Home / Romance / The Missing Piece / Chapter Seventy-one

Share

Chapter Seventy-one

Author: Serene Hope
last update Last Updated: 2025-01-17 08:08:35

ISANG buwan ang lumipas na parang naging normal na lang kay Michaela ang lahat. Aalis siya ng maaga sa staff house at sasakay ng tricycle papuntang restaurant.

Sa hapon naman, pagkatapos ng kanyang duty ay agad-agad na siyang umaalis para naman pumasok, at muli, sumasakay ulit siya ng tricycle.

Sa loob ng isang buwan na iyon ay hindi man lang sila nagkausap ni Jacob. Kahit ang mag-text o magtawagan ay hindi na rin.

Naisip niyang mas mabuti na rin iyon para mabigyan nila ng sapat na panahon ang kani-kanilang mga sarili para makapag-isip-isp.

Pero nagulat siya nang isang araw, ay bigla siya nitong pinadalhan ng mensahe. Nakikiusap ito na kung pwede, ay samahan niya ito sa gaganaping business gathering sa maynila dahil muli raw na naka-leave ang secretary nito.

Ayaw man niyang tanggapin ang alok nito ‘y wala siyang magagawa dahil naging parte na rin ng trabaho niya ang samahan ito kapag wala ang secretary nito.

Ayaw din sana niyang magkaroon ng absent sa school lalo na ‘t nasa kalagitnaa
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • The Missing Piece   Chapter Seventy-two

    NAMAMANGHANG pinagmamasdan ni Michaela ang sariling repleksyon sa harap ng salamin. Hindi niya mapigilang masiyahan sa nakikitang hitsura niya ngayon.Ngayon lang niya napansin sa sarili niya na may tinataglay din pala siyang angking kagandahan.Katatapos lang niyang ayusan kaya heto siya at pinagmamasdan ang sarili sa harap ng salamin.Nakasuot siya ng long black dress na expose ang isa niyang balikat at may slit sa bandang kaliwang binti niya. Bumakat ang natural niyang ka-sexy-han dahil fitted ito, mula sa kanyang may kaliitang baywang hanggang sa may katambukan niyang pang-upo.Pinarisan naman ito ng isang five inches high heeled sandals na kasing kulay din nang dress na suot niya na nagpadagdag sa kanyang katamtamang tangkad.Ang buhok niya ‘y nakaayos ng pa-high messy bun style na naglabas ng magandang hulma nang kanyang mukhang hugis puso. Pinagsuot din siya ng hikaw na halos sumayad na sa kanyang balikat.Light make up lang ang ini-apply sa mukha niya pero red-lipstick naman a

    Last Updated : 2025-01-18
  • The Missing Piece   Chapter Seventy-three

    HINDI nagbibiro si Jacob sa mga binitiwan niyang salita kanina sa dalaga noong nasa loob sila nang elevator.He had felt so much desire earlier, especially when they were inside next to each other and it was just the two of them.Sobrang pagpipigil ang ginawa niya sa sarili huwag lang itong tuluyang maangkin kanina. Halos mawala rin sa isip niya ang business gathering na pupuntahan dahil ang tanging nais niya kanina ay maangkin ito.Kundi dahil sa pagtulak nito sa kanya ay baka tuluyan na siyang nakalimot. Kung hindi pa bumukas ang elevator ay hindi pa sila titigil sa pagsasagutan.Mabuti na lang at nagawa pa nitong umangkla sa braso niya nang alukin niya ito. Ngumingiti naman ito sa bawat nakakasalubong nila na parang walang bangayang nangyayari sa pagitan nila.Hanggang sa makarating na sila sa venue ng gaganaping business gathering party ng mismong hotel na kinaroroonan nila.Mayroon kasi itong in-house restaurant na pwedeng pagdausan ng party na kakasya ang isang libong katao. Nas

    Last Updated : 2025-01-18
  • The Missing Piece   Chapter Seventy-four

    “Steph, pwede bang iwanan ko muna sa ‘yo si Michaela? Makikipagkwentuhan lang ako at kumustahan na rin sa mga kakilala ko rito.”“Sure! Sige na, lumayas ka na kung saang lupalop mo man gustong pumunta!” pagtataboy sa kanya ng pinsan.“Sama ng ugali mo. Kaya ka hindi nagkaka-boyfriend,” birong totoo niya.Sa edad kasi nitong twenty-four ay hindi pa ito nagkakaroon ng boyfriend. Siguro dahil mataas ang standard nito pagdating sa mga lalaki dahil mataas din naman talaga ang standard nito kahit babae ito.“Ikaw na bahala sa kanya, baka may ibang umaligid diyan, lagot ka sa ‘kin,” huling sambit niya bago tumalikod.May sinasabi pa ito pero hindi na niya lang pinansin at dire-diretsong umalis para tunguhin ang nagkakatipon-tipon na kapwa businessman.NAHIHIYA man pero walang magawa si Michaela kundi ang sumunod kay Stephany nang yayain siya nitong umupo sa may mesa.Pagkaupo nila ay eksaktong may dumaang waiter na may dalang alak. Pinatigil nito ang nasabing waiter at kumuha ito ng dalawang

    Last Updated : 2025-01-18
  • The Missing Piece   Chapter Seventy-five

    NAGKUNWARI siyang hindi niya nakikita ang lalaking patungo sa kanyang direksyon. Ngunit napabaling din ang paningin niya rito nang tuluyan na itong makalapit sa kanya at nagtanong.“Excuse me, Miss? Are you with someone?” nakangiting tanong nito kaya lumabas ang magkabilaang biloy nito sa pisngi.Parang pamilyar ang mukha nito sa kanya pero hindi niya alam kung saan niya nakita. Disturbing naman masyado ang kagwapuhan nito kaya nagkanda-utal siya sa pagsagot dito.“A-Ahm, O-Oo, ma-may ka-kasama a-ako. Na-nag CR lang siya saglit.”“Dapat hindi ka niya iniiwang mag-isa rito lalo na ‘t napakagan---”Hindi na natapos ang sasabihin nito nang may tumawag dito.“Insan! Mabuti at nakarating ka?” si Stephany na palapit na sa direksyon nila.Bumeso rito si Stephany katulad nang ginawa nito kanina kay Jacob.“Oo naman. Hindi ako pwedeng hindi sumipot dito dahil alam mo naman…” sinadya nitong bitinin ang sinasabi.“Eh ano naman kung hindi ka rito sumipot? Bakit, natatakot ka sa kanya?” tanong dit

    Last Updated : 2025-01-19
  • The Missing Piece   Chapter Seventy-six

    ILANG sandali pa ‘y si Jericho naman ang nagpaalam.“Bro, alis na muna ‘ko, ha? Puntahan ko lang din ‘yong mga kaklase kong naririto rin,” paalam nito at saka tumingin din sa dalaga. “Maiwan ko na muna kayo, Michaela. At pasensya na rin kanina.”“Wala ‘iyon. Sige, enjoy ka na lang din,” nakangiting tugon naman dito ng dalaga.NANG tuluyan ng makaalis si Jericho ay binalingan siya ng dalaga nang nag-aapoy nitong mga mata.“Saan ka ba kasi galing?! Alam mo namang ikaw lang ang kilala ko rito tapos, bigla-bigla mo ‘kong iiwanan? Paano kung wala si ate Stephany?” galit na sambit nito.“Kaya nga kita iniwan kasi nandiyan siya. Gusto ko lang naman na maka-bonding mo ang baliw na pinsan ko. Para naman may makilala kang bago. Tingnan mo, ‘di ba nagkasundo nama kayo?”“Ah basta, hindi mo pa rin dapat ako iniwa---”Hindi na nito naituloy ang sasabihin. Nakatingin ito sa bandang likuran niya at takot ang nababasa niya sa mukha nito.Agad itong tumayo at tumabi sa kanya na halos magpakandong na.

    Last Updated : 2025-01-19
  • The Missing Piece   Chapter Seventy-seven

    NARINIG niyang lumabas na ang babae sa kanang bahaging cubicle, pagkatapos ay nagsalita ito.“Vanessa, matagal ka pa riyan?”Tuluyan na siyang nanghina at napaiyak. Tinabunan niya ng kamay ang kanyang bibig para hindi umalpas ang kanyang paghikbi.Kanina pa niya hinihintay na banggitin ng pinaghihinalaan niyang si Geneva ang pangalan ng kausap nito para makumpirma niya ang kanyang hinala.Paano nagawa sa kanya ito ni Jacob? Paano nito nagawang maglihim sa kanya na may kasintahan na pala ito at ang masaklap pa, ay may anak na rin ang mga ito.Kahit saang anggulo tingnan, ay wala siyang laban kay Vanessa dahil ito ang ina nang anak ni Jacob. At ang relasyon nila ng binata ay bagong-bago pa lang.Mas marami na itong pinagsamahan at ng binata kaysa sa kanila ngayon. Kaya alam niyang mas pipiliin ito ni Jacob kaysa sa kanya.“Tumatawag si Venisse. Ano na naman kaya ang kailangan ng batang ito?” sambit ni Vanessa na hanggang ngayon ay nasa loob pa rin ng cubicle.“Hay naku, girl. Lumabas k

    Last Updated : 2025-01-20
  • The Missing Piece   Chapter Seventy-eight

    MAHIGIT isang oras na ang nakararaan, pero hanggang ngayo ‘y nasa loob pa rin ng restroom si Michaela. Wala na siyang pakialam kung mangalay man sa kahihintay sa kanya ang binata sa labas.Hindi siya pwedeng lumabas ng ganoon ang kanyang hitsura. Mugto ang mga mata niya sa patuloy na pag-iyak, at halos mabura na rin ang kanyang make up sa bawat pagpunas niya ng mga luha.Kaya ang ginawa niya ‘y pasimple siyang lumabas ng restroom at kung may makakasalubong man siya, ay niyuyuko niya ng todo ang kanyang ulo para walang makapansin o makakilala sa kanya.Matagumpay siyang nakasakay ng elevator ng walang nakakapansin sa kanya pabalik sa silid na kinaroroonan niya kanina. Doon na lang siya mamamalagi hanggang sa matapos ang event.Paglabas niya ng elevator ay wala man lang katao-tao siyang nakita kahit saang parte. Sa sobrang tahimik ay dinig na dinig niya ang tunog ng kanyang suot na sandals habang naglalakad.Hindi pa man siya nakakapasok nang silid ng biglang may tumawag sa kanyang pan

    Last Updated : 2025-01-21
  • The Missing Piece   Chapter Seventy-nine

    DAHIL sa pangungulit nang dalawa ay napilitan na siyang ikwento rito ang dahilan nang kanyang pag-iyak.“Wala akong ideya kung bakit nagpakalasing si Jacob ngayon. Basta ang huling nangyari ay nagpasama ako sa kanya sa restroom at sinabi kong hintayin niya na lang ako sa labas,” panimula niya. “ “Pagpasok ko nang restroom ay may narinig akong nag-uusap na dalawang babae, at base sa boses nang isa na pamilyar sa ‘kin, ay kay Geneva ‘yon.”“So, kilala amo pala si Geneva?” tanong ni Stephany.Samantalang si Jericho ay nakikinig lang.“Oo, palagi iyong nasa restaurant noong ina-allowed pa siya ni Jacob na pumunta roon.”“Bakit? Ngayon ba, hindi na?” tanong muli ni Stephany.“Hindi na, banned na siya roon. Simula noong pinagtangkaan niya akong saktan at pinagsabihan nang mga masasakit na salita.”“Hindi pa rin talaga nagbabago ang babaeng ‘yan! Bakit ba kasi minana niya ang ugali ng bestfriend niyang si Vanessa!” galit na sambit nito.Siya naman ang napatanong dito.“Kilala mo si Vanessa?”

    Last Updated : 2025-01-21

Latest chapter

  • The Missing Piece   Chapter One hundred-ten

    KINABUKASAN ay nagising si Michaela sa iba ‘t ibang klase ng tunog. Huni ng mga iba ‘t ibang klase ng ibon, pagputak ng mga manok, at kung anu-ano pa.Bumangon siya at inayos ang hinigaang kutson bago siya tuluyang lumabas ng silid. Nadatnan niya sa sala si nanay Myrna na nagwawalis sa sahig habang si tatay Diego naman ay nakupo at nagkakape.“Magandang umaga po, nanay Myrna at tatay Diego,” sambit niya sa dalawang matanda.Pareho namang tumingin ang mga ito sa direksiyon niya.“Magandang umaga rin sa ‘yo, ineng,” ganting bat isa kanya ni tatay Diego.“Gising ka na pala, hija. Bakit hindi ka ulit matulog? Maaga pa, ah? At saka, ganito talaga sa kami sa probinsiya, maagang gumigising,” sambit naman ni nanay Myrna.“Sanay din naman po akong gumising ng maaga dahil nagtatrabaho po ako,” sagot niya rito.“Ay, oo nga pala,” sambit nito at saka tumawa. “Maupo ka muna tiyan at ipagtitimpla kita ng…ano ba gusto mo, gatas o kape?”“Kahit ano na lang po sa dalawa. Pareho ko naman pong gusto iya

  • The Missing Piece   Chapter One hundred-nine

    PAGPASOK nila sa kusina ay muling nagrigodon ang mga bulati niya sa tiyan. Gutom na gutom na talaga siya lalo na nang makita ang mga pagkaing nakahain sa lamesa."O siya, maiwan ko na muna kayo riyan, ha? Ikaw na ang bahala sa kaibigan ng kapatid mo, Carlo. At kami ng tatay mo ay matutulog na. Bukas na lang tayo mag usap-usap. At ikaw naman hija, huwag kang mahihiya sa ‘min, ha? Ituring mo nang ring bahay mo ito itong bahay namin,” sabi sa kanya ni nanay Myrna.“Opo, nanay Myrna.”Pagkatapos ay tumalikod na rin ito. Ipinaghila naman siya ng upuan ni Carlo, at pagka-upo niya ‘y umupo naman ito sa harap niya sa kabila.“Sige, kain ka lang. Ito, adobong native na manok ito. At ito naman, inihaw na tilapia. At ito naman, gulay na gabi na sinahugan ng tinapa na may halong sili kaya maanghang iyan,” pagpapakilala nito sa kanya nang mga ulam na nakahain.Tanging pagtango lang ang nagagawa niyang isagot dito dahil punung-puno ang bibig niya. Halos mabilaukan siya sa sunud-sunod na pagsubo ng

  • The Missing Piece   Chapter One hundred-eight

    HALOS tatlong oras din ang naging byahe nila sa ferry boat. Pagbaba nila ay sumakay pa sila ng tricycle na halos trenta minutos din ang itinagal.Sa wakas ay nakarating na rin sila sa bahay nito. Halos lantang gulay na siya at nagdidilim na rin ang kanyang paningin dahil sa nararamdamang gutom.Pagpasok nila sa gate na yari sa kawayan ay napalundag siya at napasigaw dahil sa biglaang pagkahol ng isang aso. Tumatakbo ito papunta sa kanilang direksyon kaya naalarma siya.Ang kaninang gutom at panghihinang nararamdaman niya ay parang bulang biglang nawala dahil sa takot na nararamdaman niya sa aso.“Patra! Na-miss mo agad ako? Tama na sa pagkahol, natatakot tuloy sa ‘yo itong magandang kasama ko.” Pagka-usap nito sa aso na parang tao lang. Hinawakan nito sa ulo ang aso at bahagyang hinimas ang ulo.Dahil sa ginawa nito ay lumambot ang awra ng aso at iginalaw-galaw pa nito ang buntot.“Pasensiya ka na kung natakot ka sa aso namin. Mabait naman itong si Patra. Sadyang tumatahol lang talaga

  • The Missing Piece   Chapter One hundred-seven

    NAGISING si Michaela dahil sa ginawang pagyugyog sa kanyang braso ng konduktor ng bus. Dinahan-dahan pa niya ang pagmulat ng mga mata dahil nasisilaw siya sa liwanag na nanggagaling sa ilaw ng bus.“Ineng, nandito na tayo sa pinakahuling terminal. Ginising na kita dahil mukhang malalim ang tulog mo. Maya-maya lang kasi ay lalarga na naman ulit kami.” Sambit sa kanya ng konduktor.“Ga-ganon po ba? Naku, pasensya na po kayo,” paghingi niya ng paumanhin dito sabay tayo at agad na isinukbit sa likod ang malaking back pack bag.“Kung hindi sana kami aalis kaagad ay di sana hindi muna kita ginising at hinayaan lang na matulog.”“Maraming salamat na lang po, manong.”“Walang anuman, ineng. Mag-iingat ka na lang kung saan man ang punta mo.”“Opo, manong. Salamat po ulit.”Tumayo na siya at tuluyang bumaba ng bus. Luminga-linga muna siya sa paligid na parang kinakabisa niya ang lugar. Madilim na at tanging mga ilaw sa daungan at mga bahay sa malapit ang nagbibigay liwanag. Tama nga ang kaibiga

  • The Missing Piece   Chapter One hundred-six

    NAKAPAGDESISYON na si Jacob at ang una niyang naisip ang kanyang ginawa. Walang tulog at walang ligo siyang pumunta sa hotel na tinutuluyan ni Vanessa para makibalita kung tumawag na ba ulit ang mga kidnappers.Wala na siyang pakialam sa hitsura niya. Mas mabuti na nga iyon para mandiri sa kanya si Vanessa nang sa ganon, ay ito na ang kusang lumayo sa kanya.Saka na lang niya aayusin ang problema nilang dalawa ni Michaela kapag naayos na ang lahat ng problema sa kanyang anak.Sunud-sunod na malalakas na katok ang ginawa sa pintuan ng unit na kinaroroonan ni Vanessa. Pagbukas nito ng pinto ay nagulat pa ito dahil sa hitsura niya.“Ja-Jacob?! What happen to you? Bakit ganyan ang hitsura mo?” Pinasadahan pa siya nito mula ulo hanggang paa.Tiningnan niya lang ito ng masama at nagsalita.“Papapasukin mo ba ako o hindi? Kasi kung magdadadaldal ka lang diyan at hahayaan mo lang ako ritong tumayo sa labas, mas mabuti pang sa iba na lang ako tumuloy.” Galit na sambit niya rito.“Sige, pasok k

  • The Missing Piece   Chapter One hundred-five

    “Okay na, ‘di ba? Wala nang makakakilala sa ‘yo niyan.”“Oo nga, Be. Maraming salamat, ah?”“Basta ikaw, walang problema,” nakangiting tugon nito sa kanya.“Siya nga pala,” kinuha niya ang maliit na kahon na pinaglagyan niya ng mga gamit na isasauli niya kay Jacob. “Pakibigay na lang ito kay Jacob, at pakisabi na rin na salamat sa lahat.”Kinuha nito mula sa kanyang kamay ang kahon at pagkatapos ay nagsalita.“Sige, sasabihin ko. And wait, iyang mga bag mo, huwag mo nang dalhin iyan. Baka iyan pa ang magbuking sa ‘yo. May bag ako roon na hindi pa nagagamit, iyon na lang ang gamitin mo. Iwanan mo na lang iyan sa ‘kin na bag mo at kung sakaling makauwi ako ngayong taon sa bahay ay dadalhin ko na lang.”“Sige,” pagsang-ayon niya rito.Lahat ng mga gamit niyang naisilid na niya sa kanyang bag ay inilipat niya sa bag na ibinigay nito sa kanya. Pagkatapos ay nagpaalam na siya rito.“Paano, Be. Aalis na ‘ko, ha? Umuwi ka ha? Para makapag-bonding tayo roon?”“Oo, Be. Sisikapin kong maka-uwi.

  • The Missing Piece   Chapter One hundred-four

    “Oh, eh bakit naman daw nag-send sa ‘yo ng picture nung dalawa si Geneva? At paano namana nakuha noon ang number mo?”“I guess para pagselosin ako. Ang alam ko maraming paraan si Geneva para makuha ang gusto.”“Picture saan ba ‘yon?”“Ewan ko.” kibit-balikat niyang tugon. “Basta kahapon lang iyon nangyari, at tingin ko, nasa hotel silang dalawa noon base sa nakita kong background nung silid na kinaroroonan nila.”“Hay naku talaga. So, nagkikita pa rin pala sila ng palihim. Wala rin pala itong si Sir Jacob. Salawahan din pala siya tapos kapag tinatanong mo tungkol doon ay siya pa ang galit, pambihira!”“Eh ano pa ng aba?”So, since wala ang cellphone mo, ikwento mo na lang sa ‘kin kung ano ang pinag-usapan ng dalawang babaita.”“Walang balak si Vanessa na ipaalam kay Jacob na hindi tunay na anak nito si Venisse. Ibang lalaki ang nakabuntis sa kanya. Takot siyang malaman ni Jacob ang katotohanan dahil obsessed siya kay Jacob. At sa tingin ko, hindi abot nang standard ni Vanessa ang trab

  • The Missing Piece   Chapter One hundred-three

    “Be, A-anong nangyari? Bakit ka umiiyak? May nangyari ba ‘ng masama sa ‘yo? Inaway ka na naman ban ang dalawang babaita?” Sunod-sunod na tanong ni Claire sa kanya.Hindi niya magawang sagutin ito dahil natatalo siya ng kanyang sunod-sunod na paghikbi.“Be, sagutin mo naman ako. Ano ba ‘ng nangyayari sa ‘yo?” Kahit hindi niya ito nakikita ay alam niyang umiiyak na rin ito.Sa wakas ay nagawa niyang kumalas sa pagkakayakap dito para sagutin ito. Parang ayaw pa kasi niyang umalis sa balikat nito dahil pakiramdam niya ‘y doon gagaan ang kanyang pakiramdam.“Be, pwe-pwede ba tayong mag-usap?” Tanong niya rito sa pagitan ng paghikbi.“Oo naman!” Mabilis na sagot nito.“Doon tayo mag-usap sa kwarto ko,” paanyaya niya rito.Sumunod ito sa kanya nang magpatiuna siyang maglakad papasok sa kanyang silid. Nagulat pa ito nang makita nitong naka-impake na ang lahat ng mga gamit niya.“Be, naguguluhan na talaga ako sa ‘yo. Ano ba talaga ang nangyayri? At saka, bakit naka-impake lahat ng mga gamit mo

  • The Missing Piece   Chapter One hundred-two

    NAGULAT siya sa ginawa ng binata. Halos hindi siya makakilos at hindi agad nakapagsalita dahil sa pagkabigla.Nang tingnan niya ito ay ang naglalagablab na mga mata nito ang sumalubong sa kanya. Nahintakutan siya nag lumapit ito sa kanya at hinawakan siya ng mahigpit sa magkabilaang balikat.“How dare you para sabihin sa anak ko iyan! Wala kang karapatan na sabihin ang mga ganoong bagay lalong-lalo na sa anak ko dahil walang importante ngayon sa ‘kin kundi siya! Walang iba kundi ang anak ko!” Sigaw nito sa kanya.Halos mapangiwi siya dahil mas lalo pang humigpit ang pagkakahawak nito sa mga balikat niya. Hindi niya alam kung paano tatanggalin ang malabakal na mga kamay nito. Natataranta na rin siya dahil parang ibang Jacob ang nasa harapan niya ngayon.“Ja-Jacob, nasasaktan ako!” Sigaw niya rito at pilit na kumakawala mula sa pagkakahawak nito.“Talagang masasaktan ka kapag hindi ka tumigil sa kakasabi ng mga masasamang salita laban sa anak ko! matatanggap ko pa kung si Vanessa ang si

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status