41- Terminal

"Dad..." nangingilid ang mga luhang usal ni Mia. Halos hindi na niya makilala ang ama. Bagsak na bagsak na ang katawan nito na halos buto't balat na.

"Mia, my daughter. You're here!" lumuluhang wika ni Vincent. He reached his hands out to her. Lumapit si Mia at kinuha ang mga kamay niya. "Masaya ako na nandito ka," aniya. "Pasensya ka na kung hindi ako presentable." He chuckled. "Kinuha ng cancer ang kagandahang-lalaki ko," biro niya pa.

"You're still a good-looking man, Dad," wika ni Mia. Hindi na niya napigilan ang sarili at yumakap siya sa ama. "I'm sorry, Dad, I didn't know. I was so stupid to leave. I was so selfish." She cried.

"I have a few months to live, Mia. Gusto kong maging makabuluhan ang nalalabi kong panahon," wika ni Vincent. "Gusto kong itama ang lahat ng mga naging pagkakamali ko. Muli, humihingi ako ng kapatawaran sa lahat ng aking nagawa. Forgive me, my dear daughter."

Napapikit si Mia nang mariin at napahagulgol. Mas humigpit ang yakap niya sa ama. She can't imagi