“Don’t worry, I ain’t doing anything,” sambit ng parehong boses na siyang nagpupumilit na ihatid ako.“C’mon, let’s just allow him. He’s big time, s-sige! Ikaw na ang bahala sa kaibigan namin, ingatan mo iyan ah!” I heard Arcie say while rushing to help me with someone. Ngayon ay alam kong si Arcie ang naka-alalay sa akin ngunit hindi ko alam kung sino pa ang isa. They both helped me get into my car which I felt an instant relaxation. Ilang sandali pa naramdaman ko ang ang ginahwa sa aking katawan dahil alam kong nasa loob ako ng sarili kong sasakyan until I really felt asleep and let myself drown by darkness. “Ahh~finally! My comfort! C’mon! Let’s go home,” I said in a sleeping and tipsy tone.I heard no one but my car’s already moving, ibig sabihin lamang niyon ay pauwi na kami. Maybe this is Jamyr, pero I heard them talking about my Boss? Kung siya nga ito, aba eh bahala sya! H’wag lang niya ako masumbat-sumbatan, ‘no.After awhile, ramdam ko na ang pag-slow down ng sasakyan han
“Oh, sorry… nariyan ka na pala,” tila natatawa na sambit ng isang pamilyar na boses. “It’s okay you can turn around now,” dagdag pa nito.I just saw them kissing! At nang humarap ako sa kanila ay agad akong napa-lunok dahil sa sobrang hiya at awkward. Bahagyang naka-upo si Brion sa harap ng kanyang lamesa habang nakadikit sa kanya si Ms. Olivia, nakapulupot ang dalawang braso sa leeg ni Brion. I saw her grinning while looking at me at bigla iyong nawala nang medyo itulak siya palayo ni Brion. “A-Ah…” ni-hindi ko alam kung ano ba dapat ang sasabihin ko dahil mukha naman silang nag-eenjoy at tila hindi naging problema ang pagpasok ng isang bisita without setting an appointment! How am I supposed to handle this awkward situation?!“Yes, Damara?” kalmadong sambit ni Brion.Napa-yuko ako at ayun! Mabuti at dala ko ang document na dapat ibibigay ko sa kanya! Although kulang pa ang mga hawak kong dokumento pero ayos na ito.“Ah, ibibigay ko lang po ang hard copy ng summary of your appointm
“Sabay kana sa akin para less hustle.” Aniya habang palabas kami ng company at dumiretso sa parking lot. “You know I can just follow your direction, I know how to drive naman.” I was about to go through my car when he suddenly blocked my way.“I said sumabay ka na sa akin, I don’t like it when someone’s following me. It bothers me whether you are following me or not. May daraanan pa ako so you better come with me,” seryosong sambit nito kasabay ng pagbukas nito ng pinto sa passenger’s seat.Lakas talaga mag-utos palagi nito, nakaka-inis!Wala na akong nagawa pa kaya naman pumasok na ako agad. Oo, padabog akong umupo sa seat. Kitang-kita ko ang pag-iling niya dahil doon. Tama ‘yan, namnamin mo ang pagka-bad trip ko sa ‘yo. Tahimik lang kaming dalawa sa byahe at iba nga dinaanan namin dahil nga raw may dadaanan pa siya. “Are you still mad at me?” he suddenly asked while focusing on driving.“Mad? Anong mad? Bakit naman ako magagalit sa ‘yo?” agad na sagot ko habang nakatingin sa bint
“Excuse me?” ani Ms. Olivia habang nakatingin na tila ba naistorbo ko siya sa pagpasok sa opisina ni Brion.“Ahm, pasensya na po, Ms. Olivia. Bawal po kasi pumasok unless may appointment po kay Sir Bry. If you have any concern po you can direct it to me first–”“No,” pag-putol nito sa statement ko habang diretsong nakatingin sa akin.Alam mo yung tingin na “I don’t give a f*ck,” ganun! “E-Eh kasi po, Ms. Olivia, busy po si Sir Bry ngayon. Occupied po ang schedule niya for today, pwede niyo po i-daan sa akin ang sadya ninyo at makakasiguro po kayong makakarating kay Sir Bry ‘yon,” naka-ngiti na sambit ko kahit na kinakabahan na ako sa posibleng sagot niya sa akin. “Shut the f*ck up, can you? You are so annoying. Si Brion ang kailangan ko at hindi ang isang katulad mo.” Mariin ako nitong tinitigan ‘tsaka na naman ako nito tiningnan mula ulo hanggang paa. Ang ilang empleyado ay napa-tingin din sa direksyon namin dahil sa taas ng boses ni Ms. Olivia.“A-Ahm Ms. Olivia, bawal po kasi tal
Hiwalay ang cart namin ni Brion, syempre at magkaiba kami ng trip sa buhay. Sinilip ko ang mga pinag-bibili nito at puro beer, snacks, at ang ilan ay instant foods. Well syempre anytime naman ay pwede itong kumain sa mansion. Eh ako? Alangan namang umuwi pa ako ng probinsya para doon kumain ng lutong ulam. Humiwalay na ako kay Brion at nagtungo na sa meat section habang naglalakad kami.Abala ako sa pag-lagay at bili ng mga karne, isda, at ilang mga frozen goods nang biglang sumulpot si Brion sa tabi ko.“That’s a lot, though,” aniya habang nakatingin sa laman ng cart ko.“This is good for 2 weeks already, para hindi ako ganun pa-labas-labas para mamalengke.” I pushed my cart at umalis na habang nakasunod naman itong si Bry sa akin.Napatingin ako sa cart nito at ayun ilang mga sabong panlaba at ligo ang nadagdag sa cart nito.Pumila na kami sa cashier, habang nag-pa-punch nga si Ateng cashier ay panay ang tingin nito kay Brion at medyo nahihiyang napapangiti.“5,381 pesos po lahat,
I was just busy writing down some things na pinag-uusapan ngayon sa meeting, it was about the expenses sa branch dito sa Manila and about another marketings, some updates and so on. Matapos ang halos tatlong oras na meeting balik muli sa trabaho. Set ng appointment at remind ng meeting para kay Bry habang nag-aayos ng iba’t ibang papers maging encode ng iba’t ibang papers. At ngayon naman, kakatapos lang ng meeting niya virtually with some people sa Carter's New York and Nevada. At ako ngayon ay nag-aayos ng mga information na na-talak nila during the meeting. While working, nakaramdam ako ng gutom, kaya naman bumaba ako para bumili ng makakain at iced coffee na rin pampagising.“Uy!” Napa-lingon ako nang marinig ‘yon. Paglingon ko sa kanan ko, iyong bago pala sa marketing. I raise both of my eyebrows while pointing at myself to ensure that he’s talking to me. Natatawa naman itong tumango bago lumapit sa akin.“Para kay Sir Bry?” tanong niya habang nakaturo sa iced coffee na hawak
“Where are you friends? Why are you walking around looking so dizzy?”Hindi ko pinansin ang panenermon nito at patuloy lang ako sa pag-suka, habang siya ay hinahagod ang likod ko. Halos i-subsob ko na ang mukha ko sa inidoro at nagsusuka habang nakaupo. Ito namang si Brion ay todo sermon sa akin. Oo, siya nga. Nalaman ko lang nang tuluyan ako nitong alalayan papasok ng banyo dahil nasusuka na pala ako. Matapos ang nakakapagod na pagsusuka ay hingal akong napa-tayo at tiningnan ito na siyang diring-diri sa kanyang nakita. He immediately pushed the flush button of the toilet that I forgot to push. Ilang sandali lamang ay nakarinig kami ng nagtatawanan na boses ng lalaki kaya nanlaki agad ang mata namin pareho. “Why are we here?!” mariin na bulong ko at agad nitong isinara ang pinto ng cubicle. He gestured me to shut up by putting his index finger on his lips, napairap naman ako dahil doon at kumuha na lamang ng tissue sa bag ko at mouthwash. Oo, palagi akong may dala at maging ng mi
Today is another day to work na naman! At ngayon naman ay trabaho na naman. Sobrang dami nga ng papel na nakatambak sa table ko. Mula kaninang umaga ay padagdag ng padagdag. Habang umiinom ng tubig ay biglang nag-ring ang aking phone na agad ko naman sinagot.“Yes, Sir Bry?” Umupo akong muli sa aking swivel chair.“Reschedule my meeting with the investors,”“P-Po?” Napa-upo ako ng diretso dahil sa sinabi niyang ‘yon. “P-Pero, Sir, this week na po kasi ‘yon,” “Reschedule it next week, I have a hangout with my friends on that day. Next week ay may bakanteng araw naman, you schedule it on that day instead,”“P-Pero nakapag-send na po ako ng emails–” with that he end the call.Napa-buntong hininga na lamang ako dahil wala na naman akong nagawa.I took my planner together with my calendar to check all the details. At syempre dahil ako na naman ang bahala eh sinunod ko na lamang ang sinabi niya at ginawan ng paraan kung anong dahilan ang sasabihin sa mga investors. Hindi naman ako si Batm