LOGINShare
บทที่ 56
Related chapters
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 57
จากนั้นเย่ซิวก็ลากเขาเข้าไปในห้องน้ำเซี่ยซิ่วซิ่วเดาได้ว่าเขากำลังจะทำอะไร? จึงไม่กล้าเข้าไปแม้ว่าเธอจะมีลักษณะเป็นหญิงเก่งในวงการธุรกิจแล้ว แต่เรื่องแบบนี้เธอก็ยังไม่กล้าเข้าไปดูเย่ซิวโยนหวังเฟยลงบนพื้นห้องน้ำ แล้วหยิบน้ำยาพิเศษออกมาแล้วเทราดใส่ร่างเขาแล้วก็เปิดฝักบัวปล่อยน้ำออกมาหลักฐานทุกอย่างหายไปอย่างไร้ร่องรอยเมื่อเดินออกจากห้องน้ำ เขาก็พูดกับเซี่ยซิ่วซิ่วที่ยังรู้สึกไม่สบายใจอยู่ว่า “ไปบ้านตระกูลหวังกันเถอะ”เซี่ยซิ่วซิ่วพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง ทั้งรู้สึกกังวลและคาดหวังในเวลาเดียวกันเย่ซิวไม่ใช่คนบุ่มบ่ามขนาดหลังจากได้ยินเธอประเมินตระกูลหวังให้ฟัง เขาก็ยังดูไม่แยแสนี่เป็นการพิสูจน์ว่าเขามั่นใจอย่างเต็มที่ทั้งสองออกจากโรงแรม และตรงไปที่บ้านของตระกูลหวังทันทีตระกูลหวังอาศัยอยู่ในพื้นที่คนรวย มีคฤหาสน์ที่หรูหราใหญ่โตมากเมื่อมาถึงนอกคฤหาสน์ ทั้งสองก็ลงจากรถเซี่ยซิ่วซิ่วพูดกับเย่ซิวว่า “ฉันใช้เส้นสายของตระกูลเซี่ยตรวจสอบแล้ว”“หวังหู่ ปู่ของหวังเฟยและหวังห่าวพ่อของเขาจะกลับมาคืนนี้ น่าจะช่วงสองถึงสามทุ่ม”เย่ซิวตรวจสอบเวลา ตอนนี้เพิ่งหกเย็นโมงเอง“ถ้าอย่าง
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 58
หลังจากได้ยินคำพูดของเย่ซิว ดวงตาของเซี่ยซิ่วซิ่วก็แสดงความตื่นตระหนกออกมาหน้าต่างในห้องปิดอยู่ หากจะเปิดออกก็ต้องใช้เวลาสักพักเย่ซิวเหลือบมองไปรอบ ๆ จากนั้นดึงเซี่ยซิ่วซิ่วไปซ่อนตัวในตู้เสื้อผ้าตู้เสื้อผ้ามีขนาดใหญ่ แต่เก็บเสื้อผ้าไว้จำนวนมากดังนั้นเย่ซิวและเซี่ยซิ่วซิ่วจึงต้องแอบในพื้นที่อันคับแคบ ทั้งสองจึงเบียดเสียดกันคนสองคนหันหน้าเข้าหากันบรรยากาศแปลก ๆ ค่อย ๆ แพร่กระจายออกไปในเวลานั้น ประตูด้านนอกถูกเปิดออกได้ยินเสียงฝีเท้าของคนสองคนเดินเข้ามาคนหนึ่งมั่นคงมีพลัง ส่วนอีกคนหนึ่งฝีเท้าเบานิ่มนวลเห็นได้ชัดว่าคนหนึ่งเป็นชาย อีกคนเป็นหญิงเย่ซิวมองผ่านรอยแยกออกไปข้างนอกเห็นผู้หญิงสวยสง่าในชุดเดรสสีดำ และชายร่างกำยำในชุดสูทอายุประมาณสี่สิบปีเดินเข้ามาชายคนนั้นปิดประตูอย่างนุ่มนวล แล้วกอดผู้หญิงจากด้านหลัง“ไม่เจอกันนาน คิดถึงผมบ้างรึเปล่า?”“ให้ตายเถอะ หยุดพูดไร้สาระ แล้วมาทำกันเร็วเข้า อีกประมาณหนึ่งชั่วโมง หวังห่าวและหวังหู่ก็จะกลับมาแล้ว”“หึหึ ถ้าบอกให้พวกเขาสองคนรู้ว่าหวังเฟยเป็นลูกชายของคุณกับผม ผมอยากรู้นักว่าพวกเขาจะโกรธจนกระอักเลือดรึเปล่า?”“แน่อย
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 59
บอดี้การ์ดกำลังเปิดปากตะโกนเย่ซิวลงมืออย่างรวดเร็ว พุ่งไปถึงตัวอีกฝ่าย ก่อนที่เสียงจะหลุดออกมาเขาใช้มือหนึ่งปิดปาก มืออีกข้างสับลงไปที่ท้ายทอยของอีกฝ่ายอย่างแรงเขาหมดสติลงตรงนั้นทันทีรีบลากเขาไปที่ห้องข้าง ๆ แล้วปิดประตูสำหรับบอดี้การ์ดเหล่านี้ เย่ซิวจะทำให้พวกเขาหมดสติ ไม่ฆ่าพวกเขาจากนั้นเขาก็หยิบผงแป้งบางอย่างออกมาจากแขนเสื้อ ผสมกับน้ำและเกลี่ยให้ทั่วใบหน้าของบอดี้การ์ดหลังจากนั้นไม่กี่นาที ผงนั้นก่อเป็นรูปใบหน้าของมนุษย์จากนั้นก็หน้ากากหน้ามนุษย์นั้นมาแปะที่ใบหน้าของตัวเองจากนั้นเขาก็ถอดชุดสูทของอีกฝ่ายออกแล้วสวมมันเข้าไปจากนั้นกระดูกในร่างกายของเขาก็ปรับตัวอยู่ครู่หนึ่ง หลังจากเสียงกรอบแกรบจบลง ความสูงและรูปร่างหน้าตาของเขาก็เหมือนกับของบอดี้การ์ดคนนั้นทุกประการนี่เป็นทักษะการปลอมตัวขั้นสูง เป็นหนึ่งในวิชานอกรีตในตอนนี้มีคนที่เชี่ยวชาญในศาสตร์นี้มีน้อยมากจากนั้นเขาก็ลากบอดี้การ์ดไปซ่อนไว้ที่มุมหนึ่ง แล้วเดินออกไปอย่างผึ่งผายหลังจากเดินไปได้สองสามก้าว บอดี้การ์ดอีกสองคนเดินเข้ามาเย่ซิ่วพยักหน้าให้ทางพวกเขาก่อน แต่อีกฝ่ายไม่เห็นความผิดปกติใด ๆจากนั้นเย
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 60
“คุณกำลังพูดเรื่องอะไร?”“พูดจาเหลวไหล ตระกูลหวังของฉันจะทำสิ่งที่ทรยศต่อประเทศชาติแบบนั้นได้ยังไง?”เย่ซิวมองไปที่พวกเขาอย่างเย็นชา “ผมขอแนะนำให้คุณบอกความจริงมาจะดีกว่า”หวังหู่เป็นจอมยุทธ์ขั้นต้นระดับสาม หวังห่าวเป็นจอมยุทธ์ขั้นสูงสุดระดับสองแล้วในระดับนี้ การใช้วิธีการสะกดจิตเป็นเรื่องยากที่จะให้พวกเขาเปิดเผยความลับอยู่ส่วนที่ลึกที่สุดของตนออกมาเพื่อความปลอดภัย ควรปล่อยให้พวกเขาบอกความลับนี้ออกมาด้วยความเต็มใจจะดีกว่า“ถ้าคุณบอกผมมาตรง ๆ ผมก็จะปล่อยให้ตระกูลหวังของคุณเหลือทายาทไว้บ้าง ไม่เช่นนั้นเชื้อสายของตระกูลหวังจะถูกขุดรากถอนโคนในวันนี้”พ่อลูกตระกูลหวังไม่พูดอะไรพวกเขารู้ดีว่า หากพวกเขาพูดอะไรออกไป จะเป็นการตกลงไปในหลุมลึกไร้ก้นบึ้งหากไม่พูดอะไร ก็ยังพอมีโอกาสรอดได้บ้างเย่ซิวย่อมรู้ดีอยู่แล้วว่าพวกเขาคิดอะไรอยู่เขาเลยทิ้งระเบิดลูกใหญ่ “ผมฆ่าหวังเฟยตายไปแล้ว!”“อะไรนะ?!”คนสามคนในห้องตกใจไปพร้อมกัน“ไอ้สารเลว ทำไมแกถึงทำแบบนี้? ไม่กลัวถูกลงโทษตามกฎหมายเหรอ?!” หวังหู่ทั้งโกรธเกรี้ยวและโศกเศร้าเขาเป็นหลานชายเพียงคนเดียว ทุกสิ่งที่เขาลงทุนลงแรงทำงานอย่างหนัก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 61
ความแค้นครั้งใหญ่ได้รับการสะสางแล้ว หวังห่าวมองไปทางเย่ซิ่ว “คุณจะรักษาคำพูดรึเปล่า?”“ผมสัญญาว่าผมจะไม่ฆ่าคุณ”“ดี ฉันจะเล่าทุกอย่างให้ฟังเอง”หวังหู่ที่อยู่ข้าง ๆ ก็หลับตาลงด้วยความจำใจเย่ซิวจัดการพวกเขาด้วยความเร็วดุจสายฟ้า ทำให้พวกเขาไม่สามารถใช้แผนสำรองได้มาถึงจุดนี้แล้ว สิ่งเดียวที่ทำได้คือทำให้ตระกูลของเขาได้สืบสายเลือดต่อไปเย่ซิ่วกดติดต่อหมายเลขที่เข้ารหัสไม่มีเสียงตอบรับจากอีกด้านหนึ่ง มีแต่ความเงียบที่ฟังหวังห่าวพูดรหัสลับบางอย่างเกี่ยวกับการติดต่อกับกองกำลังก่อการร้ายต่างชาติหวังห่าวพูดคุยเกี่ยวกับเนื้อหามากมาย ใช้เวลามากกว่าหนึ่งชั่วโมงในระหว่างขั้นตอนนี้ เย่ซิวยังคงจับตามองตาของพวกเขาตลอดเวลาจึงยืนยันได้ว่าเขาไม่ได้โกหกข้อมูลที่หวังห่าวเปิดเผย ถ้าใช้ให้ดี มีโอกาสสูงที่จะกำจัดกองกำลังก่อการร้ายต่างชาติได้ทั้งหมดด้วยวิธีนี้ แรงกดดันที่มีต่อประเทศหลงเถิงก็จะน้อยลงมากหลังจากที่เขาพูดจบ เย่ซิวก็พูดเข้าไปทางปลายสายว่า “ระดมกำลังพลจากทั้งสี่หน่วยของเรา ใครที่ไม่มีภารกิจต้องเข้าร่วมด้วย เราจะต้องขุดรากถอนโคนศัตรูออกไปในคราวเดียว!”เสียงที่หนักแน่นและทรงพลัง
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 62
งานแกะสลักไดละเอียดประณีตมาก มีสวิตช์อยู่ข้างในด้วยหลังจากเปิดแล้วจะมีชิปขนาดเท่าเล็บอยู่ผู้หญิงคนนั้นบอกเย่ซิวว่า ทีมยอดฝีมือนี้มีชื่อว่า กองกำลังหมาป่าราตรีแต่ละคนมีชิปฝังอยู่ในร่างกายด้วยตราบใดที่ถือตราประทับชิ้นนี้ไว้ ก็จะสามารถควบคุมพวกเขาได้เพราะชิปถูกฝังเข้าไปในตัวพวกเขาตั้งแต่ยังแบเบาะหลังจากผ่านไปกว่าสิบปี มันถูกหลอมรวมเข้ากับเลือดเนื้อของพวกเขาแล้ว มันจึงเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเอาชิปออกไปเพื่อยืนยันให้แน่ใจว่าพวกเขาจะอยู่ในกำมือ ไม่อาจดิ้นหลุดไปไหนได้เย่ซิ่วหยิบชิปออกมาและติดตั้งลงในโทรศัพท์ของเขาโทรศัพท์มือถือของเขาได้รับการออกแบบมาเป็นพิเศษ มีฟังก์ชันมากมาย ไม่สามารถถูกติดตามหรือระบุตำแหน่งได้โดยซอฟต์แวร์ใด ๆเย่ซิวพูดกับผู้หญิงคนนั้น “ให้บอดี้การ์ดข้างนอกเข้ามา ให้พวกเขาพาบอดี้การ์ดที่หมดสติในห้องหมายเลขหกออกไป”“แล้วใช้เงินส่วนตัวของคุณจ่ายค่าชดเชยให้พวกเขาแต่ละคน แล้วให้พวกเขาทั้งหมดออกไปจากที่นี่”“หลังจากจัดการเรื่องนี้เสร็จแล้ว คุณก็ไปได้ จำไว้ ถ้าคุณกล้าเปิดเผยเรื่องราวในวันนี้แม้แต่นิดเดียว ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนในโลก คุณต้องตายสถานเดียว”ในประโยคสุดท
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 63
ทั้งสองออกจากคฤหาสน์เรื่องหลังจากนี้จะมีคนจัดการต่ออย่างเหมาะสมเซี่ยซิ่วซิ่วกลับไปยังตระกูลเซี่ยงานที่ต้องทำต่อจากนี้จะหนักมาก เธอบอกเย่ซิวว่าเธอคงไปมหาวิทยาลัยไม่ได้อีกหลายวัน และกลับไปที่บ้านเช่าก็ไม่ได้ด้วยเพื่อจำแนกธุรกิจต่างๆ ของตระกูลหวังจำเป็นต้องเตรียมการมากมายก่อนอื่นต้องหาพันธมิตรมาเพิ่มมิฉะนั้นเย่ซิวผู้เป็นมือใหม่ และมีทรัพย์สินมหาศาลตั้งแต่อายุยังน้อยเช่นนี้ จะต้องถูกคนนอกหมายปองจ้องเอาเปรียบแน่นอนบริษัททั้งเล็กและใหญ่ ย่อมเคลื่อนไหวเล็ก ๆ น้อย ๆ แน่นอนมีคำกล่าวที่ว่า ปัญหายิ่งเล็ก ยิ่งยากจะป้องกันเย่ซิวไม่อาจทำทุกเรื่องด้วยตัวเองได้ดังนั้นการหาพันธมิตรจึงเป็นเรื่องจำเป็นมากนอกจากตระกูลเซี่ยแล้ว เซี่ยซิ่วซิ่วยังบอกเย่ซิวว่าเธอรู้จักพี่ใหญ่คนหนึ่งด้วยอีกฝ่ายทำธุรกิจคลับหรูเธอผูกขาดธุรกิจทั้งหมดในเมืองเจียงเฉิงเอาไว้เซี่ยซิ่วซิ่วแนะนำว่าทางที่ดีให้ร่วมมือกับอีกฝ่ายจะได้ผลประโยชน์มากกว่าอีกฝ่ายอยากรุกเข้าสู่ธุรกิจอสังหาริมทรัพย์มาโดยตลอด แต่ไม่มีช่องทางดี ๆ สักทีเย่ซิวเห็นด้วยแล้วโทรหาลู่เสวี่ยเอ๋อร์ และถามเกี่ยวกับสถานการณ์ของพวกเธอในตอนนี้
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 64
น้อยมากที่เย่ซิวจะปลดปล่อยพลังทั้งหมดของเขาออกมา พลังทำลายล้างที่เกิดขึ้นนั้นมหาศาลนักไม่นานนัก เย่ซิวก็ยับยั้งพลังของตัวเองลงมองดูสีหน้าของกองกำลังหมาป่าราตรีที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว เขาก็ได้พูดอย่างเยือกเย็นว่า“ขอแนะนำตัวก่อน ฉันชื่อเย่ซิว จอมยุทธ์ขั้นสูงสุดระดับเก้า”ทันทีที่พูดออกไป ดูเหมือนว่าหัวของพวกเขาถูกค้อนขนาดใหญ่ทุบอย่างแรงสำหรับพวกเขา จอมยุทธ์ขั้นสูงสุดระดับเก้าคือตำนานที่ไม่อาจก้าวบรรลุได้เช่นเดียวกับมดตัวหนึ่งที่ไม่มีวันเอื้อมถึงเหยี่ยวที่บินอยู่บนท้องฟ้าเย่ซิวมองไปที่พวกเขาและพูดอย่างใจเย็น “ฉันเข้าใจสถานการณ์ของพวกนาย หากไม่มีอะไรเกิดขึ้น พวกนายจะได้แก่ไปตามช่วงวัย"“แต่การเสียชีวิตขณะทำภารกิจบางอย่างนั้นเป็นไปได้สูง”“ไม่มีใครรู้ว่าพวกนายเคยมีตัวตน ไม่มีใครรู้สึกเจ็บปวดกับพวกนาย และยิ่งไม่มีใครมาทำความสะอาดหลุมศพให้พวกนายด้วย”ทุกคนต่างเงียบไปคำพูดของเย่ซิวแทงเข้าจุดอ่อนของพวกเขา“ฉันจะให้โอกาสพวกนายได้มีชีวิตใหม่” น้ำเสียงเย่ซิวนั้นราวกับมีเวทมนตร์“ฉันสามารถกำจัดชิปในร่างกายของพวกนายออกได้และยังช่วยให้พวกนายก้าวข้ามไปสู่การเป็นจอมยุทธ์ระดับสอง ร
Latest chapter
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1014
คำพูดของเธอฟังดูมีเหตุมีผล ไม่มีช่องโหว่แม้แต่น้อยถ้าเย่ซิวไม่ได้รับข่าวล่วงหน้ามาก่อน ก็คงอาจจะหลงเชื่อไปแล้วจริง ๆ แต่ตอนนี้เขาไม่มีเวลามาเล่นเกมจิตวิทยากับผู้หญิงคนนี้ จึงถามออกไปตรง ๆ “ประเทศวูของพวกเธอทำไมถึงต้องการเล่นงานฉัน ถึงขั้นให้นายพลในประเทศอวี้เจียวส่งขีปนาวุธมาโจมตี”ทันทีที่พูดจบ แววตาของน่าอีก็สั่นไหวอย่างควบคุมไม่ได้แม้ว่าเธอจะยังเด็ก แต่จิตใจของเธอแข็งแกร่งพอสมควรใช้เวลาแค่ครึ่งวินาทีเท่านั้น เธอก็เก็บอารมณ์ทั้งหมดจนสงบ จากนั้นก็ทำสีหน้าสับสนเหมือนไม่รู้เรื่องอะไรเลย “นายพูดเรื่องอะไร ฉันไม่เข้าใจ”“ไม่ต้องแกล้งทำเป็นไม่รู้หรอก นายพลคนนั้นเป็นพวกเดียวกับพวกเธอฉันจะบอกเธอให้รู้เอาไว้ ฉันก็มีสายลับของตัวเองในประเทศวูเหมือนกันฉันมาดักรอเธอที่นี่โดยเฉพาะ ถ้าเธอยอมให้ความร่วมมือดี ๆ ซะตั้งแต่ตอนนี้ บางทีอาจจะยังมีชีวิตรอดได้”คราวนี้น่าอีช็อกหนักกว่าเดิมเธอไม่เข้าใจเลยว่าเย่ซิวรู้เรื่องทั้งหมดนี้ได้ยังไง?จนเธอเผลอหลุดปากถามออกไปโดยไม่รู้ตัว “อย่าบอกนะว่านายใช้ศาสตร์พยากรณ์ได้?”“ศาสตร์พยากรณ์อะไร?”สีหน้าของน่าอีเปลี่ยนไปทันที เมื่อรู้ตัวว่าพลาดแล้วเธ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1013
สิ่งที่เย่ซิวหมายถึงก็คือสำนักเยียนอวี่อาจารย์ของเขาทิ้งมรดกให้เป็นหน่วยข่าวกรองที่แผ่ขยายไปกว่าร้อยประเทศทั่วโลกกระทั่งตอนนี้ เย่ซิวก็ยังไม่เคยใช้งานมันเลยพอดีกับที่ในประเทศอวี้เจียวก็มีคนของสำนักเยียนอวี่อยู่เย่ซิวจึงติดต่อไปยังหัวหน้าฝ่ายที่นั่นโดยตรงหลังจากออกคำสั่งเสร็จ เขาก็กลับมาบำเพ็ญต่อทันทีสิ่งที่เขาให้ความสำคัญที่สุดในตอนนี้ก็คือการทะลวงขีดจำกัดให้ได้โดยเร็วเวลาไหลผ่านไปห้าวันในที่สุด ข่าวจากทางนั้นก็มาถึง ทุกอย่างถูกตรวจสอบอย่างชัดเจนแล้วนายพลของประเทศอวี้เจียวที่ออกคำสั่งโจมตีขีปนาวุธมีความเกี่ยวข้องอย่างลึกซึ้งกับประเทศวูศักยภาพของสำนักเยียนอวี่นับว่าโดดเด่นเป็นอย่างยิ่ง ในระหว่างที่รายงานข่าวให้เย่ซิว พวกเขายังแนบข้อมูลของประเทศวูมาให้ด้วยแววตาของเย่ซิวทอประกายประชากรของประเทศนี้เชี่ยวชาญด้านเวทมนตร์อย่างมากในยุคบรรพกาล เวทมนตร์เคยเป็นศาสตร์แห่งการบำเพ็ญที่รุ่งเรืองที่สุดสง่างามยิ่งใหญ่แต่มันกลับเสื่อมถอยลงเรื่อย ๆ ในภายหลังด้วยเหตุผลบางอย่างจนสืบทอดมาถึงปัจจุบัน มันกลับกลายเป็นศาสตร์ที่มุ่งเน้นไปที่คำสาปเป็นหลักนั่นเท่ากับว่าพวกเขากำลัง
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1012
ท่าทีเย็นชาของเธอตัดกับใบหน้าที่งดงามอย่างสิ้นเชิง แต่กลับยิ่งกระตุ้นความรู้สึกบางอย่างในใจของผู้คน“เย่ซิวแข็งแกร่งเกินไป ความระมัดระวังของเขาก็สูงมาก ถ้าฉันเข้าไปใกล้อาจทำให้เขาสงสัยได้”ชายชรายิ้มเย็น “เราเฝ้าสังเกตเย่ซิวมานานกว่าหนึ่งปีแล้ว”ผู้หญิงที่อยู่รอบตัวเขาหลายคนตอนแรกเป็นศัตรูกับเขา แต่สุดท้ายก็ต้องยอมสยบให้ดังนั้นเวลาที่เธอเข้าไปใกล้เขา จงแสดงตัวเป็นศัตรูไปเลยบอกเขาว่าเธอมาเพื่อท้าทายเขา เขาจะไม่ฆ่าเธอแน่ แต่นั่นกลับจะยิ่งกระตุ้นความต้องการเอาชนะของเขาหลังจากอยู่กับเขาสักระยะ เธอก็แสร้งทำเป็นหลงใหลและยอมศิโรราบต่อเขา จากนั้นก็ลงมือได้ตราบใดที่เธอทำภารกิจนี้สำเร็จ ตำแหน่งนักบุญหญิงแห่งประเทศวูคนต่อไปก็จะเป็นของเธอ”ดวงตาของน่าอีส่องประกายวาวโรจน์นักบุญหญิงแห่งประเทศวูเป็นตำแหน่งที่ทรงอำนาจที่สุดรองจากราชาแห่งประเทศวูเธอจะสามารถเข้าถึงทรัพยากรล้ำค่าและความลับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของประเทศวูได้เป็นตำแหน่งที่หญิงสาวทุกคนในประเทศวูใฝ่ฝันถึงนี่คือข้อเสนอที่เธอไม่อาจปฏิเสธได้ จากนั้นเธอก็พยักหน้า “ตกลง ฉันจะรับภารกิจนี้ แล้วฉันต้องออกเดินทางเมื่อไหร่”“แน่นอนว่า
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1011
บนท้องฟ้าสูงเสียดเมฆ มีเครื่องบินทั้งห้าลำกำลังแล่นแหวกผ่านเมฆโดยรอบถูกแรงสั่นสะเทือนจนกระจายตัวออกไปแต่ทันทีที่เครื่องบินออกจากพรมแดนของประเทศหลงเถิงได้ไม่นานกลับมีขีปนาวุธสิบกว่าลูกพุ่งเข้ามาจากด้านหน้าโชคดีที่เย่ซิวมีสัมผัสที่เฉียบคม เขารับรู้ถึงอันตรายได้ทันทีร่างของเขาหายวับไปปรากฏตัวอยู่หน้าสุดของเครื่องบินลำแรกในเวลานี้ ขีปนาวุธอยู่ห่างจากที่นี่เพียงไม่กี่สิบลี้เท่านั้นหากทำลายพวกมันทันที คลื่นพลังที่เกิดขึ้นอาจทำให้เครื่องบินทั้งห้าลำได้รับความเสียหายเย่ซิวจึงไม่มีทางเลือกและใช้โลหิตของตัวเองเป็นสื่อกลางเมื่อแลกกับต้นทุนบางส่วน เขาก็วาดยันต์ป้องกันได้กว่าร้อยแผ่นภายในห้าวินาทีจากนั้นก็ติดไว้บนเครื่องบินแต่ละลำทันทีที่ยันต์ถูกติดตั้งครบ เย่ซิวก็กางโล่พลังขนาดมหึมาที่โปร่งใสขึ้นมาและในวินาทีเดียวกัน ขีปนาวุธสิบกว่าลูกก็พุ่งเข้าปะทะจนเกิดระเบิดลูกใหญ่สะเทือนฟ้าสะเทือนดินนักบินและลูกเรือบนเครื่องบินทั้งห้าต่างตกตะลึงสุดขีดเบื้องหน้ากลายเป็นความมืดสนิท ไม่สามารถมองเห็นอะไรได้เลยในขณะที่ทุกคนกำลังตกอยู่ในความตื่นตระหนก เสียงของเย่ซิวก็ดังขึ้นในหูพวกเขา
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1010
“เงินหนึ่งล้านล้านจะถูกโอนเข้าบัญชีบริษัทภายในสองวัน ”“บอสเป็นผู้ชายที่ใจกว้างและหล่อที่สุดในโลกเลย!”ถังเขอเข่อดีใจจนเต้นไปมา“พอได้แล้ว พาฉันไปดูหน่อย”“ได้เลยค่ะบอส เชิญทางนี้ค่ะ”เย่ซิวเดินไปยังพื้นที่ที่ใช้เก็บเครื่องยนต์ขนาดยักษ์เมื่อเห็นมันอีกครั้ง เย่ซิวก็สังเกตว่าตัวเครื่องยนต์มีขนาดเล็กลงกว่าเดิมเล็กน้อย และสายไฟที่เคยเกะกะภายนอกก็ลดลงมากถังเขอเข่ออธิบาย “ฉันปรับแต่งเครื่องยนต์นิดหน่อย ทำให้มันใช้พลังงานน้อยลงแต่ประสิทธิภาพสูงขึ้น”เย่ซิวพยักหน้าด้วยความรู้สึกพอใจที่เงินที่ลงไปก่อนหน้านี้ไม่ได้เสียเปล่านอกจากเรื่องเครื่องยนต์แล้ว เย่ซิวยังให้ถังเขอเข่อเดินหน้าวิจัยจักรกลมังกรดำรุ่นที่สองต่อไปอีกด้วยถังเขอเข่อยื่นห้านิ้วออกมา “อันนี้ก็ต้องใช้เงิน ห้าแสนล้านถึงจะพอ”เย่ซิวตอบตกลงทันทีโดยไม่ลังเลหลังจากอยู่ที่นั่นสักพัก เย่ซิวก็ออกมาเวลาผ่านไปสองวันอย่างรวดเร็วลู่เสวี่ยเอ๋อร์โทรมาหาเขา บอกว่าทุกคนเตรียมพร้อมแล้วและกำลังรออยู่ที่สนามบินเย่ซิวเก็บเตากลั่นยา จากนั้นก็ใช้วิชาล่องหนพุ่งตรงไปยังสนามบินทันทีที่สนามบินคลาคล่ำไปด้วยผู้คนแค่เฉพาะพนักงานจากบริษั
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1009
หลิ่วเมิ่งอิ๋นตกใจจนลืมตาขึ้นทันทีดวงตาใสกระจ่างของเธอแฝงไปด้วยความน่าสงสารไม่ว่าใครเห็นก็ต้องเกิดความรู้สึกอยากปกป้องขึ้นมาในใจอันที่จริงตอนที่เย่ซิวเปิดประตูเข้ามา เธอก็ตื่นแล้ว เพียงแต่แกล้งหลับอยู่เท่านั้นแต่พอโดนเย่ซิวขู่เล่นนิดเดียวก็สะดุ้งลืมตาขึ้นมาทันที“น่ารำคาญที่สุดเลย เอาแต่จะแกล้งฉันอยู่ได้”เย่ซิวนั่งลงที่ข้างเตียงก่อนจะใช้มือแตะหน้าผากเธอเบา ๆ อย่างเอ็นดู “ไม่เลวเลย ตอนนี้เธอเป็นจอมยุทธ์ระดับเก้าขั้นสมบูรณ์แล้ว ดูท่าช่วงนี้เธอจะไม่ได้ลืมบำเพ็ญตนนะ”หลิ่วเมิ่งอิ๋นมีท่าทีเขินอายเล็กน้อย “ไม่ใช่ว่าฉันขยันบำเพ็ญตนหรอกนะ เป็นเพราะโอสถของพี่ต่างหากที่มันสุดยอดเกินไป”หากไม่มีทรัพยากรที่เย่ซิวให้ เธอคงไม่มีทางพัฒนาได้รวดเร็วแบบนี้แน่เย่ซิวถาม “เธอเตรียมตัวพร้อมแล้วหรือยัง?”หลิ่วเมิ่งอิ๋น “หือ? เอ๊ะ!”เวลาเหลือน้อยแล้ว และสิ่งที่ต้องทำก็ยังมีอีกมาก เย่ซิวต้องทำให้พวกเธอทั้งหมดบรรลุระดับสร้างรากฐานปราณให้ได้ ดังนั้นเขาจึงไม่อ้อมค้อมอีกต่อไปเขาจึงเริ่มเร่งพลังขั้นสูงสุดทันทีจนกระทั่งประมาณสิบโมงเช้า ผู้หญิงในห้องทุกคนยกเว้นหลิวอวิ้นก็บรรลุระดับสร้างรากฐานปราณ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1008
เขาแค่แกล้งเธอเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็พอแล้ว ถ้าเย้าแหย่ไปมากกว่านี้ ผู้หญิงคนนี้คงจะอับอายจนไม่กล้าเงยหน้ามองใครอีกแน่เย่ซิวเปลี่ยนเรื่องพูด “ในเมื่อคุณบรรลุระดับสร้างรากฐานปราณแล้ว งั้นคืนนี้มาบำเพ็ญกับผมดีไหม?”เสวี่ยเหมยพยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะเอ่ยเสียงแผ่วแต่แฝงไว้ด้วยความดีใจอย่างปิดไม่มิด “เอาสิ”ตอนนี้เย่ซิวไม่ใช่ผู้ชายที่ผู้หญิงคนไหนก็สามารถอยู่ข้างกายได้นี่ไม่ได้พูดเกินจริงเลย หากไม่มีสายสัมพันธ์ที่สั่งสมไว้ก่อนหน้านี้เสวี่ยเหมยในตอนนี้อาจไม่มีโอกาสแม้แต่จะเข้าใกล้เย่ซิวด้วยซ้ำเย่ซิวออกจากห้องไปก่อนเพื่อพาผู้หญิงคนอื่นกลับไปยังห้องของตัวเอง จากนั้นจึงกลับมาอีกครั้งเห็นเสวี่ยเหมยที่โผล่พ้นผ้าห่มมาแค่ศีรษะ เย่ซิวก็ยิ้มบาง ๆ ก่อนจะเริ่มใช้วิชาโลกีย์หลอมเซียนหลังจากบรรลุระดับจินตานขั้นสมบูรณ์แล้วการจะก้าวไปอีกขั้นต้องใช้พลังวิญญาณเป็นสิบเท่าของปริมาณที่ใช้ตั้งแต่ระดับจินตานขั้นต้นจนถึงจินตานขั้นสมบูรณ์ซึ่งก็เป็นตัวเลขที่น่าตกตะลึงมากแค่ก้าวนี้ก็บอกได้แล้วว่ามีคนมากมายแค่ไหนที่ไม่มีวันได้ก้าวข้ามไปถึงขั้นนั้นได้ตลอดชีวิตนี่เป็นครั้งแรกที่เสวี่ยเหมยฝึกฝนร่วมกับเย่ซิวและ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1007
เย่ซิวหันไปมองที่ประตูหน้าวิลล่าในทันทีเขาสัมผัสได้ว่ามีคนกำลังมาที่หน้าประตูเสวี่ยเหมยนั่นเองเธอไม่ได้เดินเข้ามาตรง ๆ แต่ใช้วิธีบางอย่างลอบเข้ามาแทนแต่สิ่งที่ทำให้เย่ซิวรู้สึกแปลกใจก็คือตอนนี้เสวี่ยเหมยบรรลุถึงระดับสร้างรากฐานปราณแล้วจึงสามารถหลบเลี่ยงการรับรู้ของคนที่อยู่ด้านนอกได้เย่ซิวขยับความคิดเล็กน้อยจากนั้นก็ใช้วิชาล่องหน ทำให้ทุกคนที่โต๊ะอาหารหายไปจากสายตาแล้วเดินขึ้นไปชั้นบนเขาอยากรู้จริง ๆ ว่าผู้หญิงคนนี้คิดจะทำอะไรก่อนจะเห็นเสวี่ยเหมยกลั้นหายใจ รองเท้าของเธอพันด้วยผ้าเอาไว้เพื่อไม่ให้เกิดเสียงแม้แต่นิดเดียวเธอแอบมองซ้ายมองขวาอย่างระมัดระวังวันนี้เธอสวมชุดรัดรูปสีดำทั้วตัวเผยให้เห็นรูปร่างอันสวยงามและอวบอิ่มได้รูปของเธออย่างชัดเจนแค่รูปร่างแบบนี้ก็เพียงพอให้สุภาพบุรุษทั้งหลายกลายเป็นสัตว์ร้ายได้แล้วจากนั้นเธอก็เดินไปยังห้องของเย่ซิวอย่างคล่องแคล่วจากนั้นก็รีบเข้าไปข้างในทันทีเย่ซิวขมวดคิ้ว ไม่รู้ว่าเธอต้องการจะทำอะไรกันแน่จึงเดินตามเข้าไปเมื่อเข้ามาในห้องแล้ว เสวี่ยเหมยก็ดูผ่อนคลายลงหลังจากแน่ใจว่าในห้องไม่มีใคร เธอก็กระโดดพุ่งขึ้นไปบน
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1006
“ทั้งหมดนี้คือ ‘อาณาจักร’ ที่ฉันสร้างขึ้นมายังไงล่ะ”หลังจากเงียบไปพักใหญ่ ทุกคนก็สงบสติอารมณ์ลงเย่ซิวมองไปที่เซี่ยชิงชิงที่กำลังย่องเบาหมายจะหนีไป “จะไปไหน อย่าลืมเห่าหนึ่งร้อยทีล่ะ”เซี่ยชิงชิงตัวแข็งทื่อก่อนจะฝืนหมุนตัวกลับมาด้วยใบหน้าฝืนยิ้มแต่กลับดูแย่ยิ่งกว่าร้องไห้เสียอีก“พี่เขย ปล่อยฉันไปเถอะ เมื่อกี้ฉันแค่พูดเล่นเท่านั้นเอง”“ไม่ได้ หนึ่งร้อยที ต้องครบ ถึงฉันจะยอมแต่คนอื่นก็ไม่ยอมอยู่ดีแหละน่า”“ถูกต้อง เธอต้องเห่านะ ยอมรับผลเดิมพันซะ” คนแรกที่พูดออกมาคือเซี่ยซิ่วซิ่วเซี่ยชิงชิงมองเธออย่างขุ่นเคือง “พี่เป็นพี่สาวหนูจริงเหรอ? ไม่เห็นจะช่วยกันเลย”เซี่ยซิ่วซิ่วกะพริบตาปริบ ๆ “น้องรัก พี่ไม่ได้มีเจตนาอื่นหรอกนะ แค่อยากฟังเธอทำเสียงหมาเห่าเท่านั้นเอง”จากนั้นคนอื่น ๆ ก็พากันหัวเราะครืนพวกเธอไม่ยอมให้เธอหลบเลี่ยงไปได้แน่ เพราะถ้าเธอถ้าไม่ทำก็คงจะไม่ให้เธอมาร่วมสนุกกับพวกเธออีกเซี่ยชิงชิงไม่มีทางเลือก จึงต้องกลั้นน้ำตาแล้วเอ่ยออกมา “โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง…”ทุกคนหัวเราะจนท้องแข็ง นี่คงเป็นตราบาปที่ติดตัวเธอไปตลอดชีวิตแน่หลังจากเซี่ยชิงชิงเห่าครบหนึ่งร้อยครั้งแล้ว เย่ซิวก็
