Share

บทที่ 37

Penulis: เล่อเอิน
last update Terakhir Diperbarui: 2024-11-11 18:52:26
"แค่นั้น?"

"แค่นั้น"

ฉันเลิกคิ้ว "เธอไม่ชอบเขาสักนิดเลยหรอ?"

"ชอบนิดหน่อยมั้ง"

เจียงไหลตอบเสร็จ จู่ๆ ก็หัวเราะเสียดสีนิดหน่อย "แต่ชอบแล้วมันมีประโยชน์อะไร แม่ฉันยังพูดเลยว่าตอนนั้นที่แต่งให้พ่อก็เพราะทั้งสองคนชอบพอกัน"

"แต่นั่นก็ไม่ได้ช่วยให้พวกเขาหยุดเขกกระบาลอีกฝ่าย เวลาที่ทะเลาะกัน"

"บนโลกนี้มันมีความรักที่ซื่อสัตย์และยาวนานตลอดไปซะที่ไหน?"

ความจริงฉันรู้ดี ว่าเธอไม่เชื่อในความรัก กระทั่งความสัมพันธ์ในครอบครัว

หลังจากที่พ่อของเธอทำธุรกิจล้มเหลว ก็เริ่มติดเหล้า เล่นพนัน ตบเมีย เตะลูกสาว

ส่วนแม่ของเธอก็หายตัวไปโดยไม่คำนึงถึงสิ่งอื่นใด ปล่อยให้เธอเติบโตกับพ่อที่ไม่เอาไหน ถูกเลี้ยงมาด้วยลำแข้งตั้งแต่เด็กๆ

ฉันกลัวว่าเธอจะเสียใจ ก็เลยเบี่ยงหัวข้อสนทนา พูดด้วยรอยยิ้ม "งั้นทำไมเธอถึงได้ดีกับฉันมาตั้งหลายปีขนาดนี้?"

เธอกรอกตาขึ้นบน "ใครกันที่ร้องไห้บนดาดฟ้าหน้าหนาวจนน้ำตาน้ำมูกไหลเต็มมือฉัน ขอร้องอ้อนวอนไม่ให้ฉันโดดตึก?"

พอพูดถึงเรื่องนี้ ฉันก็ลูบจมูกแก้เขิน

ตอนนั้นเธอนั่งตากลมอยู่บนดาดฟ้า ฉันเห็นก็ตกใจใหญ่โต พุ่งเข้าไปกอดเธอแล้วหวังจะดึงลงไป

เธอเองก็ตกใจมาก นึกว่าใครจะมาลอบฆ่า
Bab Terkunci
Lanjutkan Membaca di GoodNovel
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terkait

  • ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว   บทที่ 38

    ฉันโมโหจนแทบจะระเบิดหัวเราะออกมาสุดท้ายแล้วก็เป็นเพราะฟู่ฉีชวนตามใจหล่อนมากเกินไป จนทำให้หล่อนหน้าหนาได้ถึงขนาดนี้หนาซะยิ่งกว่าฝาบ้านฉันฉีกริมฝีปาก เอ่ยด้วยเสียงเย็นชา "เธอนับว่าเป็นคนฝ่ายไหนในตระกูลฟู่ไม่ทราบ? เท่าที่ฉันจำได้ ขนาดแซ่ของเธอยังใช้ตามฝั่งพ่อเลยนะ คุณปู่ไม่เคยเอ่ยปากบอกให้เธอเข้ามาเป็นส่วนนึงในตระกูลฟู่หนิ?""ถ้าว่าตามหลักที่เธอพูด รถคันนี้ก็ยิ่งเป็นของฉันเข้าไปใหญ่ เพราะฉันคือภรรยาที่ฟู่ฉีชวนแต่งงานออกหน้าออกตา"ฉันพูดเน้นย้ำทีละคำ พร้อมกับมองดูสีหน้าที่ค่อยๆ แตกละเอียดทีละนิด ในใจก็พลันรู้สึกเบิกบานขึ้นมาไม่น้อยหล่อนกัดฟันกรอด "พวกเธอจะหย่ากันอยู่แล้ว!""ก็ยังไม่ได้หย่าไม่ใช่หรอ? ตราบใดที่ยังไม่หย่า ฉันก็ยังมีหน้ามีตามากกว่าเธอ" ฉันฉีกริมฝีปากยิ้ม"หน้าด้าน!"หล่อนโกรธเกรี้ยวจนควันออกหู ถลึกตาใส่ฉันด้วยความเดือดดาล "ในเมื่อเธอจะหย่าอยู่แล้ว ก็หย่าลงด้วยดีไปสิ! เอาแต่ตามตอแยอาชวนไม่ปล่อยนี่มันหมายความว่ายังไง?!""ใครตามตอแยใครยังไม่รู้เลย""เธอหมายความว่ายังไง?"ราวกับหล่อนได้ยินคำพูดที่ไม่คาดคิด สีหน้าเต็มไปด้วยความเหยียดหยาม "เธอกำลังจะบอกฉันว่า อาชวนตา

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-11
  • ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว   บทที่ 39

    "..."เขาเก่งเรื่องโบ้ยความผิดจริงๆฉันอยากขำสิ้นดี กระตุกมุมปาก แต่แก้มก็ปวดไม่ไหว "เมื่อกี้คุณเปิดโอกาสให้ฉันพูดหรือไง?"ทุกครั้งที่เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับฟู่จินอัน เขาก็มักจะร้อนรนแทบไม่ไหว"หนานจือ...""ช่างเถอะ "พี่สาว" ของคุณกำลังรอคุณอยู่บนรถน่ะ"ฉันไม่อยากพูดอะไรกับเขาอีก ตัดบทเขาเสร็จ ก็กลับขึ้นไปนั่งบนรถจังหวะที่กำลังจะปิดประตู มือใหญ่ของเขาเกี่ยวบานประตูรถของฉันไว้ "คุณหาอะไรมาปกปิดรอยแผลบนใบหน้าหน่อย อย่าเอะอะจนเรื่องไปถึงคุณปู่ ไม่งั้นท่านคง..."ทุกๆ คำที่พูดออกมา ราวกับกำลังทิ่มแทงลงมาบนขั้วหัวใจของฉัน ฉีกทึ้งร่างกายและวิญญาณให้ขาดออกเป็นชิ้นๆฉันไม่มีความกล้าที่จะทนฟังอีกต่อไป ปิดประตูลงอย่างแรง แยกตัวเขาให้ออกไปอยู่ด้านนอกในดวงตาของฉันเปียกชุ่มไปด้วยน้ำใสๆ ฉันเบี่ยงหน้าหนี ไม่ให้เขาเห็นความอัปยศอดสูของฉันคนที่โดนตบคือฉันแท้ๆ แต่สิ่งที่เขาห่วงกลับเป็นการที่ฟู่จินอันจะโดนตำหนิฉันเหยียบคันเร่งทันที โดยไม่สนใจว่าเขาออกไปจากตรงนั้นหรือยัง พุ่งทะยานรถออกไปจากที่จอดทันทีที่เพิ่งจะจอดลงตรงไฟจราจรหน้าตึกบริษัท ก็ได้รับสายจากเจียงไหลฉันกระแอมลำคอนิดหน่อยแล้

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-11
  • ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว   บทที่ 40

    ฉันยิ้มพลางหาที่นั่งแล้วนั่งลง ยกชาที่คนรับใช้นำมาเสิร์ฟขึ้นจิบคำนึงน้ำชาสีใสๆ กลิ่นหอมของชา นุ่ม หวานละมุนในปากฉันยิ้มเบาๆ อย่างว่านอนสอนง่าย "ทุกครั้งที่คุณปู่มีของอะไรดีๆ ก็จะนึกถึงพวกหนูเสมอ""มิน่าล่ะคุณท่านถึงได้โอ๋เธอนัก ก็ปากหวานซะขนาดนี้!"ป้ารองพูดพลางหัวเราะฉันโค้งริมฝีปากยิ้มๆ ไม่ได้พูดอะไรอีกจากนั้นก็พูดคุยคละคลุ้งด้วยเสียงหัวเราะอีกนิดหน่อย ลุงเฉิงก็มาเรียกทุกคนไปกินข้าวตำแหน่งที่นั่งในโต๊ะอาหารครอบครัวถูกจัดเตรียมมาล่วงหน้าคุณปู่นั่งหัวโต๊ะ ด้านขวาเรียงลำดับจากลุงรอง ป้ารอง และลูกพี่ลูกน้องส่วนด้านซ้ายเป็นฟู่ฉีชวนที่รับมือสืบทอดแซ่ฟู่กรุ๊ปมาแล้ว ตามด้วยฉัน พ่อสามี และฟู่จินอันเห็นได้ชัดถึงลำดับความสำคัญต่อให้ฟู่จินอันจะไม่พอใจ แต่ก็ทำได้แค่จำทนอยู่ที่อื่นหล่อนกล้าหาเรื่องฉันได้ จะมีก็แต่คฤหาสน์ตระกูลฟู่เท่านั้น ที่ต่อให้ฉันกับฟู่ฉีชวนหย่ากันโดยสมบูรณ์แล้ว หล่อนก็ไม่กล้าขึ้นมาเล่นบนหัวฉันซึ่งความมั่นใจนี้ คุณปู่เป็นคนมอบให้กับฉันเองฉันที่กำลังค่อยๆ เคี้ยวข้าวอย่างช้าๆ ป้ารองก็เอ่ยขึ้นด้วยความกระตือรือร้นว่า "หนานจือ ลองชิมกุ้งโบตั๋นดูสิ""ฉันได้

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-11
  • ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว   บทที่ 41

    "ค่ะ"ฉันรับคำพร้อมกับนั่งลงข้างๆ เมื่อสบตากับสายตาเฉียบคมของคุณปู่ ก็ยิ่งนั่งไม่ติดภายในห้องหนังสือขนาดใหญ่ มีแค่ฉันกับคุณปู่ และลุงเฉิงที่ยืนชงชาอยู่ห่างๆแล้วก็เป็นดังคาด คุณปู่เอ่ยขึ้นมาอย่างคนที่รู้ทุกอย่าง "พวกหนูจะหย่ากัน?""..."หัวใจที่หวิวๆ ของฉันได้ตายไปในที่สุดในเมื่อถูกคุณปู่มองทะลุปรุโปร่งแล้ว คงไม่มีประโยชน์ที่โกหกอีกต่อไป "ค่ะ...คุณปู่ทราบได้ยังไงคะ?"คุณปู่ถอนหายใจ ทว่าไม่ได้โกรธที่ถูกหลอก "หนูเนี่ยนะ ถึงจะเป็นคนเด็ดเดี่ยว หัวแข็ง ถึงจะแสดงออกว่าไม่ได้ชอบเขาเท่าไหร่ แต่ดวงตาคู่นั้นเคยละสายตาไปจากเขาที่ไหน?""แต่วันนี้ แม้แต่หน้าเขาหนูยังไม่ปรายตามองสักครั้ง"ภายในคำพูดของคุณปู่แฝงไว้ด้วยความเสียใจได้ยินดังนั้น ฉันก็สะอึก จู่ๆ ก็พูดอะไรไม่ออกใช่สิ การชอบใครสักคนมันปิดไม่มิดหรอก ต่อให้ปิดปากเอาไว้ มันก็ฟ้องออกมาทางสายตาอยู่ดีแม้แต่คุณปู่ก็ยังเห็นอย่างชัดเจน แต่ฟู่ฉีชวนกลับคิดว่าฉันชอบคนอื่นสรุปว่าเป็นเพราะเขาเอาแต่หมกมุ่นจนมองไม่เห็น หรือเป็นเพราะไม่เคยใส่ใจกันแน่ฉันก้มหน้าลงเล็กน้อย ซ่อนความรู้สึกอันขมขื่น กลืนน้ำลายครั้งแล้วครั้งเล่า สุดท้ายคำพูดทั

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-11
  • ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว   บทที่ 42

    "เป็นอย่างที่หนูเห็นนั่นแหละ"ในน้ำเสียงของคุณปู่แฝงไว้ด้วยความโชกโชนต่อโลกปนโศกเศร้า "ตระกูลฟู่ของเราทำผิดต่อเสียวหว่าน เราไม่สั่งสอนลูกชายของตัวเองให้ดีเอง!"แม่สามีของฉันที่เสียชีวิตไป มีชื่อที่ไพเราะว่า หลินทิงหว่านได้ยินดังนั้น ฉันเองก็ตกอยู่ในภวังค์ของความตกตะลึงที่แท้ แม่สามีของฉันไม่ได้เสียชีวิตเนื่องจากคลอดลูกยากธรรมดาๆแต่ตอนที่เธออายุครรภ์ได้สิบเดือน ถูกคนผลักตกจากบันไดและคนที่ผลักเธอ กลายเป็น "แม่เลี้ยงแสนดี" ของฟู่ฉีชวนที่รักเขาเหมือนลูกในไส้ และต้องกลายเป็นอัมพาตเพราะช่วยเขาสมองของฉันว้าวุ่นสับสนไปหมดหล่อนทำดีกับฟู่ฉีชวนได้ขนาดนี้ แต่ก็เป็นฆาตกรที่ทำให้แม่แท้ๆ ของฟู่ฉีชวนต้องตาย...?นี่มันดูจะขัดต่อมนุษยธรรมหน่อยมั้ง...ยังฉันเรียบเรียงสติอารมณ์ไม่ได้ ก็ได้ยินคุณปู่พูดต่อว่า "คิดไม่ตกว่าทำไมหล่อนถึงทำดีกับฉีชวนขนาดนี้?""ค่ะ..."คุณปู่แค่นหัวเราะทีนึง "ทั้งหมดถูกคำนวณถึงผลประโยชน์มาหมดแล้ว""หลังจากที่แม่ของฉีชวนเสียชีวิต พ่อสามีที่โง่เง่าเขลาปัญญาของหนูก็โวยวายจะสู่ขอเวินฟางเข้าตระกูลให้ได้""เวินฟางทำลายกล้องวงจรปิดก่อนที่จะลงมือ เลยนึกว่าทุกอย่างเป็น

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-11
  • ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว   บทที่ 43

    จนตอนนี้ คุณปู่อุตส่าห์พูดมาขนาดนี้แล้ว ฉันไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธอีกฉันกับฟู่ฉีชวนแยกกันอยู่แล้ว หนังสือหย่าแผ่นเดียว แค่ช่วยให้พวกเราแยกขาดจากกันได้อย่างชัดเจนขึ้นก็เท่านั้นไม่ใช่สิ่งที่ต้องรีบร้อนทำเดี๋ยวนี้ยิ่งไปกว่านั้น งานครบรอบอายุแปดสิบปีของคุณปู่ ก็จะจัดในอีกหนึ่งเดือนให้หลัง อีกไม่นานก็ถึงแล้วจากนั้นลุงเฉิงก็มาส่งฉันออกจากห้องหนังสือ"ที่คุณท่านทำแบบนี้ ก็เพราะกลัวว่าคุณนายกับนายน้อยจะมานึกเสียใจทีหลัง ก็เลยอยากให้พวกคุณใช้เวลาช่วงนี้ไตร่ตรองกันให้ดี"ฉันเม้มปากนิดหน่อย ขณะกำลังอยากจะพูดอะไร เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นเป็นเบอร์แปลกที่โทรเข้ามา"สวัสดีครับ เป็นญาติของเจียงไหลใช่ไห?""ใช่ค่ะ""ผมโทรมาจากสถานีตำรวจเจียงอัน รบกวนคุณช่วยมาที่นี่หน่อยครับ"ฉันตื่นตระหนกทันที ยังไม่ทันได้ถามอะไร อีกฝ่ายก็วางสายไปฉันไม่มีเวลาสนใจอย่างอื่น รีบซอยเท้าลงชั้นล่าง ทันทีที่ออกจากลิฟต์ก็เจอเข้ากับฟู่จินอันที่หัวร้อนจนควันออกหู"แกจะข่มเหงฉันมากไปแล้ว!"หล่อนพูด พร้อมกับเตรียมจะตวัดฝ่ามือใส่ฉันอีกรอบ แต่ถูกฉันรั้งเอาไว้ในใจของฉันคิดแต่เรื่องของเจียงไหล ไม่มีอารมณ์มาเสียเวลาอย

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-11
  • ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว   บทที่ 44

    เมื่ออยู่ต่อหน้าคนอื่น สีหน้าของฟู่ฉีชวนมักจะเฉยชาตามเคยเสื้อกันลมสีดำยิ่งช่วยเพิ่มออร่าให้แข็งแกร่งขึ้นจนคนแปลกหน้าไม่กล้าเข้าใกล้ยิ่งเขาย่างกรายเข้ามาใกล้มากเท่าไหร่ จู่ๆ ฉันก็รู้สึกตุ้มๆ ต่อมๆมากขึ้นเท่านั้นเรื่องนี้ จะว่าเล็กก็ได้ จะว่าใหญ่ก็ไม่เชิงถ้าเป็นคดีเล็กก็ชดใช้เงิน แต่ถ้าคดีใหญ่...ระดับอำนาจของฟู่ฉีชวนในเมืองเจียงเฉิง การจะให้เจียงไหลเข้าคุกก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไรยิ่งไม่ต้องสงสัยเลยว่า เขาต้องปกป้องฟู่จินอันแน่นอนตามที่คาด เขายืนข้างกายฟู่จินอัน ดวงตาหรี่ลงเล็กร้อย ริมฝีปากบางเอ่ยขึ้นว่า "เธออยากจะให้จัดการยังไง?"ฉันกำฝ่ายมือแน่นทันที ก่อนที่ฟู่จินอันจะพูดอะไรออกมา เจียงไหลก็ดึงฉันไปไว้ด้านหลัง"ฉันเป็นคนทำเรื่องนี้เองคนเดียว ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับหรวนหร่วน""เจียงไหล!"ฉันร้อนใจทันที แต่เจียงไหลกลับมองมาที่ฉัน แล้วตั้งใจเสียดสีว่า "แล้วเธอจะทำยังไง? จะยอมขอร้องอ้อนวอนอดีตสามีต่อหน้าประชาชี หรือขอร้องอ้อนวอนนังเมียน้อยหน้าไม่อายที่เข้ามาเป็นมือที่สามในชีวิตคู่ของเธอเพื่อฉันดีล่ะ?"ก่อนที่เธอจะพูดจบ บรรยากาศยิ่งตึงเครียดหนักกว่าเดิมฟู่จินอันแค่นหัวเราะเสียง

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-11
  • ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว   บทที่ 45

    "ตอนนั้นถ้าไม่ใช่เพราะคุณปู่เอาความคิดของตัวเองเป็นที่ตั้ง นายก็คงไม่ต้องมาเจออะไรแบบนี้"……เจียงไหลฟังจนต้องกรอกตามองบน ถ้าไม่ใช่เพราะฉันลากเอาไว้ คงได้พุ่งกลับไปสั่งสอนอีกแน่ไม่รู้ว่าฝนตกลงมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ลมในฤดูใบไม่ร่วงโหมกระหน่ำ อุณหภูมิลดลงอย่างกระทันหัน หนาวจนต้องหดคอลงเมื่อขึ้นมาบนรถ เจียงไหลก็บ่นอย่างเดือดดาล "เธอจะลากฉันออกมาทำไม ไม่ได้ยินที่มันพูดหรอ? แม่งเอ้ย ไอ้ควาย ตอนที่มนุษย์กำลังวิวัฒนาการ มันมัวแต่ไปหลบอยู่ในกะลาสินะ!""ได้ยินแล้ว"ฉันเหนื่อยหน่าย สตาร์ทรถแล้วค่อยๆ ขับออกถนน "ฟู่ฉีชวนเป็นคนเอาแน่เอานอนไม่ได้ ฉันอยากรีบออกมาก่อนที่เขาจะนึกเปลี่ยนใจ"ไม่มีความจำเป็นต้องจุกจิกอยู่กับฟู่จินอัน"เธอไม่โกรธหรอ?" เธอถาม"ยังได้อยู่"แทนที่จะบอกว่าไม่โกรธ บอกว่าชินแล้วจะดีกว่าเวลานี้ ชีวิตกลางคืนในเมืองเจียงเฉิงเพิ่งเริ่มต้นขึ้น ผู้คนจำนวนมากแออัดเต็มท้องถนน ทำให้การจราจรติดขัดฉันขับๆ หยุดๆ ตลอดทางจู่ๆ เจียงไหลก็โค้งริมฝีปากหัวเราะออกมา เขยิบเข้ามาใกล้ แล้วกระพริบตาปริบๆ ใส่ฉัน "สะใจป้ะ?""สะใจอะไร""เห็นรถของแม่นั่นโดนทุบจนกลายเป็นสภาพนั้น สะใจป้ะ?"

    Terakhir Diperbarui : 2024-11-11

Bab terbaru

  • ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว   บทที่ 256

    “3……”ความดันในร่างกายของฟู่ฉีชวนลดลงอย่างกะทันหัน และเขาก็ค่อยๆ ยกปืนขึ้นเล็งไปที่เสิ่นซิงหยูเสิ่นซิงหยู่ส่ายหัวอย่างสิ้นหวังและพูดว่า “อย่า... พี่ฉีชวน อย่า... ”ฟู่ฉีชวนไม่สะทกสะท้านเลย แต่ในช่วงเวลาหนึ่งที่ฉันสบตากับเขา ฉันเห็นความรู้สึกยับยั้งชั่งใจอย่างลึกซึ้งในดวงตาของเขาจินซื่อเจี๋ยยังคงนับถอยหลัง “2……”ขากรรไกรของฟู่ฉีชวนเกร็งขึ้นขณะที่เขาสะบัดข้อมือเล็กน้อยและง้างปืนด้วยมือข้างหนึ่ง“1……”"ปัง..."ในขณะที่เสียงปืนดังขึ้น ฟู่ฉีชวนก็หันปืนทันทีและยิงมาที่ฉันอย่างแม่นยำ!ฉันแข็งค้างไปเลย เลือดเย็นไปทั้งตัว!คนที่เขาเลือกทิ้งก็กลายเป็นฉันอีกครั้งถึงแม้จะหมายความว่าฉันต้องตายก็ตามความสิ้นหวังแทรกซึมเข้าไปในร่างกายและกระดูกของฉันในทันที และฉันจ้องมองอย่างว่างเปล่าในทิศทางที่ฟู่ฉีชวนอยู่ แต่สายตาของฉันก็พร่ามัวแม้ว่าความเจ็บปวดที่คาดไว้จะไม่เกิดขึ้น แต่ความเจ็บปวดที่กัดกินกระดูกก็แผ่ออกมาจากที่ไหนสักแห่งภายในร่างกาย"ฉันเต็มใจที่จะทุ่มเท...""ฉันมุ่งมั่นที่จะตามง้อภรรยาของฉัน....""ฉันจะก้าวต่อไปอีก 99 ก้าว แค่รอฉันที่นี่อย่างเชื่อฟังและอย่าเพิ่งถอนตัวไปในก้าวสุ

  • ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว   บทที่ 255

    เมื่อขาดออกซิเจน สติของฉันก็เริ่มเลือนลางฉันรู้สึกอึดอัดมาก.....อึดอัดจนอยากตายฉันตั้งใจไว้นานแล้วว่าจะตัดความสัมพันธ์กับฟู่ฉีชวน แต่ในตอนนี้ เขาเป็นคนเดียวที่ฉันนึกถึงฟู่ฉีชวน...คุณจะมาเร็วๆ นี้ใช่ไหม...ช่วยฉันด้วย...ขณะที่ฉันกำลังจะหมดสติ จู่ๆ ถังน้ำเย็นก็ถูกเทราดหัวของฉันลมหนาวพัดแรงในห้องใต้ดิน และช่วงเวลานี้ไม่เพียงทำให้ฉันตื่นขึ้นเล็กน้อยเท่านั้น แต่ยังทำให้ฉันสั่นไปทั้งตัวด้วยความเย็นน้ำเย็นจัดไหลลงมาตามใบหน้า คอ และคอเสื้อ ทำให้ฉันหนาวสั่นไปถึงกระดูกอากาศหนาวเหน็บฉันเงยหน้าขึ้นไปเห็นเสิ่นซิงหยู่ถูกมัดไว้กับเสาที่อยู่ใกล้ๆเธอมีรอยฝ่ามือสองรอยบนใบหน้าด้วย เสื้อผ้าของเธอสกปรก และเธอดูยุ่งเหยิงมากแต่เท้าของเธอวางอยู่บนเก้าอี้ และท่าทางของเธอดูสงบและนิ่งฉันยิ้มเยาะ เสียงของฉันค่อนข้างอ่อนแรง "ดูเหมือนว่าเธอก็เป็นนักแสดงที่มีทักษะเหมือนกัน""ทักษะสำคัญหรือไม่ฉันไม่รู้หรอก?"เสิ่นซิงหยูพูดอย่างมั่นใจ "สิ่งที่เธอต้องรู้ ก็คือเขาจะเลือกใคร!"ในเวลาเดียวกัน เสียงเครื่องยนต์รถก็ดังมาจากข้างนอกเสิ่นซิงหยูเตะเก้าอี้ของเธอออกไปและมองมาที่ฉันอย่างดูถูก “หร่วนห

  • ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว   บทที่ 254

    "ฉันต้องพูดกี่ครั้งว่าแกไม่มีคู่ควรกับเขา""ทำไมแกถึงไม่เชื่อ?"เธอปิดปากและหัวเราะเยาะเย้ย จากนั้นก็คว้าแก้มฉันอย่างแรง โน้มตัวเข้ามาในขณะที่เธอถ่มน้ำลายผ่านฟันที่กัดแน่น“แกผลักดันฉันมาถึงจุดนี้จริงๆ เหรอ? แกคิดว่าฉันเป็นเหมือนนังหมูฟู่จินอันที่อยากเข้าตระกูลฟู่มากแต่ไม่สามารถจำกัดอุปสรรคอย่างแกได้เลยเหรอ?”“หร่วนหนานจือ ตั้งแต่ฉันยังเป็นเด็ก ฉันไม่เคยพลาดในการได้สิ่งที่ต้องการเลย”“ถ้าฉันไม่ได้มัน แม่ของฉันจะไม่นั่งเฉยๆ และปล่อยให้ฉันไม่มีความสุขแน่ๆ แกอ่อนแอและไม่มีพลัง แกกล้าต่อสู้กับฉันได้ยังไง?”เธอกล่าวพลางมองไปที่อันธพาลที่มีรอยสักข้างๆ เธอ "โทรหาฟู่ฉีชวน""ครับ"ชายที่มีรอยสักตอบกลับและเดินไปโทรศัพท์ทันทีฉันขมวดคิ้วและมองไปที่เสิ่นซิงหยู่ "คุณร่วมมือกับจินซื่อเจี๋ย เธอต้องการทำอะไรกันแน่?!""ทำอะไรเหรอ?"เธอยกริมฝีปากขึ้นและยิ้ม ตบมือของเธอและยืนขึ้น มองลงมาจากด้านบน "แกยังกังวลว่าฉันอาจทำร้ายพี่ฉีชวนอยู่งั้นเหรอ? อย่ากังวลไป เขาเป็นสามีที่ฉันเลือกจากตัวเลือกนับพัน ถ้าแกมีเวลาว่างขนาดนี้ ทำไมแกไม่กังวลเรื่องตัวเองล่ะฉันเงยหน้าขึ้นแล้วถามว่า "เธอต้องการอะไร?""เธอ

  • ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว   บทที่ 253

    ฉันกำพวงมาลัยแน่นด้วยมือทั้งสองข้าง ปลายนิ้วเริ่มซีดลง ภายใต้การคุกคามของคนร้าย ฉันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยกเท้าขึ้นและเหยียบคันเร่งขณะที่ฉันขับออกจากลานจอดรถใต้ดิน มีดสั้นก็กดอยู่ที่คอของฉันในมุมที่มองไม่เห็นฉันไม่กล้าขยับ และความกลัวในใจของฉันก็เพิ่มขึ้นทีละนิดฉันพยายามอย่างที่สุดที่จะสงบสติอารมณ์ "ใครส่งให้คุณมา?'คนร้ายพ่นลมหายใจอย่างเย็นชาและพูดว่า "อย่าพูดเรื่องไร้สาระกับฉันมากนัก ตั้งใจขับรถของเธอไปซะ"ระมัดระวังตัวมากฉันเข้าใจทันทีว่า คำพูดของฟู่ฉีชวนเมื่อเช้านี้หมายความว่ายังไงแต่ไม่เพียงแต่ฉันไม่ได้คาดคิด แต่บางทีเขาอาจไม่ได้คาดคิดว่าอีกฝ่ายจะลงมืออย่างรวดเร็วด้วยในช่วงสุดสัปดาห์ การจราจรเริ่มติดขัดหลังจากขับรถไปประมาณหนึ่งชั่วโมง รถก็ขับออกจากย่านใจกลางเมืองไปตามถนนเทียนหลงอย่างช้าๆเมื่อฉันมองไปยังทิศทางที่ห่างไกลมากขึ้นเรื่อยๆ ฉันก็เริ่มกังวลมากขึ้นเรื่อยๆคนร้ายสั่งเพียงให้เลี้ยวซ้ายที่ทางแยกที่ต้องเลี้ยว "เลี้ยวซ้ายที่สัญญาณไฟจราจร"ทันทีที่เขาพูดจบ เครื่องเสียงในรถก็เริ่มดังขึ้นในที่สุด และมีสายเข้า!เป็นเบอร์ของโจวฟางฉันกดปุ่มรับสายทันที ก่อนที่อี

  • ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว   บทที่ 252

    "ฉันไม่ดีเอง"เขาพูดด้วยความรู้สึกผิดและโน้มตัวลงมาโอบกอดฉัน น้ำเสียงของเขาทั้งตำหนิตัวเองและอ่อนโยน "ฉันไม่รู้จักคุณดีพอก่อนหน้านี้ ฉันคิดว่าคุณเป็นอิสระและเข้มแข็ง แต่ฉันไม่เคยคิดที่จะรู้จักคุณดีพอและรักคุณจากมุมมองของสามีของฉัน""แต่ฉันจะพยายามในมากขึ้นในอนาคต"หลังจากพูดจบ ฉันก็ดูเหมือนจะไม่มีความกล้าที่จะรอให้ฉันปฏิเสธ จากนั้นฉันก็พูดว่า "ฉันจะไปที่บริษัทก่อน กินอาหารเช้าให้อร่อยนะ ถ้าคุณมีอะไรอยากกินก็ส่งมาให้ฉัน ฉันจะเอามาให้คุณพรุ่งนี้""ฟู่....."ก่อนที่ฉันจะพูด เขาก็ออกไปทันทีฉันเหลือบมองอาหารเช้าร้อนๆ บนโต๊ะแล้วนั่งลงอีกครั้งและเริ่มกินอาหารเช้ายังไงก็ตาม อาหารไม่ควรทิ้งขว้างฟู่ฉี่ชวนปรากฏตัวที่หน้าประตูบ้านของฉันตรงเวลาทุกเช้า เหมือนนาฬิกาที่เดินอยู่หน้าประตูบ้านเป็นเวลาหลายวันติดต่อกันฉันไม่ได้เปิดประตู และเขาไม่ได้สนใจอะไรมาก แค่แขวนไว้ที่ประตูและอาหารเช้าทุกวันก็ไม่เหมือนเดิม มีกระดาษโน้ตติดอยู่ด้วย[วันนี้ลุงเฉิงไม่ได้บอกฉัน ฉันจำอาหารเช้าที่คุณกินที่บ้านหลังเก่าเมื่อก่อนได้ และคุณก็ชอบมันมาก][พยากรณ์อากาศบอกว่าวันอาทิตย์นี้จะมีหิมะตก ฉัเรามาปั้นตุ๊กตา

  • ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว   บทที่ 251

    "คุณรู้ได้ยังไง?"หลังจากถามออกไป ฉันรู้สึกว่าตัวเองซื่อบื้อด้วยความสัมพันธ์ของเขากับเสิ่นซิงหยู เขาคงรู้แน่นอนเมื่อเห็นว่าเขาไม่มีเจตนาจะเอาชุดนั้นคืนไป ฉันจึงยื่นมันให้ใหม่อีกครั้ง แต่ได้ยินเขาหัวเราะเบาๆ พร้อมหยอกล้อเล็กน้อย: "คุณนายฟู่ คุณคิดกับฉันมากเกินไป แค่ชุดเดียว ฉันจะให้คุณทำไมฉันถึงต้องรับมันกลับด้วย""ให้เหรอ?"ฉันเองก็รู้สึกเกินคาดชุดนี้ไม่ได้ถูกเลย มันน่าจะมีราคาสูงถึงเจ็ดหลักเลยทีเดียวโจวฟางเอามือกอดอกตัวเอง หลีกเลี่ยงการกระทำที่ฉันต้องการคืนให้เขาอย่างสิ้นเชิง แล้วพูดอย่างกล้าหาญว่า “แน่นอน หรือคุณคิดว่าฉันจะให้คุณไปเป็นคู่เดทกับฉันฟรีๆ งั้นเหรอ?”"ก็ได้"ฉันรู้ว่าฉันยังคืนมันกลับไปไม่ได้ ดังนั้นฉันจึงยินดีรับไว้สำหรับครอบครัวอย่างพวกเขา เงินจำนวนนี้ไม่คุ้มที่จะพูดถึงเลย และการปฏิเสธต่อไปก็จะดูโอ้อวดเกินไปฉันยิ้มจางๆ แล้วพูดว่า "ขอบคุณนะ""ถ้าคุณอยากจะขอบคุณฉันจริงๆ ก็ช่วยอะไรฉันหน่อยสิ""ฉันจะไม่เป็นคู่เดทของคุณอีกแล้วนะ"ฉันปฏิเสธทันทีโจวฟางยิ้มอย่างมีความสุขแล้วพูดว่า "คุณคิดอะไรอยู่ ฉันจะให้ไปม.เจียงวันอาทิตย์นี้เพื่อช่วยไปรับคนจากโรงเรียน วัน

  • ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว   บทที่ 250

    ชายคนนั้นสุภาพมาก เมื่อเห็นพวกเราสามคนนั่งลงแล้ว เขาก็เอียงหัวเล็กน้อย "ขอโทษที ฉันไม่ได้กลับมานานและประเมินการจราจรในตอนเย็นของเมืองเจียงเฉิงต่ำเกินไป""ไม่เป็นไรเลย แค่คุณมาก็ดีมากแล้ว!"พี่ลี่ลุกขึ้นและแนะนำเจียงไหลกับฉัน "นี่คือรองประธานของRF กรุ๊ปเฉินเย่ คุณเฉิน"ตอนแรกฉันคิดว่าอีกฝ่ายที่อยู่ในตำแหน่งสูงจะแสดงท่าทีเฉยเมย แต่ฉันไม่รู้เลยว่าพวกเขาเข้าถึงได้ง่ายมากเขเาป็นฝ่ายรินไวน์ให้เราด้วยซ้ำเมื่อเห็นว่าทั้งเจียงไหลและฉันสับสนเล็กน้อย ฉันเห็นเขาวางแก้วลงและกลับมาเข้าประเด็นในทันที "การลงทุนไม่ใช่ปัญหา แต่เราไม่สามารถที่จะสูญเสียหุ้น RF ได้อย่างแน่นอน คุณทั้งสองเตรียมใจไว้แล้วหรือยัง?""ค่ะ"ฉันพยักหน้าเบาๆฉันได้ค้นคว้ากรณีการลงทุนบางส่วนแล้ว และท้ายที่สุดแล้วผู้ก่อตั้งก็แทบจะไม่ได้ถือหุ้นไว้มากนักอย่างไรก็ตาม เนื่องจากฉันไม่มีเงินทุนเอง ฉันจึงทำได้เพียงเท่านั้นเจียงไหลเก่งในการเจรจาและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "คุณเฉิน พวกเราทุกคนมาจากเมืองเจียงเฉิง ไม่ว่าคุณพูดอะไร คุณควรเหลือส่วนแบ่งไว้ให้พวกเราบ้าง"“คุณเจียง คุณนี่ตลกดีจริงๆ”เฉินเย่เป็นคนช่างพูด และเมื่อเป็นเรื่องงาน

  • ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว   บทที่ 249

    หลังจากวางสาย เจียงไหลก็มองมาที่ฉันอย่างเงียบๆฉันสงสัย "ทำไมเธอถึงมองฉัน?""คุณบอกว่านักลงทุนที่พี่ลี่จะแนะนำให้เราคงไม่ใช่อดีตสามีของเธอใช่ไหม?""เป็นไปไม่ได้น่ะ"ฉันส่ายหัวแต่ก็รู้สึกไม่แน่ใจเล็กน้อยขณะพูด "ฟู่ฉีชวนเพิ่งออกจากโรงพยาบาล และเขาไม่ได้พูดอะไรกับฉินเจ๋อเลยในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา""แล้วใครล่ะ?"เจียงไหลดูอยากรู้จริงๆฉันก็เดาไม่ออกเหมือนกัน ฉันเลยพูดว่า "เอาล่ะ เรากำลังจะไปงานเลี้ยงอาหารค่ำ ไปดูกันก่อนดีกว่า เมืองเจียงเฉิงใหญ่โตมาก และถ้าใครรู้จักคุณ พวกเขาคงซ่อนมันไม่ได้"นั่นก็สมเหตุสมผลเจียงไหลก็เห็นด้วยต่อมา ฉันเปลี่ยนชุดใหม่และหยิบเสื้อโค้ทผ้าขนสัตว์สีเบจมาใส่ไปงานเลี้ยงอาหารค่ำกับเจียงไหลร้านอาหารนี้จองโดยเจียงไหลซึ่งทำงานในแผนกการตลาดมาหลายปีและมีประสบการณ์มากมายในการเข้าสังคมเมื่อมาถึงร้านอาหาร พนักงานเสิร์ฟพาเราไปที่ห้องส่วนตัวห้องส่วนตัวตั้งอยู่ฝั่งที่หันหน้าไปทางแม่น้ำ เมื่อนั่งที่โต๊ะอาหารและมองลงไป คุณสามารถมองเห็นทิวทัศน์แม่น้ำที่มีแสงสลัวๆ บรรยากาศหรูหราและมีสไตล์ และอาหารก็เป็นอาหารพื้นเมืองเจียงเฉิงแท้ๆพี่ลี่มาถึงแล้วพี่ลี่ทักทายพวก

  • ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว   บทที่ 248

    ขณะที่ฉันพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะช่วยเขาเช็ดตัวโดยไม่เสียสมาธิ จู่ๆ เขาก็ส่งเสียงเห่าเบาๆ ออกมา"โฮ่ง""?"ฉันหยุดชะงักเล็กน้อยและมองดูเขาอย่างอธิบายไม่ถูกดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความอ่อนโยน เสียงของเขาชัดเจน และเขาพูดอย่างเปิดเผยว่า "ฉันคิดอะไรไม่ดี ฉันเป็นหมา""......"ขณะที่ฉันกำลังจะพูดบางอย่าง ฉันมองลงไปและเห็นบางอย่างตั้งตรงขึ้นทันใดนั้น แก้มของฉันก็ร้อนผ่าว ฉันจึงโยนผ้าขนหนูทิ้งและพูดว่า "เช็ดเองเถอะ!"โรคจิตแม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บ แต่เขาก็ยังมีพลังงานสำหรับสิ่งนั้น……แม้ว่าอาการบาดเจ็บของฟู่ฉีชวนจะร้ายแรง แต่หมอที่โรงพยาบาลเซิ่งซินก็มีฝีมือเช่นกัน และห้องผู้ป่วย VIP ก็ดูแลเขาเป็นอย่างดีในเวลาไม่ถึงสัปดาห์ หมอบอกว่าเขาจะออกจากโรงพยาบาลได้แถมยังพูดด้วยเสียงหัวเราะ "คุณนายฟู่ ประธานฟู่สามารถฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็วเสมอ ต้องขอบคุณการดูแลส่วนตัวของคุณ คุณเป็นคู่รักที่เป็นแบบอย่างที่ดีจริงๆ ไม่แปลกใจเลยที่อินเทอร์เน็ตจะพูดเสมอว่าประธานฟู่หลงใหลในภรรยาของเขาอยู่เสมอ ภรรยาที่ดีเช่นนี้ไม่ควรถูกตามใจ"ฟู่ฉีชวนยิ้มอย่างพึงพอใจอย่างไรก็ตาม ฉันพบว่าครึ่งหลังของความคิด

Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status