CHAPTER 9 Bakas ang kadiliman sa mga mata ni Castiel ng salubungin niya ang tingin nito. Kung galit iyon o kung ano pa man ay hindi na niya dapat pang pag-aksayahan ng panahon na alamin. Parang walang nakita na iniwas niya ang tingin at normal ang kilos na dumiretso sa buffet table. Bumalik ang takam niya sa mga seafoods nang magsimula siyang kumuha ng mga iyon. Inignora niya ang matalim na sulyap sa kanyang likuran at itinuon ang buong atensyon. “Hey.” Gulat na nabitawan niya ang kitchen thongs nang bigla na lang may nagsalita sa tabi niya. Nang magtaas siya ng paningin, ang nakangiting si Ejay ang nakita niya. Akala niya si Castiel. “Nahihilo ka pa rin ba? Nanginginig ang kamay mo?” Nang bumaba ang mga mata niya sa mga kamay, saka pa lamang niya napagtanto kung gaano siya katensyonado. “Okay lang ako.” “May problema ba? Magugulatin ka yata ngayon. Let me help you with that.” K
CHAPTER 10 Lumagabog ang pintuan ng suite ni Joana nang makapasok siya roon.She left Castiel in the hallway smells stinky because of her vomit. Kasalanan naman ng lalaki dahil may sapak yata sa utak na kinarga pa siya pabaliktad. Bumaliktad din tuloy ang sikmura niya.Mariin na kumapit siya sa kanto ng lababo nang maramdaman niya muli ang pagtaas ng kanyang sikmura. Nailabas niya na yata lahat ng kinain niya pati na rin kaninang umaga.Nabigla yata talaga ang katawan niya sa sunod-sunod niyang trabaho. Kailangan niya sigurong magpatingin sa doktor at magpahinga na rin.Agad siyang sumampa sa malambot na kama matapos makapaghilamos. H inubad niya ang kanyang suot na sandals pati na rin ang dress at saka basta na lang iyon itinapon sa kung saan. Narinig niya ang pagkatok sa labas. Naghalo ang pagod at pagkahilo sa kanyang sistema na hindi niya na pinagkabaalahan pang alamin kung sino man iyon.Kinabukasan, iyon na naman ang katok sa kanyang pintuan. Naririnding bumangon siy
CHAPTER 11 Kinuha ni Castiel sa backseat ng kanyang sasakyan ang mga pinamiling pasalubong galing Maynila. Ilang sandali niyang pinakatitigan ang ancestral home, partikular na ang veranda na siyang kwarto nila ng asawa. Kapagkuwan, hiniwalay niya ang paper bag na para rito at kay Kismo. Sa pananatili ng bata sa kanila, marami siyang natuklasan sa babaeng nagpapanggap na asawa niya. Mabunganga lang at talagang palaban pero mabait sa bata. Kung ituring nito si Kismo ay parang sariling anak.Ah, that kid! Kismo brought different joy to him these past few days. Pumunta siya sa Maynila para asikasuhin ang ibang negosyo ng kanyang pamilya at para na rin makapag-isip sa dapat gawin. Hindi siya makapag-isip ng tamas a tuwing nakikita ang mukha ni Joana.Naghahalo ang inis at pagkagusto niya para rito. Hindi niya alam kung papakinggan niya ba ang bahagi ng kanyang sistema na nagsusumigaw na hayaan na lang ang babae o paibabawin ang pagkamuhi niy
CHAPTER 12 “Shot! Shot! Shot!” Itinaas ni Joana ang shot glass bago sumigaw at ini-straight iyon. Malakas siyang tumawa at itinuro ang babaeng kalaban sa inimun. “Wala ka pala eh.” Sigawan ulit ang mga taong nakapaligid sa kanila nang bumagsak mestisa. Lagapak ang mukha sa mesa at gulo-gulo ang buhok. Nakailan na siyang shot at mahilo-hilo na rin siya. Ngunit tuloy pa rin ang ligaya niya nang gabing iyon. Umatungal siya ng iyak kanina, ngayon ay magpapakalasing siya hanggang sa mawalan ng ulirat. “Sino pa ang lalaban? Wala na? Mahina!” Umisang inom pa siya sa shot glass at nagtaas ng gitnang daliri sa lahat kasabay ng pagpapatugtog ng DJ ng nakakaindak na musika. Nagsigawan ang mga parokyano ng bar at binaha ng tao ang dance floor ng lugar. Iginiling niya ang baywang ay nakipagsabayang sumayaw sa mga kaibigan. “Lasing ka na!” pasigaw na wika ni Ejay malapit sa kanyang tainga. “H
CHAPTER 13ESPEGEE!!! Joana found herself writhing in pleasure as Castiel keeps lapping and licking her p-ssy. Her head was placed against her pillow and her back was arching from time to time. Ang pagsiil ng h alik sa kanya ni Castiel kanina ay nagpalunod sa kanya. Nang buhatin siya nito papasok sa kanyang inuokupang suite ay tuluyan na siyang nawala sa katinuan. Hindi na niya inisip na galit nga pala siya rito dahil sa pambubugbog nito kay Ejay. Na iniiwasan niya nga pala ito dahil may kasalanan sila ni Jonelyn. Higit sa lahat, iniiwasan niya nga pala ito dahil asawa ito ng kanyang kakambal na kahit mahal niya ay hindi siya manunulot. Pero sadyang marupok siya at kinain ang mga panenermon sa sarili! Nagpakatanga siya kay Revamonte at hinayaan itong may mangyari na naman muli sa kanila. “Cast,” she moaned when he flicks his tongue inside her, sending a tingling sensation in every piece of her system. “Cast oh…”
CHAPTER 14 Dalawang araw din siyang nanatili sa Casa Amara bago siya nagkaroon ng lakas ng loob na puntahan si Jonelyn at kausapin ito tungkol kay Kismo. Pagkagaling sa Maynila ay gulong-gulo siya kaya minabuti niya na magliwaliw sa sikat na bakasyunan sa lugar. Inis siya sa sarili at nakokonsensya sa nangyari sa pagitan nila ni Castiel. Kahit pagbali-baliktarin man ang mundo, hindi sa kanya kasal ang lalaki. S umiping na siya rito habang nagpapanggap siyang Jonelyn, at inulit niya pa iyon kahit bumalik na ang kakambal niya. And that made the situation more complicated. Nang ipinarada niya ang sasakyan sa harap ng bahay ni Luis, walang Kismo na sumalubong sa kanya. Mag-aalas dose na kaya dapat ay nakauwi na ito mula sa eskwela. Bumusina siya ng dalawang beses sa pag-aakalang hindi lang nito narinig ang kanyang pagdating. Nang wala pa rin, ay kinuha niya na ang ilang paper bag na may lamang pagkain at bumaba ng sasakyan.
CHAPTER 15 Lumipat si Joana sa kinaroroonan ni Kismo nang akmang pe-pwesto si Castiel sa kanyang likuran para turuan. “Baby, tayo na lang ang magkakampi. Ikaw na lang magturo sa akin.” “Baket po? Mas magaling sa akin si Tito Cast.” “Oo, kaya kampi tayong dalawa.” Nakangusong tumingala na nag-isip si Kismo. Kapagkuwan ay tumango ito at pinagtuturo sa kanya ang mga dapat niyang pindutin. Ramdam na ramdam niya ang mainit na titig sa kanya ni Castiel kaya halos magka-stiff neck na siya sa kakayuko para lang huwag masalubong ang mga mata nito. “Tito Cast, turo mo na po si Mama. Mamali-mali siya eh,” reklamo ng bata at pinapaypay pa talaga si Castiel. Napangiwi siya nang makitang tumba na naman ang gamit niyang character sa video game. Naiintindihan niya naman ang mga pinagsasabi ni Kismo, kaya lang ay lutang siya sa presensya ni Castiel. Gusto niya itong panggigilan at palayasin sa mall. Gayunpaman, hindi
CHAPTER 16 “Ingrata! Kahit kailan talaga wala kang utang na loob.” Muling tumaas ang kamay ng kanyang ina para sampalin siya. Malamig ang tingin na sinalo niya iyon. “Ang aga-aga, nagdadrama ka. Hindi na ako nagpapanggap na si Jonelyn. Hindi mo na ako masasaktan ulit.” Muntik na itong matumba sa sahig nang malakas niya itong itinulak. Bumalasik ang tingin sa kanya ni Marcos nang itinayo nito ang asawa. “Wala akong panahon sa kadramahan niyong dalawa. Makakaalis na kayo bago pa ako tumawag ng security.” “Nakaangat ka lang sa buhay, kinalimutan mo na kami. Wala ka talagang utang na loob!” Um-echo sa buong palapag na kinaroroonan nila ang sigaw ng kanyang ama. “Ang lakas ng loob mong bumalik pa rito gayong naglayas ka na. Matapos ka namin pakainin at bihisan ng mommy mo, iyan lang ang igaganti mo?” Pagak siyang tumawa. “Bayad na bayad na ako sa bawat pananakit niyo sa akin no’ng bata ako. At kapag nalaman kong may gi