เพื่อนสาวของมู่ซินเฟยคนนี้ชื่อเวินเสี่ยวเหมิง ครอบครัวทำธุรกิจหยก และทำได้ใหญ่โตมาก สำคัญที่สุดคือเวินเสี่ยวเหมิงมีความสัมพันธ์คลุมเครือกับจางเฉิงเฟิง ดังนั้นเธอจึงอยู่ข้างพวกลั่วกันหยุนแน่นอน"ดื่มจนกระอักเลือด? วันนี้ลั่วกันหยุนดื่มจนกระอักเลือด ฉันยังไม่เป็นอะไรเลย!"มือที่อยู่ข้างหลังของเขา เหมือนกับให้ความกล้าหาญไม่สิ้นสุดแก่หลีหย่วน เขาตะโกนด้วยเสียงที่มั่นใจ"ดี!แกพูดเองนะ! วันนี้ถ้าฉันดื่มไม่หมด ฉันจะเปลี่ยนไปใช้นามสกุลแก!"!"ลั่วกันหยุนเริ่มอารมณ์เสียแล้วเช่นกันต่อหน้ามู่ซินเฟย สองคุณชายนี้แน่นอนว่าไม่มีใครยอมแพ้ใครแน่เย่เฟิงเหลือบมองมู่ซินเฟยแวบหนึ่ง เห็นคุณหนูท่านนี้ก้มหน้าก้มตาลง ทำท่าทีเหมือนว่าเธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้องเขาอดไม่ได้ที่จะส่ายหัวเบา ๆ ในใจคิดว่า สองคนนี้พยายามขนาดนี้ คุณหนูมู่คงแค่คิดว่ามันเป็นแค่เรื่องน่าขันแต่อย่างไรก็ตาม ในเรื่องช่วยเหลือหลีหย่วน เย่เฟิงย่อมจะช่วยอย่างแน่นอน ส่วนว่าเขาจะตามจีบมู่ซินเฟยสำเร็จหรือไม่ เย่เฟิงก็ไม่ได้สนใจนักต่อมาเห็นได้ว่าหลีหย่วนและลั่วกันหยุนได้เข้าสู่การดื่มแข่งขันกันอย่างเข้มข้น ดื่มแก้วแล้วแก้วเล่า!ตั้งแต่เย
"วอดก้า?ดื่มจากขวด? คุณกําลังพูดถึงเรื่องไร้สาระอะไร?" ลั่วกันหยุนถึงกับเปลือกตากระตุก"คุณชายหลีนี่คือพี่เขยของคุณหรือเปล่า? เขามีความแค้นอยากให้คุณตายใช่ไหมเนี่ย?"จางเฉิงเฟิงชี้ไปที่เย่เฟิงยิ้มเยาะและถาม"เรียกร้องความสนใจงั้นหรอ? ชิ!"เวินเสี่ยวเหมิงยิ้มเยาะ มองไปที่เย่เฟิงด้วยความดูถูก"ฉันแค่ถาม กล้าหรือไม่กล้า? ถ้าไม่กล้าก็ไปให้พ้น!"เย่เฟิงชี้ไปที่จางเฉิงเฟิง กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาฝ่ายตรงข้ามผสมเหล้าขาวกับไวน์แดง นี่จงใจทำให้น้องภรรยาของเขาเมาเละชัดๆ ความคิดชั่วร้ายขนาดนี้?ถ้าเป็นเช่นนี้แล้ว เย่เฟิงก็ไม่จำเป็นต้องเกรงใจอะไรอีกต่อไปใครเล่นก็ตาย เป็นไปไม่ได้มั้ง!"เฮอะ!หลีหย่วนกล้าดื่มไหมล่ะ? ถ้าเขากล้า ฉันก็กล้า!"จางเฉิงเฟิงตบโต๊ะ กัดฟันพร้อมตะโกน"ตามนั้น!"เย่เฟิงพยักหน้าแล้วตบที่บ่าของหลีหย่วน:"มีเหล้าแบบนี้ไหม? สั่งให้คนเอามาขวดหนึ่ง!"หลี่หยวนยิ้มอย่างฝืนๆ มองไปที่เย่เฟิงครู่หนึ่งแล้วกัดฟันตอบ:"ได้!"เขามองตาเย่เฟิงและเห็นการยืนยันอย่างเต็มที่จากสายตาคู่นั้นคุณชายหลีเลือกที่จะเชื่อใจพี่เขย!หลังจากเข้ามาในห้องนี้ เขาก็ถูกลั่วกันหยุนและคนอื่นๆ กดดัน
หลังจากดื่มวอดก้าเข้าไปหนึ่งอึก จางเฉิงเฟิงก็อาเจียนเลือดออกมา!!ใบหน้าของเขาแดงก่ำเหมือนถ่าน, แสดงออกถึงความเจ็บปวดอย่างยิ่ง !เขายกมือจับไว้ที่คอของตัวเอง รู้สึกราวกับว่าคอและกระเพาะของเขาถูกมีดกรีดอั่ก!เขากระอักเลือดออกมาอีก สร้างความตกใจให้แก่ทุกคน!"กรี๊ด!"เวินเสี่ยวเหมิงเห็นภาพดังกล่าวก็ตะโกนออกมาด้วยความตกใจ.มู่ซินเฟยเองก็ตกใจจนใบหน้าขาวซีด ยกมือขึ้นปิดปากของเธอ.ลั่วกันหยุนและเจี่ยงเจิ้งรีบวิ่งไปช่วยจับจางเฉิงเฟิง แต่เขากลับดิ้นรนออกไปอย่างบ้าคลั่งต่อจากนั้น จางเฉิงเฟิงก็ยังคงอาเจียนเลือดออกมาด้วยความน่ากลัว"หลีหย่วน กูจะฆ่ามึง!"ลั่วกันหยุน ตะโกนด้วยความโกรธ ทันใดนั้นก็หยิบปืนออกมาและเล็งไปที่หลีหย่วนหลี่หยวนยิ้มเยาะ: "ยังเล่นไม่พอเหรอ? ถ้ากล้าก็ยิงมาเลย! ถ้าแกฆ่าฉันวันนี้ ก็ไม่มีใครในพวกแกที่จะได้ออกไปจากที่นี่!"เวลานี้จริงๆแล้ว หลีหย่วนเองก็รู้สึกประหลาดใจไม่น้อยไม่คาดคิดว่าวอดก้า 96 เปอร์เซ็นจะน่ากลัวขนาดนี้ด้วยเหตุนี้ เขาจึงเข้าใจว่าวิธีการที่เย่เฟิงแอบช่วยตัวเองเมื่อกี้ มันน่าเหลือเชื่อขนาดไหน เขายิ่งรู้สึกว่าพี่เขยของเขานั้นยิ่งลึกซึ้งหยั่งลึกไม่
วินาทีต่อมา ลูกสาวของผู้บัญชาการคนนี้ก็เดินไปตรงหน้าเย่เฟิง แล้วพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า “นี่เป็นยาที่นายอยากให้พ่อฉันช่วยโฆษณาให้น่ะเหรอ?”“ไม่ใช่ ไม่มีอะไรแล้วล่ะ”เย่เฟิงส่ายหน้า แล้วยื่นมือออกไปอยากนำของกลับคืนมาจากมือมู่ซินเฟยท่าทีและอารมณ์ของมู่จ้านที่อยู่ในโทรศัพท์ รวมถึงท่าทีของมู่ซินเฟยที่พบเจอตนในวันนี้ ทำให้เขาตัดสินใจไม่คบค้าสมาคมกับตระกูลมู่อีกต่อไปแต่มู่ซินเฟยไหวพริบดีมาก เธอรีบนำขวดยาไว้ข้างหลังตัวเองทันทีการกระทำของเย่เฟิงทำให้ลูกสาวผู้บัญชาการคนนี้ไม่พอใจนัก เธอพูดด้วยสีหน้าเย็นชาว่า “นายทำอะไรน่ะ? คิดจะแย่งไปจากมือฉันหรือไง?”ระหว่างที่พูด เธอแค่นเสียงเย็นชาไปทีหนึ่ง “เอาอย่างนี้ นายเอาของให้ฉันเพิ่มอีกสักหน่อย เดี๋ยวฉันเอากลับไปให้พ่อฉันทดสอบดู ถ้าผลลัพธ์ดีจริง เดี๋ยวจะลองพิจารณาช่วยนายโฆษณาให้กับกองทหารให้”เย่เฟิงได้ยินดังนั้น ก็ส่งเสียง ‘เหอะๆ’ ออกมานิ่งๆ “ไม่ต้องแล้ว”“ไม่ต้องแล้ว?”มู่ซินเฟยตะลึงงัน คิดไม่ถึงว่าครั้งนี้เย่เฟิงจะปฏิเสธชั่ววินาทีนั้นทำเอาเธอไม่พอใจยิ่งกว่าเดิม “คิดว่าดีมากหรือไง? ไม่ต้องก็ช่าง อย่าหาว่าพวกฉันไม่ช่วยนายก็แล้วกัน!”ข
ลั่วกันหยุนและมู่ซินเฟยได้ยินก็หันไปมองพร้อมกัน สีหน้าเปลี่ยนไปในทันที“ใครเคยจับปืนของนายบ้าง?”น้ำเสียงของลั่วกันหยุนดุดันขึ้นมาเจี่ยงเจิ้งคิด แล้วพูดด้วยสีหน้าไม่แน่ชัดว่า “พี่เขยของหลีหย่วนนั่น! ผมชักปืนใส่เขา เขาก็เลยจับปืนผมไปทีหนึ่ง แต่ไม่นานก็ปล่อยแล้ว!ตอนนั้น ผมคิดว่าเขาตกใจ ไม่กล้ายั่วอารมณ์ผม!แต่พอดูตอนนี้แล้ว…”เมื่อพูดถึงตรงนี้ บนหน้าผากของเจี่ยงเจิ้งก็มีเหงื่อเย็นซิบออกมา!ดีนะที่ตอนนั้นเขาไม่ได้เหนี่ยวไกปืน!ไม่อย่างนั้นต้องระเบิดแน่ๆ มือข้างนี้คงได้พิการอย่างแน่นอน!ลั่วกันหยุนมองดูรอยนิ้วมือบนกระบอกปืน เปลือกตาอดไม่ได้กระตุกขึ้นมา “คราวหน้า ถ้าเห็นพี่เขยของหลีหย่วนนี่ อย่าทำอะไรบุ่มบ่ามเด็ดขาด ปล่อยเขาไป อย่าให้ตกเป็นขี้ปากของคนอื่นว่าเราไม่กล้าเล่นด้วย”เจี่ยงเจิ้งหยักหน้า “รู้แล้วครับ…คนแซ่เย่นั่นดูน่ากลัวมาก!”คืนวันนั้น…เขตรักษาความปลอดภัยหยุนเฉิง ที่พักของผู้บัญชาการมู่เมื่อมู่จ้านเห็นว่าบาดแผลถูกกรีดของตนเมื่อครู่นี้สมานเข้าด้วยกันอย่างรวดเร็ว บนใบหน้าของเขาพลันเผยสีหน้าประหลาดใจออกมาผลลัพธ์ของ ‘ยาธาตุทองตระกูลหลี’ ปริมาณครึ่งขวดที่มู่ซินเฟยนำ
“วิจัยออกมาแล้วยังไง ดูซิว่าถ้าขายไม่ออกขึ้นมา หล่อนจะทำหน้ายังไง!”น้าสะใภ้รองหลี่เยว่ผิงพูดเย้ยหยันเถ้าแก่หวงคนนี้เป็นตัวแทนจำหน่ายด้านผลิตภัณฑ์ยาสำหรับใช้ในทางการแพทย์ และทำงานกับตระกูลหลีมาหลายปีผลิตภัณฑ์ของบริษัทยาตระกูลหลีล้วนขายให้กับร้านยา และโรงพยาบาลต่างๆ ในพื้นที่รอบๆ ได้โดยผ่านการติดต่อหาช่องทางการค้าขายจากเถ้าแก่หวงทั้งนั้นหลี่เยว่ผิงอยากจะตัดช่องทางการจำหน่ายของหลีเอียนผ่านเถ้าแก่หวง ถือว่าโหดร้ายไม่น้อยแต่ทว่าเพิ่งพูดจบ ในสายตาของผู้อาวุโสหลีกลับเผยรังสีมึดมนออกมายิ่งกว่าเดิม“เหอะๆ…ฉันมีแผนที่ดีกว่า ขอแค่เถ้าแก่หวงยอมร่วมมือทำการแสดงด้วย รับรองว่าบริษัทยาไม่เพียงแต่ไม่สามารถใช้ประโยชน์จากยาสี่ตัวนี้ทำกำไรได้เท่านั้น แต่ยังจะขาดทุนมหาศาลด้วย!ฉันจะทำให้หลานสาวไม่รักดีของฉันคนนี้ล้มแล้วลุกไม่ขึ้นอีก!”“โอ๊ะ? คุณย่ามีแผนดีๆ อะไรเหรอคะ?”หลีถิงถามอย่างสงสัยผู้อาวุโสหลียิ้มชั่วร้ายทีหนึ่ง แล้วเล่าแผนการของตัวเอง “ง่ายมาก! รอให้เอียนเอ๋อร์ติดต่อเถ้าแกหวงแล้ว ก็ให้เถ้าแก่หวงตอบตกลงรับปากไปก่อนแบบนี้ หล่อนจะได้เริ่มทำการผลิตหึๆ…รอให้ผลิตยาออกมาได้แล้วเก็บเข้า
บริษัทยาตระกูลหลีตั้งใจตรงชานเมืองฝั่งตะวันตกของหยุนเฉิง ที่นั่นมีพื้นที่โรงงานผืนหนึ่ง ซึ่งก็คือโรงงานผลิตของบริษัทนั่นเองสองสามวันต่อจากนี้ หลีเอียนแทบจะพักอยู่ที่นี่ เฝ้าดูแลทุกกระบวนการการผลิตด้วยตัวเองวันนี้ ในที่สุดผลิตภัณฑ์ยาล็อตแรกก็ผลิตเสร็จแล้วแต่ทว่าหลีเอียนกลับรู้สึกกังวลเรื่องผลกำไร และขาดทุนเธอยืนอยู่ในโกดังเก็บของของโรงงาน เมื่อมองดูผลิตภัรฑ์ยาที่ตกลงมาจากเครื่องจักรสายการผลิตจำนวนมากแล้ว หลีเอียนพลันขมวดคิ้วแน่นเป็นปมเข้าด้วยกันจนถึงตอนนี้ ก็ยังไม่เห็นหัวเถ้าแก่หวงเลยหลีเอียนโทรศัพท์หาเขาวันนี้ อีกฝ่ายก็ไม่รับสายด้วย“ประธานหลี จะให้ผลิตต่อไหมครับ?”หัวหน้าโรงงานผลิตพูดขึ้นข้างๆ“ล็อตสองรอก่อนก็ได้ค่ะ”หลีเอียนตอบด้วยสีหน้าเคร่งขรึมจากนั้นก็หันไปมองเย่เฟิงที่อยู่ข้างๆ ด้วยสีหน้าไม่พอใจเล็กน้อยหลายวันมานี้ เย่เฟิงที่เป็น ‘ผู้ช่วยประธาน’ ในนามคนนี้ เวลาว่างจะอยู่ข้างกายหลีเอียนตลอด“คุณบอกเองว่าให้ผลิตเลย! ตอนนี้เถ้าแก่หวงยังไม่กลับมาเลย ไม่สามารถเข้าถึงช่องทางการจำหน่ายได้เลยด้วยซ้ำ ทีนี้จะทำยังไง?”หลีเอียนถามด้วยน้ำเสียงตำหนิเล็กน้อยเธอสัมผัสได้
“นี่หลานสาวคนโต ฉันแนะนำให้เธอเลิกความพยายามเลยดีกว่า แล้วแต่งงานกับคุณชายฉู่ดีๆ ซะ!”หลีเทียนกังพูดเหยียด“แล้วรวดคืนบริษัทให้ลุงรองของเธอดูแลต่อเถอะ อยู่กับเธอมันจะเจ๊งแล้วเนี่ย! จึๆ…”หลี่เยว่ผิงเหยียดหยามยิ่งกว่าหลีเอียนโมโหจนเลือดขึ้นหน้า เธอกัดริมฝีปากแน่นทันใดนั้น เย่เฟิงก็แค่นเสียงเย็นชา “ใครบอกพวกคุณว่ายาพวกนี้จะขายไม่ออก?”พูดจบ เขากดมือ แล้วพูดกับผู้จัดการระดับสูงสุดของบริษัทพวกนั้นว่า “ทุกคนอย่าเพิ่งรีบร้อนใจไป! ผมรับรองว่ายาพวกนี้จะขายออกไปได้ เรื่องออเดอร์มูลค่าร้อยล้านก็เป็นเรื่องในไม่ช้านี้ ถึงตอนนั้นการเงินส่วนที่ขาดหายไปของบริษัท ก็จะนำกลับมาได้ ไม่ใช่แค่นั้น แต่พวกคุณยังจะได้รับโบนัสและคอมมิชชั่นจำนวนมากด้วย!”เมื่อได้ยินดังนั้น สีหน้าของผู้จัดการระดับสูงสุดเหล่านั้นก็ยังทำหน้าเรียบเฉยหลีเทียนกังหัวเราะแห้ง พูดว่า “เย่เฟิง ถึงตอนนี้แล้วก็ยังจะโม้อีกเหรอ? นายกับหลีเอียนคงไม่ได้ยังรอเถ้าแก่หวงอยู่หรอกนะ? ฮ่าๆๆ…ฉันจะบอกให้นะ ความจริงตอนนี้เถ้าแก่หวงอยู่ในหยุนเฉิงนี่แหละ แต่แค่ไม่อยากสนใจพวกนายก็เท่านั้น! ดูสิว่านี่คือใคร?”พูดจบ เขาก็ปรบมือตามด้วยเงาร่างอ้
เย่เฟิงหัวเราะเยาะวินาทีต่อมา เขาก็เดินไปเปิดประตูข้างที่นั่งคนขับ แล้วดึงเย่อินเสวียนออกมาจากรถก่อนจะคว้าเอวเธอมาโอบอย่างรวดเร็ว!เย่อินเสวียนทำส่งเสียงตกใจเล็กน้อยและเหลือบมองโจวชิง แล้วหันไปคล้องแขนของเธอรอบคอของเย่เฟิง: “พี่เฟิง เรารีบไปกันเถอะค่ะ! ฉันจองห้องที่โรงแรมเอาไว้แล้วนะคะ! ห้องแบบสวีทเลยนะ!”เย่เฟิงสาดสายตามองโจวชิง และพูดอย่างเยาะเย้ย: “โจวชิง เคยได้ยินหรือเปล่าว่าม้าดีไม่กลับไปกินฟางเก่าน่ะ? ต่อให้ผมหิวยังไง ผมก็ไม่กลับไปกินของเหลือทิ้งหรอก! ยิ่งกว่านั้น ผมไม่ได้หิว! ใครบอกคุณว่าผมขาดผู้หญิง”โจวชิงมองเย่อินเสวียนที่อยู่ข้าง ๆ เย่เฟิง ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำเธอไม่นึกเลยว่าคนที่อยู่ในรถไม่ใช่นั่วนั่ว แต่กลับเป็น…ผู้หญิงที่สวยหยาดเยิ้มอีกคน!ชายหนุ่มยากจนในตอนนั้น มาตอนนี้กลับถูกรายล้อมไปด้วยสาวสวย!แม้เธอจะมั่นใจในรูปร่างหน้าตาของตัวเอง แต่ก็ต้องยอมรับว่าเธอรู้สึกละอายเล็กน้อยเมื่อเทียบตัวเองกับเย่อินเสวียนเธอยังนึกว่าเย่เฟิงหลงเธอเข้าแล้วซะอีก ทำแบบนี้มันน่าตลกสิ้นดี!“เย่เฟิง! นี่แกว่าใครเป็นของเหลือทิ้ง? แก ไอ้ผู้ชายชั่ว!”“แกมันคนได้ใหม่ลืมเก่า
“เธอเป็นภรรยาเก่าผมเอง”เย่เฟิงตอบพร้อมขมวดคิ้ว จากนั้นเขาก็เปิดประตูรถลงไปด้วยใบหน้าเย็นชาเมื่อโจวชิงเห็นเขา รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ แล้วเธอก็มองเข้าไปในรถ“นั่วนั่วอยู่ที่ไหน? นั่วนั่วอยู่ในรถหรือเปล่า อาเฟิง ขอฉันเจอหน้าลูกหน่อยได้มั้ย”เย่เฟิงปิดประตูรถและถามด้วยสีหน้าไร้อารมณ์: “โจวชิง คุณคิดจะทำอะไร”โจวชิงมองเย่เฟิงอย่างมีเยื่อใย สายตาของเธอเผยความอ่อนแอ: “ฉันไม่ได้คิดจะทำอะไรเลย ฉันแค่คิดถึงคุณกับลูก ก็เลยมาหาคุณและนั่วนั่ว” เธอตอบอย่างไร้เดียงสาเมื่อเห็นท่าทางเสแสร้งของเธอ เย่เฟิงรู้สึกรังเกียจอยู่ในใจนานมาแล้ว ที่โจวชิงเคยทำตัวดีและอ่อนโยนต่อหน้าเขาและเพราะแบบนั้น เย่เฟิงถึงถูกเธอล่อลวงจนได้แต่งงานและให้กำเนิดนั่วนั่วเย่เฟิงในตอนนั้น ขอแค่โจวชิงออดอ้อนเสียหน่อย เขาก็จะใจอ่อนและยอมเชื่อฟังเธอทุกอย่างแต่ว่า ตอนนี้เย่เฟิงได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของโจวชิงอย่างชัดเจนแล้ว เขาจะไม่หลงกลอุบายซ้ำสอง!“เรามีความสุขกันดี ไม่ต้องการให้คุณมาเจอหรอก รีบไปซะ!”“แล้วก็ อย่ามาที่นี่อีก ไม่อย่างนั้นอย่าโทษที่ผมเรียกรปภ. มาไล่คุณออกไป!”เย่เฟิงกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา
เย่อินเสวียนจ้องเย่เฟิง ดวงตาคู่สวยของเธอเผยความสงสัยปนกับความโมโหตามหลักการแล้ว ชายตรงหน้าน่าจะตกอยู่ในมนต์หนอนพิษเสน่ห์ของเธอ แถมหนอนพิษที่เธอใช้ก็เป็นหนอนพิษเสน่ห์ที่มีฤทธิ์มากกว่าหนอนพิษทั่ว ๆ ไปด้วยมีหนอนพิษแบบนั้นอยู่ในร่าง เย่เฟิงน่าจะต้องหลงเธอหัวปักหัวปำถึงจะถูกสิแต่ในเวลานี้ เขากลับทำหน้าขมวดคิ้วกับออกอาการหงุดหงิด?“พี่เฟิง เป็นอะไรไป? อารมณ์ไม่ดีเหรอคะ? นี่ฉันมาหาพี่นะ ทำไมทำหน้าไม่พอใจแบบนั้นละคะ?”เย่อินเสวียนเดินบิดสะโพกเข้าไปหาเขาแล้วถามด้วยท่าทางไม่พอใจเย่เฟิงเลิกคิ้ว ก่อนจะรีบแสดงท่าทีหลงเสน่ห์ เขาส่ายหน้าแล้วพูดว่า “ไม่หรอก เพราะเรื่องลูกสาวผมน่ะ แต่พอเจอคุณผมก็อารมณ์ดีขึ้นมาเลย!”“ฮึ ฉันนึกว่าพี่ไม่ชอบฉันแล้วซะอีกนะคะ”เย่อินเสวียนส่งเสียงฮึหยอกล้อ“จะเป็นไปได้ยังไง? ก็คุณน่าหลงใหลขนาดนี้ ผมคิดถึงคุณทั้งวันทั้งคืนเลย!”เย่เฟิงมองดูเย่อินเสวียนพร้อมรอยยิ้มเหมือนสุนัขขี้ประจบ ทำราวกับว่าเขาหมกมุ่นคิดถึงแต่เธอเย่อินเสวียนยิ้มยั่วยวนกับส่งสายตาหวานหยาดเยิ้ม: “จริงสิคะ คราวก่อนเอาแต่เป็นห่วงเรื่องลูกสาวคุณ ฉันยังไม่ได้ถามคุณเลยนะ! ตอนนี้คุณมีพลังระดับไหนแ
“จากที่แกพูด แน่นอนว่ามีความเป็นไปได้”เย่เฟิงพาหลีเอียนตรงกลับไปที่สวนจักรพรรดิ รอจนกล่อมนั่วนั่วหลับสนิท เขาถึงเข้าไปหาหลีเอียน“คุณไม่ได้นอนมาทั้งคืนแล้ว อยู่พักที่นี่เถอะ วันนี้อย่าไปบริษัทดีกว่า จะให้คุณทำเองหมดทุกอย่างไม่ได้หรอกถูกมั้ย”เย่เฟิงพูดพร้อมกับคว้ามือเล็ก ๆ ของอีกฝ่ายหน้าสวยของหลีเอียนแดงระเรื่อ เธอพยักหน้าช้าๆ: “อือ”เย่เฟิงยิ้มก่อนจะเริ่มพูดอย่าง ‘ได้คืบจะเอาศอก’ ว่า: “หรือไม่ต่อไปคุณก็มาอยู่กับผมเลยสิ แบบนี้ผมจะได้สบายใจด้วย”เมื่อได้ยินแบบนั้น หลีเอียนก็กลอกตาใส่เย่เฟิงทันที: “บอกแล้วไงว่าเราต้องจัดงานแต่งงานกันก่อน! หรือต่อให้ฉันมาอยู่ที่นี่นายก็คอยปกป้องฉันตลอด 24 ชั่วโมงไม่ได้อยู่ดี ยังไงฉันก็ต้องอยู่ที่บริษัทบ้างใช่มั้ยละ? วางใจเถอะน่า มีคนชั่วคิดจะทำร้ายฉันเยอะขนาดนั้นเสียที่ไหนเล่า หลังเรื่องคราวนี้ ฉู่เทียนหลงเองก็คงไม่กล้ามาวอแวฉันแล้วละ”เย่เฟิงยักไหล่: “ก็ได้ ยังไงก็เหลือเวลาอีกไม่ถึงครึ่งเดือน เหอะๆ…”หลีเอียนหยิกเขา: “คิดชั่วอะไรของนายอยู่ฮะ? เชอะ ฝันไปเถอะ! ฉันขอบอกนายเลยนะ ต่อให้อยู่ด้วยกัน ฉันก็จะไม่…ไม่…”“ไม่อะไร?”เย่เฟิงถามด้วยรอยยิ้ม
เย่เฟิงรู้ว่าวันนี้เขาได้ยั่วยุสวี่ซีเหยียนหรือกระทั่งตระกูลสวี่อย่างถึงที่สุดไปแล้ว แต่แล้วยังไงล่ะ?ตั้งแต่ที่สวี่ซีเหยียนเกือบทำให้หลีเอียนถูกสัตว์ร้ายอย่างฉู่เทียนหลงข่มขืน ก็ตัดสินได้แล้วว่าผู้หญิงคนนั้นอยู่ฝั่งตรงข้ามกับเขา!เย่เฟิงไม่กลัวว่าศัตรูจะเกลียดเขา!ถ้าศัตรูเกลียดเขา นั่นก็หมายความว่า พวกเขากำลังเสียเปรียบและรู้สึกถึงความเจ็บปวด!แต่หากตัวเขาโดนดูถูกแล้ว ศัตรูกลับรู้สึกภูมิใจหรือมีความสุขละก็ นั่นต่างหากที่แปลว่าตัวเขาไร้ความสามารถแต่จะว่าไป เดิมทีเย่เฟิงก็ไม่ได้เห็นสวี่ซีเหยียนกับตระกูลสวี่อยู่ในสายตาอยู่แล้วหากอีกฝ่ายกล้าล้างแค้นเขาละก็ หนหน้าคงไม่จบง่าย ๆ แค่ฟันร่วงแบบนี้แน่ในตอนนี้ เย่เฟิงไม่รู้ตัวเลยว่านิสัยใจคอของเขากำลังเปลี่ยนไปทั้งเรื่องคำสาปบนตัวของนั่วนั่ว กับข่าวร้ายเรื่องพ่อกับแม่...หลายวันที่ผ่านมา จิตใจของเย่เฟิงถูกเรื่องราวต่าง ๆ กระทบจิตใจอย่างหนักเขาเคยต้องบ้าคลั่งทั้งน้ำตา บุกบั่นฆ่าฝันด้วยร่างที่เต็มไปด้วยจิตสังหารอย่างอำมหิต!ทว่าในยามปกติ สัตว์ร้ายที่มีแววตาอำมหิตและเต็มไปด้วยความโกรธแค้นนั่น อาจดูไม่เป็นอันตราย หากแต่กำลังยับยั้งค
“หึๆ...”เย่เฟิงหัวเราะเบาๆ ก่อนจะยักไหล่ "เมื่อกี้ยังพูดอยู่เลยว่าเพื่อคุณชายกู่จะยอมทำทุกอย่าง แล้วตอนนี้กลับมาขัดแย้งกับตัวเองเสียแล้ว? หรือว่าชีวิตของคุณชายกู่มีค่าน้อยกว่าฟันพังๆ ของเธอ?"กู่เหมิงจ้องมองสวี่ซีเหยียนด้วยสายตาอันตรายสวี่ซีเหยียนสะดุ้ง รู้สึกเย็นวาบไปทั้งตัว รีบพูดแก้ตัว "มัคนายกกู่ อย่าไปฟังเขา เขากำลังใช้คุณเป็นเครื่องมือ เพราะเขามีเรื่องแค้นกับฉัน!มัคนายกกู่ อย่าเชื่อเขาเด็ดขาด!”“มัคนายกกู่ อย่า…”สวี่หงจ่านก็รีบพูดเสริมแต่กู่เหมิงลงมือเร็วกว่า เขาคว้าหัวของสวี่ซีเหยียนและดึงผมเธอไว้แน่น ใบหน้าเต็มไปด้วยความเกรี้ยวกราดกำขี้ดีกว่ากำตด!อีกอย่าง เขารู้สึกเคืองสวี่ซีเหยียนอยู่แล้วเพราะคุณชายอยู่กับหล่อน ถึงได้เกิดอุบัติเหตุนี้ขึ้นได้!เมื่อคิดว่าตนกลับไปตระกูลกู่แล้ว จะต้องเผชิญกับบทลงโทษประจำตระกูล กู่เหมิงก็รู้สึกโกรธจัด!!"ไอ้ตัวเฮงซวย! ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ คุณชายคงไม่เจอเรื่องแบบนี้!"เพี๊ยะ!กู่เหมิงกัดฟันด่า และตบหน้าสวี่ซีเหยียนอย่างแรงฟันของเธอกระเด็นออกมาหลายซี่!เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!กู่เหมิงไม่ยั้งมือ เขาตบหน้าสวี่ซีเหยียนอย่างต่อเนื
"หยุด!"สวี่ซีเหยียนรีบตะโกนด้วยน้ำเสียงแหลมสูงเธอพุ่งเข้าไปขวางเย่เฟิงไว้ "เย่เฟิง วันนี้นายจะช่วยก็ต้องช่วย ไม่ช่วยก็ต้องช่วย!""โอ้? อย่างเธอเนี่ยนะคิดจะขวางฉัน?หรือว่าเขา?”เย่เฟิงชี้ไปที่มัคนายกกู่ ก่อนจะกวาดตามองบอดี้การ์ดของตระกูลสวี่ที่ยืนอยู่รอบๆ "หรือจะใช้พวกขยะพวกนี้มาขวางฉันล่ะ?""แก…"สวี่ซีเหยียนพูดไม่ออก หน้าแดงด้วยความอับอายก่อนหน้านี้เธอเห็นเย่เฟิงปะทะกับมัคนายกกู่โดยไม่เสียเปรียบถ้าเขาไม่อยากช่วยจริงๆ พวกเธอคงหยุดเขาไม่ได้แน่นอนแต่ถ้าเย่เฟิงไม่ช่วย ไม่พูดถึงเรื่องเย่เฟิงว่าจะถูกตระกูลกู่ล้างแค้นหรือไม่ แต่เธอสวี่ซีเหยียนจะต้องซวยแน่ๆ!และไม่ใช่แค่เธอเท่านั้น แต่ทั้งตระกูลสวี่ก็จะต้องเผชิญกับความโกรธเกรี้ยวของตระกูลกู่หากคุณชายกู่ตายที่นี่ ตระกูลกู่ไม่มีทางสนใจว่าอุบัติเหตุครั้งนี้จะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจแน่นอน!เวลานี้ กู่เหมิงถอนหายใจยาวๆ ก่อนจะดันสวี่ซีเหยียนออกไป แล้วพูดกับเย่เฟิงว่า "ไอ้หนุ่ม ต้องทำยังไงถึงจะช่วยชีวิตคุณชายของฉันได้?"เขาถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง "ถ้านายช่วยชีวิตเขาได้ ตระกูลกู่จะตอบแทนนายอย่างงาม และเราจะถือว่านายมีบุญคุณกับตระกูลเร
ทันใดนั้น หัวหน้าแผนกฉุกเฉินเบิกตากว้าง ราวกับเห็นผี จ้องหลี่ชื่อที่ยืนอยู่ข้างหลังเย่เฟิง“หึๆ ผมนี่แหละ ทำไม?”เย่เฟิงถามด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน“นี่…นี่…”“ทำไมเขา? ทำไมเขาถึงฟื้นขึ้นมาได้?”“นี่มันเป็นไปได้ยังไง?”หัวหน้าแผนกฉุกเฉินชี้ไปที่หลี่ชื่อด้วยความตื่นตระหนกหมอคนอื่นๆ ต่างก็มองหลี่ชื่อด้วยสีหน้าตกใจสุดขีดชายคนนี้ที่ควรจะตายไปแล้ว แต่กลับมายืนอยู่ตรงนี้ได้?ฟื้นคืนชีพ?คนที่ถูกวินิจฉัยว่าตายแน่ กลับฟื้นขึ้นมาอย่างมีชีวิตชีวา“เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”กู่เหมิงถามด้วยความสงสัยสวี่ซีเหยียนและสวี่หงจ่านต่างก็มีสีหน้าครุ่นคิดก่อนหน้านี้ในห้องฉุกเฉินอีกห้อง หลี่ชื่อนอนอยู่ในห้องนั้นแต่พวกเขารู้แค่ว่ามีคนที่กำลังจะตายแล้วยังจะใช้ห้องฉุกเฉินอีกแต่ไม่เห็นว่า ‘คนที่กำลังจะตาย’ นั้นเป็นใคร“นี่มัน…ฟื้นขึ้นมาได้จริงๆ คนที่อวัยวะภายในแทบจะแหลกละเอียด และต้องตายแน่ๆ!”“แต่กลับ…กลับฟื้นขึ้นมางั้นเหรอ!”“นี่มันปาฏิหาริย์ชัดๆ!”หัวหน้าแผนกฉุกเฉินชี้ไปที่หลี่ชื่อด้วยความตกใจพูดอย่างตะกุกตะกักคำพูดนี้ทำให้ทุกคนเข้าใจสถานการณ์ในทันที“คุณบอกว่าเขาอวัยวะภายในแทบจะแหลกหมด แล
ตระกูลสวี่เริ่มต้นธุรกิจจากการค้าของเก่า จึงมีธุรกิจจัดการประมูลขนาดใหญ่อยู่ในครอบครองหลายแห่งด้วยเหตุนี้ ตระกูลสวี่จึงเคยมีความสัมพันธ์ทางธุรกิจกับตระกูลกู่เมื่อหลายปีก่อน ตระกูลกู่มีเหตุจำเป็นบางประการที่ทำให้ไม่สามารถจัดการประมูลในพื้นที่ของตัวเองได้ จึงต้องใช้บริการของตระกูลสวี่ด้วยความร่วมมือนี้ ทำให้ทั้งสองตระกูลมีความเกี่ยวข้องกันในระดับหนึ่งไม่นานมานี้ ตระกูลกู่ได้ยินข่าวเกี่ยวกับ “หยางหยวนตัน” ซึ่งเป็นยาเม็ดสมุนไพรที่กำลังได้รับความนิยมอย่างมากในวงสังคมชั้นสูงของหยุนเฉิงมีข่าวลือว่าหยางหยวนตันมีสรรพคุณยอดเยี่ยม และถูกขายในราคาสูงถึงหลายสิบล้านต่อเม็ดต้องรู้ว่า ก่อนหน้านี้ธุรกิจเกี่ยวกับยาสมุนไพรในหยุนเฉิงและพื้นที่โดยรอบ ล้วนอยู่ภายใต้การผูกขาดของตระกูลกู่ด้วยเหตุนี้ ตระกูลกู่จึงส่งกู่เหมิง ผู้ดูแลของตระกูลออกมาสืบหาต้นตอของหยางหยวนตันลูกชายคนเล็กของตระกูลกู่ กู่รุ่ย ซึ่งเป็นคนซุกซนและไม่ชอบฝึกวิชาตามกฎของตระกูลฉวยโอกาสติดตามกู่เหมิงมาที่หยุนเฉิงด้วยเมื่อมาถึงหยุนเฉิง กู่เหมิงได้ติดต่อกับสวี่หงจ่านเพื่อขอความช่วยเหลือในการสืบเรื่องหยางหยวนตันส่วนสวี่ซีเหย