Chapter 6

We arrived at the school grounds after thirty minutes. He parked his car first before he let me went out of the car. Gusto ko sanang maunang bumaba para hindi ko na siya kasama pero ni-lock ba naman ang pinto.

Kung ituring niya talaga ako, parang bata. Palibhasa, matanda talaga siya nang hindi hamak sa akin e!

Nauna siyang bumaba ng sasakyan para pagbuksan ako ng pinto. Inirapan ko siya bago ako bumaba. Hindi ko na siya hinintay pa at nauna na akong maglakad patungo sa registrar.

Kukunin ko ngayon ang schedule at ang mga subjects ko. Iyong mga subject na na-take ko na sa dati kong school, i-c-credit na lang nila. Hindi kasi pare-pareho ang system ng bawat schools at ang mga subjects na tini-take ng mga students per semester.

Mayamaya pa ay kasabay ko nang naglalakad si Markus. Huminto kaagad ako at hinarap siya.

“Don’t follow me anymore. I can handle myself,” I told him.

He stared at me before he sighed. “Okay, fine. I’ll be at the auditorium for my seminar. Pwede kang dumaan doon pag