Pagkatapos kumain ay umuwi na lamang si Apollo kasama si Manang Fe, kailangan niyang sanayin ang sariling tainga na maging matalas sa lahat ng tunog na naririnig niya.
“Naku hijo kung nakikita mo lang si Asha siguradong hahanga ka sa kanya,” pagkukwento ng matanda habang naglalakad sila pauwi. Kanina pa ito nagkukwento ng kung ano ano tungkol kay Asha.
“Manang just stop talking about her,” masungit na asik ni Apollo sa matanda. Nagsisimula na siyang mainis sa dalaga kaya umuwi na lang siya agad.
“Ahh sige, doon na lang muna ako sa likod bahay,” pagpapaalam ng matanda at dali daling umalis. Napahawak si Apollo sa kanyang sintido, hirap na hirap siyang matutunan ang una nitong itinuro sa kanya.
It's really not easy to tell the direction of things just by hearing it lalo na kung mahina lang. Naiwan si Apollo sa living room at nag-iisip ng pwede niyang gawin para masanay niya ang kanyang pandinig.
Maya maya pa ay nak
“Bakit bigla ka na lang umalis?” tanong ni Asha kay Apollo na ngayon ay nakasalubong na ang kilay.“Backing out already?” tanong ulit ni Asha ng hindi sumagot si Apollo. “How do you help him?” tanong ni Ashton na kanina pang nakatitig kay Asha.Medyo naaasiwa na si Asha sa paraan ng paninitig nito pero pinipilit na lang niyang baliwalain. “I help him to be independent as a blind man,” simpleng sagot ni Asha saka lumapit kay Apollo.“Suko ka na ba?” tanong ni Asha. Nakita ni Asha ang na dumilim ang mukha ni Apollo sa tanong niya. “No, ginagawa ko ang tinuro mo,” malamig na sagot ni Apollo.“Can just try to swallow your pride?” hindi maiwasang tanong ni Asha. Natigilan si Apollo at ibinuka ang bibig pero wala namang lumabas na salita roon.“Bud, she's pretty,” biglang sabat ni Ashton na nakasandal lang sa pader habang nakatingin sa kanila
Kinabukasan ay bumalik ulit si Asha sa bahay nila Apollo pagdating ng hapon, naabutan niyang naglalakad si Apollo mula sa pintuan hanggang sa living room at mahinang nagbibilang.Tahimik niya itong pinagmasdan, nagagawa nito ng tama ang itinuro niya at natutuwa siya para ito.Tumikhim si Asha para makuha ang atensyon nito, “You're doing great,” komento niya sa ginagawa ng binata. Tumigil ito sa ginagawa at agad na humarap sa kanya.Asha is surprised, “Mukhang tumatalas na pandinig mo,” natutuwang turan ni Asha.Simple lang para isa ibang tao ang nagawa nito pero napakalaking achievement ito para sa kanilang dalawa. “Yeah, I ask my friend Ashton to help me at medyo nasasanay na ako,” sagot ng binata.“Akala ko kalokohan lang ang alam ng lalaking iyon, well anyway naparito ako para ipagpatuloy ang pagtuturo sayo,” imporma ni Asha sa lalaki.Agad ng hinawakan ni Asha ang kamay ng binata para umpis
Mabilis na ginamot si Asha at nanatili sa tabi niya si Jill at Lola Ciel na bakas pa rin sa mga mukha nito ang pag-aalala.Dahil sa dami ng dugong nawala kay Asha at sa dami ng latay niya sa likod ay mabilis siyang nakatulog. “Hindi ko dapat ginawa iyon,” wala sa sariling usal ng matanda habang nakatitig sa apo niyang mahimbing na natutulog.“Lola pareho naman nating hindi ginustong mangyari ito.” Hindi alam ni Jill kung papaano papagaanin ang loob ng matanda dahil alam niyang ang sarili nito ang sinisisi sa nangyari kay Asha.Kahit siya ay hindi makapaniwalang ganun pala kalaki ang sugat ni Asha sa balikat para dumugo ito ng todo. “Kasalanan ko ito.” Bigla na lang umiyak ang matanda matapos niyang sabihin iyon.Napayakap na lamang si Jill sa matanda habang hinahaplos ang likod nito, “Lola, kayang kaya ni Asha iyan. Siya pa eh mas matibay pa sa kalabaw iyan,” pagpapagaan ng loob ni Jill sa matanda.Hi
Hindi mapakali si Asha habang nakahiga sa kanyang kama sa private room ng hospital. Mahimbing ng natutulog si Jill at Lola Ciel sa sa katabing kama ni Asha.Kanina pa siyang papaling paling sa higaan niya, hirap na hirap si Asha na makatulog lalo na't naririnig niya ang walang humpay na iyakan sa labas ng kanyang silid.Napaupo na lang ulit si Asha, hindi niya ramdam ang sakit ng katawan dahil sa pain reliever na ininom niya. Tumayo siya at dahan dahang naglakad dahil baka marinig siya ni Jill.Hila hila niya ang dextrose habang naglalakad sa magulo at maingay na hallway ng hospital. Pumasok sa elevator si Asha saka pinindot ang rooftop.Nang makarating sa roof top ay agad siyang naglakad at tinanaw ang tanawin sa ibaba. Makailang segundo ay nakaramdam ng kakaiba si Asha, naramdaman niya ang presensiya ng isang taong nagtatago sa isang malaking drum na nasa gilid lang.Walang iba
Ngayon lang naisip ng matanda kung saan nga bang posibleng nakuha ni Asha ang sugat niyang iyon, ang alam niya ay nagtatrabaho sa opisina si Asha sa kompanya ni Drake.Hindi na lang ulit nang-usisa ang matanda. Kakatapos lang nilang kumain ng tanghalian at natulog si Lola Ciel kaya nasa living room si Asha at Jill. “Ano kailangan mo?” agad na tanong ni Asha sa telepono. Kausap niya si Drake, “How are you? Bakit naman kasi hindi ka nagpaalam kay lola huh?” galit na sabi ni Drake sa telepono.Napahilot sa sintido si Asha, “You don't have to worry, ayos lang ako,” sagot ni Asha. Tahimik lang na may ginagawa si Jill sa telepono nang tingnan ito ni Asha, “Okay fine, but please be careful hindi natin alam ang pwedeng mangyari,” may bahid ng pag-aalalang sabi nito.“What do you mean?” Hindi maintindihan ni Asha ang ibig nitong sabihin. “Ash, don't forget about who you really are,” makah
Hindi maintindihan ni Apollo ang sariling nararamdaman. Nang makaalis si Asha at ang kaibigan nito ay dali dali siyang humakbang paakyat ng hagdan at hindi na naisip na maaari siyang mahulog ng tuluyan.Agad siyang pumasok sa kanya silid at narinig niya pa ang pagtawag nang kaibigan. “Hey bud, you okay?” rinig niyang tanong nito sa labas ng kanyang silid.“Leave me alone!” malakas na sigaw ni Apollo. “Okay, just call ne when you need something,” sagot ng kaibigan bago niya narinig ang yapak nito paalis sa harap ng kanyang silid.Agad nagtungo si Apollo sa kanyang kama at dali daling ibinagsak ang katawan doon at isinubsob ang mukha sa unan habang sumisigaw. Nilalabaw niya ang lahat ng hindi niya maintindihang pakiramdam.Lumipas na ang isang linggo at walang ibang ginawa si Asha kundi ang matulog at kumain dahil hindi siya pinapayagang pagalawin ng kanyang lola at kaibigan niyang si Jill.Ngay
Inabot na sila ng gabi sa pamamasyal sa Uugong Park at nagtatampisaw sa magandang falls doon.Umahon na si Asha at nagtungo sa Mahogany House nila, katabi lamang nito ang falls. Saglit na umupo si Asha at tinuyo ang buhok gamit ang tuwalya saka kumuha ng barbecue.Tahimik na nagmamasid si Asha sa paligid hanggang sa tumunog ang telepono niya hudyat na may tumatawag doon.Nakita ni Asha na hindi registered ang number na tumatawag at hindi niya ugaling sumagot sa tawag ng hindi niya kilala.But she have this feeling that she have to answer the call so she do it. Nang masagot niya ang tawag ay hindi siya nagsalita, hinihintay niyang marinig ang boses ng tumatawag sa kanya.“Hello my dear friend, how are you? Do you already forget about me?” tanong ng lalaki sa kabilang linya. Bumalatay ang gulat sa mukha ni Asha ng marinig ito.“Hey, I thought you're dead,” malamig na sabi ni Asha at s
Napakunot ang noo ni Jill nang mapansin na bigla na namang nawala si Asha pagkatapos kumain ng tanghalian.Kahapon niya pa napapansin ang kakaibang kilos ng kaibigan simula kagabi pero kahit anong tanong niya ay hindi naman ito sumasagot.Umakyat si Jill sa taas para sana magtungo sa kanyang silid ng makarinig siya ng kalabog mula sa isa sa mga kwarto roon.Napatingin si Jill sa pinakadulong parte ng second floor ng bahay at ito ay ang pinakadulong kwarto. Out of curiosity ay nagtungo siya roon saka narinig ng mas maayos ang tunog mula sa loob ng kwarto.Pinakinggan niya ito ng mabuti saka nalamang pamilyar sa kanya ang tunog 'nun, pinihit niya ang door knob ng pinto saka ito binuksan.Tumambad sa kanya ang pawisan na si Asha. Asha is punching the punching bag real hard kaya kahit malayo pa si Jill ay naririnig na niya ang tunog niyon.Nakakunot ang noong pinanonood ni Jill ang kaibigan na mukhang walang pakialam sa paligid