คุณชายหนุ่มจูบปากอวบอิ่มของเมียหมาด ๆ ของเขาอย่างเร่าร้อน เขาทั้งดูดลิ้นเล็กของนางและส่งลิ้นสากเข้าเกี่ยวพันกับลิ้นเล็กของนางอย่างเมามัน อี้ชิงที่เคลิบเคลิ้มด้วยจูบที่หลอกล่อให้นางหลงมัวเมาจนหลงลืมไปสิ้น ตัวของนางเหมือนล่องลอยเบาหวิว ขณะนั้นร่างหนาก็ดันท่อนเอ็นแข็งชันของเขาเข้าไปจนมิดลำกาย รูสวาทของนางบีบท่อนเอ็นแข็งขึงของเขาจนมันเจ็บไปหมด แต่ก็เสียวมากเช่นกัน เมื่อแช่เอาไว้เพียงครู่เขาก็ค่อยขยับมันเข้าออกช้าๆเข้าสุดออกสุดด้วยจังหวะเนิบนาบแล้วก็ค่อยเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นจนกลายเป็นโยกขย่มร่างอวบของเมียหมาดๆอย่างรุนแรงและรวดเร็วยิ่งขึ้น
บั้นเอวหนาของเขาเหมือนมันมีชีวิตของตนเอง มันโยกอย่างบ้าคลั่งทิ่มแทงร่องอวบของนางอย่างเมามัน จนกระทั่ง “ ข้าจะเสร็จแล้ว จะเสร็จแล้วนายท่าน ” อี้ชิงร้องครวญครางจนแทบไม่มีเสียง เพราะนางเสียว เสียวจนแทบจะขาดใจอยู่แล้ว สะโพกอวบกระตุกหลายๆครั้งแล้วน้ำรักของนางก็ไหลออกมาอย่างมากมาย ขณะที่บั้นเอวสอบก็โยกแทงเข้าออกรูสวาทของนางอย่างบ้าคลั่งจนสะโพกหนาของเขากระตุกเกร็งหลายครั้งแล้วแตกพ่ายปล่อยน้ำรักอุ่นๆเข้าไปในรูสวาทของเจ้าสาวหมาดๆ จนหมดทุกหยาดหยุด เงาร่างหนาหอบอย่างรุนแรงเขาสั่นไปทั้งตัว เพราะมันสุขสมอย่างที่ไม่เคยมาก่อน ดวงตาคมดุจ้องมองใบหน้าหวานที่หลับตาพริ้มใบหน้าหวานมีเหงื่อผุดพรายอยู่เต็มไปหมด
เมื่อหายใจเป็นปกตแล้วนั้น คุณชายหนุ่มจับร่างอวบของเมียพลิกคว่ำลงแล้วดึงก้นอวบขาวของนางตั้งชั้นขึ้นแล้วสอดท่อนเอ็นใหญ่ของเขาเข้าไปในร่องอวบของนางจากทางด้านหลังช้าๆจนมิดลำกายคราวนี้มันเข้าไปได้ง่ายกว่าเดิมเพราะมีน้ำรักของทั้งเขาและนางเต็มร่องอวบของนาง รูสวาทตอดลมเบาๆ เหมือนยั่วยวนเขา “ หญิงร่าน ร่านรักเหลือเกิน คงจะอยากถูกข้าแทงแรงๆอีก ไหนบอกข้ามา อยากถูกข้าเอาอีกหรือไม่ ” ใบหน้าหวานที่หลับตาพริ้มลืมตาขึ้นช้าๆ “ อ๊าา อ๊าา อ๊ะ อ๊าาา อยากเจ้าค่ะ อยากถูกท่อนเอ็นใหญ่ของท่านแทงข้าแรงๆอีก อยากมาก อยากจนเสียวไปหมดแล้ว นายท่านเจ้าขา ซี๊ด อ๊าาย อ๊าา ” อี้ชิงที่บัดนี้นางตกเป็นทาสสวาทของนางท่านรูปหล่อ ในฝันเขาหล่อเหลาเหลือเกิน ทั้งหล่อทั้งล่ำสันนางลูบมือบางไปจนทั่วอกแกร่งของเขา และนางเองก็ติดใจท่อนเอ็นใหญ่ของเขาที่แทงนางเข้าออกอย่างรุนแรง นางเสียว เสียวและอยากเหลือเกิน ยอมแม้กระทั่งถูกเรียกว่าหญิงร่าน คุณชายหนุ่มที่บัดนี้ไม่มีร่างกายแต่มีเพียงจิตวิญญาณที่มาร่วมรักกับเจ้าสาวของเขาในความฝัน มีเพียงนางที่ได้ชื่อว่าเป็นเมียของเขาที่จะสัมผัสเขาได้ดังเช่นเขามีชีวิตเช่นนี้
เมื่อเขาสบตากับนางขณะที่นางยืนรำพึงหน้ารูปภาพของเขา ร่างหนาก็รู้สึกพึงใจนางขึ้นมาทันที ทั้งที่ก่อนแต่งเขาไม่ได้เต็มใจอยากจะได้เจ้าสาวที่มารดาหามาให้ เพราะมารดาก็หามาให้เขาคนแล้วคนเล่า แต่เขาไม่พึงใจ และขับไล่พวกนางออกไปจากเรือนจนวิ่งหนีกระเจิดกระเจิงบางคนสติหลุด บางคนแทบกลายเป็นบ้า บางคนก็เข็ดขยายวิ่งหนีออกไปทั้งที่ไม่ได้ใส่รองเท้าด้วยซ้ำ และไม่ยอมกลับมาที่จวนหม่าอีก แม้ฮูหยินผู้เฒ่าจะเสนอเงินทองให้มากมายเพียงใด
แต่เมื่อเจ้าของเรือนหลังนี้ไปยืนจ้องมองร่างอวบของเจ้าสาวหมาดๆคนใหม่ของเขา เมื่อเวลานางเปลือยกายอาบน้ำ เขาติดใจนัก พึงใจนางยิ่ง นางรำพึงเหมือนกับว่านางเป็นเจ้าสาวที่อาภัพคงไม่มีเจ้าบ่าวมาเข้าหอ คุณชายหนุ่มจึงตัดสินใจทำให้นางสมหวัง เขามาเข้าหอตามหน้าที่ของสามี และบัดนี้ติดใจจนคิดจะรับนางเป็นเมียของเขา คุณชายหนุ่มแทงท่อนเอ็นใหญ่ยาวของเขาเข้าออกรูสวาทของนางจากทางด้านหลัง บั้นเอวหนาขยับโยกอย่างรุนแรง กดกระแทกท่อนเอ็นเข้าออกรูสวาทของนางอย่างรวดเร็ว เขาแทงเข้าออกถี่ ๆ ซ้ำ ๆ ย้ำๆ เน้นๆ เสยท่อนเอ็นเข้าออกโดยจงใจรูดผ่านเมล็ดดอกไม้ของนางไปมา ส่งผลให้อี้ชิงดิ้นพล่าน นางโยกสะโพกอวบเข้าหาท่อนเอ็นของเข้าด้วยจังหวะเดียวกันอย่างเร่าร้อน
ปากก็ร้องครวญครางอย่างสุขสมยิ่งนัก จนเสร็จสมไปพร้อมๆกันอีกครั้ง ร่างหนากดร่างอวบของนางลงนอนราบแล้วสอดท่อนเอ็นใหญ่ยาวของเขาเข้าไปในร่องอวบของนางจากทางด้านหลังจนมิดลำกายแล้วขย่มนางจากทางด้านหลังอย่างเร่าร้อน เขานอนคว่ำอยู่บนตัวของนาง สองแขนค้ำยันฟูกนอนหนานุ่มเอาไว้ ขณะที่บั้นเอวก็โยกไหวอย่างรุนแรง แทงท่อนเอ็นใหญ่ที่แข็งขึงของเขาเข้าไปในรูสวาทของนางที่ปลิ้นเข้าปลิ้นออกเพราะถูกท่อนเอ็นใหญ่แทงเข้าแทงออกอย่างรุนแรง เตียงใหญ่ไหวโยกอย่างรุนแรง ผ้าม่านโปร่งบางสีแดงส่ายไหวจนหลุดลุย หัวเตียงกระแทกผนังดังสนั่น ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้อง ทั้งสองโยกสะโพกเข้าหากันอย่างเร่าร้อน อี้ชิงแอ่นก้นอวบของนางขึ้นหาสามีที่นางรับรู้ว่าเขาคือสามีของนาง “ นายท่าน เจ้าขา แทงอีกแทงแรงๆ เจ้าค่ะ ข้าเสียว เสียวเหลือเกิน อ๊าาา ซี๊ด อ๊ายยย อ๊ะ อ๊าา ” อี้ชิงร้องครวญครางเสียงกระเส่า อ้อนวอนให้เขาแทงนางแรงๆ
คุณชายหนุ่มเมื่อได้ยินเมียรักของเขาอ้อนวอนเขาก็เร่งโยกบั้นเอวแรงขึ้นอีก ทั้งแรงและเร็วด้วยจังหวะถี่ยิบ จนกระทั่งทั้งสองกระตุกเกร็งหลายๆครั้งและเสร็จสมไปอีกในเวลาใกล้ๆกัน น้ำรักแตกพ่ายออกมาอย่างมากมายจนล้นร่องอวบของอี้ชิง คืนนั้นทั้งคืนนางถูกสามีหมาดๆ แทงเข้าแทงออกทั้งคืน เขาขย่มนางอย่างรุนแรง จับเมียหมาดๆเปลี่ยนท่าทางไปตามแต่ใจ อี้ชิงเองก็หลับหูหลับตาครวญคราง นางทั้งสุขทั้งเสียวอย่างที่สุด แม้จะมีความแสบอยู่บ้าง แต่ความเสียวที่ได้รับช่างมากมายจนนางยอมทนให้สามีขย่มนางอย่างรุนแรง
แถมยังเรียกร้องให้เขาแทงนางแรงๆขึ้นอีกไม่ขาดปาก ทั้งสองเริงรักกันอย่างไม่สนใจสิ่งใด ไม่สนใจว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน จนกระทั่งอี้ชิงสลบคาท่อนเอ็นของสามีที่เรี่ยวแรงดีเหลือเกินของนาง เขาไม่มีทีท่าเหน็ดเหนื่อยเลยด้วยซ้ำ เมื่อเห็นเมียหมาดๆ สลบไปแล้วเขาก็เร่งกระแทกรูสวาทของนางในยกสุดท้ายจนแตกพ่ายจึงได้ถอนท่อนเอ็นออกจากรูสวาทของนาง “ อี้ชิง เมียรัก ต่อไปเจ้าคือเมียของข้า มีหน้าที่บำเรอข้าเช่นนี้ อย่าคิดมีบุรุษใดเป็นอันขาด ” เขากระซิบใบหูเล็กๆของนางเบาๆ แล้วร่างหนาของเขาก็จางหายไป ทิ้งร่างอวบขาวผ่องที่บัดนี้นอนสลบไสลอย่างไม่รู้เรื่องอันใด และสภาพของฟูกหนาบนเตียงใหญ่นั้นก็ดังเกิดสงครามก็ไม่ปาน
ยามเฉินมีเสียงเคาะประตูเรือนเบาๆ แล้วก็มีีเสียงเปิดประตูเข้ามาและมีเสียงฝีเท้าเดินเบาๆเข้ามาจนถึงหน้าห้องนอนยกมือเคาะอีกครั้งแล้วจึงได้เปิดเข้ามา สาวใช้ตัวเล็กที่มีผมสองจุกบนหัวของนางโผล่หน้าเข้ามาตามมาด้วยบ่าวชายที่ยกถังน้ำร้อนเข้ามาสองคน หย่งเอ๋อก้าวเข้ามาเปิดประตูออกกว้าง “ พวกเจ้ารีบเข้ามาเร็วๆเข้า ” นางกระซิบเบาๆบอกพวกเขา บ่าวชายสองคนรีบหิ้วถังน้ำร้อนใบใหญ่เดินตรงไปที่หลังฉากกั้นแล้วรีบปล่อยน้ำในอ่างออกจนหมด แล้วยกถังน้ำร้อนเทเข้าไปในถังจ้วงตักน้ำในโอ่งใบใหญ่ที่เป็นน้ำเย็นลงผสมในอ่างจนอุ่นจัด“ เสร็จแล้วหย่งเอ๋อ พวกข้าไปก่อนนะ ” บ่าวชายคนหนึ่งเอ่ยขึ้นแล้วพวกเขาก็เร่งฝีเท้าก้าวออกไปจากห้องนั้นพร้อมกับหิ้วถังไม้ใบใหญ่นั้นกลับไปด้วย “ เดี๋ยวพวกเจ้า ไม่คิดจะอยู่เป็นเพื่อนข้าก่อนหรือไงกัน ” แต่เสียงของหย่งเอ๋อนั้นก็ไม่มีผู้ใดอยู่ฟังนาง บ่าวชายทั้งสองนั้นพร้อมที่จะไม่ฟังเสียงใดๆอยู่แล้ว ทำเป็นไม่ได้ยินแล้วเร่งฝีเท้าออกไปจากเรือนหลังนี้อย่างเร่งรีบ แล้วถอนหายใจออกมาเบาๆ เพราะพวกเขาเสร็จหน้าที่ที่จะต้องเข้าไปในเรือนหลังนี้ในวันนี้แล้ว งานของผู้อื่นนั้นก็เรื่องของพวกเขาก็แล้วกัน แม้จะเห็น
เมื่อแต่งกายเสร็จแล้วอี้ชิงก็เดินไปนั่งที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง โดยมีหย่งเอ๋อลงมือหวีผมให้นางแล้วเอ่ยชวนคุย “ ฮูหยินน้อย ข้าชื่อหย่งเอ๋อนะเจ้าคะ มีอะไรก็เรียกใช้ข้าได้ ข้าเป็นสาวใช่้ประจำตัวของท่าน อีกสักครู่จะมีบ่าวยกสำรับมาให้ท่านที่ห้องข้างนอก แต่งตัวเสร็จแล้วก็ไปรับอาหารเช้าก่อนนะเจ้าค่ะ ” อี้ชิงพยักหน้า “ ขอบใจนะ ” หย่งเอ๋อยิ้มให้นางจนตาหยี “ ไม่ต้องขอบอกขอบใจหรอกเจ้าค่ะ หย่งเอ๋อเป็นสาวใช้ แต่หวังอย่างเดียวว่าท่านคงจะอยู่ที่นี่ได้นานที่สุดนะเจ้าค่ะ ” อี้ชิงทำหน้างงงัน “ เจ้าหมายความว่าอย่างไรกัน ” หยงเอ๋อที่พลั้งปากไปแล้วรีบเอ่ยว่า “ ไม่มีอะไรเจ้าค่ะ หย่งเอ๋ออยากจะรับใช้ฮูหยินน้อยไปนานๆ อยากให้ท่านอยู่ที่นี่ไปนานๆ และท่านไม่ต้องไปทำงานอะไรนะเจ้าค่ะ ท่านเพียงพักอยู่ที่เรือนนี้ จะมีคนยกอาหารมาให้ท่านทั้งสามมื้อ หากฮูหยินอยากจะทานอะไรเป็นพิเศษก็บอกข้าได้ และไม่ว่าต้องการอาภรณ์ใหม่ๆหรือเครืื่องประดับก็บอกกับข้าได้ ข้าจะไปบอกพ่อบ้านหม่าให้เจ้าค่ะ และช่วงแรกนี้ยังไม่ควรออกไปข้างนอกนะเจ้าคะ หากอยู่ไปนานๆฮูหยินน้อยเบื่อๆก็ลองถามพ่อบ้านหม่าได้เจ้าค่ะ ว่าจะออกไปเที่ยวข้างนอกจวนได้หรือไม่ ”
“ เมื่อคืนเป็นอย่างไรบ้าง เจ้าไปแอบฟังเหตุการณ์ที่เรือนของเฟยหลงได้ความเช่นไร ” ฮูหยินใหญ่เอ่ยถามพ่อบ้านหม่าที่ยืนอยู่ตรงหน้านาง “ ข้าไปยืนฟังอยู่เกือบชั่วยามขอรับ นายน้อยร่วมรักกับเจ้าสาวของเขาอย่างมีความสุขมากขอรับ หญิงชาวบ้านผู้นี้นับว่าไม่ธรรมดา นางแต่งตัวในชุดเจ้าสาวเมื่อวานสลัดคราบหญิงชาวบ้านออกไปอย่างหมดจด นางดูเหมือนคุณหนูในห้องหอของจวนใหญ่ๆเลยด้วยซ้ำของรับ ข้าคิดว่านายน้อยต้องพึงใจนางมาก เพราะนางนอนหลับจนกระทั่งหย่งเอ๋อไปปลุกนาง ตอนใกล้รุ่งข้าให้จางหมั่นไปลอบแอบฟังที่เรือนนั้นอีกครั้ง เขามารายงานว่าได้ยินเสียงสตรีผู้นั้นร้องครวญครางปานจะขาดใจ แสดงว่านายน้อยยังคงร่วมรักกับนางจนถึงใกล้รุ่ง ถ้าเป็นเช่นนี้อีกไม่นานนายน้อยจะต้องฟื้นขึ้นมาได้อย่างแน่นอนขอรับ หญิงผู้นี้คงจะเกิดมาเพื่อนายน้อยของพวกเราอย่างที่ท่านซินแสบอกอย่างแน่นอน เพราะเขานำวันเดือนปีเกิดของนางไปตรวจสอบดูแล้ว นางมีดวงชะตาที่เกื้อหนุนนายน้อยของรับ ดวงของนางดีกว่าคุณหนูสองสามคนก่อนหน้านี้อีก และแม้นางฐานะต่ำต้อยไม่คู่ควรกับนายน้อย แต่หากนางน้อยพอใจนาง อนาคตก็สามารถรับนางเป็นเมียรองได้นะขอรับ ” ฮูหยินใหญ่พยักหน้าอย่าง
กลางดึกคืนนั้นขณะที่อี้ชิงกำลังหลับไหล นางนอนทอดกายบนฟูกหนานุ่ม ขณะนั้นมีร่างหนาล่ำสันร่างสูงใหญ่คนเดิมปรากฏกายขึ้นที่ข้างเตียงนอนสี่เสาที่นางนอนทอดร่างอยู่บนฟูกหนานุ่มนั้น เขาจ้องมองใบหน้าหวานของนาง แล้วก้าวขึ้นเตียงไปทรุดนั่งข้างๆร่างอวบของนาง มือหนาเลิกผ้าผวยผืนนุ่มนั้นขึ้น และดึงผ้ารัดเอวของนางออกจนสาปเสื้อคลุมสีขาวผ้าเนื้อนุ่มลื่นของนางเผยอออก จนเปิดเปลือยอกอวบใหญ่ขาวผ่อง นางไม่ได้ใส่เอี๊ยมตัวในเอาไว้ ทั้งเนื้อทั้งตัวนางสวมเพียงชุดคลุมบางเบาสีขาวตัวนี้เท่านั้น เขายกยิ้มอย่างถูกใจ อาภรณ์ที่นางสวมนี้เหมาะกับร่างอวบของนางมาก เขาก้าวขึ้นไปคล่อมร่างอวบของนางแล้วก้มลงพรมจูบแก้มนวลปลั่งของนางอย่างนุ่มนวลด้วยความรักใคร่ เขาพรมจูบจนทั่วแล้วไล้เลียใบหูขาวผ่องของนางจนกระทั่งอี้ชิงครางเบาๆ เมื่อไล้เลียใบหูของเขาจนพอใจแล้ว ก็ก้มลงมาชิมความหวานของผลอิงเถาที่มันเหมือนสั่นระริกเชิญชวนเขาอยู่ ตั้งแต่เขาได้เสพสมกับนางในครั้งแรก เขารู้สึกติดใจในร่างอวบนี้ไม่น้อย นับเป็นครั้งแรกที่เขายอมรับว่าหญิงที่นอนทอดร่างของนางบนเตียงใหญ่ของเขานี้คือเมีย ปกติแล้วคุณชายใหญ่นั้นมิชอบให้ผู้อื่นมาอาศัยอยู่ในเรือ
ขณะที่ร่างอวบด้านข้างเขาที่ตกอยู่ในความฝัน นางพลันสะดุ้งตื่นขึ้นมาจากฝันที่วาบหวาม สุขสมใจแทบจะขาด ร่างอวบที่ชื้นเหงื่อลืมตาขึ้น หายใจหอบถี่อยู่ครุ่หนึ่ง แล้วค่อยๆยันกายอวบของนางที่บัดนี้เปลือยเปล่า อาภรณ์สีขาวบางเบาของนางหล่นลงไปอยู่บนพื้นข้างเตียง อี้ชิงลุกขึ้นนั่ง ผมเผ้าที่ยาวสยายยุ่งเหยิง มือบางยกขึ้นเสยผมตนเองนางก้มลงมองร่างอวบที่เปลือยเปล่าของตนเอง มือบางยกขึ้นลูบที่อกอวบใหญ่ของนาง มันชื้นไปด้วยเหงื่อและที่ยอดอกอวบนั้นมันยังแข็งเป็นไตและดูบวมเป่ง ความรู้สึกที่ถูกปากหนาดูดดื่มอย่างรุนแรงยังคงซานซ่านติดตรึงใจของนาง ขณะที่ร่องสวาทที่ยังคงความเสียวและฉ่ำไปด้วยน้ำรักมากมายจนนางรู้สึกได้ เกิดอะไรขึ้นกับข้ากัน อยู่ ๆคำว่านายท่านก็ปรากฏขึ้นในโสตปราสาทของนาง นายท่าน นายท่าน นางครางออกมาเบาๆ นางคิดว่านางไม่ได้ฝันไป นางไม่เชื่ออย่างเด็ดขาดว่านางฝันไป มันเหมือนจริงจนเกินไป เหมือนนางเพิ่งร่วมรักกับสามีที่นางเพิ่งแต่งงานกับเขา แต่เมื่อตื่นขึ้นมาเขากลับหายไป เขาเหมือนไร้ตัวตน แต่ยามที่ทั้งสองเริงสวาทกันนั้นมันช่างสุขสม ซาบซ่านจนเกินที่จะเป็นเพียงฝันไป สัมผัสของเขายังติดตรึงไปทั้งร่าง อี้ชิง
“ พ่อบ้านหม่า สะใภ้ใหญ่ของข้าขออนุญาติออกไปข้างนอกอย่างนั้นหรือ นางจะไปที่ใดกัน ” พ่อบ้านหม่ารีบรายงานฮูหยินใหญ่ “ นางขอไปเดินเที่ยวตลาด เห็นว่าอยากจะได้อาภรณ์และเครื่องประทินผิวใหม่ ขอรับ ” ฮูหยินใหญ่พยักหน้า“ เช่นนั้นเองหรือช่างนางเถิด นางอยู่รอดในเรือนเฟยหลงก็ดีแล้ว เจ้าลงไปที่ห้องใต้ดินกับข้า ข้าจะไปดูบุตรชายของข้าว่าวันนี้เขาเป็นอย่างไรบ้าง ” ฮูหยินใหญ่ลุกขึ้นเดินนำหน้าพ่อบ้านหม่าออกไปจากห้องโถงหน้าเรือนหลักแล้วเดินไปที่ห้องทางด้านหลัง พ่อบ้านหม่ารีบเดินไปที่ชั้นหนังสือที่มีช่องลับซ่อมปุ่มกดปิดเปิดช่องทางลงไปห้องใต้ดิน ชั้นหนังสือนั้นเลื่อนออกไป เปิดเผยประตูหินที่มันเลื่อนเปิดออกจนมองเห็นบันไดหินทอดลงไปสู่ชั้นใต้ดิน ฮูหยินใหญ่ก้าวลงไปตามบันไดหินบนผนังตามทางเดินจากบันไดลงไปมีตะเกียงดวงเล็กจุดเอาไว้เป็นระยะ ทำให้มองเห็นทางเดินลงสู่ห้องใต้ดิน เมื่อฮูหยินใหญ่และพ่อบ้านหม่าเดินลงมาจากถึงห้องใต้ดินนั้นแล้ว ก็เดินมุ่งตรงไปที่เตียงน้ำแข็งที่มีไอเย็นลอยขึ้นมาเป็นระยะ บนเตียงน้ำแข็งแสนเย็นยะเยือกนั้นมีร่างล่ำสันสูงใหญ่ที่มีใบหน้าหล่อเหลาคมคายหน้าตาดังเช่นบุรุษในภาพเขียนในห้องนอนที่เรื
คืนวันนั้นทุกอย่างเงียบสงบ ไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น อี้ชิงนอนหลับสบายนางไม่ได้ฝันร้ายอันใด นางนอนหลับรวดเดียวจนสะดุ้งตื่นตอนที่ได้ยินเสียงไก่ขันมาจากที่ไกลๆ นางลืมตาขึ้นอย่างสดชื่น สบายใจยิ่งนัก นางยกมือขึ้นยกตัวบิดขี้เกียจไปมา “ ได้ผลจริงๆด้วย หลับสบายมากเลย ” แล้วอี้ชิงเอนกายนั่งพิงหัวเตียงเพื่อจะต้องรอให้หย่งเอ๋อและบ่าวชายยกน้ำร้อนมาเทให้นางก่อนในเช้าวันนี้เพราะรู้สึกว่าอากาศเย็นไม่น้อยขณะที่อี้ชิงเอนกายอย่่างสบายอยู่นั้นหูของนางแว่วเสียงถอนหายใจเหมือนขัดใจอะไรบางอย่าง นางหันขวับมองไปรอบๆก็ไม่เห็นสิ่งใดผิดปกติ นางอาจจะคิดไปเองก็ได้ คงไม่มีอะไรหรอก แต่ที่มุมมืดมุมหนึ่งในห้อง ปรากฏร่างหนาของสามีของนางยืนอยู่ ดวงตาคมจ้องมองร่างอวบบนเตียงอย่างหมายมาด คิดป้องกันผัวไม่ให้นอนด้วยเช่นนั้นหรือ มันไม่ได้ผลหรอก ยิ่งข้าเห็นเจ้าในอาภรณ์สีแดงมันยิ่งเร้าใจอยากจะเริงรักกับเจ้าจะแย่ แต่ข้าอยากจะเห็นเท่านั้นว่าเจ้าจะรู้สึกเช่นไรที่เมื่อคืนข้าไม่ได้นอนกับเจ้า แต่อย่าดีใจไปเลย แล้วคืนนี้เจ้าจะได้รู้ อยากจะได้ร่างที่มีเนื้อหนังเช่นนั้นหรือ คืนนี้ข้าจะจัดให้เจ้าอย่างสมใจ เมื่ออาบน้ำอย่างสบายใจแล้ว อี้ชิงก
ไม่รู้ว่านางต้องการจะป้องกันเขาเข้าหานาง หรือนางต้องการเรียกร้องและยั่วยวนให้เขาเข้าหานางเร็วๆกันแน่ เขาอดเอ็นดูนางไม่ได้ เมียรัก เจ้าช่างเป็นหญิงที่น่าสนใจเสียจริงๆ เขาครุ่นคิดขณะฟอนเฟ้นร่างอวบของนางจนทั่ว คุณชายเฟยหลงคายผลอิงเถาสีหวานของนางที่เขาดูดจนมันชูชันและเปียกไปหมดออก บัดนี้กายอวบของนางเปลือยเปล่า“ เจ้าน่ากระแทกยิ่งนักเมียรัก ทำเอาข้าเสียวไปหมดแล้ว ” ปากร้อนรุ่มของเขาอ้าออกอีกครั้งแล้วรับเอาผลอิงเถาของนางเข้าไปในปากที่ร้อนรุ่มของเขาแทบจะครึ่งเต้้า เขาออกแรงดูดอย่างรุนแรง ลิ้นสากที่ร้อนรุ่มตวัดเลียด้วยลีลาที่ช่ำชองเหนือชั้นจนอี้ชิงแอ่นอกขึ้นหาเขาจนหลังแทบจะโค้ง ปากนางก็ร้องครางเสียงดังลั่นอย่างบ้าคลั่ง“ ท่านพี่ ท่านพี่ ดูดมันอีก ดูดแรงๆ ดูดอีกเจ้าค่ะ ข้าเสียว เสียวจนจะบ้าอยู่แล้ว ท่านพี่เจ้าขา อ๊าาย อ๊าาา ท่านทรมานเมียเหลือเกิน อ๊าาาาย อ๊าาาา ซี๊ดดดด อ๊าาาาย ” นิ้วแกร่งสอดเข้าไปในร่องอวบของนางช้าๆ เขางอข้อนิ้วแหย่ที่รูสวาทของนางไปมา เขี่ยเมล็ดดอกไม้ของนางจนสะโพกอวบโยกไปมาอย่างเสียวซ่าน น้ำรักของนางเริ่มไหลรินออกมาอีก เขาจึงได้ก้มลงไล้เลียร่องอวบของนางไปมา ขณะที่นิ้วแกร่
ยามเฉินวันต่อมา หย่งเอ๋อเดินถือถาดอาหารเช้าของคุณชายใหญ่เดินนำหน้าสาวใช้อีกผู้หนึ่งที่ยกถาดไม้อีกถาดตามมาเช่นกัน คุณชายใหญ่ต้องการอยู่เพียงผู้เดียวในช่วงนี้เพราะเขาต้องการพักผ่อน จึงยังไม่ได้ไปกินอาหารที่เรือนหลัก จึงสั่งให้ตั้งสำรับที่เรือนนี้จนกว่าเขาจะแข็งแรงมากกว่านี้จึงจะไปกินอาหารกับมารดาที่เรือนหลักเมื่อเปิดประตูเข้าไปพบว่าคุณชายหนุ่มนั่งรออยู่ที่โต๊ะกลมกลางห้องนั่นแล้ว หย่งเอ๋อและสาวใช้ที่เดินตามนางมาจึงได้รีบตั้งสำรับ สาวใช้นางนั้นเมื่อวางถาดไม้ลงบนโต๊ะแล้ว ก็หันไปจัดป้านน้ำชาที่ตั้งอยู่ริมห้อง ยกมาวางที่โต๊ะกลม หย่งเอ๋อจัดโต๊ะอาหารให้กับคุณชายใหญ่จนเสร็จเรียบร้อยแล้ว คุณชายหนุ่มก็เอ่ยว่า “ หย่งเอ๋ออยู่ที่นี่เพียงผู้เดียวก็พอแล้ว เจ้ากลับไปได้ อีกชั่วยามค่อยมาเก็บสำรับนี่ ” สาวใช้นางนั้นรับคำเบาๆแล้วเดินออกไปจากเรือนนั้นทันที “ หย่งเอ๋อเจ้าเล่ามาตามตรงไม่ต้องกลัวท่านแม่ ข้าต้องการรู้เรื่องของเมียของข้า ตั้งแต่นางเริ่มเข้ามาอยู่ที่เรือนนี้ ” หย่งเอ๋อชะงักไปครู่หนึ่ง จ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของนายน้อย “ นายน้อยจำได้แล้วหรือเจ้าคะ ว่าเคยได้แต่งงานกับฮูหยินน้อยแล้ว ” เขาพยักหน้าให
คืนนั้นคุณชายหม่านอนอยู่บนเตียงหลังใหญ่นั้น ขณะที่เขาหลับสนิทอยู่นั้น ในฝันของเขามันชัดเจนยิ่งนักจนเหมือนจริงมาก ตัวของเขากำลังขย่มร่างอวบของหญิงผู้หนึ่งอยู่บนเตียงหลังนี้ เขายังจำความรู้สึกนั้นได้ ในฝันเขาก้มลงชิมน้ำหวานจากร่องอวบของนางจนเหือดแห้ง เขาดื่มมันอย่างเอร็ดอร่อยแล้วอยู่ ๆ เขาก็จับร่างอวบนั้นพลิกคว่ำลงฟูกนอนแล้วดึงบั้นท้ายอวบอั๋นของนางขึ้นให้มันลอยสูงพอที่เขาจะสอดท่อนเอ็นร้อนที่แข็งขึงไปหมดของเขาจ่อเข้ากับร่องอวบของนางจากทางด้านหลัง “ อ๊าาา อ๊าายท่านพี่เจ้าคะ สอดมันเข้ามา ได้โปรดเจ้าค่ะ เอาข้าเสียที เอาข้า เอาชิงเอ๋อ อ๊าา อ๊าา อ๊ายยย “ อี้ชิงแอ่นก้นงามงอนของนางส่ายไปมาเพื่อยั่วยวนเขาอย่างถึงที่สุด นางร่าน ร่านเหลือเกิน ” อี้ชิง หญิงร่าน หญิงแพศยา ร่านชายเช่นนี้ ถูกใจข้ายิ่งนัก ข้าจะเอาเจ้าแล้ว เอาเจ้าให้มิดด้าม เอาแรงๆ ให้เจ้าเดินไม่ได้เลยคอยดู “ ” อู๊ยยยย อูยยย ท่านพี่เจ้าคะ ท่านพี่ อ๊าา อูยยยย อูยย “ ” โอ้ววว โอ้ววว แน่นมาก แน่นมากเมียรัก เสียว เสียวเหลือเกิน โอ้ววว โอ้วววว “ คุณชายหนุ่มแทงท่อนเอ็นแข็งขึงของเขาเข้าไปจนมิดด้าม และแช่เอาไว้เพียงครู่ แล้วค่อย ๆ ขยับบั
หลายวันต่อมาอี้ชิงไปหาห้องแถวให้เช่าแถวตลาดเพื่อเปิดร้านอาหารเล็กๆโดยมีมารดาและนางเท่านั้นที่ช่วยกันทำงาน อาจจะมีบางวันที่น้องชายและน้องสาวมาช่วยยกอาหารไปส่งให้ลูกค้าตามโต๊ะต่าง อี้ชิงเปลี่ยนตัวเองใหม่ นางซื้อหาอาภรณ์ที่งดงามที่แต่งกายให้สดชื่นและแต่งเติมใบหน้าและประดับเรือนผมให้งดงามดังเช่นคุณหนูในห้องหอ เพราะนางอยากจะเปลี่ยนตนเองให้สดชื่น ให้งดงามให้สดใสเพื่อวันหนึ่งนางจะลืมความรักครั้งเก่า ความรักที่ไม่มีวันที่จะเป็นจริงได้ ร้านอาหารเล็กๆของครอบครัวลู่ที่มีอี้ชิงกับมารดาช่วยกันทำก็มีลูกค้ามาอุดหนุดอย่างคับคั่ง บุรุษบางคนก็มาเพื่อจะเกี้ยวแม่ค้าคนงามที่ยืนอยู่ที่โต๊ะบัญชีและออกมารับแขกพูดคุยอย่างเป็นกันเองกับลูกค้า อี้ชิงก็ไม่แสดงท่าทีรังเกียจบุรุษคนใดนางพูดคุยกับพวกเขาอย่างเป็นกันเองเพราะนางกลัวว่าจะเสียลูกค้า และพวกเขาก็ไม่ได้มีท่าทางเป็นอันตรายหรือคุกคามนาง เพียงพูดคุยเกี้ยวพานางตามประสาบุรุษเพียงเท่านั้น อี้ชิงจึงยิ้มหวานรับทุกๆคน อย่างชื่นบาน นางหวังอยากให้ร้านค้าของนางอยู่รอดและเจริญเติบโตพอจะเลี้ยงชีพทั้งนางและมารดาได้ นางไม่อยากให้มารดาต้องมาหลังขดหลังแข็งปลูกผักและเลี้ย
บัดนี้การแต่งงานจอมปลอมของนางกับเขาสิ้นสุดลงแล้ว แม้นางจะรู้ว่าการแต่งงานนั้นอาจจะจอมปลอม แต่ความรักที่นางมีให้เขานั้นมันจริง มันแท้จริงจนบัดนี้กลางอกของนางเจ็บไปหมด อี้ชิงปล่อยน้ำตาให้ไหลรินลงมา แล้วทรุดนั่งลงหน้าตู้เสื้อผ้าในห้องนอน แล้วร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวดนางไม่ห้ามตนเองเอาไว้อีกแล้ว นางขอร้องไห้ให้กับความรักช่วงสั้นๆระหว่างนางกับคุณชายผู้สูงศักดิ์ที่นางเองก็รู้หากเขาไม่ได้กลายเป็นเพียงวิญญาณที่ไม่มีใครปรารถนา เขาก็คงไม่มีทางได้แต่งงานและขึ้นชื่อว่าเป็นสามีของนาง และนางเองก็คงไม่มีโอกาสมาใช้้ชีวิตดังเช่นฮูหยินของเขา เมื่อร้องไห้จนสาแก่ใจแล้ว อี้ชิงทรงตัวลุกขึ้นแล้วเดินไปที่อ่างเคลือบใบใหญ่ที่มีเหยือกที่ใส่น้ำเอาไว้วางอยู่กลางอ่างนั้น นางเทน้ำจากเหยือกนั้นแล้วล้างหน้าของตนเอง แล้วเดินไปที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งหยิบแป้งมาผัดหน้าบางๆเพื่อไม่ให้ใครเห็นร่องรอยที่ผ่านการร้องไห้อย่างหนักของนาง นางเติมปากอวบอิ่มให้มีสีสัน แล้วเปิดลิ้นชักหยิบกล่องเครื่องประดับที่ฮูหยินเคยให้นางเป็นรางวัลรวบรวมมันใส่ห่อผ้าที่นางค้นหามาได้ เก็บเครื่องประทินผิวทั้งหมดไป เพราะคงไม่มีใครอยากจะใช้ของเหลือจา
หลังจากนั้นหลายวันต่อมานางก็ปรนนิบัติสามีด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส และพยายามทำตัวปกติให้มากที่สุด เพราะนางเองก็อยากจะใช้เวลาที่เหลือไม่มากแล้วปรนนิบัติเขาอย่างดีที่สุด รักเขาให้มากที่สุด ใช้เวลาที่เหลืออยู่อย่างมีความสุขกับเขาด้วยใบหน้าเหมือนมีความสุขมากมาย ทั้ง ๆ ที่ในหัวใจของนางเจ็บปวดไม่น้อย ที่อีกไม่นานชีวิตรักที่เหมือนดังฝันไปของพวกเขาก็คงจะจบลงใกล้เวลาอาหารกลางวันของสามวันต่อมา “ คุณชายใหญ่หายแล้วเจ้าค่ะ เห็นว่าฟื้นได้สักพักใหญ่แล้ว ตอนนี้นั่งพักที่ในห้องโถงหน้าเรือนหลักเจ้าค่ะ มีคนมาเยี่ยมหลายคนเลย ” หย่งเอ๋อบอกกับฮูหยินน้อยเมื่อนางยกสำรับกลางวันมาให้ มิน่าเล่านางได้ยินเสียงดังมากจากที่เรือนหลักบ่าวไพร่ไชโยโห่ร้องกันเสียงดังด้วยความดีใจ อี้ชิงรีบวิ่งไปที่เรือนหลักอย่างสุดฝีเท้า โดยไม่รอหลังกินอาหารกลางวันก่อน นางอยากจะพบหน้าเขา อยากให้เขาเห็นนางเมื่อเขาฟื้นขึ้นมาเขาคงจะดีใจที่เห็นหน้านาง แต่เมื่ออี้ชิงวิ่งไปถึงเรือนหลัก นางรีบเข้าไปที่ห้องโถงหน้าเรือน เห็นมีคนหลายๆคนนั่งอยู่ในนั้น ขณะที่นางกำลังรีรอว่าควรจะเข้าไปดีหรือไม่ คุณชายใหญ่ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ริมผนังเพราะเขาอย
เอวสอบของคุณชายหนุ่มโยกขยับเหมือนมีชีวิตของมันเอง มันโยกอย่างบ้าคลั่งและลึกสุดใจ ปากหนาก็ร้องครวญครางเสียงกระเส่า ผสานไปกับเสียงครางหวานหูของเมียรัก ตับ ตับ ตับ ตับ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องในห้องนั้น ” โอ้ววว โอ้ววว เสียว เสียววว โอ้ววว “ คุณชายหนุ่มสุขสมจนใบหน้าหล่อเหลาบิดเบ้ไปหมด เสียวแบบที่เขาไม่เคยมาก่อนในชีวิตหนุ่ม ทุกครั้งที่เริงรักกับอี้ชิงหญิงชาวบ้านฐานะต่ำต้อยที่เขารับนางเป็นเมียเพียงคนเดียวนี้ มันยิ่งสุขสมยิ่งเสียวขึ้นทุกวัน ไม่มีทีท่าว่าเขาจะเบื่อหน่ายนางเลย ยิ่งเสพสวาทกับนางยิ่งเสียวขึ้นทุกวัน จนเขายอมรับกับตนเองว่าหลงไหลนางจนหัวปักหัวปำไปเสียแล้ว” โอ้ววว โอ้ววว ไม่ไหวแล้ว เจ้าตอดข้าแรงเกินไป ข้าจะเสร็จแล้ว จะเสร็จจจ โอ้ววว โอ้วววววว “ ร่องอวบของอี้ชิงตอดท่อนเอ็นร้อนของสามีอย่างบ้าคลั่งจนเขาทนต่อไปไม่ไหว แตกพ่ายออกมาอย่างรุนแรง ทุกหยาดหยดเขาปลดปล่อยมันเข้าไปในร่องอวบของเมียรักทุกหยาดหยุด หลังจากสุขสมเขาก็ล้มตัวลงนอนราบบนฟูกนอนหนานุ่มนั้นแล้วยกตัวของอี้ชิงนอนบนอกหนาของเขา เขาจูบหน้าผากที่ชื้นเหงื่อของนางอย่างรักใคร่ ” อี้ชิง เจ้าเป็นเมียของข้าแล้ว อย่าคิดสวมหมวกเขี
คืนนั้นอี้ชิงอาบน้ำขัดสีฉวีวรรณอย่างดี และบำรุงผิวกายตนเองด้วยเครื่องประทินผิวหอมกรุ่น ค้นหาอาภรณ์ชุดแดงที่บางเบาและโปร่งบางมองจนมองเห็นเรือนร่างอวบของนางอย่างชัดเจน และไม่สวมอะไรอีก เพราะนางอยากจะเอาใจสามี แม้วันนี้ไม่แน่ใจนักว่าคุณชายหม่าสามีของนางจะมาปรากฏกายหรือไม่ นับตั้งแต่นางเปิดใจยอมรับว่าเขาเป็นสามีของนาง นางก็คิดเอาใจเขาและคิดว่าจะปรนนิบัติเขาดังเช่นผัวเมียทั่วไป และด้วยความเป็นหญิงที่ต้องการให้สามีหลงไหลเพียงนาง แม้จะรู้ว่าขณะนี้เขาคงไม่มีสายตามองหญิงอื่นได้ ถึงมองหญิงอื่นก็คงไม่เห็นและถึงเห็นก็คงไม่อยู่ให้เขามองหรอก เมื่อครุ่นคิดมาถึงตรงนี้อี้ชิงหัวเราะเบาๆ เมื่อนึกถึงว่าสตรีอื่นแค่ได้ยินก็กลัวเขาแล้ว ไม่กล้ามาทอดสะพานให้เขาหรอก แต่ร่างโปรงแสงของคุณชายหม่าที่ยืนเฝ้ามองฮูหยินของตัวเองบำรุงผิวพรรณและนิ่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียวเขาจึงเข้าใจไปว่านางมีความสุขอารมณ์ดีเพราะนั่งคุยกับชายชู้อยู่ได้นานสองนาน แม้เขาจะรู้ว่าชายผู้นั้นคือหมอจงที่มีความสำคัญกับเขามาก แต่ก็อดหึงหวงไม่ได้ คุณชายใหญ่โมโหหึงหวงเมียหมาดๆของเขา เขาไม่มีพลังพอที่จะปรากฏกายขณะนี้เฝ้ารอให้นางหลับไหลไปก่อน
นางได้ยินเสียงครวญครางผสานกันของหญิงชายคู่หนึ่งดังอยู่ในห้องสมุด เสียงชายนั้นหย่งเอ๋อแน่ใจว่าคือคุณชายใหญ่เจ้าของเรือนนั้นแหละ และเสียงของหญิงก็คือฮูหยินน้อย เสียงร้องครวญครางอย่างสุขสมนั้นดังอยู่นานมาก จนเมื่อเย็นย่ำก็เงียบไปหย่งเอ๋อรออยู่นานกว่าจะรวบรวมความกล้าไปเคาะประตูเพราะกลัวว่าจะเลยเวลาอาหารเย็นของฮูหยินน้อยไปมาก แต่เมื่อนางแอบมองเข้าไปในห้องหนังสือก็เห็นมีแต่ฮูหยินน้อยเดินออกมาด้วยใบหน้าอิดโรย แต่นางยิ้มอย่างอารมณ์ดีกว่าทุกวัน แต่หย่งเอ๋อสาบานว่านางไม่เห็นใครเลย แม้จะกวาดตามองไปจนทั่วห้องหนังสือนั้นแล้ว บรื้อ !!! มันจะเป็นใครไปได้เล่าถ้าไม่ใช่คุณชายใหญ่เจ้าของเรือน แต่เขาคงจะรักและหลงไหลฮูหยินน้อยเข้าแล้ว เพราะนางก็งดงามเรือนร่างอวบอิ่มขาวผ่องไม่น้อยแต่งกายแล้วก็เหมือนคุณหนูในห้องหอที่หย่งเอ๋อเคยเห็น เมื่อจัดการเรื่องอาหารเย็นให้ฮูหยินน้อยแล้ว และจัดการอาภรณ์สีแดงที่ฮูหยินน้อยยืนยันว่านางต้องการสวมเตรียมเอาไว้ให้แล้ว ก็เผ่นออกจากเรือนพร้อมถาดไม้ที่ใส่จานชามอาหารเย็นของฮูหยินน้อยเช่นดังทุกวัน วิ่งแจ้นกลับไปยังเรือนครัวและหลังจากนางนั่งลงกินอาหารไปได้พักใหญ่ คนสวนที่เป็นชายคน
เมื่อวิ่งสุดฝีเท้ามาจนถึงโรงครัวเขาก็เข้าไปนั่งหอบเหนื่อยที่โต๊ะอาหารตัวยาว โดยมีสายตาของทั้งบ่าวชายและสาวใช้ และแม่ครัวหลายๆคนจ้องมองเขาอย่างแปลกใจ และเรื่องราวที่เขาได้ยินมาก็ถูกถ่ายทอดให้เห็นภาพอย่างชัดเจน จนขนหัวของหลายๆคนที่จิตอ่อนลุกพรึบพรับ“ เจ้าก็ไม่น่าเดินผ่านไปตรงนั้นนี่นา ทางอื่นก็มีออกมากมาย ” แม่ครัวสูงวัยเอ่ยขึ้นแล้วนางก็เหลือบมองไปมารอบๆ ดังเช่นเกรงว่าจะมีใครได้ยินกระนั้น “ ข้าลืมไปนะ และอีกอย่างคิดว่าขนาดฮูหยินน้อยเป็นหญิงคนเดียวยังอยู่ได้ มันคงไม่มีอะไรอย่างที่ผ่านมาแล้วกระมัง ก็เลยเดินมาไม่ได้คิดอะไร แต่มันก็ได้ยินเสียงนั่นเข้าเต็มหูเลย แทบไม่อยากจะเชื่อเลย หากมีเสียงฮูหยินน้อยคนเดียวข้าก็คงไม่คิดอะไรแต่มันมีเสียงของคนอีกผู้หนึ่งที่ข้าจำได้อย่างขึ้นใจว่ามันคือเสียงของ…. คนที่ทุกคนก็รู้ว่าใครนั่นแหละ ทุกคนที่นั่งอยู่ในโรงครัวนั้นต่างก็อ้าปากค้าง บางคนกำลังตักข้าวเข้าปาก บางคนก็กำลังล้างถ้วยชามหรือตักอาหารใส่ถ้วยชามอยู่ ต่างก็ชะงักมือที่กำลังทำงานนั้น และหันมาจ้องเขาเป็นตาเดียวทุกคนนิ่งไปชั่วขณะ “ เอาละ มันจะจริงหรือไม่ก็ตาม แต่เรื่องนี้ให้หยุดแค่ที่นี่นะ อย่าพูดกั