LOGINShare
บทที่ 348
Related chapters
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 349
ชายหัวโล้นสะพายกระเป๋า พลางวิ่งล้มลุกคลุกคลานเข้าไปในห้องแต่เมื่อเขามาถึงห้อง สิ่งที่เห็นตรงหน้ากลับทำให้เขาตกใจแทบตายหงซิ่วตามหลังมาติด ๆ และเห็นฉากนี้เช่นกันในหัวของเธอเต็มไปด้วยเสียงที่ดังวิ้งวิ้งริมฝีปากสีแดงอันแสนเย้ายวนอ้ากว้าง จนดูราวกับสามารถกลืนกำปั้นเข้าไปได้ทั้งสองคนเห็นอะไรน่ะเหรอ?เห็นคนที่มีอำนาจมากมาย สามารถควบคุมสถานการณ์ต่าง ๆ ได้อย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาด และมีท่าทีที่หยิ่งผยองสูงส่งอย่างเช่นเย่ขวง กำลังนั่งคุกเข่าต่อหน้าชายรูปหล่อคนหนึ่งชายหัวโล้นกับหงซิ่วต่างขยี้ตาโดยไม่รู้ตัว สงสัยว่าตัวเองเห็นภาพหลอนไปเองหรือเปล่าอย่างไรก็ตาม ไม่ว่าทั้งสองจะขยี้ตามากแค่ไหน ทว่าความจริงก็ปรากฏอยู่เบื้องหน้าแล้วเมื่อเย่ขวงเห็นชายหัวโล้น เขาก็ตะโกนทันที "มัวยืนบื้ออะไรอยู่ เอาสัญญามาให้ฉัน!"ชายหัวโล้นสะดุ้ง รีบวิ่งไปคุกเข่าต่อหน้าเย่ขวง โดยไม่กล้ามองเย่ซิว และหยิบสัญญาหลายร้อยฉบับออกมาจากกระเป๋าหุ้นที่เย่ขวงครอบครองอยู่คิดเป็นส่วนหนึ่งในสิบของทั้งหมดในตระกูลเย่!แต่ในเมื่อเย่ซิวทำถึงขนาดนี้แล้ว จึงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะต้องการเพียงส่วนนี้ของเย่ขวง เขาต้องการทรัพย์สินทั
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 350
“หืม? ปรมาจารย์สองท่าน?” เย่ซิวรู้สึกงุนงงหงซิ่วกล่าวว่า "แน่นอนว่าเป็นปรมาจารย์ที่ที่ช่วยคุณสังหารยอดฝีมือตระกูลเย่ทั้งหมดที่ด้านนอกนั่น หรือไม่ใช่สองท่าน แต่เป็นสามท่านงั้นเหรอ?!"ไม่ว่าอย่างไรเธอก็คิดไม่ถึง ว่าทั้งหมดที่เกิดขึ้นภายนอกนั้น จะเป็นฝีมือของเย่ซิวเพียงผู้เดียวเมื่อถูกหงซิ่วเข้าใจผิดแล้ว เย่ซิวก็ไม่คิดที่จะอธิบาย แค่พูดว่า "ถึงเวลาคุณก็จะรู้เอง"ถึงแม้หงซิ่วจะอยากสอดรู้สอดเห็นมากแค่ไหนแต่เย่ซิวไม่บอกเธอก็ไม่กล้าเซ้าซี้ เธอจึงเลือกที่จะจากไปหลังจากที่หงซิ่วออกจากวิลล่าตระกูลเย่ เดินมาไกลพอสมควร จู่ ๆ เธอก็สะดุ้งตกใจ ตบหัวตัวเอง "เกือบลืมรายงานแหนะ"จึงรีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา แล้วโทรหาเสวี่ยเหมยมีเสียงรอสายดังขึ้นไม่กี่วินาที จากนั้นเสียงเศร้าเล็กน้อยของเสวี่ยเหมยก็ดังขึ้น "เอาศพของเขาออกมาแล้วเหรอ? หาที่ฝังดี ๆ ให้เขาเถอะ”“แล้วก็ฝากจุดธูปสามดอกให้เขาแทนฉันด้วย”หงซิ่วทำหน้าประหลาดใจ "คุณหนู นายน้อยเย่...ยังไม่ตาย"“โอ้ ยังไม่ตายสินะ งั้น...หืม? เธอว่าอะไรนะ!” ทันใดนั้นเสียงของเสวี่ยเหมยก็ดังขึ้น “เขายังไม่ตายได้ยังไง? หรือว่าเขาไม่ได้ไปตระกูลเย่?”หงซิ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 351
หลิวอวิ้นมองไปที่โรงแรมเรืองแสงสีชมพูตรงหน้า ใบหน้าแดงก่ำ พูดอย่างเขินอายว่า "พวกเรามาสถานที่แบบนี้คงไม่ค่อยเหมาะสมรึเปล่า?"ลู่เสวี่ยเอ๋อร์ก็รู้สึกประดักประเดิดเช่นกัน "ใช่ ถ้าเรามากันสองคนก็ไม่เป็นหรอก แต่แม่ของฉันก็อยู่ด้วย..."“ยัยตัวแสบ” หลิวอวิ้นหยิกเอวของลู่เสวี่ยเอ๋อร์ แสร้งทำเป็นโกรธ "ทำไม เห็นแม่เป็นก้างขวางคอหรือไง?"ลู่เสวี่ยเอ๋อร์ยิ้มเขิน ๆ "ใช่ค่ะ"หลิวอวิ้นชูกำปั้นเล็ก ๆ ทำท่าเหมือนจะตี "น่าตีจริง ๆ เลย"เย่ซิวหัวเราะพลางส่ายหัว "แถวนี้มีแค่โรงแรมนี้ พวกเราอดทนไปก่อนเถอะ"ทั้งสามมาที่ล็อบบี้ เย่ซิวขอสองห้องแคชเชียร์เป็นผู้หญิงอวบอ้วนในวัยสามสิบเศษหลังจากมองไปที่เย่ซิวทั้งสามคนแล้ว แสดงรอยยิ้มกรุ้มกริ่มทันที "ขอโทษด้วยนะคะ โรงแรมของเราเหลือห้องเดียวเท่านั้น"สถานการณ์ประเภทนี้เธอเคยเจอมาหลายครั้งเหตุผลที่ธุรกิจของโรงแรมนี้ดีมาก ก็เพราะว่ามีพนักงานที่มีความละเอียดรอบคอบมากลู่เสวี่ยเอ๋อร์ได้ยินแบบนี้ก็ก้มศีรษะลงเงียบ ๆขณะที่กำลังรู้สึกประดักประเดิด อีกใจหนึ่งก็รู้สึกแปลก ๆ ไปด้วยเย่ซิวไม่สนใจ ห้องเดียวก็ห้องเดียวหลังจากจองห้องพักแล้ว ก็ขึ้นลิฟต์ไปที่ชั้
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 352
จูบอันเร่าร้อนกินเวลานานหลายนาที หลิวอวิ้นที่อยู่ข้าง ๆ ก็รู้สึกอายจนแทบอยากแทรกแผ่นดินหนี หลังจากจบลง ลู่เสวี่ยเอ๋อร์ถึงจำได้ว่าหลิวอวิ้นยังอยู่ข้าง ๆ ทันใดนั้นใบหน้าก็เปลี่ยนเป็นสีแดง ก้มหน้างุดทันทีเย่ซิวกล่าวว่า “ตามเนื้อตัวพวกคุณสองคนมีแผลถลอกอยู่ไม่น้อย สามารถทาครีมนี้ได้”“ที่นี่มีเพียงพอให้พวกคุณใช้ไปได้หลายวัน ถ้าใช้หมดแล้วผมจะทำให้ใหม่”“นี่ก็ดึกแล้ว พวกคุณรีบเข้านอนเถอะ”หลังจากพูดจบ เขาก็ลุกขึ้นยืนลู่เสวี่ยเอ๋อร์จับมือของเขาไว้ "นายจะไปไหนอีก?"“แน่นอนว่าต้องไปช่วยไป๋อวี้เจี๋ย ตอนนี้เธอยังอยู่ในคุกอยู่เลย”เย่ซิวยังไม่ลืมเธอเพียงแค่จัดลำดับความสำคัญของผู้หญิงทั้งสองในใจตนเท่านั้นลู่เสวี่ยเอ๋อร์ปล่อยเย่ซิว และพูดกำชับว่า "นายเองก็ต้องระวังตัวเองด้วยล่ะ"เย่ซิวยิ้มพูดว่า "ไม่ต้องห่วง"ทันทีที่เดินลงมาถึงหน้าโรงแรม เย่ขวงก็ลงจากรถ ค้อมตัวโค้งคำนับอย่างนอบน้อมยิ่ง "สิ่งที่คุณสั่งการ ผมได้ทำเรียบร้อยแล้ว โปรดให้ยาแก้พิษแก่ผมด้วย"เย่ซิวก้มดูเวลา เห็นว่ายังไม่ถึงสองชั่วโมง "ไปเถอะ ไปช่วยไป๋อวี้เจี๋ยออกมาก่อน"จู่ ๆ เย่ขวงก็ตัวสั่นทันทีก่อนหน้านี้เขาได้กำชับกั
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 353
ผงยานั้นของเย่ซิวนั้นหลังจากผสมกับเลือด ก็เกิดกลิ่นแปลก ๆ ขึ้นซึ่งกลิ่นชนิดนี้ มีแรงดึงดูดที่ร้ายแรงต่อสัตว์หลายชนิดเห็นทั้งแมลงสาบ ตะขาบและแมลงจำนวนมากคลานออกมาจากฝาท่อระบายน้ำทั้งยังมีฝูงมดคลานมาจากทุกทิศทุกทางเมื่อผู้หญิงคนนั้นเห็นฉากนี้ เธอก็ตกใจจนตาแทบถลนความรู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้งถาโถมเข้ามาเธอเสียใจว่าทำไมตัวเองถึงทำร้ายไป๋อวี้เจี๋ย จนทำให้ตัวเองได้รับความเดือดร้อนเช่นนี้เห็นมด ตะขาบและสัตว์ต่าง ๆ จำนวนนับไม่ถ้วนไต่เข้าไปในบาดแผลของผู้หญิงคนนั้น รุมกัดอย่างบ้าคลั่งเย่ขวงที่อยู่ข้าง ๆ เห็นแล้วก็ขนหัวลุก การลงโทษแบบนี้โหดร้ายอำมหิตเกินไปมองดูตัวเองถูกกัดกินทีละน้อย ๆ ด้วยตาตัวเองคนยังไม่ตาย แต่สติสัมปชัญญะกลับพังทลายไปก่อนแล้วผู้หญิงคนนั้นไม่รอดแล้วเย่ซิวแทบจะไม่ใช้วิธีการโหดร้ายเช่นนี้จัดการกับศัตรู เว้นแต่ว่าจะกระทำความผิดร้ายแรงมากจริง ๆเย่ขวงคุกเข่าลงต่อหน้าเย่ซิวเสียงดังตุบ ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำหูน้ำตา "ที่คุณให้ทำผมก็ทำหมดแล้ว ได้โปรดเหลือทางรอดให้ผมด้วย แม้ว่าจะเป็นขอทานผมก็ยอม"เย่ซิวก้าวไปข้างหน้า จี้สกัดจุดที่ทำให้เขาขยับไม่ได้และจุดที่ทำให้พูดไ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 354
คนที่นั่งข้างเตียงของไป๋อวี้เจี๋ย เป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์มากเธอสวมกางเกงยีนรัดรูปและเสื้อสีดำหน้าอกของเธอโดดเด่นจนทำให้คนที่เห็นอดกังวลไม่ได้ว่าเสื้อผ้าจะระเบิดออกเมื่อไหร่ขณะนั่งตัวตรงบนขอบเตียง เรือนร่างเป็นส่วนโค้งที่งดงามอย่างยิ่งเธอยังหน้าตาสะสวยมาก ดวงตาสุกใสราวกับน้ำใสในฤดูใบไม้ผลิ ยังมีความละม้ายคล้ายคลึงกับไป๋อวี้เจี๋ยถึงเจ็ดในสิบส่วนทันทีที่เย่ซิวเปิดประตูก็เจอเธอ เขาเอียงศีรษะเล็กน้อย เพื่อหลีกเลี่ยงมีดสั้นที่แทงสวนออกมา จากนั้นจึงพ่นลมหายใจออกแกร๊ง!เสียงมีดสั้นตกพื้น คนที่ลอบโจมตีเย่ซิวกุมมือตัวเองที่กำลังมีเลือดออก มองด้วยสีหน้าตกตะลึง“นายเป็นใคร?” เย่ซิวเดินไปที่เตียงดวงตาที่น่าดึงดูดของหญิงสาวได้ละสายตาจากไป๋อวี้เจี๋ยที่หมดสติ และจับจ้องไปที่เย่ซิวโบกมือให้บอดี้การ์ดหยุด พูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย "ฉันเป็นพี่สาวของเธอ ไป๋อวี้เตี๋ย"เย่ซิวพยักหน้า เดาไว้แล้วเชียวไป๋อวี้เตี๋ยมีเสน่ห์ดึงดูดใจมากกว่าไป๋อวี้เจี๋ยรูปร่างอวบอิ่ม ทุกสัดส่วนของร่างกายมีความงดงามเป็นเอกลักษณ์ ทำให้คนอดใจที่จะสำรวจไม่ได้...“นายช่วยน้องสาวฉันไว้เหรอ?”เธอถาม น้ำเสียงค่อนข้างเ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 355
เย่ซิวนั่งขัดสมาธิบนโซฟา เริ่มอ่านพระสูตรราชาแห่งยาหลังจากผ่านไปเก้ารอบติดต่อกัน เย่ซิวรู้สึกประหลาดใจอย่างมากหลังจากดูดซับพลังมหาศาลที่ได้รับจากไป๋อวี้เจี๋ยแล้ว กำลังภายในของเขาก็มีแนวโน้มที่จะตกผลึก!พูดแบบนี้เหมือนจะไม่ได้รับความรู้สึกที่ชัดเจนหากจะพูดง่าย ๆ ก็คือ กำลังภายในของเย่ซิวเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าในเวลาเพียงหนึ่งชั่วโมง!การตกผลึกของกำลังภายในนั้น มีแค่ในตำนานเท่านั้น!เพราะหลังจากที่กำลังภายในตกผลึกอย่างสมบูรณ์แล้ว ขั้นตอนต่อไปคือการเปลี่ยนแปลงเป็นพลังวิญญาณ!ยิ่งไปกว่านั้น ความยากง่ายยังต่ำมาก!“ผู้หญิงคนนั้นมาจากไหน? หรือว่าร่างกายมีสิ่งพิเศษบางอย่าง?”เย่ซิวคิดอย่างเงียบ ๆเขาอารมณ์ดีมากแค่เพียงรอให้ลู่เสวี่ยเอ๋อร์กลายเป็นปรมาจารย์ แล้วตักตวงเอาจากเธออีกครั้ง เกรงว่าตัวเองคงจะกลายเป็นผู้ไร้เทียมทานในใต้หล้าอย่างแท้จริง!เขาลุกขึ้น โยนบอดี้การ์ดหลายคนที่หมดสติออกไป จากนั้นเย่ซิวก็มาข้างเตียงสภาพร่างกายของไป๋อวี้เจี๋ยดีขึ้นมากแล้วใช้กำลังภายในหล่อเลี้ยงร่างกายของเธอ จากนั้นหยิบเสื้อผ้าที่ซื้อมาเตรียมจะสวมให้เธอพอผ่านไปได้ครึ่งทาง ไป๋อวี้เจี๋ยก็ฟื้นขึ้นม
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 356
เขาคืออาจารย์ของเย่ขวง!"ศิษย์น้อง อย่าทำอะไรบุ่มบ่ามเลย!" ชายชราผมขาวพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง "เย่ซิวมีปรมาจารย์สองคนคอยหนุนหลังอยู่ ตอนนี้เราไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขาเลย!"“ถ้าอย่างนั้นเราต้องเก็บความโกรธเอาไว้แล้วยอมทนทุกข์ทรมานอย่างนั้นเหรอ!”ชายชราพูดว่า "ไม่ใช่อย่างนั้นแน่นอน เราต้องการความช่วยเหลือ!"“ศิษย์พี่หมายความว่ายังไงครับ?”ชายชราเผยสีหน้าเย็นชา "ไปที่สำนักเบญจพิษกันเถอะ พวกเขาคิดจะบุกเข้าไปในเมืองหลวงอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?”เมื่อก่อนเราดูถูกพวกเขา แต่ตอนนี้เราต้องร่วมมือกับพวกเขาแล้ว” “ครับ งั้นผมจะทำตามที่ศิษย์พี่ชี้แนะ”……ในเมืองหลวง ชั้นบนสุดของคลับส่วนตัวการตกแต่งที่นี่มีความหรูหราอย่างมาก แม้แต่ของตกแต่งชิ้นเล็ก ๆ ที่วางไว้ข้างนอกก็มีราคาแพงมากไป๋อวี้เตี๋ยกำลังแช่ตัวอยู่ในถังไม้ที่เต็มไปด้วยเครื่องยาสมุนไพรมือทั้งสองข้างทำสัญลักษณ์แปลก ๆ ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ร่างกายของเธอมีอุณหภูมิสูงมากน้ำเครื่องยาสมุนไพรในถังกำลังเดือด และฤทธิ์ยาถูกดูดซึมอย่างต่อเนื่องประมาณหนึ่งชั่วโมงให้หลัง น้ำที่เป็นสีดำแต่เดิมก็เปลี่ยนเป็นเป็นน้ำใสแต่บรรยากาศรอบตัวของไป๋อวี
Latest chapter
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 994
ตอนนี้เย่ซิวเหลือเพียงร่างแยกธาตุไม้และร่างแยกธาตุดินที่ยังไม่ได้สร้างขึ้นมานอกจากวัสดุหลักสองอย่างนี้แล้ว วัสดุอื่น ๆ ก็หาได้ครบหมดแล้ว เย่ซิวเก็บของทั้งหมดอย่างระมัดระวัง หลังจากกลับไปก็สามารถเริ่มสร้างร่างแยกธาตุไม้ได้ทันทีของที่วางอยู่บนชั้นก็ถูกเก็บไปจนหมด ทุกชิ้นล้วนเป็นของล้ำค่า ในตอนนี้ ทรัพย์สมบัติที่เย่ซิวมีจากการบำเพ็ญเพียร ไม่ต้องพูดถึงยุคปัจจุบันเลยแม้แต่ในยุคโบราณที่เป็นยุคทองของการฝึกตน เย่ซิวก็ยังนับได้ว่ามีทรัพย์สินมหาศาลในหมู่ผู้ฝึกตนในระดับเดียวกัน หลังจากกวาดล้างคลังสมบัติจนไม่เหลืออะไรแล้ว เย่ซิวก็ออกจากที่นั่น ผ่านไปไม่นาน คนอื่น ๆ ก็ทยอยกลับมาเช่นกัน และทุกคนก็ได้ผลประโยชน์กลับมาไม่น้อยไม่มีใครเสียเวลาอยู่ที่นั่นนานนัก ทุกคนเดินทางกลับสำนักโอสถทันที เมื่อกลับมาถึงสำนักโอสถพวกเขาก็ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากเหล่าประชาชน ทุกคนต่างพากันส่งเสียงเชียร์อย่างตื่นเต้น เหตุการณ์ครั้งนี้ถูกถ่ายทอดสดทางโทรทัศน์ตลอดทั้งเรื่องทำให้ทุกคนรับรู้ได้อย่างชัดเจนว่าขุมกำลังที่ปกป้องพวกเขาอยู่ในตอนนี้แข็งแกร่งเพียงใด แน่นอนว่าบุคคลที่น่าทึ่งที่สุดก็คื
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 993
เมื่อเย่ซิวปล่อยพลังวิญญาณเข้าไปในสิ่งนั้น ก็เห็นว่าชามใบนั้นเปล่งแสงสีชมพูออกมา แสงสีชมพูนั้นรวมตัวกันกลางอากาศ ก่อร่างเป็นหญิงสาวที่มีรูปร่างอ้อนแอ้นเย้ายวน เธอสวมชุดผ้าบางเบาที่เผยให้เห็นรูปร่างสุดเร่าร้อนแบบราง ๆ จนทำให้คนมองแทบกระอักเลือด ทันทีที่ปรากฏตัว เธอส่งสายตาหวานเยิ้มไปที่เย่ซิว แล้วพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน "ขอบคุณคุณชายที่ปล่อยข้าออกมา ตั้งแต่นี้ไปข้าจะเป็นของท่าน ให้ข้าได้ปรนนิบัติท่านเถอะ" ทันใดนั้นพลังจิตลึกลับก็แผ่ออกมาจากร่างเธอ แต่เย่ซิวแค่แค่นเสียงหึเย็นชาออกมาเท่านั้น!เธอพยายามใช้เสน่ห์สะกดเขา แต่สำหรับเขาแล้ว มันก็แค่ของเด็กเล่นหญิงสาวกรีดร้องออกมาทันที เพียงแค่เสียงหึของเย่ซิว ก็ดังราวกับสายฟ้าฟาดกลางใจเธอทำให้ร่างวิญญาณของเธอบิดเบี้ยวราวกับจะแตกสลาย "ท่านโปรดยกโทษให้ข้าด้วย ข้าผิดไปแล้ว ข้าไม่กล้าทำอีกแล้ว!" เย่ซิวจ้องเธอด้วยสายตาเย็นชา ก่อนเอ่ยถาม "เธอมีที่มาอย่างไร?" หญิงสาวรีบตอบเสียงสั่น "เรียนนายท่าน ข้าคือปีศาจเสน่หา จะต้องเกิดในวันที่สามเดือนสาม และต้องตายในที่ที่ดอกท้อบานสะพรั่งเท่านั้น จึงจะถูกหลอมรวมกลายเป็นปีศาจเสน่หาได้
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 992
ทุกครั้งที่เดินทาง เย่ซิวสามารถขนเสบียงจำนวนมากกลับไปได้และตอนนี้พลังของเขาแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิม ทำให้การเดินทางไปกลับใช้เวลาไม่นานสองวันต่อมา เย่ซิวและพรรคพวกเดินทางมาถึงเมืองหลวงของประเทศจ้านได้อย่างราบรื่นความง่ายดายของการเดินทางทำให้ทุกคนรู้สึกเหมือนเป็นเรื่องไม่จริงเมื่อพวกเขามาถึง มีผู้คนจำนวนไม่น้อยเอ่ยปากอยากให้เย่ซิวอยู่ที่นี่ตลอดไป และขึ้นเป็นกษัตริย์ของพวกเขาต้องยอมรับว่าตอนที่เย่ซิวได้ยิน เขาก็รู้สึกหวั่นไหวอยู่บ้างแต่หลังจากลังเลไปเพียงครู่เดียว เขาก็สลัดความคิดนั้นทิ้งไปมีคำกล่าวว่าหากไม่ใช่เผ่าพันธุ์เดียวกัน ย่อมมีความคิดที่แตกต่างกันผู้คนเหล่านี้ไม่ได้เป็นเผ่าพันธุ์เดียวกับเขาที่พวกเขาแสดงออกแบบนี้เป็นเพียงเพราะความประทับใจในพลังของเขา และเพราะเขาเคยช่วยชีวิตพวกเขาไว้ทำให้พวกเขาส่วนใหญ่ซาบซึ้งใจเป็นพิเศษแต่เมื่อเหตุการณ์นี้ผ่านไปแล้ว พวกเขาย่อมต้องกลับมารู้สึกต่อต้านเย่ซิวอีกครั้งอย่างแน่นอนและเมื่อนั้นเขาจะทำอย่างไร?ฆ่าทุกคนที่ต่อต้านเขางั้นหรือ?เห็นได้ชัดว่านั่นเป็นไปไม่ได้ยิ่งไปกว่านั้น เป้าหมายของเขาไม่ใช่การแย่งชิงแผ่นดิน หรือครองโลก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 991
กลุ่มควันสีดำลอยฟุ้งไปทั่ว และปกคลุมทั้งอาณาเขตของประเทศจ้าน สิ่งเหล่านี้คือพลังงานแห่งความคับแค้นที่มหาศาล ซึ่งเกิดขึ้นจากประชาชนของประเทศจ้าน และสาเหตุของความคับแค้นนี้ย่อมมาจากผู้นำตระกูลเฒ่าและผู้นำของประเทศจ้าน ทุกคนไม่ใช่คนโง่ ย่อมเข้าใจดีว่าเกิดอะไรขึ้นโดยเฉพาะชาวเมืองในเมืองแห่งหนึ่งที่ก่อนหน้านี้ ได้เห็นกับตาตัวเองว่าเย่ซิวทำอะไรลงไป ชีวิตของพวกเขากลับเป็นศัตรูที่ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ นี่มันช่างเป็นเรื่องที่น่าขันเสียจริง บางคนถึงกับนำวิดีโอที่เกี่ยวข้องอัปโหลดลงบนโลกออนไลน์ ทำให้เกิดกระแสความไม่พอใจอย่างมหาศาล ในเมืองนั้น มีญาติพี่น้องและเพื่อนฝูงมากมายที่อาศัยอยู่ในเมืองอื่น ๆ การกระทำของเย่ซิว เท่ากับช่วยชีวิตครอบครัวกว่าสิบล้านครอบครัว แต่ประเทศจ้านกลับเลือกที่จะสังเวยชีวิตประชาชนหลายสิบล้านหรืออาจถึงพันล้านคน เพียงเพื่อจัดการเย่ซิว แน่นอนว่าความโกรธแค้นต่อรัฐบาลย่อมรุนแรงขึ้นเป็นเงาตามตัว ความแข็งแกร่งของประเทศหนึ่งนั้นขึ้นอยู่กับโชคชะตาของชาติ และโชคชะตาของชาติ ก่อเกิดจากพลังแห่งความสามัคคีของประชาชน!เมื่อพวกเขาสูญเสียความหวังในประเท
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 990
“ฮ่า ๆ ๆ นี่มันเกินคาดจริง ๆ!”“เจ้าหนูนี่แข็งแกร่งเกินไปแล้ว!”“การมีเขาอยู่เป็นโชคดีของพวกเรา!”……ภายในประเทศหลงเถิงเดิมทีผู้นำและนายกรัฐมนตรีต่างหมดหวังไปแล้วแต่ตอนนี้กลับพากันหัวเราะด้วยความตื่นเต้นราวกับพบแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์“เย่ซิวส่งของขวัญชิ้นใหญ่มาให้อีกแล้ว! เขาทำลายดาวเทียมส่วนใหญ่ของประเทศเหล่านั้นไปตอนนี้พวกเขามองไม่เห็นข้อมูลจากหลายพื้นที่แล้ว”แต่ก็มีบางคนที่แสดงความกังวลขึ้นมา “กลัวแต่ว่าประเทศมหาอำนาจเหล่านั้นจะทนไม่ไหวแล้วลงมือก่อน”นายกรัฐมนตรียิ้มและกล่าวว่า “เย่ซิวแยกตัวจากประเทศหลงเถิงไปนานแล้ว นั่นเป็นการกระทำของเขาเอง เราควบคุมอะไรไม่ได้ ที่ทำได้มากที่สุดก็ทำได้แค่ประณามเขาต่อสาธารณะเท่านั้น”เมื่อพูดจบ ทุกคนก็พากันหัวเราะอีกครั้งจักรพรรดิหมีเหล็กและจักรพรรดิอินทรีครามเปิดการสนทนาทางวิดีโออีกครั้งจักรพรรดิหมีเหล็กกล่าวว่า “ฉันคิดว่าการเผชิญหน้ากันแบบนี้ต่อไปไม่มีประโยชน์สำหรับพวกเราเลย”“ใช่ ๆ” จักรพรรดิอินทรีครามพยักหน้าอย่างจริงจัง “ขืนยังสู้กันต่อไป คนที่ลำบากก็คือประชาชนของเราเอง ฉันคิดว่าการฟื้นฟูการค้ากับประเทศหลงเถิงน่าจะเป็นทางออ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 989
นอกชั้นบรรยากาศ ทุกสิ่งเงียบสงัดและเย็นเยือกราวกับกาลเวลาได้หยุดนิ่งลงทุกคนเชื่อว่าเย่ซิวได้ถูกทำลายอย่างสมบูรณ์แล้วและความจริงก็เป็นเช่นนั้นหากเป็นแค่ขีปนาวุธเอชเพียงลูกเดียว เย่ซิวอาจจะสามารถต้านทานได้แต่เมื่อเป็นสองลูก และเขาอยู่ ณ ใจกลางของการระเบิดเต็มกำลัง ด้วยพลังของเขาในตอนนี้ไม่มีทางที่จะทานรับได้เลยแต่โชคดีที่เขายังมีไพ่ตายที่เหนือสามัญสำนึกของโลกใบนี้ในเสี้ยววินาทีแห่งความตาย มันได้ปลุกพลังแฝงในสายเลือดของเขาขึ้นมาถือกำเนิดอีกครั้งจากเปลวไฟ!“วี๊ด!!!”เสียงกู่ร้องอันกึกก้องพุ่งทะลุออกมาจากนอกชั้นบรรยากาศ มันกึกก้องกังวานไปทั่วโลก ทุกคนได้ยินมันอย่างชัดเจน!ทุกคนเงยหน้าขึ้นโดยไม่รู้ตัว แล้วสิ่งที่ปรากฏตรงหน้าก็กลายเป็นภาพที่พวกเขาจะไม่มีวันลืมไปตลอดชีวิตหงเพลิงที่แผดเผาด้วยเปลวเพลิงลุกโชติช่วง กางปีกออกกว้าง ลอยอยู่ในห้วงอวกาศร่างของมันแผ่กลิ่นอายแห่งความสูงส่ง ทรงพลังและเกรี้ยวกราดจากนั้นหงเพลิงก็ค่อย ๆ หดตัว กลายเป็นไข่ขนาดมหึมาเทียบเท่าภูเขาลูกย่อม"แกร๊ก! แกร๊ก!"รอยร้าวเริ่มแผ่ขยายไปทั่วเปลือกไข่ ตามมาด้วยเสียงระเบิดดังสนั่นเย่ซิวกลับมาอีกครั
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 988
ใช้วิชาดำดินหลบหนีลงไปใต้ดินอย่างบ้าคลั่งก็ได้อย่างมากก็แค่ได้รับแรงกระแทกจากคลื่นระเบิดเท่านั้น แต่เขาทำแบบนั้นไม่ได้ ถ้าเขาทำจะมีสิ่งมีชีวิตมากมายนับไม่ถ้วนต้องสังเวยชีวิตไปด้วย เขามีความแค้นกับประเทศจ้าน แต่เขาไม่ได้มีความแค้นกับประชาชนธรรมดาของประเทศจ้าน “ตายซะ รีบตายไปซะ!!” ผู้นำตระกูลเฒ่ามองภาพตรงหน้าอย่างเหี้ยมเกรียม ขณะที่เย่ซิวกำลังทะยานขึ้นสูงอย่างต่อเนื่อง ในขณะนี้ เย่ซิวเข้าใกล้ขีปนาวุธเอชสองลูกนั้นแล้ว พลังของสัตว์วิญญาณกิเลนถูกเร่งขึ้นถึงขีดสุด กลายเป็นร่างมหึมายาวนับพันเมตร กรงเล็บอันใหญ่โตทั้งสองข้างตะปบออกไปสุดกำลัง ในชั่วพริบตาที่ขีปนาวุธเอชสองลูกพุ่งเข้าปะทะกัน สัตว์วิญญาณกิเลนส่งเสียงกรีดร้องโหยหวน หัวใจของเย่ซิวเต้นระรัวดั่งกลองศึก อัตราการสร้างเลือดพุ่งสูงขึ้นกว่าปกติถึงสิบกว่าครั้ง โลหิตราวกับสายน้ำที่ไหลพลุ่งพล่านไปทั่วร่าง มอบพลังอันแข็งแกร่งให้แก่เขา จินตานถูกขับเคลื่อนจนถึงขีดสุด พลังเบญจธาตุหลั่งไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย แผ่กระจายไปทั่วร่าง ก่อเกิดเป็นเกราะแสงห้าสีห่อหุ้มไว้ เขารวบรวมพลังทั้งหมด พุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าด้
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 987
รหัสของระเบิดเอชถูกแบ่งออกเป็นสองส่วนส่วนหนึ่งอยู่ในมือของผู้นำตระกูลเฒ่า อีกส่วนหนึ่งอยู่ในมือของจักรพรรดิเมื่อพวกเขาตัดสินใจใช้ขีปนาวุธเอชกับเย่ซิว สถาบันระดับสูงสุดของประเทศจ้านก็เริ่มดำเนินการทันทีกระบวนการทั้งหมดมีสี่ขั้นตอนขั้นตอนที่หนึ่ง ทั้งสองคนส่งรหัสจาก "ปุ่มกด" บนกระเป๋าเอกสารของตัวเองไปยังกองบัญชาการปฏิบัติการพร้อมกันขั้นตอนที่สอง ศูนย์สื่อสารของกองบัญชาการปฏิบัติการจะนำรหัสที่ได้รับมาประมวลผลและเข้ารหัสใหม่ จากนั้นส่งต่อไปยังกองบัญชาการที่มีอาวุธยุทธศาสตร์เอชขั้นตอนที่สาม กองบัญชาการแต่ละแห่งต้องส่งคำสั่งลงไปยังหน่วยที่รับผิดชอบปฏิบัติภารกิจเชิงยุทธศาสตร์ขั้นตอนที่สี่ ฐานยิงเอช รวมถึงเรือดำน้ำและเครื่องบินทิ้งระเบิดทางยุทธศาสตร์จะได้รับคำสั่งให้ดำเนินการโจมตีเอชหลังจากสี่ขั้นตอนนี้เสร็จสิ้น ขีปนาวุธนิวเคลียร์เอชสองลูกก็ถูกยิงขึ้นสู่ท้องฟ้า จากนั้นภายใต้การนำทางของดาวเทียมและเรดาร์หลายสิบตัว มันพุ่งตรงไปหาเย่ซิวด้วยความเร็วเหนือเสียงราวกับนกพญาอินทรีทะยานขึ้นฟ้า เย่ซิวเพิ่งทำลายกระสุนประเภทดีหลายสิบลูกไปได้สำเร็จ ผู้คนด้านล่างต่างส่งเสียงโห่ร้องด้วยคว
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 986
จากนั้นก็เห็นเย่ซิวถือกระบี่วิเศษที่เปล่งแสง ยืนอยู่กลางอากาศเสื้อผ้าของเขาปลิวไสวไปตามสายลมแรง ดวงตาคมกริบดั่งสายฟ้าจ้องไปที่กระสุนประเภทดีที่อยู่ตรงหน้าเขาฟันกระบี่ออกไปหนึ่งครั้งในการฟันครั้งนี้ เขาได้บีบอัดปราณกระบี่ถึงเก้าครั้ง ทำให้พลังของมันรุนแรงจนไม่อาจคาดเดาได้ปราณกระบี่อันเจิดจรัส แปรเปลี่ยนเป็นมังกรกระบี่ห้าสิบตัว ความยาวแต่ละตัวถึงร้อยเมตร พุ่งเข้าใส่เหล่าขีปนาวุธตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!เมื่อทั้งสองพลังปะทะกัน เสียงระเบิดกึกก้องสะท้านฟ้าทั่วทั้งเมืองสั่นสะเทือน ราวกับอยู่ท่ามกลางมหาสมุทรอันเกรี้ยวกราดและบ้าคลั่ง จนไม่อาจควบคุมตัวเองได้กระจกของอาคารทุกแห่งแตกกระจายอาคารเก่าแก่หลายหลังเกิดรอยร้าวเป็นจำนวนมากผู้คนทั้งเมือง ณ วินาทีนั้น แทบไม่ได้ยินอะไรอีกต่อไปความเสียหายที่เกิดขึ้น อาจเป็นผลกระทบถาวรแต่อย่างน้อยเย่ซิวก็ช่วยชีวิตพวกเขาไว้ช่างเป็นเรื่องประชดประชันเสียจริงผู้บุกรุกกลับกลายเป็นผู้ช่วยชีวิตประชาชนของศัตรูขณะนั้นผู้นำตระกูลเฒ่าและผู้กำลังยืนอยู่ในห้องควบคุม สวมแว่นกันแดด มองภาพตรงหน้าด้วยความนิ่งสงบตาไม่กะพริบพวกเขาเห็นแสงสว่างขนาดมหึมาครอบ
