Contract"Mabuti naman kung gano'n. Sobrang dami natin kailangang bayaran. Tuition fee pa ni Lara," sambit ni Mama habang magkakasabay kaming nag-aagahan.Nabanggit ko na kailangan kong umalis ngayon, ngayon ko lang din nasabi na meron na 'kong trabaho pero hindi ko na binanggit na hindi naman iyon permanent job. Nakadepende pa kay Mr. Walton kung hanggang three months lang ba talaga o kung hihigit pa."Pwede naman po kasi akong tumigil na lang din at mag trabaho na muna," nakasimangot na reklamo ni Lara. Kahit paano ay gumagaan ang loob ko sa kan'ya. She's willing to help, hindi gaya ng iba kong mga kapatid. Pero kahit na, tama na 'yong ako na lang ang nahihirapan."Gagaya ka pa sa Ate mo na 'di nakapagtapos ng pag-aaral. Mag aral ka para hindi ka mahirapan sa hinaharap," bulyaw ni Mama. Ewan pero iba 'yong dating sa'kin, para bang sa pamilya namin ay ako 'yong hindi kasali. 'Yong palaging magsasakripisyo para sa lahat. 'Yong hindi na bale kung mahirapan ako dahil at the end of the d
Phone CallHawak ko na ang schedule ni Mr. Walton sa buong isang linggo, pero alam kong hindi ito fixed dahil nakadepende pa rin sa iilan n'yang mga ka-meeting o maging sa kan'ya."Mr. Walton, meron po kayong meeting mamayang twelve with the board of directors," sambit ko habang binabasa ang schedule n'ya.Tumango s'ya at inayos ang necktie pati sleeve ng kan'yang polo. "Anong kasunod?""Meeting po with Mr. Lewis Adams mamayang six pm sa Clark Hotel. Tapos bukas na po ang next, seven in the morning kay Mr. Yang sa La Resto""Sige. You can go back to your office. I'll call you once I'm done with the meeting. May pupuntahan tayo," he declared before he sat and begun to browse his papers. Tumango ako lumabas na ng opisina. Saan naman kami pupunta? May meeting pa naman s'ya mamaya with Mr. Adams. Tinapos ko muna ang ilang mga pinapagawa ni Mr. Walton at tumanggap din ng ilang phone calls. Grabe, sobrang busy na tao ng boss ko, paano n'ya nagagawang mag party? Kung titingnan, para lang s'
JealousIt's been a long tiring week for me. Expected ko na naman na talagang mahirap mag trabaho kay Mr. Walton pero kailangan kong kayanin. Swerte na nga dahil of all people ay ako pa ang na-hire."Balita ko may trabaho ka na raw? Finally!" she giggled. Magkausap kami ngayon ni Ven sa phone. I'm having my lunch break at naglalakad na 'ko papunta sa canteen ng building."Oo, one week na actually," I answered as a matter-of-fact."That's nice! Saan naman?" she asked, should I tell her? Pero privacy na rin 'to ni Mr. Walton kung sakali. Knowing Ven, patay na patay 'yon sa boss ko kaya siguradong idadamay n'ya 'ko sa kabaliwan n'ya."Sa isang kompanya lang""Saan? Don't tell me illegal 'yan ha!" she accused, I chuckled and shook my head kahit na hindi naman n'ya nakikita."Of course not. I'll tell you some other time, but for now ibababa ko na muna," I smiled and ended the call.Sumakay na 'ko ng elevator at pinindot ang floor kung saan ang canteen. Magsasara na sana ang elevator nang m
WeirdAgad akong naupo nang makarating na ako ng office. Muling nag flashback sa isip ko lahat ng mga nangyari kanina. Drix and I were peacefully eating our lunch just a while ago nang biglang dumating si Mr. Walton with his friends at sumabay sa table namin. "Someone's jealous""As you can see, Wayne is jealous to the guy you're with"Pagkatapos ay umalis na 'ko kaagad. Alam ko namang bastos ang naging action ko kanina, sana pala inisip ko muna. Baka mawalan na naman ako ng trabaho nito. Pero teka, 'di na naman sakop ng trabaho ko ang pagsabay sa kan'ya tuwing lunch. Sila rin talaga itong medyo bastos, pag-usapan daw ba ako habang nasa harapan ko lang? May nalalaman pang selos-selos na 'yan, akala mo naman ay totoo.Binalewala ko na lang ang mga nangyari kanina at tinapos ang mga ginagawa ko. Bahala na, kung ipatawag ako sa opisina ay siguro kailangan ko nang kabahan. Nagpatuloy lang ako sa pagsusulat ng schedule ni Mr. Walton para sa isang linggo nang biglang tumunog ang intercom n
PastNandito kami sa isang café malapit sa building ni Mr. Walton. Saktong-sakto ang bungad ni Dale dahil kakatapos lang ng trabaho ko at pauwi na rin sana. "Ano ba ang kailangan mong sabihin? Sana kahit i-text mo na lang"He sighed and looked away. "I don't think I can say this through text o kahit sa tawag"Ano pa nga ba, nandito na rin naman edi might as well pakinggan ko na lang ang mga gusto n'yang sabihin. "Lauy, I'm sorry, I was a jerk. Hindi ko sinasadyang saktan ka," he apologized. Tumango-tango lang ako at pilit na ngumiti.We've been together for four years, sa loob ng apat na taon wala akong ibang ginawa kundi pasayahin at mahalin s'ya. In just a snap, nawala lahat. It took me four years para ma-build 'yong trust ko sa kan'ya at nasira lang lahat ng isang gabi. "Hindi ko sinasadya 'yong nangyari. I was drunk. I know your sick and tired of my explanations pero gusto ko lang malaman mo na pinagsisisihan ko lahat. Believe me, I l-loved you," he explained, for the nth times
Late Night Talk"Sinong naghatid sa'yo, Lauy?" tanong ni Mama habang tinitingnan ako ng may pagdududa."Si Dale lang, Ma" sagot ko at naglakad na papuntang kwarto. Nakakapagod ang araw na 'to. Gustong-gusto ko na magpahinga. I took a bath at nahiga na sa'king kama, wala akong gana kumain at gusto ko na talagang matulog. Ilang minuto kong pinikit ang mga mata ko at umayos ng higa nang mapamulat ako sa biglaang pag vibrate ng phone ko. I rubbed my eyes and looked at the screen. Nanglaki ang mata ko nang makita ko doon ang pangalan ni Mr. Walton kaya dali-dali kong sinagot."H-Hello. Good evening po, Mr. Walton" magalang na bati ko at hinintay s'yang magsalita."Lauren, are you still in the office?" mahinang tanong n'ya at halatang pagod na base sa tono ng boses n'ya."Wala na po, k-kakauwi ko lang"Sana naman ay 'wag n'ya akong pagalitan. 'Di ko naman alam na may kailangan pa pala s'ya."May kailangan po ba kayo? Pwede ko pong i-send 'yong files—" hindi ko na natapos ang sasabihin ko n
Condo-mNagpatuloy lang sa pag-aayos at pag pirma si Mr. Walton habang ako naman ay nakaupo pa rin sa tapat n'ya. It's eleven in the evening already at talagang inaantok na 'ko pero s'ya ay todo trabaho pa rin."Mr. Walton, pwede pa naman po siguro 'yan bukas. Kailangan n'yo rin magpahinga," tamad na sambit ko kaya naman natigilan s'ya at pagod akong tiningnan."Are you sleepy?" he asked and stood up while cleaning his table."H-Hindi pa naman po, nag-aalala lang ako b-baka k-kasi magkasakit ka," I hesitated. Kahit na ang totoo ay talagang hindi na kaya ng mga mata ko. Tumitig s'ya sa'kin habang nakatukod ang mga kamay n'ya sa mesa kaya pinilit kong ayusin ang upo ko at pilit na iminulat ng maayos ang mga mata."You can't fool me, Lauren," he taunted and smirked before continuing. "Fix yourself, we're leaving"Napakurap ako at napatayo sa sinabi n'ya. Sa wakas ay makakauwi na rin, sirang-sira na talaga ang sleeping routine ko. Sana naman ay ipahatid n'ya ulit ako, wala nang masasakyan
Hurt"Don't fucking move, kaya dumudugo ng gan'yan 'yan dahil sobrang likot mo," inis na sermon ni Mr. Walton habang masamang tumingin sa'kin. "Ang s-sakit kasi, paano ako hindi gagalaw?" pangangatuwiran ko habang pinagmamasdan s'ya sa ginagawa n'ya. "Sinabihan na kasi kita, but you keep on insisting. You deserved this, masyado kang makulit," naiiling sa sagot n'ya at tumayo bago naglakad paalis. Sinipat ko ng tingin ang dumudugong parte at halos manghina ako sa dami nang dugo. Kasalanan ko naman 'to, sana pala hindi na lang ako nagpumilit. Nagising ako sa mainit na sinag ng araw na tumatama sa'king mukha. Dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko at agad akong napabangon sa gulat nang makita si Mr. Walton na mahimbing na natutulog sa tabi ko. Agad kong kinapa ang suot ko, mabuti naman at nakadamit pa 'ko. Tiningnan kong mabuti ang pwesto n'ya, he's facing his left kung saan ako naka-pwesto. Ang boundary na ginawa namin kagabi ay nawala na. Sa lawak pati ng kama n'ya ay bakit kaila