“Call me anytime when you need something, okay?” Nakangiting tumango ako dito bago tuluyang pumasok sa kwartong inilaan para sa akin. Maliit ito kumpara sa kwarto ko sa mansion, pero kahit hindi ito kaaano kalaki ay kumportable ako. Napangiti ako bago ibinagsak ang sarili sa kama.
I sighed. “Kailan kaya ako makabalik sa kasalukuyang panahon? At ano ba ang dahilan kung bakit ako napunta sa taon na ito?” Bumangon ako mula sa pagkakahiga at dumiretso sa balcony para makasinghap ng sariwang hangin.
Puro puno at kakahuyan ang natatanaw ko mula dito. Wala din gaanong bahay sa tabi-tabi kaya napakagandang pagmasdan. Malayo layo ito sa bayan kung saan puro mga matataas na building ang nakikita, dito ay mga puno lamang. Napakagaling nilang pumili na mapagtatayuan ng bahay.
Kung magpapata
Psyleb's POVKINAUMAGAHAN ay maaga akong pumasok para sana tingnan kung pumasok na ba si Twelixs, pero halos nalibot ko na ang buong University ay wala ‘man lang ni anino n‘ya ang nakita ko.Sa pagkalalakad ko ay nakasalubong ko si Sandro na busy sa paglalaro ng basketball sa gym. Lumapit ako dito para mangamusta.“Sandro!” Tawag ko nang akmang isho-shoot na nito ang bola, tumigil ito sa ginagawa at nagpunas ng pawis bago lumapit sa akin. “Mr. President.” Ani nito. Inabutan ko ito ng tubig bago sinenyasan na sumunod sa akin na maupo sa bench.“May mga itatanong lang sana ako.” ani ko nang makalapit ito sa akin.“Sige ano ‘yon? Tungkol saan ba?” Curious na tanong nito bago binuksan ang tubig at ininom.“About Twelixs.” dahil sa sagot ko ay nasamid ito sa pag
Twelixs POV“Lets go.” Ani Miel nang makauwi.Nasa kusina ngayon si Yunnie kaya hindi niya napansin ang pag dating ni Miel. Nang ibalik ko ang paningin dito ay salubong ang mga kilay nito habang nakatingin sa akin.“What are you waiting for?” Umiling lang ako bago sumunod dito.Dumiretso agad ito sa driver seat nang makalabas kami. Saglit pa akong napatigil sa tabi ng kotse niya. H-Hindi niya ba ako pagbubuksan? Tss Napailing na lang ako sa kawalan bago pumasok sa kotse niya. Sa tabi ako nito umupo kaya medyo nagulat ito. “What?” takang tanong ko dahil nakatitig lamang ito sa akin.“Naasiwa lang ako sa buhok mo.” Sinamaan ko ito ng tingin bago tiningnan ang repletion sa rear view. “Anong problema mo sa buhok mo?”“Wala naman
Twelixs POVKINABUKASAN ay maaga akong nagising para mag almusal. Nadatnan ko din sa hapag si Miel na tahimik na kumakain. Ni hindi man lang nito ako tinapunan ng tingin nang makalapit ako.Umayos ka, Twelixs. Hindi naman kailangan tingnan ka niya di‘ba?Tahimik na naupo ako sa harap nito at agad naman akong napansin ni Tito Sandro. “Good morning, Twelixs.” Nakangiting bati nito bago ibinaba ang dyaryo. Saglit naman akong napatingin doon nang mabasa ang isang article na tungkol kay Waviel.Akmang kukunin ko na sana ang dyaryong iyon nang magtanong si Tito Sandro sa akin. “How‘s your sleep iha?” kaagad akong nagpaayos ng upo dahil sa tanong nito. “A-Ayos naman po Tito. S-Salamat nga po pala sa pagpatuloy sa‘kin dito. Don't worry po, babayaran ko din po kayo kapag nakabalik ako.”Napansin ko namang napatingin di
Psyleb's POV“Sir Yeser!”Lakad takbo ang ginawa namin para mahabol ang adviser ni Twelixs. Pero imbis na tumigil ay mas bumilis ang lakad nito na siya namang ikipinagtaka ko. Mabuti na lang at mas mabilis tumakbo si Waviel kaysa sa akin kaya naabutan nito ang guro nila.“S-sir...” Habol hiningang ani ni Waviel nang nahawakan ang bag nito.Binilisan ko ang lakad para makalapit sa kanila. Doon ko lang napansin na kaya pala hindi niya kami naririnig ay dahil nakasuot ito ng airpods sa magkabilang tainga.Napakunot ang noo nito bago tinanggal ang airpods. “Oh, kayo pala? Anong maipaglilingkod ko?” Tanong nito sa amin.“Ah, sir...” nagkatinginan muna kami ni Waviel bago sumagot.“Ano ‘yon?” Kunot-noong tanong ni Sir bago tiningnan ang kanyang relo. Mukhang kailangan pa n‘yang mag mad
(Future time)Twelixs POVMATAPOS ang klase namin ay agad akong lumabas para hanapin si Sir Yeser. Lahat nang nadadaan kong room ay sinisilip ko dahil baka nandoon siya. Pero halos nalibot ko na ang building namin ay wala akong nakitang anino nito. Saan kaya siya nagpunta? Bakit kaya bigla siyang nawala? Hindi kaya iniiwasan n‘ya ako?Tumigil ako sa harap ng cafeteria at naupo sa isa sa mga upuan doon. Nakakapagtaka, paano nakapunta si Sir yeser dito? Ganoong hindi man lang nagbago at itsura niya gaya ko.May posibilidad kaya na s'ya ang nagdala sa akin dito? Bakit? At paano?“Miss, bakit naman naka-kunot na ang mga noo mo?” agad kong hinanap ang pinagmumulan ng boses na iyon.“Teka, ikaw ‘yong nakaraan, ah?” muli nitong tanong. Mabagal na nap
Kabanata 14-D1Twelixs POV“You’ll die.”Hanggang ngayon ay nag e-echo pa rin sa aking pandinig ang sinabi ni Sir Yeser kanina. So kailangan kong mabago ang sarili ko bago matapos ang dalawa’t pung araw dahil kung hindi ay mamamatay ako at hindi na ako makakabalik sa pahanong kung saan talaga ako nababagay.Napasabunot lang ako sa aking buhok habang naglalakad papuntang parking lot. Hindi pa ba ako nagbabago sa paningin nila? Kasi para sa akin ay unti-unti na akong nagbabago. Napatigil ako sa paglalakad nang mapansin kong may nakatayong anino sa harapan ko. Tamad na tamad ko naming itinaas ang paningin ko sa taong iyon. Napailing lang ako nang makita si Miel habang nakapamaywang at nakataas ang isang kilay.“Where do you think you’re going?” hindi ko sinagot ang tanong nito bagkus nilampasan na lang. Wala ako sa mood para makipag-usap. May problema pa akong dapat isulba at ayokong mag sayang ng oras. &l
Kabanata 15 “Kailangan mo makabalik no matter what happen. Hihintayin kita.” Iyan mismo ang sinabi n’ya. Napakunot ang noo ko. Paano kaya n’ya nalaman na ako ‘yon? “Alam kong nagtataka kung paano ko nalaman na ikaw ‘yong taong tinutukoy ni Kuya. Matapos kasi nong sinabi n’ya sa akin ang katagang iyon ay nakita rin kita sa panginip ko. At sa panaginip na iyon ay iyon ang una nating pagkikita. My brother told me that I must pass this information to you. Alam kong panaginip lang ‘yon pero kasi hindi naman si Kuya magpapakita sa panaginip ko kung wala s’yang rason di’ba?” napatango-tango lang ako. “Tama ka.” Napaisip din ako sa sinabi nito. “Pero Twaindale, pwede ba kitang tanungin?” napakunot ang noo ko bago mahinang tumango. “Go ahead,” ani ko. Nagulat ako nang lumapit ito sa akin. “Angel ka ba?” muntik na akong matawa dahil sa tanong nito. Umiling-iling lang ako bago iniiwas ang paningin ko. “Sabi kasi ni Kuya, maghihintay s’ya,
KABANATA 16- CONTINUATIONAlas osto ng gabi nang dumating si Miel para sunduin ako. Noong una akala ko ay isa itong customer kaya binate koi to ng good evening. Psh.“Wala ka bang balak umuwi?” tanong nito habang nakasandal ang likod sa counter. Hindi ko ito pinansin bagkus nagpatuloy sa ginagawa.“Yah.” Pangungulit nito. Wala akong nagawa kundi sagutin ang tanong nito.“Mamaya siguro.” Ani ko habang nag-aalis ng ilang pagkain na malapit na mag-expire.“May tinatago ka ba?” napakunot ang noo ko bago ito nilingon. “Para kasing umiiwas ka, e. Tsaka kanina ko pa napapansin na parang wala ka sa sarili. Okay ka lang ba?” ibinaba ko sa basket ang tinapay na hawak ko bago hinarap ito.“Sino ka ba sa tingin mo para mag-alala kung okay lang ako? Magkaibigan ba tayo?” nagsalubong ang kilay ni Miel dahil sa tanong ko. Napatahimik lang ito bago pinaglaruan dila sa loob ng kanyang pi