Amanda
NAPAINGOS ako at pinanood ang pag-alis niya. Tumawag ako ng waiter, bigla akong nagutom. Kailangan kong makaisip ng paraan para mapalapit sa kanya. Sa ngayon itong credit card lang ang rason ko para sumulpot bigla sa harapan niya, kapag naisauli ko na ito tapos na. At hindi iyon maaari. Kailangan kong umisip ng paraan para araw araw ko siyang makasama at mabantayan.Nakakapagod sumunod sa kanya araw araw. Kapag naubusan ako ng rason mahahalata niya ako. Nagmasid ako sa paligid, nagbabakasakaling may makuha akong idea. Napakagwapo niya naman kong palagi akong mag-eeffort na itrack kung nasaan siya.I'm too gorgeous to follow him around, and he don't deserve my attention. Pero ngayon wala akong choice. Sinisira niya ang nananahimik kong buhay.Pagkatapos kumain lumabas agad ako. Wala akong ibang dala kundi credit card niya. Patawid na ako ng kalsada nang may lalaking patawid din. May babaeng nakabuntot sa kanya."Kahit hindi mo ako pansinin basta hayaan mo lang akong makita ka," maiyak iyak na sabi n'ong babae.Napataas ang kilay ko. Aba, napakabata pa pero gan'on na kung umasta. Di manlag nahiya na public place ito."Leave me alone, I don't need you," asik n'ong lalaki. Halata ang iritasyon sa mukha niya.Somehow, I understand him. Nakakairita nga naman ang gan'on. Babae siya, hindi ko man nilalahat pero ang babae dapat ang hinahabol at hindi naghahabol. We, girls are priceless, our worth is more than diamonds. It incomparable. Pero kung hahayaan na'tin ang sarili na'tin na ibaba ang worth na meron tayo it means hahayaan din na'ting mababa ang pagtingin sa'tin ng mga lalaki.It's a big no for me. We should respect ourselves, so, men will respect us. Nakatanaw lang ako sa kanila hanggang sa makalayo sila. Parang glue na nakadikit si girl kay boy. Mas lalong nilakihan ng lalaki ang mga hakbang niya.Napangisi ako. Alam ko na kung anong gagawin ko para mapalapit kay Tarinio. Hinding hindi siya makakawala sa paningin ko na hindi ako nahahalatang may ibang pakay.Umuwi ako. Nagbihis at lumabas ulit. Tinawagan ko si Saferino upang alamin ang location ni Tarinio. Hindi ko hahayaang matapos ang araw na ito na walang magandang balita.*****NAKARATING AKO sa condo niya. Napakataas ng building at halatang mga mayayaman lang ang nandito. Binati agad ako ng guard."How may I help you, Ma'am?" salubong sa'kin ng receptionist. Parang hotel sa garbo ang lugar. Gold interior design."Pwede ko bang makita si Tarinio Castillion?""Is he expecting you today, Ma'am?"Tumango ako. Sinungaling. "Yes, girlfriend niya ako."Ito naman ang tumango. "Please hold a seconds, Ma'am." Nagdial ito at halatang si Tarinio ang tinawagan. Nang maibaba ay bumaling ulit siya sa'kin. "Pababa na ho."Napangisi ako. Napakadali naman palang kausap ng lalaking 'yon. Naghintay ako sa lounge ng ilang minuto hanggang sa lumabas siya sa elevator. Suot ang brown plain shirt, khako short at tsinelas. Halatang bagong ligo.Napakaaliwalas niyang tignan, and the visible mustache in his jawline na halatang katutubo lang mas lalong nagdepina ng tangos ng kanyang ilong at pula ng mga labi.Napakurap ako nang maramdaman ko ang daliri niya niya gilid ng labi ko. "Naglalaway ka, sabing 'wag ipapahalata e." Tumawa siya.Umismid ako at pasimpleng kinapa ang labi ko. Wala naman. Pinunas niya na ba?"Ito na ang credit card mo, di ko na kailangan."Kinuha niya naman iyon. "Paano mo nalaman na dito ako nakatira?""Sa dami ng raket ko nagawi na rin ako dito at nakita kita noon pa."Tinitigan niya ako na parang tinatantya kung nagsasabi ako ng totoo. Sinalubong ko ang tingin niya, mula pagkabata master ko na ang art of lying. Kahit sino walang makakabasa sa inisip ko."Okay, as you say so.""May iba pa akong pakay."Kumunot ang noo siya. Pareho lang kaming nakatayo sa gitna ng lounge. "Say it, medyo busy ako."Gusto ko siyang irapan at taasan ng kilay pero pinigil ko ang sarili ko. "Gusto kita, ligawan mo ako," taas noong sabi ko.Sandali siyang natahimik bago malakas na tumawa. "What did you say?""Gusto ko, ligawan mo ako," pag-uulit ko."Pagkatapos ng kiss na ibinigay mo hindi ka na nawala sa isip ko." Wala akong pakialam kung pinagtitinginan kami ng mga tao. Ang baritono at buo niyang pagtawa ang nakahatak sa atensyon ng mga taong dumadaan.Naglakad siya papalapit sa'kin. Inilapit ang mukha sa mukha ko. Ramdam na ramdam ko ang mabango niyang hininga natumatama sa taas ng ilong ko. "Yan ang gusto ko sa'yo, napakaprangka mo.""Wala namang dahilan para magpaligoy ligoy, hindi ako sanay na magsayang ng oras." sagot ko. Malapit nang maglapat ang mga labi namin pero hindi ako umatras. Bumaba ang tingin niya sa labi ko bago dahan dahang bumalik sa mga mata ko."Sanay ako sa mga ganitong confession. But being my girlfriend is not as simple as dates and night outs."Napaawang ang bibig ko nang hapitin niya ang bewang ko. Idiniin niya ang sarili sa puson ko, ramdam na ramdam ko ang matigas na bagay sa likod ng khaki short na suot niya. Napalunok ako. Ang kaninang lamig ng aircon parang nahaluan ng nakakadarang na init.Dahan dahan niyang inilipat ang labi sa leeg ko pataas sa tungki ng tenga. "I'm not gentle in bed, Amanda. I love making pussies bleed," bulong niya."Kaya ko 'yon, pero ligawan mo muna ako." Napaigik ako nang kagatin niya ang leeg ko bago s******n. Nagtagis ang bagang ko sa inis. Napakalibog niya talaga. Gusto ko siyang itulak pero hindi ko ginawa, masisira ang plano ko.Nakahinga ako ng maluwag nang humiwalay siya sa'kin. Hindi ko namalayang pati paghinga ko ay pinigil ko.Nagkibit balikat siya. Itinuro ang namumula kong leeg. "Minarkahan na kita. Don't let other men touch you, even the tip of your hair." Hinalikan niya ako sa noo bago nakapamulsang bumalik sa elevator.Nanghihina akong napaupo sa couch. Ilang ulit akong huminga ng malalim para pakalmahin ang sarili ko. Kinapa ko ang leeg ko. Paano ko tatakpan ang pamumula nito?*****TarinioINABOT ko kay Anaxy ang wine at naupo sa couch. Nakatingin ako sa labas. Malalim na ang gabi pero maliwanang pa rin ang mga ilaw ng nagtataasang building. Huminga ako ng malalim."Problema ba sa kaso?" pagbasag niya sa katahimikan. Sa lahat ng mga pinsan ko si Anax ang pinakaclose ko dahil sa pagiging magaling niyang tagapakinig at tagapayo. Ang iba kong mga pinsan madalas kalokohan ang alam."Medyo, medyo mahirap ang kasong ito dahil malaking tao ang involve. But I can handle this."Sumandal siya sa couch. "Ayos naman pala pero bakit ang lalim ng hugot ng hininga mo?"Uminom ako bago sumagot. "Hindi na ako pabata, wala na ako sa stage na may maikama lang kontento na. Nitong nakaraan palagi kong naiisip kung paano magkapamilya, ano ang pakiramdam ng may anak. I even dreamed about it last night."I understand, lahat tayo papunta d'on. I thought plano mong magbakasyon next year.""Yes, that's my plan. Pero parang hindi ko na mahihintay 'yon. Para akong binabangungot. I don't know why." Tumayo ako. Naglakad papalapit sa floor to ceiling glass wall at humarap sa malawak na syudad."Madaling humanap ng babaeng aanakan, pero mahirap humanap ng matino at puro ang intensyon. Kung basta basta ka pipili ng babae kawawa ang mga magiging anak mo. Marry someone because of love not because of your own convenience," payo niya na sinang-ayunan ko.Bigla kong naisip si Amanda. Napailing ako. Kahit gusto kong magkapamilya hindi siya ang babaeng gusto kong idamay sa 'convenience' na sinasabi ni Anax. Looking at her fierce yet charming face, she don't deserve to be played. I know her, mabuti siyang anak at kawawa si Manang Ister kung paiiyakin ko ang anak niya."Kung hindi ako magpapakasal for convenience walang magtatagal sa'kin. Alam mo ang klase ng trabaho ko. Wala akong masyadong oras para sa iba."Nagsalin ulit siya ng wine, itinaas upang makipagcheers kahit na hindi kami magkatabi."Wag kang magmadali. Ang babaeng magtatagal sa'yo ay ang babaeng mamahalin ka sa kabila ng kawalan mo ng oras sa ibang bagay. Someone is created by God to accompany you in your life until you get older."Napahinga ulit ako ng malalim. Alam ko ang punto niya pero sa klase ng trabaho ko hindi uso ang gan'ong pantasya ng pag-ibig."That Amanda girl." Napatingin ako sa kanya."Mukha siyang matapang at hindi ka umuobra. Bakit hindi mo siya subukan?"Naalala ko ang nangyari kanina sa lounge. Napangisi ako. Alam kong prangka siya pero hindi ko inaasahan na gan'on siya katapang para humarap sa'kin. Habulin ako ng babae pero wala pa ni isa ang naglakas ng loob na utusan akong ligawan dahil gusto ako. She's really something.Tinignan ko ang oras sa wrist watch ko. It's one in the morning. Inilapag ko ang goblet sa center table at kinuha ang coat ko at ang bag na ihinanda ko kanina. "I have an appointment, just lock the door when you leave.""Ako na bahala dito."Gamit ang motor ko nagmaneho ako patungo sa likod ng village ng mga Trei. May nakita akong daan dito kanina nang libutin ko ito. Ipinarada ko ang motor di kalayuan. Nilakad ko ang mapunong lugar. Isinuot ang bonet at tinakpan ang mukha ko. Dinukot ko rin ang dalawang stiletto, isang uri ng dagger knife na mas madali itong makasugat at malalim ang baon.Nang marating ko ang napakataas na pader nagmasid ako sa paligid. Walang bantay, pero maaaring nala likod ng pader na ito. Kinuha ko ang anchor rope na may locking carabiners. Ihinagis ko iyon papunta sa likod nang pader. Nang masigurong walang ingay na kasunod sinubukan kung akyatin. Naging madali iyon dahin sa tulong ng medyo may kalapitang puno.Nasa mula sa tuktok tumalon ako. Napansin kong walang bantay dito. Ibinalik ko sa bag ang lubid bago dahan dahang naglakad. Siniguro kung walang tunog ang bawat hakbang ko.Napatingala ako sa kabilang dulo nang makitang may tila spotlight na lumilibot sa bawat corner ng pader. Agad akong dumapa sa likod ng halaman nang makita papunta sa direksyon ko ang ilang.Nang dumaan ito at lumipat sa ibang parte syaka lamang ako gumalaw. Kailangan kong hanapin kung saan namamalagi si Armando Trei. Nakipagpatentero ako sa spotlight, siguradong may nakaabang na baril ang taong makikita ng liwanag nito.Tumakbo ako sa unang bahay na nadoon. Nakita ko ang mga ibang tauhan nila. Pare-pareho ang mga suot. Nilagpasan ko sila. Kung gan'on ang mga bahay sa buong village maliban sa mga Trei ay para sa mga tauhan nila.Nagpatuloy ako sa tahimik na paghahanap pero hindi ko nakita ang lalaking umiihi sa pader. Nabangga ko ito. Nanlaki ang mga mata niya pero bago pa siya makapagsalita, hinablot ko ang leeg niya at isinaksak sa lalamunan niya ang stiletto na nasa kanang kamay ko."Rest in peace, motherfucker," bulong ko.Muli akong naglakad. Natigilan ako nang makarinig ng mga ugong ng sasakyan. Agad kong sinilip, mga magagarang sasakyan na patungo sa iisang deriksyon. Napatingin ako sa kabilang kanto at napangisi nang makita ang tila mansion na buhay na buhay ang mga ilaw sa ganitong oras."Kapag sinuswerte ka nga naman, halatang may paparty pa ang Senior," bulong ko.Tumakbo ako patungo sa likod na parte nito. Ang mga bantay ay abala sa pag-escort ng mga bisita at ang ilan naman ay naglilibot. Ihinagis ko ang bag ko sa likod ng mga paso sa aisle patungo sa tila kusina. Hinintay ko ang maswerteng tao na lalabas. Hindi nagtagal lumabas ang isang lalaking nakabowtie at may dalang tray. Waiter. Sumitsit ako upang mapatingin siya sa'kin. Napangisi ako. Hinabot ko ang tray na dala niya, kunuha ang isang wineglass na nandoon bago ko malakas na ihinampas sa kanyang mukha. Mabilis kong ininom ko ang wine.Bago pa siya bumagsak agad ko siyang hinila sa liblib na parte. Hinubaran ko siya, ginamit ko ang damit niya para makapasok. Isinuksok ko ang stiletto sa bulsa. Nakayuko akong pumasok sa kusina dala ang tray."Bakit ang tagal mo? Marami ang bisita at hindi pwede ang hihinay hinay dito." Salubong sa'kin ng matandag babae. Siguro ay mayordoma.Nilagyan niya ang tray ko nga sampong bote ng wine. "Ubos na ang unang dinala doon, ilagay mo ito sa mga mesa doon. Madali."Tumango lang ako. Naglakad ako palabas kahit hindi ko alam kung saan nagtungo ang mga bisita. Narating ako sa front door. Nakita ko si Armando Trei na nakatayo malapit sa pinto at may kausapn na mga bisita. Nagtatawanan.Akmang hahakbang na ako papunta sa kanila nang may kasunod na waiter na tumawag sa'kin."Hoy, hindi diyan ang daan." Nilingon ko siya."Doon." Itinuro niya ang aisle papunta sa kabilang parte. "Magagalit si senior kapag pumasok ka sa bahay niya.""Akala ko tinawag nila ako," sagot ko."May kasamabahay na nakatuka diyan. "Wala akong nagawa kundi sumunod sa kanya. Kikilalanin ko ang mga malalaking taong nandito dahil alam kong konektado 'yon sa illegal business nila.TarinioNAGPATULOY AKO sa pagse-serve sa mga bisita. Ngunit alerto ang buo kong pagkatao sa bawat galaw ng mga ito. Hindi ko inaalis ang tingin kay Senior Armando. Ilang minuto na akong pabalik balik sa pagse-serve ngunit wala akong nakikitang babaeng pwedeng maging anak niya na lumapit sa kanya. "Waiter," tawag sa'kin ng isang matandang babae. Binigyan ko ito ng red wine lalo at malapit lamang ito sa kinatatayuan ni Senior Armando at ang mga businessmen na kausap nito. Pasimple akong tumayo doon kahit na naibigay ko na ang wine ng matandang babae. "Kailan mo balak ipakilala sa'min ang nag-iisa mong tagapagmana? Kailangan na namin siyang kaibiganin ngayon palang bago ka magretero," pabirong sabi ni Governor Elmano, I know him dahil isa rin siya sa mga tiwalang gobernador na maganda ang imahe sa publiko. "I don't want to take the risk. Magulo ang mundo na'tin kaya gusto kong mamuhay siya sa ibang bansa na tahimik," sagot ng Senior. Kumunot
Amanda ColenNAGISING AKO dahil sa paghaplos sa aking dibdib. Napaungol ako sa nakakahalinang pakiramdam na dulot nito. Kinusot kusot ko ang aking mga mata at humikab. Tumatama na sa'king mukha ang sikat ng araw mula sa bintana. May pumipisil at humahaplos pa rin sa dibdib ko. Ilang sandali bago nag-sink-in sa utak ko kung sino ang katabi ko. Agad akong napabaling sa kaliwa at nanlaki ang mga mata nang makita ang natutulog na si Tarinio. Gigil ko siyang sinampal. "Napakamanyakis mo kahit tulog ka." Sa init ay kinurot ko ang sugat niya. Napadaing siya sa sakit. Nagdilat ng mga mata at nabalot ng pagtataka ang mukha."What are you doing here?" kunot noong tanong niya."Apartment ko 'to, ikaw ang dapat kong tanungin. What are you doing here? Bakit dito ka napadpad ng diyes oras ng gabi?" Tinaasan ko siya ng kilay. Nakatitig lamang siya sa'kin ng ilang segundo bago umayos ang reaksyon ng mukha."Naalala ko na." Inilibot niya ang tingin sa buong kwarto bago dumako sa sugat niya. "Bakit ak
Amanda ColenMABILIS ANG pagpapatakbo ko sa second hand na kotseng ibinigay sa'kin ni Saferino noong isang araw upang magsilbing service ko kapag dumating ang pagkakataon tulad nito. Nakatanggap ako ng text mula kay Benj na nakarating na ng bansa si Amari at dumiretso ito sa Desire. Isang high-end bar dito sa Pilipinas. Wala akong pakialam kahit saang bar siya mapadpad at magpakalasing pero ayon kay Benj ay nasa iisang lugar ito kung nasaan si Tarinio at kinukulit niya ang binata. Baka sa kalasingan niya kung ano pa ang masabi kay Tarinio. Mababalewala ang lahat ng pinaghirapan namin sa pagiging pabaya niya. Palibhasa nagpapakasarap lang siya sa buhay at naghihintay sa yaman ng Trei Impire. Napatiim bagang ako sa isiping 'yon, hindi ko pa rin mapigilan ang inis na namumuo sa kalooban ko. Ayokong mag-cross ang mga landas namin pero ngayon wala akong choice kundi ang pigilan siya sa katigasan ng ulo niya. Mabilis akong nakahanap ng parking lot at agad na n
Amanda ColenHINDI ko alam kung tama ba itong ginagawa ko. Sino ba naming baliw ang bibili ng tatlong aso kahit hindi marunong mag-alaga? Ipinababa ko kay manong driver ang tatlong aso, isang Pomeranian, isang Maltese, at isang Shih Tzu na binili ko sa pet house. Tiningala ko ang building kung nasaan ang condo ni Tarinio. Hindi ko alam kung nakauwi na siya galing sa bar, pero ibibigay ko sa kanya ang mga aso na ‘to. Naghintay ako sa lobby matapos kong sabihin sa receptionist na nandito ulit ako para kay Tarinio. Ang alam nila ay girlfriend niya ako kaya halos wala nang itinanong sa’kin pagpasok ko. “Excuse me, Ma’am. Tumawag po ulit si Sir Tarinio at gusto niyang umakyat nalang daw ho kayo.” Naagaw ang atensyon ko dahil lumapit sa’kin ang receptionist. Napatingin naman ako sa tatlong aso na nasa kanya kanyang kulungan. “Paano sila?” tanong ko.“Pwede pong ipadala nalang sa guard kasunod niyo.” “Anong floor ang condo niya?”“To
Amanda Colen“DAD, did you know, Tarinio Castillion?” Natigilan ako sa paghakbang dahil sa narinig kong tanong ni Amari. Nasa apartment kami ni Manang Ister nang makatanggap ako ng tawag kay Daddy, gusto niyang umuwi ako ngayon. Naging madali naman ang pagbibigay ko ng alibi kay Tarinio, sinabi kong gusto ko munang makasama si Manang Ister ngayong gabi dahil mamimiss ko ito kapag doon na ako tumira sa condo niya. Pumayag agad siya.Huminga ako ng malalim bago tuloy-tuloy na pumasok. Binati ako ng mga katulong kaya napalingon si Amari at Daddy, sa gawi ko. Agad na sumama ang tingin sa’kin ni Amari habang nakayakap ito sa matanda.“I’m here, Dad."“Why are you here?” mataray na tanong ni Amari. Malamig na tingin lang ang ipinukol ko sa kanya at hindi nagsalita.“She’s asking you, Amanda,” sabit ni Daddy. Tumango ako at tumingin kay Amari. “Pinatawag ako ni Daddy, for business.”“He’s not your dad,” pasaring niya pero hind
Tarinio Castillion“MAY improvement na ba sa pinapa-hack kong bank site ng Trei Empire?” tanong ko kay Adahiyo Sacarias, isa sa mga hacker ng team ko. Nandito ako ngayon sa opisina ko kung saan ginagawa ang hacking system. Pag-aari ko iton. Nandito lahat ng computers and equipment na ginagamit sa pagha-hack ng mga sites.Inalis niya ang headphone at isinabit iyon sa leeg. “Wala pa rin, napakahigpit ng site nila. Hindi ko mahanap ang pasikot-sikot ng kanilang system.”Hinubad ko ang ko at isinampay sa likod ng upuan kong nasa harap ng computer. “Try harder,” I told him. Tumingin siya sa iba pang kasama namin at ngumisi. “Ano nga ulit pinag-uusapan natin no’ng wala siya, boss, kanina? Gusto nating humingi ng day-off para makapambabae naman tayo?” Naghiyawan sila. Ang sarili kong departamento na itinayo ko kay may limang hacker maliban sa’kin, ako ang head nito at pag-aari ko rin ang lahat ng meron sa opisina namin. Dating mga ag
Ronz Benjamin Mattini“WHAT the fuck is wrong with you? Leave me alone.” She was frowning and irritation is vividly showing in her face but I ignored her rants.“You are not allowed to go out alone,” sabi ko. Pinandilatan niya ako at inis na naglakad papasok sa malaking bahay. Sumunod ako. The whole village is owned by Don Armando, and the small houses are for the bodygruard and Don Armando’s men.Tulad namin ni Saferino kay may kanya-kanyang bahay lahat ng mga tuhan sa buong village. At itong nag-iisang mansion ay kung saan namamalagi ang pamilya Trei.Inutusan ako ni Amanda na bantayan si Amari, and here I am now dealing with her spoiled brat attitude. Luckily, God blessed me an immeasurable patience. Kung si Saferino ang pinagbantay sa kanya ay siguradong iginapos na siya upang hindi makawala. She’s lucky because I am gentler than him. “You ugly fucking shit,” she shouted. “I know,” I answered uninterested. “I will call dad, and magsusumbong ako na you are forcing me to stay hom
Amanda ColenMABIGAT ang loob na inilapag ko ang cellphone sa tabi ng unan ko at pabagsak na bumalik sa pagkakahiga. Kagigising ko lang. Pangalawang araw na ngayon ni Benj sa pagbabatay kay Amari. Hindi ko mapigilang mapaisip sa mga sinabi niya. “Love has no place in our world.”“But love consider no place…”Ni minsan hindi ito pumasok sa isip ko, ngayon lang. Dahil namulat ako sa hindi naniniwala sa pag-ibig dahil iyon ang paulit-ulit na sinasabi sa’kin ni daddy mula no’ng mag-umpisa akong manirahan sa poder niya. Si Don Armando Trei ay iniwan ng asawa niya dahil sumama iyon sa mayamang lalaki. Ayon sa kwento niya aya mahirap lamang siya noon kaya kahit si Amari ay nasa panig ng kanyang dating asawa. Iyon ang nag-udyok sa kanya na pasukin ang lahat ng trabahong possible, kahit hindi niya kaya, upang makaipon, yumaman, at makapagtayo ng emperyo. Nang yumaman siya ay nagawa niyang manalo sa costudy ni Amari kaya napunta ito sa