Chapter 41.2

“FRIEND!” Sinunggaban ako ng yakap ni Shaelza nang makita ako sa sala nila kasama ang anak ko. “Thank God, naalala mo rin akong bisitahin rito. Akala ko ay nakalimutan mo na ako.” At marahang tinampal ako sa aking balikat.

“Kagagaling lang namin sa Piano lesson ng anak ko at wala na kaming ibang mapuntahan kaya dinalaw ka na lang namin,” pagdadada ko.

“Hello, Tita Shaelza!” bati sa kaniya ni Herald.

“Oh hello, smart boy.” Yumuko si Shaelza upang panggigilan ang pisngi ng aking anak na ikinadaing naman ni Herald. “Ang pogi talaga ng anak mo. Mana sa tatay,” paglalahad niya na ikinaistatuwa din niya.

Maging ako ay natigilan. Bumaba ang tingin ko kay Herald na ngayon ay nakatingala na sa akin. Bumalik ang tingin niya kay Shaelza.

“Do you know my father, Tita Shaelza?” nakangiting tanong sa kaniya ni Herald.

“Huh?” Tumayo siya ng tuwid at tumingin sa