CHAPTER 49

ZANEVY FREALIZA

DALAWANG LINGGO na simula ng umalis kami sa mansion ni Mama. Maayos na kami ni Mama at ganu'n rin sila ni Thyme. Mas close pa nga sila ni Mama kung tutuusin dahil may pa bulong-bulong pa sila.

Dumaan kami si Mansion nila Thyme para makita ang parents niya at higit sa lahat ang best friend kong si Bea. Nakakalungkot dahil hindi namin sila na abutan, lumipad na ang mga ito papunta sa ibang bansa kasama si Bea.

“Kung mas maaga sana tayong umalis, naabutan natin sila.” I pouted.

“Don't be sad, if you want to let's go there.”

“Sira ka ba? Ang layo-layo ng abroad kung makapagsalita ka para namang ang lapit-lapit lang.”

“Kung para sa kaligayahan mo... Walang malayo, walang mahirap. Malakas ka sa akin...” Where did he get this sweetness?

Nalulungkot man ako na hindi ko si Bea nakita sa huling pagkakataon, masaya naman ako para sa kaniya na hindi pa huli ang lahat para sa kaniya ang magkaroon ng maginhawang buhay at maramdaman ang sarap ng pagmamahal ng isang pamilya.

Nang mi