Lilly’s POV
The rain got even more heavy, the gun shot synchronized with the loud thunderstorm and lightning. The light from the lightning reflect on the killer’s golden watch.
I need to take a closer look at that watch. When the police asked me for some details of the killer, wala akong maalala noon kundi kung paano namatay sa harap ko ang mga magulang ko. How can I forgot such an important detail.
“Kilala mo ba sila?” Tanong sa akin ni Apollo. Umayos ako ng tayo at huminga ng malalim.
“Hindi, pasensya na Apollo pero masama ang pakiramdam ko. Pwede bang umuwi na tayo?” Tumango naman si Apollo. Sa priority seat kami umupo ni Apollo dahil bakante naman siya ang nakapwesto sa may bintana.
“Maymay,” Napatingin ako kay Apollo, diretso lang ang tingin nito sa harapan. “Pwede mong sabihin sa akin ang problema mo. Magkaibigan tayo at parang magkapatid na din ang turingan natin
Lilly’s POV“Salamat Maymay, hindi ko na talaga alam ang gagawin pag wala ka.”Apollo was happy that I came back, he was very thankful towards Maymay.“Napamahal na din sa akin si Lilly, kaya naman hahanapin ko talaga siya.” Nang makapag-paalam si Maymay ay umalis na ito.“Lilly, saan ka ba nagpupunta? Bakit ka umaalis?” Tanong nito na may bakas pa rin ng pag-aalala. How I wish I can tell you Apollo, how I wish you were still the Tristan I used to know.I still couldn’t believe about what happened with Ren, he died with full of regrets. I don’t want to end up like that. I was thankful towards Maymay for making me feel better earlier.I felt a warm touch on my right cheek. I saw Maymay shedding tears infront of me. “I’m afraid to die, in a meaningless way but I’m more afraid to live in a meaningless way.” I told her.“Huwag
Lilly’s POV“Sabi ko naman sayo hindi mo na ako kailangan ihatid. Wala naman mangyayaring masama at kung meron man kaya ko ang sarili ko.” Sabi ko kay Loopy. Hinatid kasi ako nito hanggang dito sa bukana ng barangay kung saan nakatira si Apollo.“Kailangan kong ingatan ang susi para mailigtas ang kapatid ko, kung may mangyayaring hindi maganda sayo madadamay ang kapatid ko.”“Oo na oo na gets na kita, oh siya magingat ka at, salamat.” Hindi ito nagresponse sa sinabi ko, tumalikod lang ito at naglakad na paalis. Suplado talaga mana kay Ren.Napalinga-linga ako sa paligid nang maamoy ko na nasa malapit lang si Apollo at Maymay. Mukhang kakadaan lang nila dito, excited akong naglakad nang mabilis para mahabol ko sila. Napatigil ako sa pagtakbo nang madapa si Apollo at biglang sabunutan ng isang lalaki si Maymay t’saka ito malakas na itinulak sa mga malalking garbage can, nakalikha ito ng malaka
Apollo’s POV“I’m sorry, Tristan.” Lalong lumakas ang kaba ko sa dibdib.“Hindi ko maintindihan, pwede bang sabihin mo na lang kung sino ka! Mali ang iniisip ko, mali hindi ba?” Pinipigilan kong hindi taasan ang boses ko.“I’m sorry.” Hindi ko alam ang gagawin at sasabihin ko. Sobrang naguguluhan ako sa mga nangyayare, napaka-imposible“Lilly,” Hindi ko gustong banggitin ang pangalang iyon pero gusto kong makasiguro. Tama bang ang asong kinupkop ko ay si Lilly o magkapangalan lang sila. “Hindi Tristan ang pangalan ko, kung sino ka man, ayaw kitang makilala! Gusto kong lubayan mo si Maymay at huwag idamay sa gulo na meron ka.”Natatakot ako, hindi ko maintindihan ang sarili ko. Hindi ba’t ito ang gusto ko? Ang makausap si Lilly at makahingi ng tawad sa pag-iwan ko sa kanya noon. Ito na ang pagkakat
Chapter 18Lilly’s POV“Please, huwag mong sisihin ang sarili mo.” Ani ni Apollo, kagaya ko ay tuloy-tuloy din ang pagdaloy ng luha sa pisngi niya. “Iniwan kita noon, kung hindi kita iniwan noon hindi mangyayari sa atin ito. Ako ang dapat sisihin.”“Ano ba kayo! Walang ibang dapat sisihin sa mga nangyare noon kundi ang taong pumaslang sa mga magulang niyo. Pareho kayong biktima rito, hindi niyo ginusto ang lahat ng nangyare.” Napatingin kami kay Maymay nang magsalita ito, she was also crying. Kagaya naming ay biktima rin siya. My chest feels like it’ll burst.“Maymay, I need you to tell this to Apollo,” Tumango si Maymay at hinintay ang sasabihin ko.“Ginawa mo iyon para iligtas ang sarili mo, at masaya akong nakaligtas ka. Hindi totoong basta mo na lang ako iniwan, you have no choice that time. Itinago mo ako noon kung kaya’t hindi ako nakita
Lily’s POVWarning!This chapter contains violent actions that some readers may find disturbing and traumatizing. Viewers discretion is advised.For a second nakalimutan kong huminga nang sipain ako ng malakas ni Tisoy dahilan para tumalsik at tumama ako sa pader. Umingay ang loob ng bahay dahil sa iyak ko. “Babe!” Pinigilan ni Sasha si Tisoy na makalapit ulit saakin. “ Hindi kasalanan ni Cherry yun, ako ang nakabasag. Natabig ko yung troffy!” Mangiyak-ngiyak at nanginginig pang sabi ni Sasha. Gulat na gulat ako nang sampalin siya ni Tisoy sa right cheek niya at minura niya ito.“Pinagtatangol mo pa ‘yang animal na ‘yan! Ma’s mahalaga pa ‘to kesa sayo.” Tinulak niya si Sasha sa gilid dahilan para mapaluhod ito.I couldn’t move at first as I watch how those bad guys beats Loony. The
Apollo’s POV“Apollo sorry!” Nahirapan pa itong magsalita dahil panay ang hikbi nito. “Hindi naman kita minamaliit kahapon, sobrang nagaalala lang ako sa kalagayan mo kaya ko na sabi ‘yon.” Nakadinig ako ng mga bulungan, marahil ay pinagtitinginan na kami ng mga tao ngayon, hindi man ako nakakakita pero nahihiya pa rin ako dahil baka iba na ang iniisip nila sa amin ni Maymay.“Hindi ka pa magaling kahapon, inuubo ka pa nga at sobrang delikado nung pinuntahan namin. Sorry talaga Apollo nasaktan ko ang feelings mo.” Marahan kong hinaplos ang buhok nito, may sumilay din na mga ngiti sa labi ko. Hindi ko mapigilang hindi mapangiti. Akala niya ay galit ako sa kanya dahil sa hindi ako nakasama kahapon. Hindi naman ako galit, nagtampo lang ako at nadala ng emosyon ko. Hindi ko akalain na ganito ang epekto nito kay Maymay.“Huwag ka nang umiyak, hindi ako galit. Pasensya ka na at matampuhin ang kaibi
Lilly’s POV“The Marquez? Oo nag-apply na ako diyan.”“What position?”“Janitress,”“What?” I histerically reacted dahil sa sinabi ni Maymay.“Bakit ka tumuloy ‘dun?”“It’s an opportunity t’saka ‘yun lang ang hiring sila. Bukod ‘dun, highschool lang ang natapos ko.”“But you can get into my company with a skill and talent like that Maymay, trust me. I trained my employees to be confident about their skills not about their background.” Napa-buntong hininga ito, tila hindi alam ang isasagot.“Come on Maymay, I believe in you that’s why I offered you to work with me 4 years ago, nakalimutan mo na ba?” Mababakas sa pag-laki ng mga mata niya ang gulat sa sinabi ko.“Naalala mo?”“Of course, I waited for you to come Ms. Maylyn Santos.” Kung tao
Christine’s POV“Why did you hire her?” Tanong ni Ms.Helen sa akin.“I like her,” Sagot ko bago umalis sa conference room. Hindi naman ako ang assigned panelist para sa mga janitress pero pinalitan ko ung isa nang malaman kong mag-aapply si Maymay.I don’t know but it felt like I was talking to Lilly, the old Lilly the one I called “Ate”. Is it because she’s on vegetative state and I’m kinda missing the hell out of her? Hindi ko alam how the two of them met but I can feel that they really knew each other so much.“Because someone believes in me that I can.”“And who is that someone?”“Lilliana Marquez,”I paused for awhile. Why do I feel like I’m talking to Lilly? Did she really learn from her?“4 years ago there’s this young child begging people to buy clothes she and her gra