Dahil ayaw na niyang gambalain ang mahimbing na tulog ni Ashley, ipinasya niyang huwag itong gisingin at pangkuin na lang hanggang sa silid nito. Hinayaan naman siya ni Manang Lydia na ihatid ang dalaga sa silid nito.
Nang maibaba ang dalaga ay dahan - dahan inalis niya ang sapatos at medyas nito upang hindi ito magising. Lumuhod siya sa gilid ng kama at tinitigan ang magandang mukha ng dalaga. Maging sa pagtulog nito ay halatang may dinaramdam. Inilinga niya ang mata sa loob ng silid. There goes their pictures together. Simula pagkabata hanggang ngayong mga dalaga't binata na sila.
'Hays. Ito talaga ang mahirap sa magkasamang lumaki. Maaga pa lang ay na friendzone na siya. How he wished they didn't grew up together.'
For Ashley what they have is a platonic relationship, but for him it was the other way around. He didn't know when did he start loving her in a romantic way. Basta ang alam niya nagising na lang siya isang araw na inaamin sa sarili ang pagmamahal sa dalaga. Bagay na hindi niya maamin sa dalaga sa takot na lumayo ito sa kanya. Maigi nang manatili sa friendzone than going outside the box nang walang kasiguraduhan kung ano ang sasapitin.
Inayos niya ang ilang hibla ng buhok na tumatabing sa mukha nito. Sana lang palagi siyang kailanganin nito. Sana hindi dumating ang puntong kailangan nilang maghiwalay ng landas.
*****************
Nagising si Ashley na medyo maayos ayos na ang pakiramdam. Iinat inat siyang bumangon upang pumunta sa kusina upang maghanap ng pagkain. Mula sa entrada ng kusina ay naaamoy niya ang mabangong amoy ng pagkain. There she saw Zan looking for something in the pantry. Ang sexy naman ng cook nila. Napangiti siya sa naisip. Nang maramdaman ang kanyang presensiya ay lumingon ito at awtomatikong napangiti sa kanya.
"Okay ka na ba?" nag - aalalang tanong nito sa kanya. Bahagya nitong pinahinaan ang apoy ng niluluto nito.
Nang muli itong tumingin sa kanya ay tumango siya tanda na okay na siya.
"Wait lang. Soup will be serve after 5 minutes. Mainam ito para mainitan ang sikmura mo. " anitong busy sa paglalagay ng rekadong gulay sa sopas. Ayon dito mas maigi at mas masarap pag crunchy ang gulay.
Umupo siya malapit rito. Pinanood niya ito sa ginagawa. Sanay na sanay itong kumilos at magluto. Kahit maayos naman ang pamumuhay ay hindi kumuha ng katulong ang mag - asawang Karren at Phem upang masanay sa mga gawaing bahay ang anak na si Zan. Ayon sa mga ito ay walang kasiguraduhan ang buhay. May ups and downs kaya hinayaan nilang maging independent ang anak nang sa ganoon ay hindi ito mahirapan pagdating ng panahon.
"Pinakialaman ko na ang kitchen nyo ha. Nagpaalam naman ako kay Manang Lydia." anito na pinatay na ang apoy. Naghanap ito ng mangkok at nilagyan ng sopas. Maya - maya pa'y nasa harap na niya ang umuusok na sopas.
"Serving one bowl of soup for my Ash!" masiglang sabi ni Zan.
Hindi na siya nahiyang sumubo sa harap ng kaibigan. Sa amoy pa lang ay natakam na siyang kumain sabihin pang gutom na rin siya talaga. Halos naubos na niya ang isang mangkok nang mapansin niyang nakamasid lang sa kanya si Zan.
"Kain ka na rin." yaya niya kay Zan.
Kumibit balikat lang ito. "Parang nabusog na rin ako eh. Maybe later Ash. After you. Gusto mo pa ba? "
"Sige, kaunti na lang." lambing niya dito.
Agad naman nitong kinuha ang mangkok niya at nilagyan muli ng sopas.
"Thank you Zan." pasalamat niya sa kaibigan. Buti na lang may Zan sa buhay niya. Paano na kaya kung wala ito?
*********************
Bigla ang naging pagbuhos ng ulan kung kailan naman wala si Zanjoe dahil biglaan itong kinailangan ng ina nito sa delivery ng cakes and pastries. Nagkaroon daw kasi ng emergency ang taga deliver nila kung kaya't walang ibang available para magdeliver. Nangako naman ang kaibigan na babalikan agad siya ngunit hanggang ngayon ay wala pa ito.
Mataas na ang baha sa kalye na sumasakop sa unibersidad.
'Zan.. san ka na?' bulong niya sa sarili. Nilalamig na rin siya dulot ng panahon.
Unti - unting naubos ang mga estudyante sa Gate 2 kung saan siya naghihintay sa kaibigan. Nang tignan niya ang kanyang cellphone kung may text si Zanjoe ay bigla naman itong namatay.
'Wah! Lowbat! Minamalas naman talaga, oo.'
Naisipan niyang maglakad lakad na at sumakay sa dadaang dyip pauwi sa bayan ng San Diego. Pagdating naman ng San Diego ay sasakay siya ng tricycle papunta naman sa San Fermin. Dahil hindi naman sanay makipagsiksikan at punuan na ay hindi siya nagkakaroon ng pagkakataon na makasakay sa mga dyip na dumaraan.
Hanggang sa siya na lamang ang natitirang estudyante sa kalye. Inalihan siya ng takot nang mula sa peripheral vision niya ay makita niyang may papalapit na dalawang bulto ng mga lalaki.
'Zanjoe.. san ka na Zan?'
Nahigit niya ang kanyang hininga nang bigla siyang hawakan sa kanang braso ng isa sa mga ito.
Bigla siyang napatingin sa humawak sa kanya. Nanlaki ang kanyang mata sa takot sa paraan ng pagkakatingin nito sa kanya. Samahan pang mapula ang mga mata nito at nakangisi na tila demonyo.
Napapikit ang kanyang mga mata. Naramdaman na lamang niya nang biglang bumitaw sa pagkakahawak sa kanya ang lalaking maaskad.
'Lord help me please!' usal niya habang mariing nakapikit ang mga mata.
Nagulat siya sa kalabugan at ingay na narinig kaya iminulat niya ang isang mata.
***********************
Pack up ang shooting nila dahil bukod sa masama ng panahon ay hindi dumating ang isa sa mga main characters due to emergency. Sa halip na umuwi ng Manila ay tinahak niya ang daan pauwi sa bahay nila sa Batangas.
Kinuha niya sa dashboard ang CD ng bagong self titled album niya at isinalang sa CD player. Karerelease lang nito pero agad na naghit. Pumailanlang ang latest single niya na Isang Sulyap. Most requested ito sa mga Radio Stations mapa AM o FM man. One of the most viewed naman ang video nito sa You Tube.
Kahit may kadiliman sa kalyeng kanyang tinatahak ay malinaw niyang nakita ang isang dalaga wearing her school uniform sa aktong panghaharass ng dalawang lalaki.
Nagulat siya nang makitang hinawakan ito ng lalaki sa braso nito habang ang isa naman ay pumunta sa kabilang gilid nito.
'Oh boy. You got yourself into trouble.' aniya sa sarili
Agad niyang itinigil ang sasakyan sa isang tabi. Sandali niyang pinag - aralan ang sitwasyon. Napabuntunghininga na lamang siya bago hinawakan ang pintuan ng sasakyan.
*********************
'Damn! Bakit pa ba ngayon ako nasiraan kung kailan pabalik na ako sa BISU?' Hindi maiwasan ni Zanjoe na mag - alala sa kaibigang si Ashley. For sure naiinip na iyon sa BISU isama pa na biglang bumuhos ang malakas na ulan. He promised her na babalikan niya agad ito. Nagkataon lang talaga na nasiraan siya ng sasakyan.
He dialed Zeus Lorenzos' number.
'Common Zeus! Sagutin mo ang tawag ko.' Luckily the brat answered right away after the first ring.
"What's up Zan?" tanong agad nito sa kanya.
"I need your help." Nang maipaliwanag dito ang pangyayari ay agad siya nitong pinuntahan sa area kung nasaan siya kasama na nito si Kuya Roldan na isang mekaniko. Agad na ibinigay sa kanya ni Zeus ang susi ng sasakyan nito upang mapuntahan niya agad si Ashley.
"Thanks bro!"
Ngumisi naman sa kanya ang binata. "You owe me one."
Yeah sure! That's how brat he is.But yes, he noted, he owe him one.
Mabilis niyang pinasibad ang sasakyan ni Zeus. Wala na siyang pakialam kung overspeeding siya. All he cares about is Ashleys' welfare.
'Holy Cow! Muntik na siya doon ah. Mabuti na lang mabilis ang reflex niya. In no time narating na niya ang Gate 2 at mula doon ay tanaw niya si Ashley na naghihintay na wari'y hindi kumportable habang may dalawang lalaki sa tabi nito.
'Damn!' Malakas ang kabog ng dibdib na bumaba siya ng sasakyan. Mabilis ang kilos na dinaluhan niya ang dalaga. Nang akmang hawakan ng isang lalaki ang braso ni Ashley ay agad niya itong binigyan ng groin kick kaya umarikingking ito sa sakit habang ang isa naman ay binigyan niya ng hammer strike gamit ang susing hawak niya. Hindi nito maimulat ang matang natamaan ng susi kaya sinamantala niya ang pagkakataon na bigyan ito ng groin kick gaya ng naunang lalaki.
"How dare you threaten my girl like that!" nanlilisik ang matang sigaw niya sa dalawa. Nagawang tumayong muli ng naunang lalaki sa kabilang gawi niya. Binigyan niya ito ng isang malakas ng suntok sa panga at sipa sa may hita nito.
Nang akmang susugod ang kasama nito ay agad niya itong hinawakan sa kuwelyo at inundayan ng suntok sa sikmura. Ayaw sana niyang gawin ito. Pero out of anger sa ginawa ng mga ito kay Ash, baka kung ano pa ang magawa niya sa mga ito.
He was towering the goons. He is far taller than them. Kayang kaya niyang pag umpugin at bugbugin ang mga ito. Pero ipapaubaya na lamang niya sa awtoridad ang mga aksiyon at karampatang parusa sa mga ito. Ang mahalaga ay madaluhan niya agad ang dalaga.
Mabuti na lang at agad ding rumesponde ang security guards ng BISU na nakita ang pangyayari.
"Ash.." nag - aalalang lumapit siya sa kaibigan na nanlalaki ang matang nakatingin sa kanya. Nang lapitan niya ito at yakapin ay naramdaman niya ang nangangatal nitong katawan. Hindi niya mapigilang mapamura. 'He should been here earlier. Hindi sana nangyari ito.'
Humagulhol ito, isinubsob ang mukha sa dibdib niya at ipinulupot ang mga braso sa baywang niya habang umiiyak. "T-thank you for coming Zan."
"Shhh.. I'm here okay. As promised, I'll always be here." He cupped her face and looked at her intently.
Hinalikan niya ito sa sentido bago tuluyang hinapit ang yakap to make her feel safe and secure.
*********************
'Woah! That was fast!'
He was about to rescue the girl he was watching from his car when suddenly there's this guy na agad na tumulong sa babae. What a scene!
Napapailing na lang na nanatili siya sa loob ng kanyang sasakyan knowing the girl is safe now though hindi niya gaanong nabistahan ang mga ito.
Pinukaw siya ng nang biglang nag ring ang kanyang phone. Kinuha niya ito mula sa kanyang bulsa.
Nagregister sa screen ang pangalan ng kanyang ina.
"Where are you son? You're supposedly here by this time?" nag - aalalang tanong nito sa kanya. Paano ba naman kanina pa niya ito nainform na malapit na siya. But it took him an hour dahil sa nakitang eksena.
Mabilis niya inimaniobra ang sasakyan at umalis na sa lugar. His family is waiting for him. Halos kalahating oras din bago siya nakarating sa Mansiyon. Agad na binuksan ng nakatalagang security ang kanilang mataas na gate.
Pagkarating sa harap ng mansiyon ay nakaabang at agad na kinuha sa kanya ng isang security ang kanyang susi upang ito na ang magparada ng kanyang sasakyan sa garahe.
"How do you feel now?" tanong ni Zanjoe kay Ashley na kasalukuyang nakahiga pa rin sa kama nito. Marahil gawa ng pangyayari kahapon samahan na naulanan ang dalaga kaya masama ang pakiramdam nito. Inilapag ni Zanjoe ang dalang prutas para kay Ashley bago umupo sa gilid ng kama nito. Marahan niyang hinaplos ang ulo ng dalaga. Nanatili lang na nakatingin sa kanya ang dalaga. "Are you mad at me?" nag - aalangan niyang tanong dito. Hanggang ngayon kasi sinisisi pa rin niya ang sarili niya kung bakit nangyari iyon sa dalaga. Mula sa pagkakahiga ay marahan itong umupo na maagap naman niyang inalalayan. "No. I'm not. Bakit naman ako magagalit sa iyo? Hindi mo naman ginusto na mangyari iyon Zan. Thankful ako sa 'yo kasi lagi kang nandiyan. You're the best man ever!" bagaman malamlam an
Pudpod na yata ang swelas ng suot niyang Bahamas Flipflops slipper sa kakaparoon - parito niya sa may garden nina Ash. Kanina pa siya pinapapasok sa loob ng kabahayan ni Apollo ngunit panay ang tanggi niya. Nanawa na rin yatang magyaya kaya hindi na umulit si Apollo. Hindi niya kasi talaga maiwasang hindi mag - alala sa dalaga. Dapat nandito na yun kanina pa. Nagtext ito sa kanya na bibili lang ng VCD sa Oddysey Multi Media Store sa isang kilalang department store. Natrauma na talaga siya sa nangyari dito a month ago. Kung puwede nga lang kasama niya ito 24 hours a day, ginawa na niya. 'Damn! Pick up the phone Ash!' Kung bakit naman kanina pa niya ito tinatawagan pero ring lang ng ring ang cellphone. Hindi nakakatulong ang hindi nito pagsagot sa kanyang mga tawag sa kaba at takot na nararamdaman. Pumasok na siya sa kabahayan nina As
Ilang araw na rin ang lumipas ngunit hindi pa rin makapaniwala si Ashley na may komunikasyon sila ng songwriter slash singer slash actor slash model na si Hugh Perez. Tuwing umaga hindi ito nakakalimot magtext at bumati sa kanya. Sa gabi naman ay through video call. Kaya naman tuwing hapon ay excited na siyang umuwi ng bahay upang makausap na si Hugh. Hindi naman niya magawang ishare ang kabanata ng buhay niyang ito sa kaibigan niyang si Zan dahil tiyak na tatawanan na naman siya nito. Baka isipin na naman nitong nababaliw na siya gaya nang dati. It was a dream come true. From the moment she laid her eyes on him noong contender pa lang ito ng XYZ Factor, agad na napukaw nito ang kaniyang atensiyon at interes. Hindi naman siya couch potato at mahilig sa mga artista but when she saw Hugh, hindi niya mapigilan ang sariling humanga sa binata. Total package ito, hindi trying hard na tulad ng iba at talaga namang t
"Ano! Manonood ka ng concert sa Manila nang mag - isa? Are you crazy?" hindi napigilang itanong ni Zan kay Ashley. Umiling naman ang dalaga. "Hindi naman ako mag - isa eh. Kasama ko naman sina Bergz, Jean at Eufritz." Tukoy niya sa mga kaklase at kaibigan sa BISU na sina Bergilen, Jean at Eufracia. 'You should have told me earlier. Para nagawan ko sana ng paraan na may nakarelyebo ako sa Sweet Buds at para nasamahan ko kayo." anitong hinihilot ang sentido. Wala na itong choice ngayon kundi magpaiwan dahil sold out na rin ang tickets ng concert nina Hugh Perez, Keith Pangilinan at Matthew Valdez. Mabilis niya itong nilapitan at hinawakan sa braso nito. "Sorry Zan.. naging excited lang ako. Nakalimutan kong sabihin sa'yo." Sinimangutan at sinamaan lamang siya nito ng tingin. Mukhang masama talaga ang loob nito sa kanya.
Sa kabila ng mga tilian at hiyawan ay walang ibang naririnig si Ashley kundi ang malakas na tibok ng kanyang pusok. Nang dumistansiya sila ni Hugh sa isa't isa ay nanatiling magkahinang ang kanilang mga mata. Maya maya pa'y dumating si Kristel sa harap ng entablado at nakangiting ikinawit ang mga braso sa beywang ng binata. Humarap naman si Hugh sa dalaga. A w k w a r d! Hindi pa man siya inihahatid ng binata pababa ng stage ay inunahan na niya ito. Yumukod at ngumiti siya sa mga ito. Malawak ang entablado pero wari niya'y napakaliit para sa kanilang tatlo. Three is a crowd, they say. Isa pa hindi na niya makayanan ang masasamang tingin, parini
Agad siyang umayos ng puwesto matapos mapa inhale exhale bagaman ang kalooban niya ay hindi pa rin niya magawang pakalmahin. "W-what are you doing here?" manghang tanong niya. Napangiti naman ito sa tanong niya. ''Having good time I guess. After a tiring day, we decided to have a victory party for our successful concert. Sandali lang naman kami and then we're going to sleep. A sleep we deserve." "Ah.. ok. S-sige, I'll go ahead." paalam niya sa binata. Natatakot siyang may makakita pa sa kanilang avid fan ng binata. She can no longer bear another hates and bash from them. Paalis na sana siya nang pigilan siya ng binata. "Amm.. wait Ashley. Sorry about what happened earlier. Hindi ko alam na gagawin iyon ni Kristel. Nagulat din ako. I'm really sorry." Hindi naman niya
Crumpled papers here, there and everywhere. Sinuman ang makakakita ng kasalukuyang hitsura ng kuwarto ni Zanjoe ay iisipin na dinaanan ito ng matinding bagyo. Tiim bagang na muling nagtapon si Zanjoe ng crumpled paper sa waste basket pero muli na naman itong nagsala sa butas. 'God. I commanded myself not to love her romantically pero pasaway talaga ang puso ko eh. Sana mapagod na itong magmahal sa 'yo Hera Ashley." aniyang tumitig sa larawan ng dalaga sa kanyang silid. Siya mismo ang gumuhit nito. Karamihan sa kuwadrong larawan nito na nakasabit sa dinding ng kanyang silid ay obra niya mismo. Iyon naman talaga ang passion niya. Ang gumuhit, ang magpinta. Ngunit sa kagustuhan na palaging maprotektahan ang kaibigan na si Ashley ay pinili niyang samahan ito sa pangarap nito na maging guro at sundan ang yapak ng inang si Miles. Last minute ay binura niya ang kursong nakasulat sa Entrance Exam Application Form sa kolehi
Mula sa pagkakatalungko sa silid ay biglang napabalikwas si Zanjoe. Apollo's words strike him straight into his heart like a dagger. It opened his mind and heart that he should do something about it. Tama siya. Kailangan niyang kumilos.'The longer you stay in the friend zone, the harder it is to get out. If you want the girl, man up, and get her. Move dude.'Those words uttered by Apollo made him realized how fool he is. Kung hindi pa siya mati threaten sa presence ni Hugh not virtually but this time physically present na ito sa buhay ng dalaga hindi siya matatauhan. Kung noon nga na sa TV lang at posters ito nakikita parang hangin na siya how much more ngayon na may komunikasyon na ang mga ito sa isa't isa. Hanggang friendzone na lang ba talaga siya kung saan pakiramdam niya ay safe siya to be with her o he will t