Share

Chapter 17

NAS bench ako ngayon sa school sa tambayan namin ni Mera. Wala si Mera ngayon at hindi ko alam kong nasaan ang babaeng iyon. Bumalik na din naman ako sa pag-aaral.

Hindi ko pinansin ang umupo sa tapat ko. Nagpatuloy lang ako sa pagsusulat.

"How are you, Kara?" napatingin ako sa kanya.

"Anong ginagawa mo dito?" tanong ko sa kanya.

"Gusto lang kitang makausap."

"Ano ang pag-uusapan natin?" tanong ko sa kanya.

"Tungkol sa ating dalawa."

"Xander. Wala nang tayo. Matagal na tayong tapos. That's it, kaya tigilan mo na ako," sabi ko dito.

"Mahal kita, Kara."

Tumawa ako. "Mahal? Ano ba ang alam mo sa pagmamahal? 'Di ba wala? Kaya tigilan mo ako."

Inisa-isa kong niligpit ang mga gamit ko. Aalis na sana ako nang pigilan niya ako.

"Ano ba, bintawan mo ako."

"No, hindi. Hangga't hindi ka bumabalik sa akin. Hindi ako aalis dito."

"Nakuha mo na ang gusto mo 'di ba? Napasaiyo na si Eliza, noong high school pa lang tayo 'di ba? Kung mahal mo ako. Hindi mo ako sasaktan."

Iniwan ko na siya doon. Ayaw k
Bab Terkunci
Membaca bab selanjutnya di APP

Bab terkait

Bab terbaru

DMCA.com Protection Status