A week later, Andreana noticed that Matthew was avoiding her. Although they ate together inside the house, they remained silent. Maging si Melisandre ay napapansin rin na hindi sila nag iimikan ni Matthew. Ever since the scene happened at Steven’s party, she tried to avoid Matthew. Matapos makuha ng binata ang kanyang pagkabirhen, pinilit niyang lumabas ng kotse at bumalik sa party at tinawag niya si Melisandre upang umuwi na sila.
She also feels that Matthew wants to apologize for taking her virginity. But even if he apologizes over and over again, what she lost will not be restored. Matthew is always angry. To whom, she did not know. All the maids were afraid of him. Saka lang nakakagalaw ng maayos ang mga katulong kapag nasa opisina ito at nagtatrabaho.
He was awake but he still did not want to get up. Mabuti nalang at wala silang pasok ni Melisandre ngayong araw.
“Andreana!” Ang mommy niya na pumasok sa kanilang kwarto. Bumangon naman siya at tiningnan ang ina.
“Mom?” Tanong niya.
“Ang daddy mo, tumawag kanina.” Napangiti siya ng mabanggit ang kanyang ama.
“Ano pong sabi? Kumusta sila? Si Nathan?” Sunod sunod niyang tanong. Nawala ang ngiti niya ng biglang humagulgol ang ina. “M-mommy, bakit? A-ano pong nangyari?”
"Your brother's illness is getting worse, anak." saad ng ina kaya naman napaluha na lamang din siya. Nakita naman niyang sumungaw sa pintuan si Melisandre.
“What happened? Why are you crying, Tita Amanda, Andy?” nag-aalalang tanong nito at dinaluhan sila ng ina at niyakap silang pareho. “Whatever it is, it’ll be going to be okay. Stop crying, Andry. You’re making me sad, too.”
“Thank you, hija. You make us feel better. You’re such a sweet young lady.” Saad ng ina.
“It’s okay, aunt. I came here to call you for breakfast. I prepared breakfast today.” Saad ni Melisandre kaya napangiti silang mag ina. “Let’s go? The breakfast I made will make you feel better.”
“Susunod ako.” Sagot niya. Napangiti siya at tumango. Nag hilamos muna siya at hindi na siya nag abala pang magpalit. Nakapantulog pa siyang bumaba. Nakita nga niya ang pamilya na nakaupo na sa dining table. Umupo rin siya sa bakanteng upuan. Nasa harap niya si Matthew, hindi niya ito tinatapunan ng tingin.
“Andreana, Sumama ka mamaya sa amin ni Wazel, pupunta kami sa beach.” Si Melisandre. Ngumiti na lamang siya bilang tugon.
“Talagang close na kayo ha?” Si Faustine tukoy sa kanilang dalawa ni Melissandre. May tuwa ito sa mga mata.
“Yeah. Andy’s cool dad. She’s nice and very kind.” Sagot ni Melisandre. Melisandre doesn’t have any idea what happened between her and Matthew on the night of Steven’s party.
***
HALOS magi-isang buwan na rin pala si Andreana sa L.A. Lagi parin silang namamasyal ni Melisandre sa dagat at halos araw araw nilang ginagawa iyon kapag galing sila sa school. Sumasaglit lang naman sila doon dahil pinapagalitan sila ni Matthew kapag nale-late silang umuwi.
Breaktime at their school, she is having a snack time alone in their school cafeteria. Hindi niya kasama si Melisandre dahil kasama nito si Steven. Hindi niya alam kung saan naglalagi ang dalawa sa tuwing breaktime. Mabuti nalang at walang pakealamanan ang mga tao doon kapag mag-isa kang kumakain. Walang pakealamanan.
She also noticed that there are many exchange students from different countries. There are British, Canadians, Koreans, Chinese, and Japanese and there are also Filipinos like her. Of course, just like in the Philippines there is also a group of students here in L.A. There are also the so-called mean girls and the outcasts.
While eating a Frenche Dip Sandwich, she looks around. There are groups of girls who are obviously rich because they have beautiful outfits. They are like barbies. There's also a group of nerds, a group that loves music, and so on. Some couples are not ashamed to kiss even in public. Napailing nalamang siya. Nasa ibang bansa nga pala siya.
"Hi!" She turned to the man who suddenly sat in the empty seat next to her. He raised an eyebrow at him. “You are Andreana, right? The new kid from the Philippines?”
Tipid siyang tumango rito. Tinitigan niya ang lalaki. He is tall and white. Sakto lang ang katawan nito, hindi mapayat at hindi rin mataba. He has these brown eyes. Sa palagay niya ay hindi ito purong Americano.
"I'm Charles Patterson," he introduced himself tsaka iniaabot nito ang kanang kamay. Upang hindi ito mapahiya ay inabot na lamang niya ang kamay ng binatilyo. At nakipag shakehands. “Don’t you know me?”
She just shook her head. Nakita naman niyang tumawa ito ng mahina. Kaya naman nakita niya ang dalawang malalim na dimples nito sa magkabilang pisngi. Mas lalo tuloy lumitaw ang ka-gawapuhan nito. Yes, this man is quite attractive. Kung nasa Pilipinas siguro ito ay maaari nang maging instant celebrity.
“Oh, come on! Kaklase mo ako!” Namilog ang mga mata niya ng marinig niyang nagsalita ito ng tagalog. Napangiti tuloy siya ng wala sa oras. “Thank you for smiling, Andy! Wait. Order lang ako. Gutom na ako, eh.”
Hindi niya akalain na may makakasalamuha siyang tagalog sa school maliban kay Wazel at Melisandre.
Guancialle Pizza ordered it. They also bought their drinks flavored apple tea. While eating, they keep on talking about random things. According to him, he only transferred last year. He is also from the Philippines also. Her mommy is Filipino and her daddy is half German and half American. Nag migrate na raw kasi sila rito sa California. Pero sa tuwing nagkakaroon ng bakasyon ay dumadalaw rin naman sila ng mommy niya sa mga naiwang kamag-anak sa Pilipinas. Pala-kwento si Charles at masaya kasama.
“Teka, bakit hindi kita napapansin sa classroom?” Mabuti nalang pala at kinausap siya nito. Para na kasi siyang mapipipi sa tuwing nasa school siya. No one talks to her, no friends. Only Melisandre. She finds it difficult to get along with those rich kids.
“Because It's really hard to get your attention. Just today, finally." Natatawa nitong saad kaya pati siya ay natawa. Siyempre naikwento na rin niya dito kung bakit siya nasa California. “Don't worry, after class, I’m gonna join you at the beach. I will teach you how to surf also!”
Tila nagningning ang mga mata niyang ngumiti rito. Nasabi kasi niya sa binatilyo na gusto niyang matutong magsurf. Kaya lang hindi iyon nagagawa ni Melisandre na turuan siya dahil busy ito sa boyfriend. Matagal na niyang gustong matutunan iyon.
Sinabi pa niya kay Charles ang address niya para masundo siya nito mamaya. Maaga kasing natatapos ang klase, hanggang alas tres lang ng hapon, hindi gaya sa Pilipinas na umaabot hanggang 5:00PM. Marami silang oras para makapag surf. Nasabi rin ni Melisandre na may date raw ito kasama si Steven kaya hindi sila ngayon makakapasyal sa dagat.
He's kind and friendly. Maybe, it's because he's also from her country, so, ganon nalamang ang gaan ng pakiramdam niya para rito. Ka-edad niya lang rin ito pero kapag titingnan ay binatang-binata na ang pangangatawan. Gusto niyang mag-enjoy sa L.A. May pakiramdam kasi siya na hindi rin siya magtatagal doon kaya naman lahat ng oras na naroon siya ay gusto niyang masulit.
***
“WHERE are you going?” Napahinto si Andreana sa paglabas ng bahay ng makasalubong si Matthew. Nakasoot siya ng maiksing short at t-shirt ngunit naka bathing suit siya sa loob. “Are you going to the beach again? Who are you with? Where is Melisandre?”
“May date si melisandre. And yeah, sa dagat ako pupunta. I’m going now.” Paalam niya ngunit hinawakan siya nito sa braso dahilan para matigil siya. “Why?”
Naiinis niyang tanong rito. Hindi parin nawawala sa isip niya ang pag-kuha nito sa kaniyang virginity. Galit parin siya rito.
“It’s too dangerous. Stay at home. Wala kang kasama doon.” Hindi niya alam kung concern ba ito o talagang gusto lang siyang inisin. Paborito kasi nitong sirain ang araw niya. Napaka KJ.
“May kasama ako.” Saad niya kaya tiningnan siya nito ng mariin. "He's already waiting for me at the gate."
“Who?” seryoso nitong tanong. Hindi na niya sinagot pa ito. Nagmadali nalang siyang tumakbo palabas ng gate.Totoo ngang nag aantay na si Charles doon sa labas with his luxury car Ford Mustang EcoBoost. Sa taas nito ay may dalawang surf board kaya naman na excite siya. Pinagbuksan pa siya nito ng pinto.
Hindi niya alam kung namalikmata siya pero parang nakita niya sa side mirror ang galit na hitsura ni Matthew habang sinusundan sila ng tingin. Hindi ba ito marunong ngumiti? Bakit lagi nalang itong galit at nakasimangot?
***
“SURFING is not easy, Andreana.” Tumango-tango si Andreana sa sinabing ito ni Charles. Naka asul na swimsuit siya. Samantalang si Charles ay naka trunks lang kaya kitang kita niya ang mga abs nito. “Are you ready?”
“Yes, I’m ready!” Nakangiti at excited niyang tugon. Pinahawak sakanya ang surf board. Tig isa sila. Gaya ng ibang nag su-surf sa dagat, lumusong na rin sila sa tubig.
“Not one wave is the same, so your playground is constantly changing. Once you catch your first green wave, that’s it, you’re hooked!” Habang nakasakay sila padapa sa surf board ay nagsasalita ito. Mabuti nalang ay tinuruan na siya ni Melisandre kung papano lumangoy. Hindi na siya nahihirapan ngayon. Pero habang tinuturuan siya ni Charles ay paulit ulit siyang kinakain ng alon. Mahirap pala mag surfing. Bawat bagsak niya ay natatawa na lamang sila pareho.
Namangha pa siya sa pinakita ni Charles na mga tricks, magaling talaga ito mag surf. Nakakahanga. Nang mapagod sila ay kapwa sila nahiga sa buhanginan. Hindi rin nila namamalayan na papalubog na ang araw. The sun set is really beautiful.
"Did you enjoy today?" Tanong sakanya ng binatilyo kaya naman ngumiti siya at tumango. Habang nakatingin siya dito ay mas lalong gumagwapo ito. Ngunit mas gwapo pa rin si Matthew. She shook her head. Why does she compare Matthew to Charles? At bakit ba bigla-bigla nalamang pumapasok sa isip niya ang lalaking wala ng ginawa kundi sungitan siya?
"It's really hard to surf. I thought it was easy," she said while laughing. He laughed too. She looked at Charles and saw him staring at her. Maya-maya pa ay hinawakan nito ang kaniyang pisngi.
“You’re pretty, Andreana.” Matamis pa itong ngumiti. Nagulat pa siya nang ilapit nito ang mukha sakanya. He could not move. Nang akmang magdidikit na ang kanilang mga labi ay nakaramdam sila ng presensya ng isang tao sa kanilang likuran.
“Andreana!” Boses palang ay napabalikwas na siya. It’s Matthew. Anong ginagawa nito dito? Pansin niyang nagtatagis ang mga bagang nitong salitan silang tinignan. "Shouldn't you be at home?"
“Who is he?” Tanong sakaniya ni Charles.
“Anak ng kaibigan ni mommy.” Saad niya.
“Great! So when have you been close to this man and you let him know what's going on in your life?” Pagalit nitong tanong.
“Sorry, Charles. Maybe, let’s do this tomorrow.” Nakangiti niyang paalam sa binatilyo. Ayaw niyang makarinig pa ito ng mga salita galing kay Matthew.
“See you tomorrow, then.” Paalam rin sakaniya ng binatilyo saka binuhat na ang dalawang surf boards. “I will call you, later.” Dagdag pa nito bago tuluyang nakaalis.
“Who is he?” Pagalit na tanong ni Matthew ng makaalis si Charles. Kaya napairap siya.
“Why do you care?” Pasungit niyang sagot at nauna na siyang naglakad. Pinulot niya ang bag na niya na may lamang damit sa loob. “He’s my friend!”
“Or boyfriend? Nakita kong muntik na kayong magkahalikan kanina!” giit nito. Hinawakan na naman siya nito sa braso dahilan para siya ay mahinto. Bakit ba ang hilig nitong hatakin siya? Tinitigan niya ito sa mga mata tapos ay ngumisi siya. Gusto niyang asarin lalo ang binata.
“Why? Are only couples allowed to kiss? What about you? I'm not your girlfriend but you're taking advantage of me— “Andreana couldn't continue what she was saying when he suddenly kissed her. As usual, that was violent. When their lips parted, he dragged her to the car.
Naka swimsuit parin siya at nasa loob ng kaniyang bag ang shorts at t-shirt niya. Ngunit wala na siyang oras na magpalit pa dahil hila-hila na siya ng binata.
“Talk again and I will kiss you!” May pagbabanta sa tono nito kaya napatahimik siya. "I don't want you to go out with that asshole either."
"Ano bang pake mo if I want to be with Charles?" Ngunit nang tuluyan na silang makapasok sa kotse ay hindi niya mapigilang magsalita. Tiningnan siya nito. “You don’t own me, Matthew. You have no right to stop me from doing what I want.”
Akmang bubuksan na niya ang pintuan ng kotse pero bigla itong naglock.
“Open the door!” Utos niya. Ayaw niyang makasama ito sa loob ng kotse. May pera naman siyang dala kaya magta-taxi nalang siya pauwi. Madilim na sa parking lot na iyon. Iilang kotse nalang rin ang naka park.
“No! Stay!” Tiningnan siya nito at hinawakan ang kaniyang braso ng mariin kaya nagpumiglas siya. Tumngin siya sa mga mata nito. Galit at pagnanasa ang nakikitaan niya rito. Pansin rin niya ang pagtitig nito sa kaniyang soot na bathing suit. “I told you, don’t seduce me using your damn eyes!”
Hindi na siya nakapagsalita pa. Hinila siya nito pakandong paharap sa binata. Dahil malakas at malaki ang pangangatawan nito ay hindi siya nakapanlaban. She is now sitting on Matthewn's lap as he presses her with a kiss.
“M-Matthew!” Saad niya. She was afraid that she might feel the same pain that she had felt last week. Matthew didn't stop kissing her. He gripped her waist and she could feel the hard-growing object in her seat. She also noticed that Matthew was wearing only thin shorts and a white t-shirt. His kisses descended on his neck. She shouldn’t feel pleasure this time but that’s how she feels now. She wants more.
“I told you, stop talking!” Tila bagong gising pa ang boses nito ng sinabi iyan. Nakakadagdag tuloy ng init sa katawan ang manly voice nito. Naramdaman niyang idinidiin nito ang pagkalalake nito sa kaniyang pagkababae.
“Hhhhhhhmmmm…” Napaungol nalang siya ng halikan siya muli ng binata. Sa pagkakataong iyon ay hindi na marahas. Nararamdaman na niya ang mabagal na halik nito. Mas lalo tuloy nabuhay ang init sa kaniyang katawan. Wala sa sariling sinagot niya ang mga halik na iyon. Nahihiya pa siya dahil hindi niya alam kung tama ba ang ginagawa niyang paghalik. Pero wala na siyang pakealam doon.
“That’s good Andreana.” Naramdaman niya pang napangisi ito sa ginawa niyang pag tugon. She put her hands around his nape. At dahan dahan siyang gumalaw sa ibabaw nito. Nakita niyang pumikit si Matthew sa ginawa niyang iyon.
“Fuck. I hate your seductive way, Andreana!” saad pa nito. Bago sila muling naghalikan, unti-unting naglandas ang mga kamay nito sa katawan niya. Ang halik na ibinibigay nito ay ang halik na pinapangarap niya gabi gabi. Calm and sweet. He unhooked her bra. Kaya naman tumambad dito ang malusog niyang dibdib.
“Shit! Sixteen but fuck!” hinalikan na nito ang kaniyang nipple. He bites it gently which causes her to moan. Eventually, she began to like what Matthes' doing. Nang mapagsawaang halikan iyon ay ibinaba na nito ang suot nitong shorts kahit nakapatong pa siya rito. She was stunned for a moment to see his hard manhood.
"Don't be scared, sweetheart. The worst pain is over. Trust me, you won't feel that much pain anymore.” Hindi niya alam, pero kusa siyang tumango sa sinabi ng binata. Nakapatong parin siya dito ngunit nagawa nitong ilihis ang manipis niyang panty. Tapos ay ikiniskis sa kaniyang pagkababae ang ulo ng pag aari nito. “Fuck! You’re wet!”
Nasasarapan na rin siya sa ginagawa ng binata. Slowly he inserted his manhood into her hole.
“Ahhhhhh! M-Matthew!” she moaned. She felt that it was still a bit painful.
"I'll be gentle," he said. She didn't move at first. Nang alam niyang wala ng sakit ay siya na mismo ang nagsimulang gumalaw sa ibabaw nito dahilan ng pag-ungol nilang pareho.
Hindi niya maipaliwanag ang nararamdaman. Masarap pala ang bagay na iyon. Hindi rin siya makapaniwala na ang katalik niya ay ang anak ng kaibigan ng ina. Unti-unting bumibilis ang pagtaas baba niya sa ibabaw ni Matthew. Sa bawat galaw niya tila milyong sarap ang bumabalik sa pakiramdam niya.
“Shit Andreana! So tight! Fuck!” Mura pa nito ng mahina. Maya-maya pa ay hinugot nito ang pagkalalaki at inilabas ang masaganang puting likido nito. “Ayokong sumasama ka sa Charles na iyon, Andreana.”
She couldn't understand herself when she nodded voluntarily at Matthew's command.
WHILE on their way home to the mansion, Andreana could not look at Matthew. She seems a little bit shy of what happened earlier. Bakit ba hinayaan niyang may mangyari sakanila? Paano na ngayon siya haharap sa kanyang ina at sa kay Mr.Faustine?“Are you okay, Andreana?” Tanong nito. Nilingon niya ang binata. He was even surprised to see him smiling. For the first time, she saw him smiling brightly.“Y-yeah,” nauutal niyang sagot saka ibinaling muli ang tingin sa daan. Nakasoot na siya ngayon ng shorts at kanyang shirt.“Nagsisisi ka ba sa ginawa natin kanina?” Namula ang mga pisngi niya sa tanong na iyon. Bakit ba napaka straightforward nito?Nagsisisi ba siya? Hindi siya sumagot. Ginusto naman niya ang nangyari. But she feels guilt for her mom and Matthews' daddy. Hindi dapat sila nagtalik ng anak ng kaibigan ng kanyang mommy. Ano nalang ang iisipin ng mga Morrison sakanya kapag nalaman ng mga ito ang ginawa nila ng binata?“This is wrong,” wala sa sariling nasambit niya kaya naman ni
“YOU know what, I really like you. You are kind and really have the beauty. I know it's not a trend here in America, but can I court you?” Nakatitig lamang si Andreana kay Charles at hindi siya sumagot. Sa tanong na iyon ng binatilyo ay bigla niyang naisip si Matthew. Siguradong magagalit iyon kapag nalaman nitong magpapaligaw siya sa iba. Pero, naisip niya rin, ano nga ba ang relasyon nilang dalawa?Nagkaroon tuloy siya ng hiya sa sarili. They are not lovers but they have sex. She didn't want to admit it to herself but to be honest, she liked what happened. But that's how it is here in America, isn't it? When it comes to sex, just sex. No feelings. No attachment. No commitment. Ano ba ang tingin sakaniya ni Matthew? Sex toy? Sex buddy? Wala siyang ideya. Ngunit kailangan niyang tanggapin ang masakit na katotohanan kung ano man ang meron sa pagitan nila.“I take your silence as a yes,” Napapitlag siya ng magsalita muli si Charles.“What? I mean—”“Yes, Andy. I’m going to court you and
“FINALLY, Andy, you called back. So, what's your plan? Come on, let's go out? ” Andreana just cried when Charles answered the call. "Hey, are you crying?"“I-I’m going back to Philippines, Charles.” Iyak niya kaya narinig niya ang pagsinghap nito sa kabilang linya. Gustong gusto na talaga niyang makita si Nathan at ang daddy niya. Gusto na niyang mayakap ang mga ito lalo pa at nalaman niyang niloloko sila ng kanilang mommy. "P-please help me. I wanna go home."“What? Why? What happened?”“It’s a long story, Charles. Please help me. You're the only one I know na alam kong kaya akong tulungan.” hagulgol pa niya. "Tulungan mo sana ako Charles!"Tiningnan pa niya ang wall-clock. Alam niyang maya-maya lamang ay nandito na sina Melissandre or worst pati si Matthew.Simula noong makasama niyang mamasyal si Matthew ay nagkaroon na rin siya ng pagtingin rito. Ayaw niya itong iwan, pero ayaw niya rin namang makasama ang ina dahil niloloko lamang sila.“Okay, Andy. Pupuntahan kita.”"Yes please
“TELL me, Andreana. Why did you leave us that day?” Napakunot lalo ang noo ni Andreana sa tanong ni Matthew. Naroon parin sila sa madilim na parte ng parking lot na iyon. Halos wala na rin masyadong sasakyan na nakapark at wala na siyang makitang tao. Nakatingin ang binata sa mga mata niya at ganun din siya. Sinasalubong niya ang napakaseryosong mata nito.“You’re asking me as if my departure happened only yesterday.” she still smiled bitterly. “After seven years, you’re here. Asking me that nonsense question.”“Seven years yes, but do you know what happened when you left. Noong hindi ka na nagparamdam pa?” tanong nito kaya huminga siya ng malalim. Totoong pinilit niyang kalimutan ang America noong makauwi na siya sa Pilipinas. Itinuon na lamang niya ang oras sa kanyang kapatid. Alam na rin kasi noon ni Nathan ang ginawa ng ina dahil nagsabi na pala ang ina sa mga ito. Kaya pag-uwi niya, nag-iba na ang daddy niya. Naging lasinggero dahil sa kanyang ina.“What really brought you here M
GULONG gulo si Andreana ng gabing iyon. Nasa loob siya ng kwarto ni Nathan. Nadatnan niyang tulog ito kaya naman umupo nalang siya at hindi na ginising pa ang kapatid. Habang nakaupo naiisip niya ang pinag-usapan nila kanina ni Matthew. Lahat na yata ng problema ay nagsama-sama sa kaniyang utak. Patuloy parin ang pagring ng telepono niya. Hindi talaga tumigil sa pagtawag ang kanyang nobyo mula pa kanina. Napabuntong hininga siya at tinitigan ang screen bago sinagot. Charles deserve to get his call answered.“God! Thank you for answering, babe! I haven't been able to sleep for almost two weeks because I'm so worried about you! You scared me to death!” Ramdam na ramdam niya ang lungkot. Basag rin ang boses ng binata.“I’m sorry Charles.” saad niya sa malungkot na tono. Simula noong naging sila ay puro sorry nalang ang nasasabi niya sa binata.Charles Patterson. Sixteen years old lamang din siya noong na-meet niya ito sa America. Naging kaklase niya ito. Nanligaw sakaniya ang binata noon
"DOES mommy know about me and Nathan are coming to see her?" Andreana asked Matthew. They are currently having a snack at a restaurant they passed.“I didn’t tell her because I really wanted to surprise her. Don’t worry, the maids have cleaned up your room there in the house. And I'm sure tita Amanda will be happy to see you.” Sagot ng binata. “Gusto lang kitang balaan na masama ang loob sayo ni Melisandre. Just ignore her kung susungitan ka niya. Alam kong nagtatampo lang iyon sayo at lalambot rin iyon.”“Are you sure?” Nagsalubong ang mga kilay ng binata saka siyan tiningnan.“Yeah.” Tipid na sagot nito. Bumuntong hininga siya.“How about Wazel?” Simula rin noon ay wala na siyang balita tungkol kay Wazel kaya naman wala sa sariling natanong niya ito.“He’s in LA. He was studying there. Maybe next week he'll come home. He and Wazel were about the same age. I just hope they become friends too, like you and Melisandre.” The young man's face suddenly became serious.“You said Melisandre
"YES babe, that's what happened." Andreana closes her eyes tightly while she is talking with her boyfriend on the phone. After she and Matthew had sex, they dressed themselves before they went downstairs and had dinner. Hindi nila nakasabay sa hapunan si Melisandre. Gaya ng dati, maluwag ang pagtanggap ni Faustine sa kanilang magkapatid. Hindi niya lamang ito masyadong kinausap dahil masama pa rin ang loob niya sa pakikipagrelasyon nito sa ina. At dahil mahina na rin ang matanda, maaga rin itong bumalik sa silid.After dinner he went to the garden to call Charles and explain to him — or better to say to lie to him about what he had heard earlier. It was 9:30 PM, according to his wristwatch."So, what you're saying is you were in CR earlier so Matthew answered my call?" he repeats what she said. Mahal na mahal siya ni Charles, kaya isa rin iyon sa disadvantage nito dahil mabilis itong mapaniwala sa sinasabi niya.“Y-yeah. I am sorry, hindi ko nasagot ang tawag mo,” paumanhin niya. Nari
DAHIL gutom na si Andreana, nagsimula na siyang kumain. Naninibago parin siya sa parating pagsulyap sa kanya ni Matthew at ang pag-ngiti nito. Maybe because the surroundings are very refreshing.“How did you end up being a model and actress?” umpisang tanong nito habang sila ay kumakain.“It was at my school in college. I participated pageant and Seth, my manager, saw me. Because he was one of the jurors back then. So, I think that’s it. He invited me for a photoshoot and so on. Until, I became an extra in movies, and later on, I became the favorite villain in TV series and movies.”“Is your manager gay?” Tumango siya sa tanong na iyon ng binata. Biglang nagsalubong ang kilay nito. “You’ve grown into a very beautiful woman, Andreana. But I don't like your movies and TV series. Almost the whole world can see your whole naked body”“I did that because of Nathan. How many times do I have to repeat that to you?” she also raised an eyebrow. It looks like they're going to argue again. Naiir