kinalaman ba rito ang nangyaring sagupaan kanina?Bago kami tuluyang umalis ng Albina, p
Chapter 21: BelieveI don't know what I am supposed to feel. Confused? Ridiculed? Nervous?Hindi ko pa rin makuha ang ibig ipahiwatig ni Brielle sa akin kahapon. Her words struck like lightning; I couldn't even get a hold of what she's thinking that time, but her expression and tone of voice screamed danger . . . and warning.Ayaw kong makaramdam ng kahit anong negatibong emosiyon para sa babae, ngunit iba na ang kutob ko sa mga sinasabi at ikinikilos nito kahapon. Hindi ako ganoon ka-tanga para hindi mapansin ang pagbabago ng trato nito kay Travis.Kasalukuyan naming inaakyat ang isa sa mga bundok ng Montfort. I was wearing a loose trouser which enables me to move freely at my will. Hindi rin mahirap maglakad dahil nga loose ito at hindi hapit sa katawan.I partnered it up with a simple, long-sleeved shirt topped with a vest containing multiple pockets where I place my essentials. Mas naging komportable rin ang paglalakad dahil su
Chapter 22: BetrayalTHIRD PERSONHindi pa rin mapakali ang apat kataong nahulog mula sa isang sinkhole. Ang tangi nilang naiisip ay kung paano makalabas mula sa malalim na butas na iyon nang sa gayon ay mahanap ang tatlong kaibigan."This pathway's really strange. And to think, nasa loob ito ng isang bundok. Are you sure we're really going inside?" kinakabahang tanong ng nag-iisang babae sa kanilang grupo.Nang mahulog kasi ang mga ito sa butas ay tumambad kaagad sa kanila itong lagusang papunta sa kung saan.Kapuwa nagkatinginan ang mga ito at nagdadalawang-isip. Kung sana'y hindi sila nakalanghap ng Mana-Restraining Energy ay mabilis lamang silang makakaalis sa pagkakakulong doon. Ngunit, hindi naman nila maatim na maghintay roon ng isang oras upang manumbalik ang kanilang kapangyarihan.At, isa pa rin sa palaisipan ng lahat ay itong pag-usbong ng nasabing enerhiya sa lugar na iyon, lalo't malayo ang bund