Nakatingin lang ako sa tatlong naglalaro ng billiards. Andito na ako ngayon sa hide out namin. Nasa isip ko pa din ang mga pinag gagagawa ko kanina. Sa tanan ng buhay ko ngayon ko lang ginawa ang mga yun. That's embarrassing. Wala pang tumanggi sa isang Ice Queen Samson. Siya lang. Ang Creepy, four eyes girl na yun. "Hey! Ice.. Where have you been?" Usisa ni Xander matapos sumargo. "Diyan lang." Matamlay kong sagot. Nakakahiya kung ikukwento ko sa kanila ang nangyari. Ang isang Ice Queen tinanggihan ng isang Creepy Girl? What the fuck diba?? Sino siya? Ano siya gold? "Ahh!!!" Napasigaw na lang ako sa biglang naalala sa sobrang yamot. "What happened to you??" Halos magsabay na tanong ng tatlo—Isang nakakalokong ngiti naman ang sunod na pinamukha sa akin ni Kera. Ramdam kong may kutob siya. "I told you. Valeri is different." Sambit nitong ikinatingin ng dalawa sa kanya. "Why? What happened?" Saka lang bumalik ang tingin sa akin ni Xander ng may pag aalala. Tumabi naman si Rafa
Ito na talaga ang pinaka worst na nangyari sa buong buhay ko. Malala pa sa lahat ng break up moments ko. "Arrgg.. Take it easy.." Pigil na pigil akong magalit—Heto lang naman ako at akay akay ang Creepy Girl na to papasok ng kotse ko. "Hooo." Saka lang ako nakahinga ng maluwag ng masalampak ko siya sa passenger seat. Iniisip ko pa kung magpapaalam pa ba ako kela Rafa pero sa tuwing mapapatingin ako sa Creepy Girl na to hindi ko magawang umalis. After kong malock ang seat belt niya nagpunta na din ako ng driver's seat. Nag chat na lang ako kay Xander na nauna na akong umuwi. Bago ko pinaandar ang kotse, muli pa akong napatingin sa babaeng kasama ko. San ko siya ngayon dadalhin? Napamura na lang ako ng malala. Nang makarating ako ng parking lot bumalik nanaman ang frustration ko. Hindi ko kasi alam kung paano ko siya dadalhin sa unit ko. Hindi naman siya mabigat pero ang hassle pa din. Never sa buong buhay kong dinanas ang ganitong sitwasyon. This was the first, and I wish it ne
"Bakit ka umuwi agad kagabi?" Nakadukdok ang mukha ko sa hawakan ng upuan ng maramdaman ko ang paghawak nitong nagsalita sa likod ko. Nag angat ako ng mukha pero walang salitang lumabas sa labi ko kundi isang buntong hininga. Wala akong maayos na tulog dahil buong magdamag akong nakaupo, nakasandal sa pintuan ng unit ko. Wala kasi akong tiwala sa Creepy Girl na yun. Umaga na ng payagan ko tong umuwi. "May sakit ka ba?" Muling usisa ni Xander. Umiling akong napatakip sa bibig ko dahil sa paghikab. I wanna sleep like crazy. Never pa akong umabsent sa buong buhay ko ng pagiging student. Kahit nga may sakit ako pumapasok pa din ako. Kaya kahit halos wala akong tinulog present pa din ako. "Can I have coffee? Xander, please." Tunog tila pinagbagsakan ng langit at lupa kong pagmamakaawa sa guy best friend ko. Babagsak na kasi talaga ang mga talukap ng mata ko. Baka palayasin ako mamaya ng Prof namin kapag ganito ang lagay ko. Hindi naman nag atubili si Xander. "Alright. I'll get you
"Y-yes, Mom.." Sabay ang pagtango habang nasa harap ako ng salamin, nag to-tooth brush. Nag vi-video call kasi kami ni Mommy. As usual, ang dami niyang bilin. Nasa Canada siya kasama ni Ate. Isang private nurse ang kapatid ko doon tapos si Mommy sa isang company nag wo-work, sa marketing department. Hindi ko alam exactly kung anong position niya. Mahalaga lang naman sa'ken ay masaya silang parehas.Mag-isa ko lang talaga dito sa Pinas at susunod na din kapag may green card na sila at naasikaso na ang pagkuha sa akin. Sabi ko naman, tatapusin ko na lang muna ang pag-aaral ko saka kami magsa sama-sama. "Ang sabi ng ate mo, hiwalay na raw kayo ni Drei."Pinunasan ko ang labi at mukha ko matapos kong mag toothbrush at hilamos bago humarap kay Mommy. "Ang daldal talaga ni ate, kahit kailan," nakasimangot akong lumabi. Narinig ko ang pagtawa ni ate sa background. Ganitong oras ko sila nakakausap, 9 p.m. kasi 6 a.m. naman doon at yun ang free time nila. Miss ko na talaga sila. Even t
Five minutes bago ang sunod naming klase nasa room na kami ng mga kaibigan ko. Nasa isip ko pa din si Creepy Girl. Namangha ako sa galing at bilis niyang mag swimming. Hindi rin maikakailang maganda talaga ang hubog ng pangangatawan niya kahit hindi ganun kalapit ang pwesto namin kanina. Inaasar na nga ako ni Kera. Ako daw talaga ang ma-iinlove. Posible pero hindi pa din talaga ei. Malabo. As in malabo kasi sa ugali pa lang nito. Hindi na swak. After ng huling subject namin kanya-kanya na kami pagdating ng parking lot—Nasa loob na ko ngayon ng kotse ko pauwi ng bahay habang nakikinig ng music. "Oh shit!" Naibulilas ko sa biglaang pagbuhos ng ulan. Halos hindi na makita ang daan at nagdilim din ang kalangitan. Honestly, I hate rain. I felt alone and lonely and gloomy when it was raining. Habang binabagtas ang daan napansin ko ang nakahintong pulang kotse. Napatingin lang naman ako ron, no reason in particular until maningkit ang mga mata ko sa paglabas ng babae. Siya nanaman?
"Hey. Wake up.." Ramdam ko ang bahagyang pag uga niya sa balikat ko hanggang sa mag angat ako ng ulo. Tingin ko naka idlip ako habang inaantay siya matapos sa pagluluto. "Eat now." Napatingin ako sa mga pagkaeng nasa lamesa, sa harapan ko lng. Umuusok pa ang bagong saing na kanin pati ang- SINIGANG?? "That's my favorite.." Nasabi ko na lang sa sobrang pagkatuwa. Last na kaen ko pa nun si Mommy pa ang nagluto. Ibig sabihin ang tagal na. Maliban sa tipid at huling sinabi, tahimik na si Creepy Girl. Tunog lang ng kutsara, tinidor at pag nguya ata namin ang naririnig ko. Nakakasira ng ulo ang sobrang katahimikan. "Thank you." Sabi ko habang humihigop ng sabaw nung sinigang na niluto niya. Almost kasing lasa na ng luto ni Mommy."The rain had stopped. After this, I gotta go," Walang bahid emosyon niyang hayag. Grabe, iiwan niya talaga akong mag isa kahit pa alam niyang may sakit ako. Ang tigas. Walang puso. Mukhang paghihirapan ko talaga ng husto ang pagkuha pa lang sa loob niya. Ho
ISANG basang bimpo mula sa noo ko ang nalaglag sa ginawa kong pag galaw. Nag-aadjust pa ang mga mata ko sa pagdilat habang nag-iisip kung anong meron sa bimpo. Wala na si Creepy Girl. Saka ko naintindihan na siya ang naglagay nun sa noo ko. Inalagaan at binantayan niya ba'ko buong gabi? Kinapa ko pa ang sarili kung mainit pa ba ako pero thank god at normal na. Lumabas ako ng kwarto sa pag asang baka nasa living room lang siya pero talagang nakauwi na'to. Nakita ko naman na may kung anong natakpan sa ibabaw ng dining table. "Oh.. Nakuha pa niyang magluto?" Natanong ko na lang sa sarili ko pagkakita ng mga pagkaen. Meron pang pumukaw sa atensyon ko. Isang capsule na may nakadikit na note sa tabi nito. "Take your med after meal," diko namalayang nakangiti na pala ako at tila nag-init pa ang pisngi ko. Sunny side-up fried egg at corn soup? Wow! Sa bango ng naaamoy ko, di ko na napigilan kumuha ng bowl at maupo ulit para lantakan ang hinanda ni Creepy Girl. Nag-effort talaga siya m
DAHIL kasama namin si ma'am hindi ko magawang abalahin yung dalawa kung anu bang problema nila at hindi sila nag uusap."Ma'am, saglit lang po ah," paalam ko rito saka tumayo ng mamataan ko si Creepy Girl malapit lang sa table namin kasama si Alexa. "Do you want to get sick again?" Ito agad ang bungad niya sa akin ng makaupo ako sa tabi niya. Si Alexa naman tahimik lang sa tapat ni Creepy Girl na kumakaen ng sandwich. Nagtatakang napatingin ako kay Creepy Girl. "What?" tanong ko. "I saw you were carrying heavy things earlier," sabi nya ng hindi nakatingin sa akin—Naalala ko naman yung kaninang pagtulong ko kay ma'am. So kaya nya ako dinedma kanina? Ganun ba yun? Akala ko pa naman dahil may pagtingin na siya kasi sabi ni ma'am ung tingin niya, tingin ng nagseselos. Sabagay may bago ba dun? Ganun naman siya palagi. Pero at least concern siya diba? Concern tawag dun diba? Kung hindi anong tawag dun? May progress na ako sa mission ko—Dina masama. Magsasalita na sana ako para sa k