3rd POVNagluluksa ngayon ang buong angkan ng Samonte. Dahil sa pagkawala ng isa sa kanilang pamilya. Hindi makausap ng magkapatid na Ange at Angel ang kanilang ina. Hindi matanggap ng kanilang ina na wala na ang isa niyang anak.Lumabas si Angel, dahil hindi niya kayang tignan ang kalagayan ng kanyang ina. Masakit din sa kanya na nawala ang kanyang kapatid. Hindi niya intensyon na patayin ang kapatid. Ayaw ni Angel nalaman ng kanyang pamilya na siya ang dahilan kung bakit nandoon si Aingelle. Kung bakit namatay ito.Samantala, hindi alam ng Pamilya Samonte na mayroong dalawang taong gustong kumausap sa kanila. Pero naghahanap lang ang dalawang tao na iyon ng pagkakataon. Umalis din ang dalawa tao na iyon. Dahil nakilala ng dalawa ang taong maysala."Saan tayo pupunta?" tanong ng lalaki sa kasama niya."Hindi ligtas ang babaeng nakita natin," ani ng babae sa lalaking kasama."Paano mo naman nasabi iyon.""Nakita ko ang taong may kakagagawan noon sa kanya. Nandoon sa loob. Pati iyong t
Azrael POVNasa opisina ako ngayon. Hinihintay ko ang Private Investagator na kakausapin ko, para makatulong sa paghahanap ng hustisya kay Aingelle. Isang linggo na mula ng mawala si Aingelle. Hindi ko matanggap na ganun ganun na lang mawawala ang babaeng mahal ko and my unborn child.Nalaman ko din na buntis si Aingelle. Kaya gagawin ko ang lahat, upang mabigyan ng hustisya ang pagkawala ni Aingelle. Isinandal ko ang ulo ko sa sandalan ng swivel chair ko. Dahil masakit pa ang ulo ko.Nagising ako kanina na masakit ang ulo ko. Dahil sa ininum ko kagabi. Nagpakalasing ako, dahil hindi ako makatulog. Nasa condo ako namin ni Aingelle. Ayaw ko pa sanang umalis kanina. Kung hindi lang dahil din sa kakausapin ko ngayon.Rinig kung bumukas ang pinto ng opisina ko. Napahilot na lang ako sa bridge ng ilong ko."Good morning, ser," bati nito sa akin."Good morning, have a seat."Umupo ito sa visitor chair. Binuksan ko ang isang drawer ko at ibinigay iyon sa kanya. Sumandal ulit ako at pinagtagp
Azrael POVDumalaw muli ako sa puntod ni Aingelle. Halos dito na ako tumira sa sementeryo. Araw-araw akong dumadalaw sa puntod ni Aingelle. Dahil ngayon ang alis ko papuntang Isla."Aalis muna ako, love. Pangako, pagbalik ko. Bibigyan kita ng hustisya. Magpapahinga muna ako sandali."Tumunog ang cellphone ko. Tinignan ko kung sino iyon."Anong balita?" tanong ko sa kanya."Nakuha ko na ang mga dapat mong malaman, boss.""Sige, magkita tayo," saad ko dito.Sinabi ko dito kung saan kami nagkikita. Kaya pumunta na ako sa restaurant.Pagkarating ko sa restaurant ay nandoon na ang P.I na inupahan ko. Umupo ako sa table na nakalaan sa aming dalawa. Nasa tagong lugar iyon, upang di kami mahalata."Ito na, Sir."Ibinigay nito sa akin ang isang brown envelop. Alam ko kung ano ang laman noon. Kaya binuksan ko iyon sa harapan nito.Nakita ko ang laman. Dalawang lalaki ang lumapit kay Aingelle noong araw na kinidnap ito. Isang itim na van, kung saan isinakay ang fiancee ko."Ito lang?" tanong ko
Azrael POV"Sino ang gusto mong ipahanap?" tanong ni Cade sa akin."Kung sino ang pumatay sa nobya ko."Biglang sumeryoso ang mukha ni Cade."Name?""Aingelle Samonte.""Okay, last seen.""Sa isang abandonadong gusali. Sunog ang katawan.""Kung sunog ang katawan. Paano n'yo nalaman na siya iyon.""Dahil sa kwintas, na ibinigay ko sa kanya.""Sure ba kayo na siya talaga iyon?" may pagdududang tanong ni Cade."Oo, sure na sure.""Okay.""Bigyan mo ako ng isang linggo. I'll make sure na mahahanap ko ang mga salarin."May ibinigay ako na isang envelop sa kanya. "Kuha iyan ng P.I ko. Baka makatulong. Gusto ko ding malaman, kung bakit nand'yan ang kakambal ng pinsan ko.""Okay. Isasama ko iyan."Kinuha nito ang envelop. Binuksan at inilabas ang mga laman noon. Tumango-tango ito. Tsaka ibinalik sa loob ng envelop. Tumayo na ito."Aalis na ako. May flight kasi ako ngayon." Tinignan nito ang relo nito. "Next week. Malalaman mo na ang lahat.""Salamat, Cade. I-tra-transfer ko na lang ang bayad
Nagtagal pa ako sa Isla. Dahil hinintay ko ang resulta ng imbestigasyon ni Cade na ngayon daw nito ibibigay. Halos mag dalawang linggo na ako dito."Az, sorry late ako." Hinging paumahin nito."Its okay, Faith. Magkasunod lang tayo.""Hindi ko alam sa Rozen na iyon, sobrang dami niyang ipinagagawa sa akin. Ngayon ko lang nga natapos eh."Ngumisi ako. Dahil alam ko na nagtagumpay ako sa plano ko. Sigruo, bago ko lisanin ang Isla ay magiging masaya na ang kaibigan ko na iyon."Ano ba ang pinagagawa niya sa iyo?""Lagi niya akong pinapatawag. Pinakukuha ng kung ano-ano. Hayaan mo na iyon. Sira kasi ang ulo no'n."Umiling na lang ako. I know that moves. Dumaan din ako sa ganyan.Hinawakan ko ang kamay nito. "Sumama ka sa akin, i-aalis kita sa Isla na ito," saad ko dito."Azrael, napag-usapan na natin ito. Masaya ako dito. Hindi ko kailangang umalis.""Analia," isang malamig na tinig ang napalingon sa dalaga.Sobrang dilim ng mukha ni Rozen na tila ba anumang oras ay bubulagta ako dito."H
Azrael POV"Saan tayo, pupunta, Azrael?" tanong nito sa akin."Sa lugar na hindi ka makakatakas."Dadalhin ko sa Isla na iyon si Angel. Doon ay papahirapan ko ito ng husto. Ipapadama ko sa kanya ang hirap na dinanas ko sa pagkawala ni Aingelle.Tumahimik ito. Alam nito ang kasalanan na nagawa nito sa akin."Bakit ako lang ang pinahihirapan mo, kasama ko si James, I confess to you.""Alam ko, pero sa ngayon. Ikaw na muna."Dahil mahirap kalaban si James, kailangan na pagplanuhang mabuti ang pagdakip ko sa kanya."Azrael, I am sorry. Hindi ko talaga gusto na mamatay si Ain.""Shut up, Angel. The damage that you cause is done. Kaya huli na ang pagsisisi mo."Natahimik ito. Ayaw ko ng ingay, dahil naririndi ako sa boses nito. Nakaplano na ang lahat ng pag stay ko sa Isla na iyon. May sarili na akong bahay doon.Magtatayo na din ako ng business sa Isla at nagplanuhan ko na din na sumali sa grupo ni Rozen. Noon pa man ay hinihikayat na niya ako na sumali sa Casa El Mafia ako lang ang hindi.
Angel POVNagising ako na para bang may kumalabog sa labas ng kwarto ko. Nagdadalawang-isip pa ako kung lalabas ba ako or hindi. Pero naisip ko na, wala naman sigurong masamang tao ang papasok sa bahay ni Azrael. Lalo na't pinagkakatiwalaan ni Azrael ang may-ari ng Isla.Lumabas ako, nakita ko si Azrael na nakahandusay sa sahig. Kaya agad ko itong nilapitan."Azrael!" sigaw ko.Napatingin ako sa kalagayan nito. Amoy alak ito."Aingelle. . ." tawag nito sa pangalan ng kakambal ko.Hindi ko napigilan ang umiyak. Dahil nasasaktan ako. Mahal na mahal ko si Azrael, ngunit hindi ako ang mahal nito. Ang kakambal ko ang mahal nito.Inalalayan ko si Azrael na bumangon. Upang makapunta sa kwarto nito. Binuksan ko ang kwarto nito at inihiga ito sa kama. Huminga ako ng malalim. Dahil sobrang bigat ni Azrael."Aingelle. . ." tawag nitong muli sa pangalan ng kakambal ko.Inilibot ko ang paningin ko sa paligid. Sobrang linis ng kwarto nito. Hanggang sa mapadako ang paningin ko sa bedside table nito.
Angel POVDahil hindi ako makatulog ay hinintay ko na lang na umuwi si Azrael. For sure lasing na naman ito.Hanggang sa may narinig akong ungol sa sala."Oohh!"Lumabas ako sa kwarto ko at hindi agad ako nakagalaw, dahil sa nakikita ko. Si Azrael may nakakandong dito na babae. Naghahalikan ang dalawa."Your so good, di ka pa rin nagbabago.""Para sa iyo, Aingelle."Kumunot ang noo ko. Agad na nilapitan ko ang babae. Hinawakan ko ito sa braso at pinaalis ito sa kandungan ni Azrael.Tumili ito. "The heck!""Get out bitch!" sigaw ko.Galit itong tumingin sa akin. Tumayo ito at namaywang."Alam mo, si Azrael ang nagyaya sa akin dito. He wants sex. Hindi ko naman alam na may babae pala dito.""Tama na iyan, Angel. Go to your room. We have a business to do," malamig na sambit ni Azrael."Akala ko ba mahal mo ang kakambal ko? Bakit ganito ka!" sigaw ko sa lalaki.Galit niya akong tinignan. "Oh God. Aalis na lang ako, Azrael. Nawalan na ako nang gana."Umalis na ang babae. Hinaklit ni Azrael
Anastacia POV"Anastacia, please!" sigaw nito."Pwede ba. Tantanan mo ako, Clyde. Hindi ako uuwi.""But dad need you.""Sabihin mo kay dad. I am happy sa buhay ko ngayon. Masaya ako, dahil may nagmamahal sa akin. Mahal nila ako, kung sino ako.""But, they didnt know you. For god sake, Anastacia.""Iyon nga ang gusto ko eh. Mahal nila ako bilang si Stacy Aragon. Hindi si Anastacia Morthon Miller."Hindi ito nagsalita. Kaya iniwan ko na ito. Papunta kasi ako sa kumpanya na pinagta-trabaho-an ng asawa ko. Yes, I am married. Kasal ako sa lalaking mahal ko at mahal ako.Nang makarating ako sa kumpanya at agad akong dumiretso sa elevator. Hindi na ako dumadaan sa reception. Dahil kilala naman nila ako."Hi, Milley, si Kurt nandyan ba?"Nagulat si Milley nang makita niya ako. Para ba itong nakakita ng multo. Kumunot ang noo ko. Tumingin ako sa pinto ng opisina ng asawa ko. Dahil alam ko na ang klaseng tingin ni Milley sa akin."Who is this time, Milley?" tanong ko sa kanya."Anak ng isa sa b
Maria Lyn POVNasa gilid lang ako. Nagbabasa ng magazine at tinitignan ang pag te-therapy ni Ezekeil. He had an improvement. Determinado talaga itong makalakad muli.For 8 month since his therapy. Walong buwan din ang ginugol nito upang makalakad talaga ng maayos. Ngayon na tapos na ang session nito at maayos na ang lakad nito ay natutuwa ako."This is your last session, Mr. Miller. You are such an obedient patient. I hope I can see more patients like you.""Thank you, too. Doc. Sanchez."Tumayo na ako. Dahil alam ko na aalis kami ngayon at kakain sa isang restaurant. We will celebrate now. Dahil nakakalakad na talaga ito ng maayos ngayon."Let's go, baby.""Sure, love."Hinawakan nito ang baywang ko at pinatakan ng halik ang aking ulo."I miss you, you know.""Ezekiel, kailangan nating pumunta sa restaurant na nireserved ng pamilya natin.""I miss you.""Nakailan ka kagabi? Hindi mo ako pinatulog."Ngumuso ito. Totoo naman talaga na hindi niya ako tinantanan kagabi. Sobrang lakas ng
Maria Lyn POVNasa tabi ako ni Ezekiel. Limang buwan na kami dito at hangganv ngayon ay hindi pa rin siya gumigising. Pero ang sabi ng doktor ay may chance na gumising ito."Love, winter na dito. Sobrang ginaw. Hindi kaba giniginaw? Ang haba na nang tulog mo. Gising ka na. Gusto na kitang makasama. Gusto ka na naming makasama."Araw-araw iyon ang ginagawa ko. Kausapin siya. Dahil sabi ng doktor ay nakakatulong daw iyon. Para sa progress nito. Kaya araw-araw. Kinakausap ko ito."Alam mo bang si Leigh ay magaling sa klase? Palaging kinakausap ka din noon. Pag kagalinh sa school. Hindi ko na din naaalagaan ng maayos ang mga anak natin. Please, gumising ka na. We need you. I need you."Hindi ko mapigilan ang umiyak. Dahil sa sitwasyon namin ngayon. Noong nakaraang buwan lang ay may pumasok dito ay nag code blue si Ezekiel. Buti na lang at nahuli ang salarin. Ayon dito, may nag utos daw sa kanya at hindi namin nakuha ang pangalan ng totoong may sala. Dahil namatay na lang bigla ang lalaki.
Maria Lyn POVHindi kami pwedeng tumigil. Dahil alam ko na hinahabol niya kami. Akala ko talaga ay napatay na ito. Pero hindi pala. Napatay niya pala ang kanyang tauhan."Takbo, Maria Lyn, Ezekiel. Maabutan ko din kayo!" sigaw nito."Tumigil muna tayo, Maria Lyn. Pagod na ako.""Hindi pwede, Ezekiel. Kaya tumayo ka.""Iwan mo na ako. Tumakas ka na.""No, hindi kita iiwan."Humihingal din ito. Dahil kanina pa kami tumatakbo. Nanghihina na din ako. Dahil nakikipaglaban pa ako kanina kay Mezzy.Nasa kagubatan kami ngayon. Pinag-aralan din namin ang kagubatan na ito."Malapit na tayo sa labasan. May nag-aantay sa atin doon. Kaya, lalaban tayo," sabi ko sa kanya. Hinawakan ko ang kamay nito.Tumayo ito at tumakbo kaming muli. Alam ko na malayo pa ang bukana ng kagubatan na ito. Pero kailangan namin makipagsapalaran. Lalo na ngayon na alam ko na naghihintay sa amin ang mga anak namin. Patuloy lang kami sa pagtakbo. Hanggang sa makita ko ang bukana ng kagubatan. Ngunit bago pa kami makaratin
Maria Lyn POVLumayo ako sa kanya. Pero hindi pa man ako nakakaupo ng maayos ay binangga ang aming sasakyan. Kaya tumilapon ako sa isang bahagi ng sasakyan. Huling naalala ko at nakita ko at pilit na inilalabas ng sasakyan ang nanghihina na si Ezekiel."Ezekiel!" tawag ko sa kanya."Hindi ka na sana nakialam. Ngayon, mauuna kang mama–"Isang putok ng baril ang narinig ko bago ako nawalan ng malay.Nagising ako na masakit ang ulo ko. Buong katawan ko. Nagmulat ako ng mga mata at tumambad sa akin ang mga mukhang ng mga taong malapit sa akin. Alam kong nag-alala sila sa akin."I am okay." assurance ko sa kanila."Okay? Look at you. Nandito ka sa hospital, nakaratay. Ilang araw na walang malay. Tapos sasabihin mong okay ka lang!" galit na sambit ni Kuya kier.Ngumiti na lang ako. Dahil alam ko na sobrang nag-alala ito sa kalagayan ko."Mom, please, don't do it again.""Okay."Iginala ko ang paningin ko sa paligid. Kompleto lahat ng pamilya ko. Pero isang tao ang gusto kong makita."Si Eze
Maria POV"Who are you?" Iyon agad ang tanong ni Ezekiel sa akin. Matapos naming kumain ng agahan. Dito kami sa isang restaurant sa baba ng condo na inuukupa nito."Can we talk that in private?" saad ko."No, dahil once na mapag-isa tayo. Iba ang nararamdaman ko. Gusto kitang angkin ng paulit-ulit."Ngumisi ako. Dahil ganun din naman ako."Actually, I am your wife. At hindi si Mezzy ang asawa mo."Hindi agad ito napagsalita. "I am sorry, Ezekiel. Kung nagsinungaling ako sa iyo. Noong una, hindi ko naman talaga na ikaw ang business partner ko. Until my secretary. She took you a photo at pinakita niya iyon sa akin. Alam ko na hindi ako makakagalaw ng mabuti sa Paris. Dahil alam kong nandoon si Mezzy. Kaya pinalabas ko na gusto kitang makausap dito sa Pinas. For 10 years. Akala ko nawala ka talaga sa amin. I feel like dying. Pero naging matatag ako. Dahil sa mga anak nating dalawa."Hindi agad ito nakapagsalita. Nakatitig lang ito sa akin."How can I be sure na nagsasabi ka ng totoo.""C
Maria Lyn POVNagsisimula na ang party. Halos lahat ng mga mata ng mga tao ay nasa akin–hindi nasa kasama ko. Dahil masquerade ang theme ng party ay madaling naitago ang mukha ni Ezekiel. Tiyak, lalabas sa news ang balitang ito."Ms. Mothor—no Mrs. Miller, who is with you?"Alam kong napatingin si Ezekiel sa akin. Pero kailangan kong magsalita."He is just my business partner.""Oohh, really? Baka naka move on ka na sa namayapa mong asawa.""No, I love him. No one can replace him in my heart.""Is that said so."Hinayaan na kami ng mga reporter. Halos lahat ng mga mata sa akin ang tingin."Maria, Can I talk to you.""Excuse me, Ezekiel."Sumunod ako kay Nicole.Pumasok kami sa isang kwarto."Are you sure about your plan, Maria?""Yes, Kuya Kier. Gusto kong mapalabas sa lungga ang babaeng iyon. All this year. She hide Ezekiel from me. Kaya ito na ang tamang panahon, upang maningil. I need to help, Ezekiel, too. Kailangan na bumalik na ang mga ala-ala nito.""I see from him. That he is
Ezekiel POV"Sir," nag-angat ako nang tingin nang nasa harapan ko ang sekretary ko."Yes?" tanong ko dito."May meeting po kayo with Ms. Maria Lyn.""Sige, Erwin, salamat," nakangiti kong sambit dito."Sir, gusto po sana ni Ms. Maria Lyn sa personal.""Okay, papuntahin mo na lang siya dito. Make her an appointment.""Pero sir, kung pwede daw sa Pilipinas. Kasi po busy po siya at hindi agad makabalik dito sa paris. Para po makapagpirmahan na kayo ng kontrata."Napaisip ako. Papaano ko ba lulusutan ito, na hindi malalaman ni Mezzy."Wag mong bangitin ito kay Mezzy. Sabihin mo na lang na may meeting ako aboard. Wag sabihin sa kanya na sa Pinas ako pupunta.""Sige, sir."Napasandal ako sa sandalan ng swivel chair ko. Alam ko na mali ang gagawin ko. Sa paglilihim kay Mezzy tungkol sa pagpunta ko sa Pinas. Pero kailangan. Dahil alam ko na nandoon din ang kasagutan sa bawat tanong ko."Hi, baby!" nakangiting mukha ni Mezzy ang bumungad sa akin. "I bring a food for you. Lunch na din kasi.""W
Maria Lyn POVAgad kong inihinto ang kotse ko. Lumabas ako at kinuha ang bulaklak. Upang ilagay doon. Isinuot ko din ang dark shade ko."It's been a while, love. 10 years to be exact. Pero bakit ganun. Kahit sampung taon na ang lumipas mula nang iwan mo kami ay parang kahapon lang iyon nangyari? Alam mo bang malalaki na ang quadruplets. Maasahan na sila sa lahat ng bagay. Lalo na sa pagbabantay sa bunso natin."Hindi ko mapigilan ang umiyak. Dahil kahit na matagal na nangyari ang masalimo-ot na nangyari sa buhay ko ay para bang kahapon lamang iyon nangyari.Nandito ako ngayon sa isang warehouse kung saan kasama si Ezekiel sa pagsabog. It is his 10 years death anniversary. Kaya taon taon akong pumupunta dito. Tuwing death anniversary nito. Inilagay ko ang bulaklak doon.Tumunog ang cellphone ko at agad ko iyong sinagot."Yes, pumunta lang ako sa pinangyarihan noon. I know, Nic. Thanks for your concern. Pero alam mo naman na hindi matatahimik ang kaluluwa ko pag hindi ako nakadalaw. Don