Chapter 60

Parang nanigas siya, kaya ako na mismo ang kumalas at tiningnan siya sa mukha. Hindi man lang siya kumurap na parang nawala sa sarili. Ano ba ang nangyayari sa kanya?

Tinapik ko ng marahan ang pisngi niya. "Anong nangyayari sayo? Para kang semento diyan."

Doon na siya nagising sa ulirat at tiningnan ako. “Sino ‘yon?”

Nagtaka ako. “Anong sino ‘yon?”

“The voice.. the one who spoke earlier? I think I'm going deaf,” he chuckled weakly. “I'm going so crazy that I'm starting to hear things.”

Pinigilan ko ang aking pagngiti at pinisil ko ang pisngi niya upang magkaharap kami. Kitang-kita ko kung paano naging malamlam ang kanyang mga mata.

“Mahal kita, Zairon.. matagal na..” Lumunok ako dahil parang may bumara sa lalamunan ko. “I'm sorry kung ngayon ko lang sinabi. I'm sorry kung–”

Umiling siya ng umiling at hinawakan ang dalawang palad ko at hinalikan niya ang kaliwang kamay ko ng matagal. Lumabo ang mata ko dahil sa luha. Kung paano tumulo agad ang luha niya at nabasa ang palad ko. Hin