Share
Chapter 70
Kaugnay na kabanata
Sold To Mr. Saavedra Chapter 71
ALIYAH POV“ANO NA Migo? Wala na bang ibibilis yang paglalakad mo? Late na late na tayo sa party oh!” Naiinis kong pinukulan na naman ng isang tingin si Migo sa likod ko at mas lalo akong nairita nang makitang parang sinasadya niya talagang bagalan ang pagkilos niya. Nauna siyang bumaba kanina dahil kinuha niya pa mula sa trunk ng sasakyan ang regalo na pinabibigay ni Richard para sa host ng party. Pero nauna akong nakarating papunta sa may entrance kung nasaan ang guard dahil pinauna na niya ako maglakad.“Saglit lang naman oh Aliyah, bakit ba madaling madali ka?” Umarko ang kilay ko dahil sa sinabi niyang iyon.“Anong madaling madali? Hello! Late na kaya tayo nang halos lagpas isang oras! At kasalanan mo yun!” “Hindi ko naman kasalanan na biglang sumakit yung tiyan ko. It’s just a human nature which means normal na nangyayari sa mga tao—““You and your reasons, Migo! Talaga ba? Kung kailan paalis na tayo doon ka pa talaga tatakbo papuntang cr at sasabihing nagtatae ka?! You’ve b
Sold To Mr. Saavedra Chapter 72
ROCCO POV“OH HI there, Rocco. Long time no see…”Napatiim bagang ako nang makita ko siyang naglalakad palapit sa akin. She still has this wickedly smile on her face at ayoko mang aminin sa sarili ko ay hindi ko maipagkakailang hindi pa rin nagbago ang itsura niya. She still beautiful just like before. “It’s not so good to see you—““You’re building doesn’t allow me to come over, don’t tell me pina-banned mo ako…”“What do you expect from me after what you did? Alangan namang iwelcome pa kita nang buong puso?” Sarcastic kong saad dito. Monique just shook her head while smiling awkwardly.“You didn’t even changed a bit. Mas lalo ka lang gumwapo—““Paano mo ko nakilala? I’m wearing a mask, you know—““I know that it’s you because I memorized every inch and part of your body…”“Rocco where are you going?” It was Paul who was now catching his breath again. Marahil ay tumakbo na naman ito para maabutan lang ako. Nang hindi ako sumagot ay napansin ko sa peripheral vision ko na tinapunan
Sold To Mr. Saavedra Chapter 73
ALIYAH POV“HOW was the party? Anong oras kayo nakauwi?”We’re having a breakfast right now. Wala si Riley dahil hanggang ngayon ay tulog pa. Saglit akong napapikit ng mga mata na parang inaalala kung anong oras nga ba kami nakauwi ni Migo kagabi. “Anong oras nga tayo nakauwi—““It's past ten in the evening. Remember when Sarah called and said Riley can not fall asleep if he couldn't see you? Kaya maaga tayo umuwi.” Migo explained then resume to his food.“Ahh oo nga pala…” Hindi naman na muling nagtanong pa si Richard hanggang sa matapos kaming kumaing tatlo. Richard was already in his usual business attire along with his suitcase. Naglalakad na kami ngayon papuntang pinto para maihatid ito.“You don’t have any plans today, Aliyah?” Kapagkuwan ay tanong niya. Mariin lang akong umiling. “Wala naman pero baka samahan kong maligo sa pool si Riley. Nakaraan niya pa kasi ako sinasabihan tungkol doon eh.” “Ah okay, we’ll go ahead now.”“We?” Nanlalaki ang mga matang napatingin ako
Sold To Mr. Saavedra Chapter 74
“HOW are you feeling, okay kana ba?” Dahan dahan akong nagtaas ng ulo nang marinig ang tanong na iyon. Hindi ko alam kung anong sunod na nangyari. Basta ang huling naalala ko lang ay alam kong mawawalan na ako ng malay.Hindi ako sumagot. I just roam my eyes to the surroundings to make sure where was I. Nakahinga naman ako nang maluwag nang makitang nasa kwarto ko pa rin ako.Unti unting umusbong na naman ang galit sa puso ko nang makita kong nakatayo sa may bandang pintuan si Migo. Ito rin naman ang nagkusang mag iwas ng tingin nang magtama ang mga mata namin. Guilty as he is. Tama lang. Paano nila nagawang itago at magsinungaling sa akin ni Richard tungkol sa bagay na iyon. Tungkol sa totoong nangyari sa mama ko. Ramdam na ramdam ko na namang naninikip ang dibdib ko. Gusto ko na namang umiyak. Pakiramdam ko ay napakawalang kwenta kong anak sa mga magulang ko at walang silbi rin na ate sa mga kapatid ko. Pakiramdam ko ay masyado kong inuuna ang sarili ko kumpara sa mga mahal
Sold To Mr. Saavedra Author’s Note
HI READERS! JUST WANNA LET YOU KNOW THAT UPDATE IS EVERY SATURDAY AND SUNDAY. BALAK KO NAMAN NA SANANG TAPUSIN ITONG STORY NILA ALIYAH BUT I JUST CAN’T. THIS IS THE LAST STORY I AM MAKING AS OF NOW. IF TATAPUSIN KO NA, WALA NA AKONG IBANG WAY PARA MAKAPAG RELEASE NG STRESS FROM OTHER CIRCUMSTANCES. SORRY IF ANG TAGAL AND ANG BAGAL. ANG DAMI KO PA KASING GUSTONG MANGYARI SA STORY NILA LIKE SINO PA YUNG MGA MAMAMATAY CHAR. BUT I JUST WANT TO BE HONEST, ITS OKAY IF YOU FIND THIS STORY BORING AND DULL, PWEDE NAMANG ANTAYIN NYO NALANG MATAPOS BAGO NYO IADD SA LIBRARY NYO OR KUNG AYAW NYO TALAGA THEN BE IT. HINDI NAMAN AKO NAGSUSULAT JUST TO EARN, I ALSO DO WRITING BECAUSE IT IS MY HOBBY. SO YUN LANG, I WILL UPDATE TOMORROW. MAYBE BEFORE MIDNIGHT. DUN LANG KASI GUMAGANA YUNG UTAK KO HOW TO PORTRAY THE CHARACTERS. BYEEERS! -YDEWONS
Sold To Mr. Saavedra Chapter 75
“HERE, take a drink first. Aayusin ko lang yung kwarto na gagamitin nyo.” Naiilang na kinuha ko ang isang basong tubig na inaabot ni Rocco sa akin. Halos ilang minuto pa lamang nang makarating kami dito sa bahay niya. I’ve never been here before. Bago para sa akin ang lugar. Kung sabagay, kung tutuusin ay wala naman akong alam na ibang bagay tungkol kay Rocco kung hindi ang pagiging magaspang ang ugali nito sa akin noon. At saka pala yung flower farm niya na pinuntahan namin dati. Para namang makakalimutan ko pa yun. “A-ah sige… salamat…” “Are you sure you’re okay with this? Pwede naman akong mag stay sa penthouse ko kung naiilang ka.” Agad na nanlaki ang mga mata ko at dahan dahan na umiling.“Ha? Hindi na. Okay lang naman.” Rocco stared at me like he was not convinced at all to what I said. “Okay nga lang talaga.” Pangungumbinsi kong muli. Isang kibit balikat lang ang sinagot sa akin ng binata bago ito muling magpaalam at maya maya nga lamang ay tuluyan nang nawala sa pani
Sold To Mr. Saavedra Chapter 76
“HEY where did you go? Kanina ko pa kayo hinahanap.”Mabilis akong napalinga nang marinig ang boses na iyon. I immediately hid my face with my long hair and simply peaking if Rocco was still with somebody else. Nakahinga ako nang maluwag nang makitang mag isa nalang ang binata. I tried to compose myself and did my really best not to look suspicious even though I to myself knows that I have this anxious smile on my lips. “Ahhh kasi…”“Are you okay, Aliyah?” I jump a little bit when I felt Rocco’s firm hand suddenly landed on my shoulders. Mahina niya rin iyong pinisil na para bang iyon ang paraan niya para mapabalik ako sa huwisyo. “O-oo naman ‘no! Bakit naman hindi?” I really tried my best not to stutter but I can’t. Pasimple ko ring hinawi ang balikat ko dahilan para mapabitaw ang binata sa pagkakahawak sa akin. Rocco stared at me while raising one of his eyebrows. Ilang ulit niya ring pinabalik balik ang tingin niya sa akin at kay Riley na tahimik na naglalaro sa isang gilid
Sold To Mr. Saavedra Chapter 77
“TAKE a deep breath first, Aliyah. Don’t worry, they are your family, of course they won’t harm you.” Bakas na bakas sa mukha ko ang matinding kaba at pagdadalawang isip sa gagawin ko ngayon. Naging mabilis lang ang pagdaan ng mga araw. At ngayon nga ay dumating na ang araw na hindi ko akalain na nangyayari na pala nitong mga nakaraang taon pa. It’s my mother’s third year death anniversary now.Halos parehas lang pala ang taon kung kailan ko pinanganak si Riley at kung kailan nawala ang mama ko. I am kissing the top of my son’s head while taking a long and deep breathe.Hindi pa din ako makapaniwala. I was move a bit when Riley suddenly looked at me while having a strong confusion in his eyes. “Are you okay mommy? Why are you breathing so heavily? Is there something wrong po ba?” Pinilit kong hindi mapaluha at masaktan sa paraan ng pagkakatanong ng inosente kong anak. I know it’s not his fault. No one is at fault for what happened. But I can’t explain the strong guilt I am hav
Pinakabagong kabanata
