Chapter 6
Mabilis na lumipas ang mga araw. Madalas na tumatawag, text at video call kaming dalawa ni Carlew. Tulad ngayon, kausap ko sya sa phone. Buti nalang at hindi kami nagkakasawaang dalawa kahit na puro ganto lang muna kaming dalawa.
"Sinong kasama mo mag shopping?" umiling lang ako sa kanya. Sinabi ko sa kanya mamimili ako ng damit para sa mga susuotin ko sa pag-uumpisa ko sa trabaho. Kahit na sa isang linggo pa iyon.
Wala akong kasama para mamili ng office attire. Madami naman ako noon sa bahay, pero wala akong nadala kahit isa.
Duh! Kung magdadala ako ng ganoon ay pagdududahan pa ako, dahil honeymoon lang naman ang pupuntahan ko SANA kung natuloy ang kasal, ehh hindi natuloy dahil sa ginawa kong kagaguhan. Kaya kaonti lang ang nadala ko. At mga literal na puro panggala lang ang mga iyon.
"Wag ka na kaya munang magtrabaho? Tsaka nalang." Agad akong napailing sa sinabi niya.
"Ganyan ka ba talaga sa mga nagiging girlfriend mo? Ayaw mong pagtrabahuhin?" napairap ako sa sarili kong tanong.
"Nope, sayo lang." agad akong napasimangot sa sinabi niya.
"Bakit? Madami kana sigurong naging girlfriend no?" narinig ko ang paghalakhak niya sa tanong ko.
"Wala pa kong naging girlfriend bukod sayo." agad akong namula sa sinabi niya.
"Edi bakit ka ba ganyan sa akin?" malungkot kong tanong sa kanya pero deep inside natutuwa at kinikilig.
"Ewan ko. Tinamaan yata talaga ako sayo. Kaya ako nagkakaganto." Napanguso ako para pigilan ang aking ngiti.
Ewan ko, pero aminado ako na kinikilig ako sa mga banat niya. Wala namang masama, boyfriend ko na naman sya kahit na ang bilis lang kasi kakakilala lang namin sa isa't isa. Kahit na hindi pa ulit kaming dalawa nagkikita, dahil masyado pa syang busy sa Manila kaya kahit gusto na nya akong puntahan dito sa Bohol ay ako ang pumipigil sa kanya na wag muna.
Mag-isa akong nag-iikot sa mall, naghahanap ng mga damit na maaari kong gamitin sa office. Nakita ko ang paborito kong boutique na agad kong pinasok. Hindi ko akalain na may mga branch na pala iyon sa iba't ibang lugar. May tuwa akong naramdaman ng makita ko ang magagandang damit doon. Pangarap kong maging isang fashion designing pero dahil business management ang gusto nila Mommy ay wala akong nagawa. Marunong naman akong manahi ng damit sa makina pero hindi pa din sapat iyon. Wala pa iyo sa kalingkingan ng course na fashion designing. Yes, parte nga ng fashion designing ang pananahi, pero part lang. Iba pa din ang designing.
Pinili ko ang tatlo iba't ibang kulay ng spaghetti strap na sando, black, red, at yello, madami naman akong nadalang sando kaya tatlo lang, some different blouse. At apat na mga pencil skirt na may iba't ibang kulay. Bumili din ako ng ibat ibang kulay ng coat na kakulay ng mga skirts na binili ko para maging partner. Bumili din ako ng polo para kung sakaling hindi ako makapag sando ay iyon ang susuotin ko. Matapos kong makapili ng mga damit ay bumili din ako ng dalawang blackshoes at isang flats. Nang sa tingin ko ay okay na lahat ng napamili ko ay pinili kong mag-ikotikot sa Mall.
Napatigil ako tigil ako sa isang fastfood, eto ang fastfood na madalas naming puntahan ni Kyle noon sa Manila, agad akong napailing sa naalala ng bigla akong makaramdam ng gutom. Agad akong pumasok doon para makakain.
Tahimik akong nakain ng mag flash sa screen phone ko ang tawag galing kay Mommy. Agad ko iyong pinatay at binlock ang number ni Mommy. Hindi ako pwedeng magpalit ng number, madami akong contacts dito.
"Bes!" agad akong napalingon ng may marinig na nagtatawan sa kabilang lamesa. It reminds me of Kyle. Nakakamiss din pala talaga ang isang iyon. Simula nung kasal ay hindi ko na siya nakausap. Kamusta na kaya iyon? Agad kong kinuha muli ang phone ko. I dial my bestfriend's number. Sa pangatlong ring ay doon niya lang ito sinagot.
"Bes! Shocks! Asan ka ba? Ang tagal mong nawala!" nahimigan ko ang tuwa sa kanyang boses. Hindi ko na napigilan pang mapangiti.
"I miss you too, huh?" sarcastic kong sabi. Ni hindi niya manlang ako sinabihan ng na miss niya ako. Akala ko pa naman namiss niya ako. Tsk. Haha. Lol.
"Tss. Asan ka nga?" napairap nalang ako sa kanya. Hindi ko sinabi ang plano ko sa kanya, ang alam niya lang ay gusto kong magpakalayo sayo muna.
"Secret muna. Baka malaman pa nila Mommy." narinig ko ang pagbuntong hininga niya.
"Miss na kita. I just want to see you." Napangiti ako sa sinabi niya. Bestfriend ko sya at sigurado naman akong wala syang ibang pagsasabihan.
"Sige, sasabihin ko na. I'm in Tagbilaran, Bohol." nakangiting sabi ko sa kanya. Nahimigan ko ang saya niya sa kabilang linya.
"Sus! Akala ko naman kung saang lupalop ka napunta. Kailan ka ba babalik ng Manila?" napakibitbalikat nalang ako sa tanong niya.
"I don't know."
"Hay nako. Sige, kung yan ang gusto mo. By the way, ang laki ng sinayang mo bes!" naguluhan ako sa sinabi niya, kaya napatigil ako sa pagkain.
"Sinayang?"
"Yes! Yung wedding, Bes! Hindi ko alam na isa palang Del Prena ang dapat na papakasalan mo!" hindi ko na masyadong naintindihan ang sinasabi niya ng may isang hindi inaasahang lalaki ang nagpakita sa harapan ko.
"Carlew!" agad kong binitawan ang phone ko para yakapin sya. Yes! Ganoon ako ka excited na makita sya.
Kahit na dalawang beses palang kaming nakikita ay ganito na agad ako ka attached sa kanya. There's something about him. It's like, I'm into him. Kahit una palang kaming nagkita.
Chapter 7"Ohh? You miss me that much huh?" namula ako ng bulungan nya ako ng ganun. Niyakap niya din ako pabalik."Syempre. Nakakasawa na din kaya yung puro cellphone ang kausap ko. Puro laptop ang kayakap at kasama ko. Gusto ko naman yung totoo." Malungkot kong sabi sa kanya ng kumalas ako sa yakap. Narinig ko ang mahinang halakhak niya. Napasimangot ako at kinagat ang aking labi."Paano ka napunta dito? Nasa Manila ka diba?""I file a leave for 1 week. I really missed you, baby. I can't take it anymore. Kaya hindi ko talaga sinabi sa iyo, because I know you'll insist." Napanguso ako para maitago ang ngiti."I love you." Muli niya ako niyakap at naramdaman ko ang kanyang labi sa aking noo. Hindi ko naitago ang ngiti ko."I love you too." Nakapikit at nakangiti kong sabi. This is the first I said I love him too. At hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyo
Chapter 8Pagka hintong pagkahinto ni Carlew ng kanyang kotse ay agad kong binuksan ang pinto para lumabas."Dito ka nalang. Ako nalang mag isa ang kukuha ng mga gamit na dadalhin ko." malamig na sabi ko sa kanya. Naiinis pa din ako sa kanya dahil nagdesisyon sya ng hindi ko alam.Pagkasara ko ng pinto, ay kasunod noon ang pagsara din ng pinto sa kanya. Napairap nalang ako ng sumunod sya sa akin patungong elevator ngunit hindi ko mapigilang mapangiti. Ang kulit niya talaga.Parang may kung anong hayop na kumikili sa aking tiyan. Kinikiliti ako nito kaya hindi ko mapigilang hindi mapangiti. Weird!Pagpasok ng elevator ay agad kong pinindot ang floor kung saan ang unit ni Casey. Nakatayo sya sa tabi ko. Tahimik sa elevator, dahil tanging kaming dalawa lang ang tanging tao.Nang tumunog ang elevator sa tamang floor ay agad akong lumabas doon habang nakasunod sya
Chapter 9Nagising ako na pakiramdam ko ay may nakatingin sa akin. I open my eyes and I saw Carlew smiling widely while looking at me. I can't help but smile too. This is my first time to wake-up and sya agad ang makikita ko, and I can't explaine how happy I am now."Good morning, baby." he greeted.Namula ako ng marinig ko ang pagtawag niya sa akin. Baby, parang isang magandang musika sa aking tenga lalo na at sa kanya nanggaling."Good morning too.." matama ko syang tinitigan habang sinasabi iyon. Nakangiti pa rin sya ngunit kita ko sa kanyang mata ang pagkadisappoint."Baby..." napakagat labi ako sa aking sinabi. Nahihiya ako sa kanya. Lalo na at titig na titig sya sa akin na tila ba namamangha sa sinabi ko. Gusto ko nalang magpalamon sa lupa ng buhay.Hindi ako makatingin sa kanya dahil sa hiyang aking nararamdam.Nanigas ako ng hawakan niya ang aking baba
Chapter 10Namangha ako ng matanaw ko ang malawak na dagat ng El Nido, Palawan. Our plane is ready to landing.Maya maya lang ay nasa El Nido na kami. Pag labas palang namin ni Airport ay may kotse na agad na nag aabang sa amin. Service siguro ng hotel na binook niya."Name, Sir?" tanong ng babae sa frontdesk."Carlew Del Prena.""One room with two bed, Sir?" paninigurado ng babae sa frontdesk. Napakunot ako ng noo.Bakit two bed pa? Pwede namang isa? Haha. Chos!"Yes.""Here's your key, Sir. Room 106." mabilis na kinuha ni Carlew ang susi sa babae, bago nagpasalamat."Let's go, Baby. Kakain pa tayo." bulong sa akin ni Carlew. Agad akong namula, iba ang pumasok sa isip.Kissing Carlew, flash in my mind. Mabilis kong ipinilig ang ulo ko para mawala iyon."Grrr." inis na sambit k
Chapter 11Masaya. Masayang mamasyal kasama ang mahal mo. Masayang tumawa kumain, at masarap sa pakiramdam na may kausap lalo na kung iyon ang taong mahal mo. It's our 4th day here in El Nido Palawan."Honeymoon nyo?" tanong sa amin ng isang may edad na babae na may kasamang isang may edad din na lalaki, siguro ay asawa nya.Iiling palang sana ako ay agad na sumagot si Carlew at inakbayan ako."Opo." wala akong nagawa kundi ngumiti sa mag asawang nasa harap naming dalawa.Hindi naman nila malalaman na nagsisinungaling kaming dalawa. So shut up nalang ako."Kami din ng asawa ko, honeymoon ulit namin. It's our 25th anniversary." sabi pa ng may edad na babae. Hindi ko maiwasang mapahanga sa tagal nila. Bigla nalang pumasok sa isip ko yung kaming dalawa ni Carlew.Mabilis ang mga pangyayari dahil dalawang beses palang kaming nagkakakilala ay kami na agad. Aabot di
Chapter 12 "Hey, what's bothering you?" pabulong sa akin ni Carlew. Ramdam na ramdam ko ang kanyang yakap, ang init sa kanyang mga bisig na bumabalot sa aking katawan. Nakatayo kami sa tapat ng bintana kung saan ako nakatulala kanina bago niya ako nilapitan at niyakap. "Wala." sagot ko sabay iling. Nanatili ang mga mata ko sa labas ng bintana. Wala akong matanaw kundi dilim, hindi katulad sa Manila na puno ng ilaw dahil sa mga nagtataasang gusali. "Ows? Bakit hindi ka magsabi sakin? I'm your boyfriend. You can trust me." he whispered. I sigh. "Nahohome sick lang ako." sabi ko. Namimiss ko na ang malaki naming bahay ngunit walang tao. Ang kwarto kong punong puno ng kulay pink ngunit asul ang aking gusto. It's like ironic. "Totoo ba? Or it's just your excuse? Tell me, baby." napahinga muli akong ng malalim.
Chapter 13"Whoa!! Ang ganda dito!" manghang sabi ko.Isang beach na may puting puti at pinong pino na buhangin. Sa mga araw na mga nagdaan at na puntahan naming mga beach ay wala pa akong nakikitang hindi kulay puting buhangin. Halos puro puti ang lahat ng buhangin."You liked it?" he whispered. Kasunod noon ay naramdaman ko ang kanyang bisig sa aking katawan."No, I love it." masayang sabi ko sa kanya at humarap sa kanya.Isang malaking ngiti ang nakita ko sa kanya. Tila mangha sa naging reaction ko."You know? It's my first here in El Nido, and I'm with you." I said with a smiled. Hindi ko na pigilang hindi mapadapo ang aking mata sa kanyang labi.Para akong natuyuan ng labi ng makita iyon. Tila ba ay inaakit ako noon. Agad kong ipinikit ang mata ko para mawala sa isip ang gusto kong gawin. Imumulat ko palang sanang muli ang aking mga
Chapter 14"You know? Isang babae palang yung minahal ko ng ganto. Ikaw iyon." he said with a smiled. I can't help but I smiled at him too.We're both tipsy. And it's getting late. Hindi ko alam kung paano kami makakabalik ng maayos sa aming room kahit na malapit lang naman iyon dito."Ako din! Ikaw palang." parang bata kong mahayag."Why can't you marry me?" he asked with a serious tone."Not now, okay? Just wait." I said and laugh. Nakita kong napatawa din siya."Bakit? Takot ka pa din ba? Baka iwan mo din ako sa ere? You love me right? Baby I know you love me. Hindi pa ba sapat iyon?" nahimigan ko ng pagmamakaawa ang kaniyang boses ngunit my ngiti sa kaniya labi.Muli kong naramdaman ang nararamdaman ko ng gawin ko ang pang iiwan na iyon sa isang lalaki hindi ko manlang nakilala. Paano kung natuloy iyon? Tapos tsaka ko nakilala si Carl