บทที่ 19

ร่างกายที่สูงและตรงของจี้ซือหานก็แข็งทื่อทันที

ดวงตาที่มืดมนและกระหายเลือดนั้นเปรียบเสมือนก้อนน้ำแข็งในสระน้ำเย็นซึ่งสามารถแช่แข็งผู้คนให้ตายได้ทันที

เขาจ้องมองเธอเป็นเวลานาน เธอมีรอยยิ้มในดวงตาและที่มุมปาก ไม่มีร่องรอยความโกรธเลย แต่กลับเต็มไปด้วยออร่าที่ฆราวาส

ทัศนคติที่ไม่แยแสของเธอและการยั่วยุซ้ำแล้วซ้ำอีกทำให้จี้ซือหานผู้มีการศึกษาดีโกรธขึ้นทันที

เขาบีบคางของเธออย่างแรง

ใช้แรงไป10%ของความแข็งแกร่งของเขา คางเล็กและสวยงามของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินทันที

ใบหน้าของซูหว่านซีดลงด้วยความเจ็บปวด แต่จี้ซือหานไม่สนใจว่าสีหน้าของเธอเป็นอย่างไร และเข้าใกล้ใบหน้าของเธอ

"ผมเคยบอกคุณหรือยังว่าไม่มีใครได้รับอนุญาตให้แตะต้องของของผมจี้ซือหาน!"

มีเจตนาฆ่าในดวงตาของเขา และเขาก็บีบคางของเธอแรงขึ้นเรื่อยๆ ราวกับว่าเขาต้องการเอาคางของเธอหลุดออกทั้งหมด

นี่เป็นครั้งแรกที่ซูหว่านได้เห็นจี้ซือหานโกรธมาก เธอมึนงงเล็กน้อย

เธอไม่จำเป็นต้องยั่วยุจี้ซือหาน แต่หลังจากที่เขาทำให้เธออับอายหลายครั้ง เธอจึงต่อสู้กลับด้วยวิธีนี้

แต่ไม่คิดว่าเขาจะโกรธขนาดนี้ แต่เขาไม่สนใจเธอไม่ใช่หรือ ทำไมเขาถึงโกรธขนาดนี้