CHAPTER 92

AVERY POV

Lumabas ako nakatapis na ng roba. "Kumain ka na. Lalamig ang pagkain mo." malamig nito turan sa akin.

Kahit nag-aalangan ako lumapit sa lamesa hindi ko na rin mapigilan ang pagkalam ng sikmura ko. Sa tagal ng tulog ko kanina ngayon ko naramdaman ang pagkakagulo ng mga laman loob ko.

Naiilang ako sumubo ramdam ko ang paninitig niya. "Kumain ka na?" kausap ko dito para mawala ang ilang na nararamdaman.

Malamig na tango lang ang sinagot nito mas lalo ako napahiya dahil sa walang interes nito makipag-usap sa akin. Kaya pinapatuloy ko na ang pagkain ko hanggang sa naubos ko ang sandamakmak na hinandang pagkain sa akin.

Tatayo na sana ako para ligpit ang pinagkainan pero na unahan niya ako. "Ako na rito magpahinga ka na lang."

Teka? Hindi pa nga bumababa ang kinain ko magpahinga na ako ulit.

Bago pa ako makaapela nakalabas na ito ng kwarto dala ang tray. Sumalampak ako sa malambot na kama nag-iisip kung ano gagagawin.

Hindi ako inaantok para matulog muli.

Napagtanto na pinalampas