Ayla Point of View Ako na lang pala ang inaantay nilang lima. Ang lahat ng tingin nila ay sa akin. Natagalan ako dahil may nakita akong note sa lamesa sa kusina. Nakita ko ang isang note na may nakalagay na ‘Hi, Ayla! Good morning! Pinagluto ka ni Lordan. Tirhan ka daw namin ng niluto niya, haha. He’s so sweet to you!’ -Kael Tulad ng nakasulat ay ginawa ko nga. Hindi ako pwedeng pumasok ng gutom dahil baka makarating ‘to kay Auntie Madi. “Ayla, put your seatbelt on.” sabi niya sa ‘kin habang sinisimulan i-start ang sasakyan. “Hindi na.” agad na sagot ko saka binaling ang tingin ko sa side window ng sasakyan niya. “Amm… I'm worried because I might brake suddenly.” Hindi ko siya pinansin kaya wala na siyang pagpipilian pa kundi ang paandarin na lang ang sasakyan niya. Napansin kong mabagal ang pagpapatakbo niya ng sasakyan. Ingat na ingat siya sa pagmamaneho. “May trauma ako sa pagsusuot ng seatbelt.” panimula ko. Naramdaman kong napatingin siya sa ‘kin. “Nagsimula ‘yon noong walo
Ang mapanghusgang taong ‘to ay hindi marunong mag-isip. Hindi sila marunong umaalam ng totoong nangyari at bumabase lamang sila sa isang mapagpanggap. Mas gugustuhin ko na lang magkulong sa loob ng madilim ng kwarto kesa makita ang mga taong ito. Hindi ko alam kung paano ako makakaalis sa situwasyong ‘to. Lahat sila ay pinagkukumpulan ako at pinagsasalitaan ng masasama.“Ipakita mo ang mukha mo!”“Oo nga! So that we will recognize her if we run into her again!”Mas lalo akong namaluktot sa pagkakaupo nang naisin na nilang makita ang kabuuan ng mukha ko. Mayamaya ay may lumapit sa ‘king mga kalalakihan. Hindi ko alam kung anong ginagawa nila dito sa harap ko. Ngunit malakas ang kutob ko na pagtutulungan rin nila ako.“Don’t worry, we’ll handle this hahaha!” ani ng nasa harapan ko. “Hold her!”Mabilis na dumapo ang kanilang kamay sa magkabilaan kong balikat at braso. Labag ‘man sa loob ko ay hinayaan ko na silang gawin ang gusto nila. Ang lahat ng nasa paligid ko ay nagsisigawan na tila
Lordan Point of ViewHindi na ako pumasok sa isang subject matapos ang nangyari. Kanina pa nakapasok sa loob si Ayla samantalang nasa malawak na bakuran kaming lima.“Nakakagulat si Ayla kanina. Ang bilis niyang ikulong sa bisig si Francis! The manner in which she spun the knife in her hand, super galing!” namamanghang wika ni Shawn.“Pero at the same time, natakot din ako sa kanya kanina nang makita kong may hawak siyang balisong at nakatutok pa kay Francis,” sabi naman ni Kael. “Tama lang ‘yung pagdipensa niya sa sarili niya dahil syempre nasugatan siya pero natakot ako sa possibility na mas higit pa yung iganti niya sa mga ‘yon.” dagdag pa niya.May punto siya. Kahit ako ay natakot din sa nangyaring ‘yon. Marunong siyang humawak ng patalim na ‘yon at totoong nakakamangha ang ginawa niyang paglalaro sa balisong habang ikinukulog sa bisig si Francis. Kitang-kitang sa CCTV ang nakakaawang si Ayla ay nag-iba at naging agresibo. Halatang hindi niya talaga nagustuhan ang aksidenteng pagh
Nagplano kaming sumunod kay Shawn papunta sa lugar kung saan im-meet ni Shawn si Mr. Lorenzo kasama ang anak niya. Nagdisguise si Leonaire upang hindi siya makilala ng dad ni Shawn. Nasa loob kami ngayon ng van para magkasya kaming anim. “Sigurado ba kayo na hindi na ako kilala sa itsura ko?” tanong niya habang inaayos ang bigote at bilugang salamin niya. “Oo, parang hindi na ikaw ang Leonaire na kilala namin, hahaha!” natatawang sabi ni Kael. “Ako ang kinakabahan para kay Shawn ‘e. Mamaya masangkot bigla ang pangalan ko.” “Ba’t mo naman naisip na masasangkot ang pangalan mo?” “Ayaw ni Mr. Sollivan na makipagkaibigan sa ‘kin si Shawn dahil sa background ko.” sagot niya. “Baka mamaya kapag uma-acting na si Shawn, sabihing nahawa na sa ‘kin ang isang ‘yon.” “Ahh... ano naman? Kung masangkot ‘man ang pangalan mo, hayaan mo siya. Mas kilala mo naman ang sarili mo ngayon. Malayong-malayo ka na sa Leonaire na nakilala namin noon.” Nakangiting wika ni Kael. Napatango na lang siya sa sin
Ayla Point of View Isinama pa rin nila ako kahit wala naman akong ganap sa plano nila. Pinilit lang ako ni Shawn na sumama kahit hindi ko naman gusto sumama. Napakulit lang talaga niya dahil maya’t maya ang katok niya sa pinto ng kwarto ko. Masaya pa niya akong kinakatok kagabi dahil gusto raw nila ulit akong makasama kumain. Wala na rin akong pagpipilian pa dahil nakaramdam na ako ng gutom ng mga oras na ‘yon. Sinasabayan pa niya akong maglakad kagabi pero nang tumunog ang cellphone niya ay napatigil siya at nag-iba ang expression ng mukha niya. Napaltan ng talim ng tingin at magkasulubong na magkabilaang kilay. Sinabi niyang mauna na ako matapos ay tumakbo siya sa ibang direksyon. Sa halip na sundin ang sinabi niya sa ‘kin ay sinundan ko siya. ---Flashback--- Natagpuan ko siyang may kausap sa cellphone niya. Sapat lang ang layo ko para marinig ko ang sinasabi ni Shawn. Nakatalikod siya sa ‘kin kaya hindi niya nakikita na pinapanood ko siya. “Na’saan ka?” “H’wag mo ng alamin.” S
Shawn Point of View “Kilala ko ang ama ko bilang strikto at matigas ang puso, idagdag pa niya ang pagbabawal niya sa ‘kin na lumapit sa sarili kong ina," panimula ko.Kahit nagsisimulang malungkot ay pinilit ko pa rin magkwento."My mother made a mistake with my father kaya bilang ganti ay pinakakait ako ni Dad sa sarili kong ina."Hindi ko na naiwasang manginig ang boses ko. Hanggang sa tuluyan na talagang tumulo ang luha ko.Pinunasan ko ang luha ko gamit ang kamay ko, "P-Pinagbantaan pa niya ko na gigipitin niya ang ina ko kung patuloy akong lalapit kay mom. May nagbabantay malapit sa tirahan ng ina ko kaya once na dumalaw ako ‘don ay tiyak na alam na agad na ‘yon ni dad. I-Ito ang mga rason kung bakit malayo ang loob ko sa kanya at piniling sundan si Leonaire kesa manatiling kasama siya at ang bago niyang p-pamilya.” I really miss my mom! Hindi ko na naiwasang maiyak habang ikinekwento sa kanila ang pinagdadanan ko sa buhay. Kaya siguro kahit simpleng dasal ng Ama Namin ay hindi
Ayla Point of View Taimtim akong naglalakad patungo sa mansyon nang mapansin ko ang isang babae na nakatayo sa harap ng malaking pinto ng mansyon. Napansin ko ang suot niyang damit ay napagtanto kong siya si Moreen Lorenzo. Nang makarating ako sa harap ng mansyon ay agad kong binuksan ang dalawang pinto saka pumasok sa loob ngunit hindi ko siya pinagsaraduhan ng pinto. Nagpanggap ako na hindi ko siya napansin pero ramdam ko na nasa akin ang tingin niya. Natitiyak kong si Shawn ang pakay niya dito. Tumigil ako sa paglakad, “It’s cold outside. Come in.""Ahh, hmmn," pagsang-ayon niya.Namangha siya nang makita ang loob ng mansion. Nakatingin niya sa napakalaki at kumikinang na chandelier na halos katapatan ko na. Dumako ang tingin niya sa ‘kin nang marinig niya akong nagsalita. Maging ang paglakad niya ay napakahinhin at ingat na ingat sa bawat pagkilos. Hindi ko maitatanggi na napakaganda ni Moreen Lorenzo. Hindi kataka-taka na maraming may gusto sa kanyang nagkakagusto atlalo na ang
Arroz Con Pollo, Creamy Steak Fettuccine at Honey Garlic Glazed Salmon ang nais kong iluto ngayong gabi. Napabuntong hininga ako nang maalala ko na naman ang pagp-presinta ko na magluto. Imbis na ginugugol ko ang oras sa madilim kong kwarto, narito ako ngayon kasama ang mga taong ‘to. Dapat ko bang sisihin si Lordan o ang sarili ko dahil hinayaan kong mahuli niya ako na pinagmamasdan siya. Imbis na manatiling nakatulala sa kitchen stove ay naisipan ko nang kumuha ako ng mga ingridients na nakalagay sa recipe book. “Tulungan ka na namin, Ayla.” boses ni Lordan. Hindi ko siya tiningnan pero ramdam kong nasa likod ko ang tatlo samantalang si Lordan ay tumabi na naman sa ‘kin. Binigay ko sa kanila ang recipe book. “Pakuha ng ingridients ng Creamy Steak Fettuccine at Honey Garlic Glazed Salmon,” tinuro ko kung na’saan ang pahina. Tumunog ang cellphone ni Wendell na nasa kanyang bulsa kaya kinuha niya ‘yon. “Oh, wait… Uhmm, I think they are settled. Papunta na sila dito.” “Oh, hindi n