Share
Chapter 19.2
Bab terkait
Name Your Price Chapter 20.1
Lance Mcneil's POV Gising na raw si Stacey. Nataggap ko ang magandang balita, dalawang oras pagkarating namin sa Japan. I cancelled the meeting with the very important investor.At muli akong nagpa-book ng flight pabalik.Bahala na kung anong mangyari. Nagpaiwan naman si Sam upang personal na humingi ng tawad sa kanila. Kahit kailan ay hindi ako magsisisi na mas pinili ko siya kaysa sa trabaho. Well, lagi namang siya ang pipiliin ko.Compared sa kahit sinuman o anuman, walang alinlangan na siya ang pipiliin ko.Dahil totoong mahal ko siya, mahal na mahal. Kahit pa nanunuhod, naninipa at nagpapadugo ng ilong, ayos lang. Kahit maging bathered na ako sa kanya basta ang importante nakikita ko siyang may malay tao. At kung kailan nagmamadali akong umuwi, tila naman kaybagal ng oras.Kung pwede ko lang hilain ang oras makarating lang agad, kanina ko pa sana gi
Name Your Price Chapter 20.2
Lance Mcneil's POVNagpakawala ako ng buntong-hininga.Sobrang excited akong umuwi pero pag uwi ko, ito pala ang madadatnan ko.Ito na yata 'yong tinatawag na expectation versus reality.Ni sa hinagap ay 'di ko inakalang mangyayari ito. Sobra akong nadurog sa nasaksihan ko. Hindi lang iyon, masakit din na ang alam ni Stacey ay asawa niya si Kuya.Bakit asawa agad? Bakit hindi na lang fiancé muna?Bakit gano'n? Ang infair naman.Ako? Ano kayang naaalala niya sa'kin? Naalala ba niyang tinuhod niya ako, sinipa at pinadugo ang ilong?Hindi ba niya naaalala na naghalikan kami at umabot pa sa kama?Pero kahit nasasaktan ako, ang pinagpapasalamat ko lang ay gising na siya mula sa pagkaka-comatose.Kahit papaano ay mas panatag na ako ngayon."Nandito ka lang pala. Kanina pa kita hinahanap." Tila bumalik ako sa realidad dahil sa boses ni Daddy."Ok
Name Your Price Chapter 21.1
Lance Mcneil's POV "May bigla akong naalala." Lumakas ang tibok ng puso ko. Tila nanuyo rin ang lalamunan ko. Maya-maya pa ay gumuhit ang gitla sa noo ni Stacey. "Sabihin mo nga sa'kin kung bakit ka nandito?" I cleared my throat. "Just checking you." "Really?" Pinaningkitan niya ako ng tingin. "Hindi dahil sa utang ko?" Kung naaalala niya 'yong fifty million, ibig sabihin, mayroon siyang naaalala sa'kin Bigla tuloy akong naging interesado. Mabilis akong lumapit sa kanya. "Tell me, anong naaalala mo sa'kin?" Umarko ang kilay niya sa'kin. "If you want to talk to me, buksan mo muna 'yong ibang ilaw." Awtomatiko naman akong napatingin sa kisame. Anong problema sa ilaw? Ayos lang naman 'yong liwanag nito. Hindi naman madilim. Nakikita naman namin ang isa't-isa. Sakto lang dahil hindi rin naman masyadong maliwanag. "Gusto ko
Name Your Price Chapter 21.2
Lance Mcneil's POV"I have an offer to make."Awtomatiko akong nag-angat ng tingin. Hindi ko rin naitago ang pagguhit ng gitla sa noo ko."Ibawas mo na lang sa utang ko," sunod niyang saad.Napaayos ako ng upo."Hindi mo ba naaalala, bayad ka na sa utang mo?"Pero para sa'kin walang katumbas na halaga ang namagitan sa'min. Hindi iyon bayad sa pagkakautang. It's love making."Saka lugi yata ako diyan. Ikaw itong may offer tapos ako pa ang magbabayad?" Sunod kong biro sa kanya.Wish ko lang, bumalik na ang alaala niya para maipagpatuloy na namin ang nasimulan namin.Napanguso ito."Sige, ilista mo na lang 'to na bago kong utang."Gumuhit ang pilyong ngiti sa labi ko."Anong kapalit?"Mahina siyang tumikhim bago nagsalita."Stay with me until morning."Napakurap ako. Tama ba ang naririnig ko? She wants me to stay with her?Gusto niy
Name Your Price Chapter 22.1
Lance Mcneil's POV"Where are you, Stacey?"Pumasok ako sa loob ng kwarto ngunit hindi ko siya nakita sa kama. Wala na roon ang oxygen tank. Wala na rin ang heart rate monitor. Maayos ang kama na tila bagong palit ang bedsheet. Wala ring kahit anong gusot na palatandaang walang gumagamit dito."Stacey." tawag ka sa kanya.Tinungo ko ang bathroom ngunit walang bakas na naroon siya.Kumabog ang dibdib ko.Sunod kong tinungo ang walk-in closet ngunit wala rin siya roon."Stacey? Where are you, sweetie?"Lakad-takbo akong lumabas ng kwarto niya.Mabilis kong tinungo ang katabing kwarto at binuksan iyon kaso hindi ko rin siya nakita roon.Nasaan na ba siya?Nagpatuloy ako sa paghahanap. Lahat ng kwarto binuksan ko pero hindi ko siya mahanap."Oh, sir Lance. Nakauwi ka na pala, sir." Tila nagulat ang katulong na makita ako. May hawak i
Name Your Price Chapter 22.2
Lance Mcneil's POV"Lance!"Napalingon ako sa pagtawag ni Stacey.Matamis ang ngiti nito at nagniningning ang kanyang mga mata.Malayong mas masigla at tila mas malakas na ang lagay niya ngayon. Tila bumabalik na rin ang dating kulay ng balat nito.Kasalukuyan siyang nakahawak sa walker. Nasa malapit lang naman si Kuya Zach para alalayan siya."You're here." Hindi nawala ang kanyang ngiti.Sinuklian ko naman siya ng tipid na ngiti."Kailan ka pa dumating?""Kararating ko lang.""She's on her therapy session." Singit ni Kuya Zach.Kaya naman napunta ang tingin ko kay Kuya. Hindi naman siya tunog galit. Gaya ng dati wala akong mabasang emosyon sa mukha niya."Can I assist her today, Kuya?" Lakas-loob kong tanong.Ilang sandali akong pinakatitigan ni Kuya bago niya ibalik ang tingin kay Stacey na nakatingin naman sa'kin."Sure." Walang ka
Name Your Price Chapter 23.1
Lance Mcneil's POVTatlong araw.Tatlong araw na akong hindi pinapansin ni Stacey. Para lang akong hangin na 'di niya nakikita. Para rin akong naka-mute na hindi niya naririnig.Nagsisisi tuloy ako sa nagawa ko.Flashback....Tila wala ako sa sariling inabot ang lalagyan ng tubig habang nakatitig sa mapula niyang labi na mamasa-masa pa dahil sa tubig.Inabot ko ang lalagyan ngunit namalayan ko na ang mukha kong palapit sa mukha niya. Tila na-slow motion ang paligid hanggang sa dinampi ang labi ko sa kanya. Nang ipikit niya ang kanyang mga mata ay napapikit na rin ako. Pinalalim ko ang halik sa kanya.Tinugon niya ako. Mas lumalim pa iyon. Hanggang sa marahan siyang humiga sa kama.Nagawa kong maipatong sa sahig ang lagayan ng tubig bago ako tuluyang pumatong sa kanya.At sa mga halik ay ipinadama namin ang aming pagkasabik.Masaydo yata akong nadala dahil n
Name Your Price Chapter 23.2
Lance Mcneil's POV TRUST ME. Hindi ko alam kung dapat ko bang pagkatiwalaan ang salitang trust me ni mommy. Sumapit ang gabi hanggang umaga pero walang nangyari. At parang wala naman siyang ginagawa. In fact, hinahayaan nga niyang nagpapaka-feeling close si Kuya. Kinabukasan naman ay bigla na lang dinala ni Kuya si Stacey sa bahay ng mga Archedo. Iba din talaga si Kuya Zach! Napakaganda ng timing niya. Ewan ko ba kung nananadya o nagkataon lang. Dalawang araw ko na ring hindi nakikita si Stacey, dalawang araw na rin akong lutang. Wala naman akong mahanap na rason para pumunta sa bahay nila. Lalo tuloy akong na frustrate. Mas malabo na ngayon na makausap ko siya. Paano pa kaya kami magkakaayos? Kung bakit kasi bigla ko siyang hinalikan? Arghh! Masisiraan na yata ako ng bait. "Sir? Okay ka lang?" Untag sa'kin ni Sam. Sa lalim ng iniisip ko. Nakalimutan kong may importante pal
Bab terbaru
