Kindly read the prologue before this one para mas dama ;)
Nagulat ako sa sinabi niya. Ang kaninang kaba ay napalitan na ng galit. Ang kapal naman ng mukha niya na sabihing itinatago ko ang anak ko samantalang siya ang dahilan kung bakit una pa lang ay lumayo na kami.
"Daughter? May anak ka sa'kin?" sarakstiko kong tanong at marahas na tinanggal ang kamay niya sa braso ko."Wala kang anak sa akin, Anthony!"
Tumalikod ako at umalis na dahil nakatingin na rin sa gawa namin ang mga babae na kanina pa siya tinitigan.
Tumakbo a
Nagulat pa si nanay nang dumalaw kami nung araw na 'yun. Alam niya kasi na meron akong pasok kaya ineexpect niya na kinabukasan pa kami makakapunta.Hindi rin naman kami nagtagal dun dahil may pasok pa rin ako at may practice para sa group performance."Mama! There's someone outside. Ayaw po lumabas sa sasakyan eh kaya po di ko alam kung sino yun." sabi ni Jamie nang lumapit sa akin."Sige ako na bahala. Here's your milk. After mo uminom, punta ka na sa kwarto ha. You need to sleep early para lumaki ka pa lalo." tumango siya at kinuha ang gatas niya. Nag bake rin ako ng kaunting cookies dahil sa request niya.
"I thought you wouldn't come with us." sabi ni Anthony at tumulong sa pagbubuhat ng gamit namin ni Jamie."Alam ko ang batas, Anthony. Alam ko na sa akin mapupunta ang custody ni Jamie kung sakali. Pero natakot ako na baka sa sobrang sama mo ay gamitin mo lahat ng koneksyon mo para mapunta siya sa'yo." malamig kong sabi."Ganyan na ba kasama ang tingin mo sa akin?" bakas ko ang lungkot sa boses niya. Pakitang tao."Bakit, hindi ba? Kung mabuti ka at may pake ka kahit kaunti sa akin ay hindi mo ako magagawang takutin na kukunin sa akin si Jamie. Dun ang p
"Oh the bitch is back," nakita kong biglang pumasok si Tricia at tumingin pa kay Jamie. "Siya ba yung anak mo kay Austein?" nakangisi niyang baling kay Jamie na ngayon ay nakatingin na sa kanya."Baby, please go upstairs. May kakausapin lang si mama, okay?" agad namang sumunod si Jamie sa akin.Humarap ako sa kanya. "Hanggang ngayon ba ay basura pa rin ang ugali mo?" kung noon ay hindi ako gumaganti sa mga sinasabi niya, hindi na ngayon. Kayang-kaya ko siyang labanan."Well, I should be the one who's asking you that. Hanggang ngayon ba ay hindi pa rin tapos ang panggagatas kay Anthony? Awww poor little girl. Gam
"A-ano bang sinasabi mo?" pilit akong kumakawala sa yakap niya pero mas lalo niya lang itong hinihigpitan.Patuloy lang siyang humihingi ng tawad sa akin pero hindi ko alam kung para saan. Mas lalo tuloy akong na curious sa kung ano ang pinag-usapan nilang dalawa ni Austein."Ano bang nangyari?" doon ay kumalas na siya sa akin. Kinuha niya ang panyo niya at ipununas sa kanyang mukha at lalo na sa mata."I'll tell you everything when we get home, okay? Sulitin natin ang first date nating tatlo." tumingin siya sa anak namin. Nakangiti na siya at dun lang ako napanatag. Siguro nga ay magandang sign ito.
"Hey..." napamulat ng mata si Anthony at tumingin sa akin. "Okay na pakiramdam mo?" he stretched his arm and feel my forehead.Tumango ako. Dahan-dahan siyang umayos ng upo at binuhat si Jamie. "Come with me?" siguro ang tinutukoy niya ay ang pagdadala ng anak namin sa kwarto nito.Hawak niya ang kamay ko habang naglalakad kaming dalawa at kalong niya ang munti naming prinsesa. Inayos namin ang higa niya bago kami sabay na lumabas."Sabi mo ay may sasabihin ka sa'kin?" panimula ko."Kagagaling mo lang sa sakit. We can talk about that next time." umiling ako. Gusto ko na malaman dahil wala rin namang kaibahan kung sa ibang araw ko malalaman."Sabihin mo na." pilit ko at nang bumuntong hininga siya ay alam ko sa sarili kong napapayag ko siya.Tahimik lang kami na nakaupo sa hardin. Pinapakiramdaman ko siya ngunit ganun din ang ginagawa niya sa akin. Ang tahimik
Ganun lang ang nangyari nung mga nakaraang araw, papasok ako at may araw na dito lang sa bahay si Jamie, minsan naman ay isinasama ni Anthony sa trabaho. Hindi na ako nagulat nang ikwento sa akin ni Anthony kung paanong tuwang-tuwa ang mga tao sa anak namin.Halos lahat naman ng tao kaya niyang kuhanin ang loob.Pero tulad ng napag pasyahan ay mag-aaral na rin sa day care si Jamie. Ang bilis ng panahon, parang kailan lang ay nagigising ako sa hating gabi dahil umiiyak siya at nagugutom. Ngayon, natututo na makipag sabwatan sa Papa niya."Excited ka na, baby?" ulit-ulit siyang tumango. Ilang araw na siyang nagung
Tinawagan ko kaagad ang police officer para I forward ang message na natanggap ko kanina lang. Tinanong ko kung pwede nilang I trace ang number na gamit pero kahit anong gawin nila ay untraceable ang numero. Hindi rin nila magamit ito para sa kaso ng anak ko."Let's go. Suotin mo 'to para hindi ka lamigin." isinuot niya sa akin ang jacket na hindi rin gaanong kakapalan.Sabagay malamig ngayon dahil madaling araw na. Hinihintay na rin kami ng mga pulis kaya agaran na rin kaming aalis.Hindi na namin ginising si Tita para magpaalam. Alam namin na mag-aalala yun kaya nagbilin nalang kami kay Manang.
Anong sinasabi niya? May mali ba sa kanya at tinatanong niya kung sino ako?"H-huh?" baka namali lang ako ng dinig eh."Sino ka?" ulit niya na nakakunot pa rin ang noo.Hindi naman siya nabagot, diba? Ang alam ko sa tiyan lang ang tama niya. Oh baka naman naapektuhan kanina nung bumagsak siya sa sahig?"Hindi mo ako maalala? Ako 'to si Hydra." pagpapakilala ko. Ano nanaman ba 'to? Isa nanaman bang pagsubok. Pwes, hindi na ako natutuwa.