MAINGAT siyang ibinaba ni Damon sa malaking tipak ng bato, pagkatapos ay lumuhod ito sa harap niya para hilutin ang kaniyang na-injured na paa.
She felt more electricity in her body after Damon touched her foot. That electricity went directly to her heart and made it beat faster.
"Does it hurt?" nag-angat pa ito ng tingin sa kaniya. Napatitig naman siya sa mga mata nito at sa adam's apple nito na gumagalaw-galaw dahil sa sunod-sunod na paglunok.
Ngumiwi siya ng marahan nitong pisilin ang na-injured niyang paa. "Dahan-dahan lang, Damon," reklamo niya.
He smirked. "Don't worry, I'll just be gentle so you don't get hurt," then he bit his lower lip.
Tumaas ang sulok ng labi niya at sinamaan ito ng tingin. "Gusto mong sipain kita?"
He chuckled. "What? You said dahan-dahanin ko lang. Is it like this?"
His hands seemed to have magic, every time he touched her injured foot it relieved the pain, bagamat napapangiwi at napap
CAMILLE couldn't believe of what she was hear by Damon's words, pakiramdam niya ay sandaling huminto sa pagtibok ang kaniyang puso. Nag-angat siya dito ng tingin at pilit sinalubong ang titig ng lalaki. Alam ba ng lalaki ang sinasabi nito? Is he understand of what the words he was says?Pero itong puso niya, ano't tila mistulang kabayong nangangarera sa sobrang bilis ng pagtibok? God!"S-Saan mo naman natutunan 'yan?" utal niyang tanong dito. Hindi nagpapaawat ang puso niya sa pakikipagkarera ng pintig.Damon hesitated to smile at her. Naiilang din itong napakamot sa batok. "Ang sabi kasi ng pinsan mo, iyon daw ang sabihin ko sa iyo. 'Coz ang ibig sabihin no'n ay I'm sorry," inosenti nitong tugon.Pinigilan naman niya ang matawa. She was right, hindi nga naiintindihan ng lalaki ang sinabi nito. "Huwag ka ngang magpapaniwala sa mga pinsan ko na iyon. Wala talaga silang magawa sa buhay nila,"Napamaang naman si Damon at mata
MARIING nakagat ni Camille ang ibabang labi niya habang hinihintay na sagutin ni Damon ang tawag niya. "Yes?" bumilis ang pagtibok ng ng kaniyang puso at sunod-sunod na lumunok nang sagutin nito ang tawag niya. "Hello," sinikap niyang huwag mautal saka mahinang tumikhim. "Ano...itatanong ko lang sana kung available parin ba 'yong offer mo sa akin no'ng isang linggo?" Sandaling natahimik sa kabilang linya. Akala niya ay naputol ang linya pero nang tignan niya ay hindi naman. Sadyang hindi lang agad sumagot ang lalaki. "Hello?" "I'm sorry. Ano nga ulit 'yong sinabi mo?" ani Damon sa kabilang linya. She took a deep breath. "Kung available parin ba ang ino-offer mo sa akin no'ng isang linggo?" she bit her lower lip. Wala lang talaga siyang choice. Ilang restaurant at kumpanya na ang in-apply-an niya pero hindi siya naha-hired. Ayaw naman niyang matengga lang sa bahay at walang pinagkakakitaan dahil iniisip niya ang ina
"TONIGHT?" kunot-noong tanong niya kay George. "Wala ka bang gagawin ngayon at kanina ka pa nandito?"Matamis namang ngumiti ang lalaki. "Hindi ko pa feel magtrabaho ngayon, eh. Gusto pa kitang kausap," anito na may kakaibang kislap pa sa mga mata."Sira. Magagalit ang boss natin kapag nahuli tayo no'n na nagtsitsismisan sa oras ng trabaho," natatawang aniya.Tumawa din naman si George at isinandig nito ang likod sa sandalan ng upuan. "Hayaan mo siyang magalit. So ano, pwede ka ba mamaya? Dinner date lang naman, eh. Ako na ang bahalang maghatid sa iyo sa bahay niyo,""Mm," nag-isip siya ng malalim. "Hindi ko alam kung maaga akong matatapos, George. Maraming pinapatapos sa akin si Damon na trabaho. Baka kapag hindi ko nai-submit sa kaniya iyon mamaya bago mag-hatinggabi ay masermunan nanaman ako no'n,"Nalukot naman ang mukha ni George. "Palagi ka ba niyang napapagalitan?"Umiling siya. "Hindi naman. Minsan lang naman kapa
IPINARADA ni Damon ang sasakyan at nagmamadaling pumasok sa loob ng bar. Nakatanggap siya ng tawag mula sa isa sa mga staff dito at sinasabing narito si Kathleen Ovindo at lasing na lasing na.Tinawagan niya si George at sinabi dito na may emergency siyang aasikasuhin kaya ito na muna ang bahala kina Camille na nasa bahay niya ngayon. Hindi niya kasi alam kung anong oras siya makakabalik."Where is she?" tanong niya sa naroong waiter."Ayun ho s'ya, sir," tinuro ng waiter ang kinaroroonan ni Kathleen. "Kanina pa siya diyan, nakakalimang bote na nga siya ng hard wine, eh,"Damon glanced at Kathleen. Napailing-iling siya saka malalaki ang hakbang na nilapitan ang babae. Lasing na ito pero sige parin sa pagtungga ng alak kaya naman marahas niyang inagaw dito ang bote ng alak."Put*ng*na," she cursed. Nag-angat ito ng tingin sa kaniya, namumungay na rin ang mga mata nito dahil sa kalasingan. "Damon, ikaw pala iyan. Halika, samahan m
Her boss is so annoying very much, at gustuhin man niyang hindi ito kausapin o pansinin ay hindi niya magagawa dahil boss niya ito at empleyado lang siya nito.Kaya kahit naiinis parin siya kay Damon dahil sa pagkampi at paniniwala nito sa kasinungalingan ni Kathleen no'ng isang araw, hindi parin maiiwasang kailangan niyang harapin at kausapin ang lalaki for the sake of her job.Kagaya nalang ngayong araw na ito na araw ng linggo at dapat ay rest day niya. Plinano na niya kagabi na ipapasyal niya si Joana pero hindi iyon matutuloy dahil bigla siyang tinawagan ni Damon. Pinapunta siya nito sa bahay nito dahil may iuutos daw ito sa kaniya."I want you to cook for lunch," nakahalukipkip na sabi ni Damon sa kaniya.Tinaasan naman niya ito ng isang kilay. "Really, boss? Pinapunta mo lang ako dito para paglutuin ng pananghalian mo,"He sweetly smile at her. "May darating akong bisita at tumaon namang hindi makakapunta ang tagaluto ko,
AKALA ni Camille dahil sa nilinaw na niya kay George na hindi niya kayang suklian ang nararamdaman nito para sa kaniya ay titigil na ang binata na gustuhin siya. But hell. Mukhang mas na-challenge pa yata si George sa kaniya at mas lalo pa itong nagpursigi na ipakita sa kaniya na mahal talaga siya nito.Araw-araw kung gumawi sa bahay nila si George para sunduin siya at isabay pagpasok sa Sapphire J-well. Kahit na sinabihan na niya si George na itigil na nito ang ginagawa dahil wala itong aasahan sa kaniya, pero hindi nagpapatinag ang lalaki. Minsan ay naiinis na siya pero nahihiya siyang pagsalitaan ito dahil ayaw niyang ma-offend si George.Kaya naman tinatakasan nalang niya ito, sinasadya niyang mas maagang pumasok sa kumpanya para hindi na siya nito maisabay papasok."Is that your all presentation, ms. Carlejo?" Bumadha ang kaba sa kaniyang mukha dahil sa seryosong tanong na iyon ng kaniyang boss na si Damon.Nandito siya sa confere
MALAKAS na bumuga ng hangin si Camille matapos nilang pabalyang ibagsak si George sa sofa. Pinagtulungan nila ng kaniyang ina na buhatin ang lalaki papasok sa loob ng bahay nila habang hinihintay nilang dumating si Damon. Umaambon na rin kasi at hindi maaatim ni Camille na pabayaan si George sa labas.Hay, kung bakit ba naman kasi naglasing ang lalaki? May problema kaya ito? Ayaw naman niyang isiping siya ang dahilan ng pagpapakalango nito sa alak."Ano ba ang nangyayari sa batang ito at nagpakalasing? 'Di kaya'y broken hearted 'yan," iiling-iling na nameywang si Aleng Carmen."Siguro nga, 'Nay," tugon naman niya, siguro nga ay may problema ito sa girlfriend na modela at nasa ibang bansa. 'Di kaya'y nag-break ito at ang girlfriend. Kung anuman ang problema ni George, hinihiling niya na sana ay maayos iyon ng lalaki."Mommy, nandiyan na po si daddy," sigaw naman ni Joana na kanina pa nakasilip sa bintana magmula nang malaman nitong dara
MATALIM ang mga mata ni Anton habang pinaglalaruan ng daliri niya ang susi ng sasakyan niya at ang isang kamay niya ay nakahawak sa cellphone niya na nasa tenga habang may kausap sa kabilang linya."Ibig mong sabihin ay mayroong anak si Damon sa dati niyang nobya?" Tumango-tango siya habang nakangising demonyo. "Thank you for your information. Magagamit ko rin iyan balang araw." Humalakhak na siya this time. "Sige. Paikutin mo lang ang ulo niyang babae mo, sabihin mo sa kaniya na galingan ang pag-arte para mas maniwala ang Monteverde na iyon. Ako na ang bahala sa anak ni Damon,"Matapos niyang kausapin ang nasa kabilang linya ay ibinaba na ni Anton ang cellphone saka ngingisi-ngising sumimsim ng alak sa hawak na champagne glass.Maya-maya ay tumunog naman ang cellphone ni Anton, ang tauhan naman niya ang tumatawag. "Balita?""Boss Anton, good news, nakakuha na ako ng invitation card para sa anniversary party ng Sapphire J-well," sabi n