Chapter 25

I was looking outside the window the whole ride. Kahit pa nananakit na ang leeg ko sa kakatingin sa labas. I busied myself looking at the city lights and the busy streets. Namamalayan ko ang paulit-ulit na paglingon ni Rylle sa direksyon ko pero binalewala ko iyon. I don't want to look at him. More so talk to him.

Iyon na yata ang pinakamahabang tatlumpong minuto ng buhay ko. Nauna akong lumabas nang tuluyan naming narating ang bahay ko. I heard the other side of the door opened. Taka ko siyang tiningnan.

"I'll watch you go inside," malumanay na aniya. Malamlam ang mga matang nakatitig sa akin.

Napalunok ako at nag-iwas ng tingin. Seeing him miserable hurts so much. Hindi ko kayang tagalan na tingnan siya nang ganito. Lalo lang akong mahihirapan. Lalong hindi ko makukumbinsi ang sarili ko na kahit papaano tama ang ginagawa kong pag-iwas sa kanya. Baka hindi ko mapigilan ang sarili kong bumalik sa dati ang turingan namin.

I told him to forget