“FINALLY, Andy, you called back. So, what's your plan? Come on, let's go out? ” Andreana just cried when Charles answered the call. "Hey, are you crying?"“I-I’m going back to Philippines, Charles.” Iyak niya kaya narinig niya ang pagsinghap nito sa kabilang linya. Gustong gusto na talaga niyang makita si Nathan at ang daddy niya. Gusto na niyang mayakap ang mga ito lalo pa at nalaman niyang niloloko sila ng kanilang mommy. "P-please help me. I wanna go home."“What? Why? What happened?”“It’s a long story, Charles. Please help me. You're the only one I know na alam kong kaya akong tulungan.” hagulgol pa niya. "Tulungan mo sana ako Charles!"Tiningnan pa niya ang wall-clock. Alam niyang maya-maya lamang ay nandito na sina Melissandre or worst pati si Matthew.Simula noong makasama niyang mamasyal si Matthew ay nagkaroon na rin siya ng pagtingin rito. Ayaw niya itong iwan, pero ayaw niya rin namang makasama ang ina dahil niloloko lamang sila.“Okay, Andy. Pupuntahan kita.”"Yes please
“TELL me, Andreana. Why did you leave us that day?” Napakunot lalo ang noo ni Andreana sa tanong ni Matthew. Naroon parin sila sa madilim na parte ng parking lot na iyon. Halos wala na rin masyadong sasakyan na nakapark at wala na siyang makitang tao. Nakatingin ang binata sa mga mata niya at ganun din siya. Sinasalubong niya ang napakaseryosong mata nito.“You’re asking me as if my departure happened only yesterday.” she still smiled bitterly. “After seven years, you’re here. Asking me that nonsense question.”“Seven years yes, but do you know what happened when you left. Noong hindi ka na nagparamdam pa?” tanong nito kaya huminga siya ng malalim. Totoong pinilit niyang kalimutan ang America noong makauwi na siya sa Pilipinas. Itinuon na lamang niya ang oras sa kanyang kapatid. Alam na rin kasi noon ni Nathan ang ginawa ng ina dahil nagsabi na pala ang ina sa mga ito. Kaya pag-uwi niya, nag-iba na ang daddy niya. Naging lasinggero dahil sa kanyang ina.“What really brought you here M
GULONG gulo si Andreana ng gabing iyon. Nasa loob siya ng kwarto ni Nathan. Nadatnan niyang tulog ito kaya naman umupo nalang siya at hindi na ginising pa ang kapatid. Habang nakaupo naiisip niya ang pinag-usapan nila kanina ni Matthew. Lahat na yata ng problema ay nagsama-sama sa kaniyang utak. Patuloy parin ang pagring ng telepono niya. Hindi talaga tumigil sa pagtawag ang kanyang nobyo mula pa kanina. Napabuntong hininga siya at tinitigan ang screen bago sinagot. Charles deserve to get his call answered.“God! Thank you for answering, babe! I haven't been able to sleep for almost two weeks because I'm so worried about you! You scared me to death!” Ramdam na ramdam niya ang lungkot. Basag rin ang boses ng binata.“I’m sorry Charles.” saad niya sa malungkot na tono. Simula noong naging sila ay puro sorry nalang ang nasasabi niya sa binata.Charles Patterson. Sixteen years old lamang din siya noong na-meet niya ito sa America. Naging kaklase niya ito. Nanligaw sakaniya ang binata noon
"DOES mommy know about me and Nathan are coming to see her?" Andreana asked Matthew. They are currently having a snack at a restaurant they passed.“I didn’t tell her because I really wanted to surprise her. Don’t worry, the maids have cleaned up your room there in the house. And I'm sure tita Amanda will be happy to see you.” Sagot ng binata. “Gusto lang kitang balaan na masama ang loob sayo ni Melisandre. Just ignore her kung susungitan ka niya. Alam kong nagtatampo lang iyon sayo at lalambot rin iyon.”“Are you sure?” Nagsalubong ang mga kilay ng binata saka siyan tiningnan.“Yeah.” Tipid na sagot nito. Bumuntong hininga siya.“How about Wazel?” Simula rin noon ay wala na siyang balita tungkol kay Wazel kaya naman wala sa sariling natanong niya ito.“He’s in LA. He was studying there. Maybe next week he'll come home. He and Wazel were about the same age. I just hope they become friends too, like you and Melisandre.” The young man's face suddenly became serious.“You said Melisandre
"YES babe, that's what happened." Andreana closes her eyes tightly while she is talking with her boyfriend on the phone. After she and Matthew had sex, they dressed themselves before they went downstairs and had dinner. Hindi nila nakasabay sa hapunan si Melisandre. Gaya ng dati, maluwag ang pagtanggap ni Faustine sa kanilang magkapatid. Hindi niya lamang ito masyadong kinausap dahil masama pa rin ang loob niya sa pakikipagrelasyon nito sa ina. At dahil mahina na rin ang matanda, maaga rin itong bumalik sa silid.After dinner he went to the garden to call Charles and explain to him — or better to say to lie to him about what he had heard earlier. It was 9:30 PM, according to his wristwatch."So, what you're saying is you were in CR earlier so Matthew answered my call?" he repeats what she said. Mahal na mahal siya ni Charles, kaya isa rin iyon sa disadvantage nito dahil mabilis itong mapaniwala sa sinasabi niya.“Y-yeah. I am sorry, hindi ko nasagot ang tawag mo,” paumanhin niya. Nari
DAHIL gutom na si Andreana, nagsimula na siyang kumain. Naninibago parin siya sa parating pagsulyap sa kanya ni Matthew at ang pag-ngiti nito. Maybe because the surroundings are very refreshing.“How did you end up being a model and actress?” umpisang tanong nito habang sila ay kumakain.“It was at my school in college. I participated pageant and Seth, my manager, saw me. Because he was one of the jurors back then. So, I think that’s it. He invited me for a photoshoot and so on. Until, I became an extra in movies, and later on, I became the favorite villain in TV series and movies.”“Is your manager gay?” Tumango siya sa tanong na iyon ng binata. Biglang nagsalubong ang kilay nito. “You’ve grown into a very beautiful woman, Andreana. But I don't like your movies and TV series. Almost the whole world can see your whole naked body”“I did that because of Nathan. How many times do I have to repeat that to you?” she also raised an eyebrow. It looks like they're going to argue again. Naiir
NANG makauwi si Andreana ay agad siyang nagtungo sa kwarto ng kapatid. Gaya ng dati, nadatnan niya itong tulog. Humiga siya sa sofa na naroon at inalala lahat ng mga nangyari kanina sa farm at sa rest house. She looked at the wall clock, it's already three o'clock in the afternoon. Medyo matagal rin pala ang pamamasyal nila sa Farm o mas makatotohanang sabihing nagtagal ang pag-tatalo nila.Is Matthew even really serious about marrying her? And why the hell would he do that even though he knows that she has a boyfriend already? Napahilamos siya sa kaniyang mukha. Nang mag ring ang kaniyang telepono ay napaupo siya sa kama. Inabot ang cellphone na nakapatonng sa center table. Si Charles ang tumatawag.Napabuntong hininga nanaman siya. Paano ba niya sasabihin sa lalaki na nagkasala siya? Kahit pa siguro anong bait ni Charles ay siguradong hindi siya mapapatawad nito. She cancelled the call. Hindi pa siya handang kausapin ito. Binabagabag parin siya ng kanyang konsensya. Baka madagdagan
“TALAGANG inulit mo pa ang sinabi mo tungkol sa kasal na yan ha?” Pagalit na tanong ni Andreana kay Matthew. Sa halip na sumagot ay tumingin ito sa bandang likuran niya kaya naman tiningnan niya rin kung anong meron sa likuran niya. It’s Wazel and Melisandre. Nandito na pala ang binatilyo at nagulat siya sa malaking pagbabago ng katawan ni Wazel. Lumaki ang katawan nito at tumangkad ng husto. Naging magandang lalaki rin ito kagaya ni Matthew.“What did we just hear, bro? Are you two talking about weddings? Wedding of who?” Seryosong tanong ni Wazel."Don't tell us that you're planning to marry Andy?" dagdag na tanong ni Melisandre. Hindi niya alam kung papano sasalubungin ang tingin ng magkapatid o kung ano ang isasagot.“Mali ang iniisip niyo Wazel, Melisandre. Your brother must be out of his mind again.” Siya na lamang ang sumagot. Tumalikod na nga siya ng tuluyan kay Matthew at inaya si Melisandre at Wazel papuntang kusina. “Let’s eat? Hindi ba ay may pupuntahan pa tayo?”“Yeah, th