MARY LYNELLE
Patungo ako ngayon sa meeting place na napag-usapan ng "COO, ng Trina Clothing INC," o mas kilala sa tawag na TC, brand na makikita sa iba't ibang sangay ng mga mall sa Maynila. Lahat ng klase ng Apparel ay mayroon sila.Napag isipan ko na tama! Hindi na ako ang dating Lynelle na mahina kailangan kong ipakita sa kanila na kaya kong umangat sa sarili kong pagsisikap.Pumasok ako sa restaurant na reserve ng sekretarya ng COO sa TC. Sinalubong ako at binati ng receptionist na may paggalang at ngiti sa labi."Good Morning, Welcome to Kamayan Restaurant! Do you have a reservation Ma'am ?" wika niya sa 'kin at matamis na nakangiti."Yes..in the name of Mr Lim." Wika ko sa kanya at nginitian ito."This way Ma'am." sagot ng receptionist at hinatid ako sa naka- reserve na table at magalang na umalis pagkatapos magtanong ng mga kailangan ko.Habang inaantay ko ang pagdating ng kikitain ko. Inabala ko ang sarili sa pagmamMARY LYNELLEPagkatapos namin kumain nag punta naman kami sa mall. Ang saya ng dalawa tila ba walang kapaguran sa paglalaro.Pinasyal ko sila sa Kids Play Zone sikat na palaruan ng mga bata sa mall. Dahil nga sa loob ng isang buwan ay isang beses lang kami nakakapasyal kaya naman sinusulit nila pag nagpupunta kami dito.Nang mapagod sa pagsakay sa mga ride pinalitan ko muna silang dalawa ng damit na laging baon sa kanilang bag na dala-dala sa eskwelahan.Nag-aya naman si Helena sa Toys Store at bibili ulit ng paborito niyang Barbie dolls walang kasawa-sawa sa mga collection niyang Barbie.Ang kuya naman niya ay mahilig sa mga airplane na laruan kaya bawat isa ay pinasadya kong pagawaan ng lalagyan na kabinet para di makalat pagkatapos nilang maglaro ay marunong sila magligpit. Ganoon palagi ang turo ko sa kanila, kahit may kasama sa bahay.Pagkatapos nilang makapili ng laruan binayaran ko kaagad ito sa cashier. Dahil Ala-Sais na
JUDE HENRY"Morning Sir Henry!" bati ng mga nakakasalubong kong empleyado sa aming kompanya.Wala akong tinapunan ng tingin kahit isa man sa kanila. Sabihin ng masungit at walang puso sa kanila, ayaw ko na ulit maging mabait sa iba ng sa ganoon hindi inaabuso.Pagdating sa aking opisina binati ako ng aking sekretarya. "Good morning Sir." Magalang na wika nito.Isang tango lang ang naging tugon ko sa kanya. Pumasaok ako sa loob at naupo sa aking swivel chair. Binuksan ko kaagad ang aking laptop at binuksan ko ang gamit ko na email address.Ilang taon na ako sa pag babakasakali na may update saking pinahahanap. Sa loob nang nakalipas na taon tila mailap sa 'min ang magkita. Kahit nangako na ang 'king Ina na hindi na ito manghihimasok sa 'king mga plano.Napahilot ako sa aking ilong nang makita ko na wala pa rin itong progress sumagi sa isipan ko ang huli naming usapan ng inupahan na private investigator.Bumalik sa alala
JUDE HENRYNasaan kana ba ngayon Mary Lynelle? Ang sakit mo naman magbigay ng parusa sa'kin love.Miss na miss ko na siya hindi ko maiwasan ang sumagi sa aking isipan ang napakaganda niyang mukha kung paano ito mahiya sa tuwing nilalambing at tinutukso ko. Kahit maghapon kong titigan ang kanyang mukha sa paningin ko ay lalong nagiging maganda.F*ck! pag na-aalala ko ang mga mainit na aming pinag-saluhan hindi ko maiwasan ang mag mariang palad pag nakakaramdam ang alaga ko ng paninigas. Ito ang kasa kasama ko sa pag-papaligaya pag naalala ang aming mga mainit na sandali.Kung noon, mabilis lang ako makahanap ng babae na handang magpaligaya sa 'kin isang ngiti ko lang sa kanila mabilis ko makukuha ang nais ko. Parusa nga talaga sa 'kin 'to at ayaw na ng Ibang putahe tumikim itong alaga ko. Daig ko pa ang isinumpa sa loob ng nagdaang taon na tanging siya lamang ang makakalunas nito.Katok ng aking sekretarya ang nagpabalik sa aking katinuan.
MARY LYNELLE“Mga anak, bilisan ang kilos at mahuhuli na kayo sa klase.” Tawag ko sa dalawang bata. Hindi nagtagal bumaba na sila kaagad na nag-papaligsahan sa pagtakbo pababa sa hagdanan."Careful babies baka malaglag kayo," wika ko sa kanilang dalawa. Si Ate Inday ang maghahatid sa kanila pag pasok ng school, at sobrang tambak ng mga gagawin kong design na kailangan matapos sa deadline."B-bye mga babies, ingat kayo sa pagpasok okay! Babawi si Mommy sa susunod pag natapos ang rush na gawain." Hin*likan ko sila pareho bago pinaalis ang sasakyan.Nang hindi ko na matanaw ang kanilang sinasakyan na taxi, ako naman ang tumulak papuntang trabaho. Subsob ako sa maghapon na gawain dahil sa daming deadline na nagkasabay, at kailangan tapusin.Napatingin ako sa aking kamay kung saan nakalagay ang aking relo, alas- otso na pala ng gabi.Hindi ko ito napansin. Napahilot ako sa aking noo, naalala ko kanina pa pala nag paalam ang
JUDE HENRYWala akong nagawa ng tuluyan siyang umalis labis man akong nasaktan sa mga narinig ay maluwag na tinanggap ko ito.Pero pinangako ko sa sarili na hindi ko siya, sila susukuan hindi ako si Jude Henry para sa isang rejection ay susuko agad. Kahit araw-araw ang panunuyo sa kanya ay gagawin ko masiguro lamang na babalik siyang muli sa buhay ko kasama ng dalawa kong anak.Ilang sandali pa at nagpakalma ako bago nagpaalam kay kuya guard bago umalis, sa Helena boutique.Tumutuloy ako sa isang pag-aari na hotel ng aking kaibigan. Pagkapasok sa suit ko. Kinuha ko ang phone ko sa bulsa ng maong pants na suot ko.Hinaplos ko ang naka save na wallpaper ko. Picture nila itong tatlo, ang sarap pagmasdan ng mga ngiti nila sa larawan.Nagpaalam ako sa anak kong babae ng makita ko itong nakadisplay sa sala nila. Picture nilang naka frame kinuhaan ko ito ng larawan. Napangiti ako ng umilaw na tanda na may bago massage. Marahil
MARY LYNELLEHindi pumayag si Henry na hindi ang kanyang sasakyan ang gamitin namin. Umungot pa si Helena na sabay na kami pagpasok.Syempre tuwang tuwa ang kanilang Ama dahil naisahan ulit ako nito.Binuksan niya ang backseat para sa mga bata. Akmang sasakay na sana ako ng isarado na niya ito. Sinamaan ko siya nang tingin."Aangal pa, doon po kayo sa tabi ko Mahal na Reyna." wika niya at pinagbukas ako ng pinto.Wala na ako magawa, pag makipagtalo pa ako makita ng mga anak ko. Pag kasakay niya sa driver seat inirapan ko ito na ginantihan lang ako ng kindat. ‘Tsk! akala niya madadala ako.’ Anang isip ko.Ang sigla ng mga bulilit sa likod iba talaga kapag buo ang pamilya. Napasinghap ako sa bigla kong naiisip baka mapalitan ng lungkot ang kasiyahan ng mga anak ko. Yon ang iniiwasan kong mangyari ang panadalian na saya lalo pa at mga anak ko ang involved. "Daddy, next week sama ka, we are going to manila.!" lihim akong na
JUDE HENRYLabis ang aking kasiyahan ng ako ay payagan niya na makasamang kumain sa labas. Nagbilin naman ako sa kasama nila sa bahay na sila muna ang bahala sa hapunan ng mga bata.Suportado nila ako, natuwa pa ang mga ito na lalabas kami ng Mommy nila at mga big girl at big boy nadaw sila kaya dapat magkaroon na sila ng little sister at little brother. Kung alam lang nila na gusto ko din pero ayaw kong biglain ang kanilang ina. Mahirap na at biglang magalit sa 'kin at taguan nanaman ako.Pinangako ko sa sarili ko na I will work hard para sa matamis niyang oo."Ikaw pa ba iyan Henry, naging matino ka na talaga, so proud of you." bulong ko sa sarili. Hindi ako mapapagod na manuyo sa kanya kahit abutin ako ng ilang buwan o taon ayos lang basta mahulog ulit ang puso niya sa'kin."Hmmm..mabuti at nakatakas ka sa mga bata?" tanong niya sa'kin. Ngumiti muna ako sa kanya bago sumagot. "Sa maniwala ka, sila pa ang n
WARNING: RATED SPG,READ AT YOUR OWN RISKMARY LYNELLEHindi ko maiwasan ang mapangiti ng magisa pag sumasagi sa aking isipan ang mainit naming tagpo sa eroplano. Hindi ko akalain na nagawa namin nang madalian. Napapailing ako pag sumasagi sa isipan ang sarili kong kapusukan.Ang galing naman kasi ni Henry at ang bilis pa ng kamay. Kaya hindi ko masisi na mabilis akong bumigay sa isang yakap at haplos lang nito nag iinit na ang katawang lupa ko.Napanguso ako sa mga naiisip, ano na kaya kami ngayon? Kinakabahan ako sa mga mang-yayari katulad ngayon, makikita ko ang kanyang magulang doon daw kami maghahapunan.Nagpunta lamang siya sandali sa kanyang opisina at biglaan ang tawag ng kanyang sekretarya.Inabala ko ang sarili sa pag-aayos sa kalat ng bahay niya. Kahit ang mga labahan wala sa ayos inipon ko ito sa lalagyan at dinala sa laundry area. Isinunod ko ang sala hindi naman ito makalat pero wala sa ayos ang mga sapin at throw pi