KAYE
“WHAT ARE YOU DOING HERE?” buti na lang at naabutan ko siya when he attempted para lumapit sa mga kambal. Lakad takbo din ako then I blocked his way para di siya makalapit sa mga ito.
“Anu ba sa akala mo?” Painosente niyang sagot. Naka rash guard short lang siya at sumisigaw ng ulam ang abs at matipunong katawan nito.
Myghad Kaye, mag concentrate ka nga ‘wag mong hahayaan ang antipatikong mokong na itong sirain ang araw mo at e’ distract ka ng mala Adonis niyang katawan!
Kaya napaiwas ako ng tingin when I realized what I am doing then binalik ulit sa kanya ng mahismasan na ako sa aking mga iniisip kanina, tinignan ko siya ulit sa mga mata ng diretso “ Umalis ka na dito, utang na loob!”
He just
KAYENAGPATULOY na ganoon ang sitwasyon biglang sumusulpot na parang kabute itong si Dylan sa kung nasaan ako at ang mga bata. So I asked Attorney Sanchez if I could ask a restraining order para di na makalapit ang Dylan na iyon sa amin,“Bukas na bukas Attorney will send the restraining order that we filed para sa Dylan Mijares na iyan,” masaya kong sambit sa kay Allaine.Finally I could get rid of that arrogant jerk sa amin ng mga anak ko. I am not comfortable with him lurking all around. Feeling ko na-ha-harass ako sa mga ginagawa niya. Ayaw niyang makinig sa ilang beses na pakiusap ko sa kanya. Kaya nararapat lang ito.“Are you sure na ba rito?” tanong sa akin ni Allaine pagkatapos kong sab
KAYE THE RESTRAINING ORDER was released and I believe at this moment ay na-received na ni Dylan iyon since my phone keeps on ringing at siya lang naman ang solong unknown number ang panay tawag at text sa akin. He deserves it and I could care less! Hindi ko pa masyadong kinakausap si Allaine, for now di na ako galit pero nagtatampo pa rin ako sa ginawa niya regardless pa ng rason niya I still can’t accept it. Allaine said na palaging pumupunnta si Dylan sa school to check the twins isa pa schoolmate raw ng kambal ang pamangkin ni Dylan na si Lindsay at naisip ko if that’s the case si Jonas ang ama ng batang babaeng iyon? Napailing ako habang naiisip nga ang possibility na iyon. Mabuti pa itong si Jonas mukhang naka move on na pero ako heto, hinahabol ng multo ng aking nakaraan. I took a leave of absence ng dalawang linggo but before I did it ay minabuti ko muna na
KAYEAS THEY SAY when too much desire overpowers you then you'll be lost everything, everything of you, including yourself and principle most especially if your whole system is craving on it's like a wildfire that would consume the whole of you.I guessed I'm doomed...“Hmmn..Dy-Dylan please let me–,” I moaned his name when keeps cupping both of my mounds and then pressed them together and sucked both of my nipples.“Yes?” he ask at napatingin sa akin. Our gaze met but this time hindi dahil sa galit o inis kung hindi dahil sa sobrang pagnanasa namin sa isa’t-isa.I pushed him at bumangon ako, which surprised Dylan.Siguro nga ay nababaliw na ako o baka na hypnotized ako ni Dylan ng hindi ko alam but the fact that I love the
KAYE IT’S BEEN A WEEK na naging tahimik ang buhay namin ng mga bata, walang Dylan Mijares na nanggugulo. I totally disconnected my connection sa nangyayari sa syudad para magkaroon naman ako ng peace of mind, after all may tiwala naman ako kay Allaine pagdating sa business ko at same rin sa mga tauhan kong pinagbilinan ng naiwan kong responsibilidad, isa pa temporary lang naman ito. Pero, okay ka lang ba sa temporary lang Kaye? Napa-isip akong muli, lately I’d been thinking a lot, as in a lot. I am also considering na mangibang bansa kasama ang mga bata, marahil ay tatantanan na kami ni Dylan, besides hindi pa ako ready na malaman ni Jonas ang about sa kambal at wala rin akong balak na ipaalam sa kanya, para anu pa? L
KAYE ILANG ARAW ang nakalipas after that encounter with Dylan ay hindi ko na siya naramdaman. Walang tawag at walang text at wala ring pasulpot-sulpot na parang kabute. I should be thankful right? Pero bakit parang hinahanap ko pa? Seriously Kae? Okay ka lang? Napailing na lang ako sa mga pumapasok sa isipan ko. Minsan hindi ko na maintindihan ang sarili ko the worst thing is that palaging sumasagi sa isipan ko ang Dylan Mijares na iyan kahit naman hindi ko siya iniisip, plus the fact na madalas ko rin siyang napapaginipan. Nakakasira talaga siguro ng bait ang sinumang may kinalaman sa lalaking i
KAYE NANG makarating sa emergency ay nakita kong nanginginig ang dalawa. The twins are having seizure, nakita ko si Mamita na inaalo ni Papito habang umiiyak. And even me I can't helped it but to cry sa sobrang pag-aalala sa mga anak ko. Automatically napahagulhol ako sa sitwasyon lalapit sana ako ng pinigilan ako ng isang nurse. Sapilitan kaming pinalayo ng isang nurse para ma clear ang area sa paligid nina Nicolo at Nicolai at siya ring pagdating ng attending physician nila. The Doctor is trying to loosen anything around Nicolo’s neck and a nurse sa kay Nicolai din they are unbuttoning the top of the twins pajamas then they remove the pillows, raise the side rails, and put the bed in a flat position. Kung anu-ano na ang pumapasok sa isipan ko but I am trying my best to stay positive, na magiging okay rin ang lahat. Umiiyak ako habang nakayap kina Mamita at Papito. I never imagined something
AFTER talking with Allaine I decided na lumuwas ng probinsiya para makarating kaagad sa syudad para sa isang importanteng pagkikita with Dylan. I know for a fact na ito ang isa sa mga bagay na ayaw kong mangyari but the situation did not give me any choices, again—- ang pagkakataon na naman ang naglagay sa akin sa ganitong position and this time I am helpless. “Mama will you come back po naman di po ba?” tanong sa akin ni Nicolo habang inaayos ko ang hospital bed niya.“Yes naman baby.” maagap kong sagot sabay abot sa pisngi nito.“Mama balik ka po kaagad ha, please po.” biglang ingos naman ni Nicolai, hinalikan ko sa ulo si Nicolo at binaling ang atensyon sa kay Nicolai na nakahiga sa sarili niya ring kama.“Sure baby, I will.” sagot ko sa kanya sabay halik sa noo nito.Nagpaalam ako sa mga bata at ganoon na rin sa kay Mamita at Papito to settle things with Dylan dahil sa pagkakataong ito kailangan ko siya para sa mga bata whether I like it or not. Tama si Allaine what if si Dylan a
KUNG nakakamatay ang tingin marahil ay kanina pa ako patay sa harapan nina Dylan at ng babaeng kasama niya dahil sa matatalim nitong tingin na ipinukol sa akin nasa ngayon ay parang tuko kung makakapit sa braso ni Dylan. Samantalang si Dylan naman ay puno ng pagtataka sa kanyang mukha, saglit na nagtama ang aming mga mata at hindi nakaligtas sa akin na puno ito ng pagtataka at parang nangungusap at nagtatanong sa kung ano ang ginagawa ko sa opisina niya. Marahil ay iniisip niya ano ang nakain ko at naligaw ako dito sa opisina niya since the last thing I want ay ang umalis siya at mawala sa buhay ng aking mga anak kaya nga ako nag file ng TRO. Hindi rin naman ako nakatagal sa pagtama ng mga mata namin ni Dylan at umiwas ako ng tingin. “Dylan naman, why are you asking the janitress if she’s here in your office?!” biglang sambit ng maarteng babae na mas lalong pinagtaka ni Dylan kaya nabaling ang tingin nito sa katabi niya. “Excuse me but what janitress are you talking about Rac