Share

CHAPTER 7

SCARLET VERGARA POV:

"Good morning manang ang aga niyo ho ata ngayon." tanong ko kay manang at umupo.

Napahawak ako sa aking ulo ng maramdaman ang sakit. Feeling ko stress na stress ako.

"Ikaw nga nag sabing agahan kong gumising ngayon dahil maaga kang papasok." sabi nito kaya napatingin ako sa kanya, lutang ata ako. May sinabi ba ako? Hindi ko na matandaan.

"Huh" tanging lumabas sa bibig ko.

"Sinabi mo yan kagabi iha nung kararating mo ang sabi mo pa nga bibisita ka sa parents mo." sabi nito naalala ko na, naalala ko na na wala ako sa sarili.

Yeah, I forgot.

Masyadong marami akong iniisip pati ibang tao kasi iniisip ko wala naman akong pake sa kanila kahit ano pang gawin nila, pero hindi ko lang talaga maiwasan mag isip at maawa sa mga kasintahan nila. Buti nalang si Tyler hindi niya ako niloloko, pero pag once na nalaman ko na niloloko niya ako, bahala siya, bahala siya sa buhay.

"Ganon ho ba." tanging sambit ko at uminom ng tubig, napatingin ako sa derestyo sa kanya ng muli i
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status