Share

บทที่ 970

วันรุ่งขึ้น ตอนเช้า

ลู่เฉินและคนอื่นๆออกเดินทางแต่เช้า มุ่งหน้าสู่ป่าดำ

เนื่องจากถนนขรุขระ ไม่สามารถขับรถได้ ทุกคนต้องเดินเท่านั้น

อันที่จริง ในเมื่อวาน ก็มีนักสู้จำนวนไม่น้อยเข้าไปในป่า โดยตั้งใจจะนำไปเสี่ยงโชค

แต่ป่าดำมีขนาดใหญ่เกินไป คนที่เข้าไปเหมือนแมลงวันที่ไร้หัว วิ่งไปรอบ ๆ ยากที่จะหาร่องรอยของสมบัติ

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ในที่สุดพวกลู่เฉินก็มาถึงทางเข้าป่าดำ

เห็นได้ว่ามีคนทยอยเดินเข้าไปอย่างต่อเนื่อง

"คุณเสิ่นครับ เกี่ยวกับที่ตั้งของสุสาน คุณรู้ไหมว่าอยู่ที่ไหน"

ลู่เฉินถามอย่างกะทันหัน

"เอ่อ ตอนนี้ยังไม่รู้เลย"

เสิ่นเหยาพูดอย่างจนใจเล็กน้อย "ที่ตอนนี้เข้าไปในป่าดำ ทุกคนต่างก็เสี่ยงโชค ใครจะโชคดี ใครก็พบสมบัติได้ก่อน ก็จะกลับไปด้วยได้รับสมบัติมากมาย"

แม้ว่าจะเป็นเหมือนการงมเข็มในมหาสมุทร แต่ตอนนี้ก็ไม่มีวิธีที่ดีกว่า

สิ่งเดียวที่ควรค่าแก่การฉลองคือพวกเขาเป็นคนโยวโจว ค่อนข้างคุ้นเคยกับป่าดำและสามารถประหยัดเวลาได้ดีขึ้น

"ป่าดำใหญ่ขนาดนี้ เสี่ยงโชค ไม่รู้ว่าจะไม่รู้ที่อยู่เมื่อไหร่" ลู่เฉินส่ายหัว

"หรือว่าน้องลู่มีวิธีที่ดีอะไร" เสิ่นเหยาถามอย่างลองใจ

"พูดตามความจริง ผม
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status