CHAPTER EIGHT
I maintained my pokerface habang binabati ang mga board of directors. Ilang minuto lang ay halos kompleto na ang lahat sa conference room maliban nalang sa dalawang bakanteng upuan. Nagkw-kwentuhan ang ilan at tahimik lang ang iba sa loob ng conference room.
Umayos ako ng tayo ng bumukas ang pintuan ng conference room. Pumasok mula do'n ang tatlong tao. Dalawang lalaki at isang babae na mukhang sekretarya. Base na rin sa pananamit nito at hawak na ipod.
Napadapo ang tingin ko sa isang lalaki na kasama ng boss ko.
L-Lucien.
My mouth fell open. Why's he here? Biglang may naalala ako. Napapikit ako ng mariin ng maalala kong he's one of our stockholders here.
Yumuko ako ng konti para batiin si Mr.Rivera. "All set, Mr.Rivera," I said politely. Humigpit ang hawak ko sa bitbit na folder ng nagtama ang mga mata namin ni Vargas.
CHAPTER NINEDalawang araw nalang at kaarawan na ng kambal. Kaya heto ako ngayon sobrang busy. Tinatapos ang dapat taposin na trabaho para bukas ay okay na. Last week pa ako nag file ng vacation leave. Buti at pinayagan ako ni boss at naintindihan naman ako nito kahit papaano.Kahit hindi naman engrande ang birthday celebration ng mga anak ko ang importante ay mabigyan ko sila ng magandang celebration at maging masaya sila sa birthday nila. Nagpa-book na rin ako sa isang hotel ng tatlong room.Konti lang naman ang inimbitahan ko, sila Amber at kuya lang naman.Sabi nga ni kuya na siya na daw ang sasagot sa birthday party ng mga bata pero tinanggihan ko 'to. I'm the mother of my children kaya ako ang responsible sa mga gastosin ng mga anak ko.Walang nagawa si Kuya kaya sabi nito ay reregalohan nalang daw nito ang mga bata ng isang mansion na ikinanlaki ng mga mata ko.&nbs
CHAPTER TENTulala ako habang nakatitig kay Aaliyah. Did she just said to me that she wants to meet her dad? Hindi agad ako nakasagot sa tanong ng anak kong si Aaliyah."Stop it Aaliyah, we don't have a daddy," napabaling ang tingin ko kay Alyssa na seryosong nakatitig sa akin."Is it true mommy? But why our classmates have a dad? Bakit kami wala?" malungkot na tanong nito sa akin.Para namang may pumiga sa puso ko habang tinitignan ang malungkot na mukha ng anak ko.I pursed my lips.I can't explain to them why they don't have a daddy. Not now. Hindi pa nila ako maiintindihan dahil mga bata pa sila."I said stop it Aaliyah!" galit na sigaw ni Alyssa kaya napatingin kami rito.Namumula ang mga mata nito. Mahigpit na napakapit sa akin si Aaliyah at sumiksik sa akin.Nakakuyom ang kamao ni Alyssa.
CHAPTER ELEVENI used to believe before that everyonein this world can turn their back towards you during yourhard timesexcept your parents but, I think I was wrong.That night I was kidnapped. And I can't just forgive them that fast. They don't know what I've been through. Call me Unappeasable but I don't care.According to the pros, we should try to forgive for the sake of our own health and happiness.Refusing to forgive, they say, is like drinking poison and expecting the other person to die.I have always heard about that. Many times.I was brought back to reality when I heard ate Leona's panick voice.Nilingon ko 'to. I frown when I noticed her paled lips."What's wrong?" I quizzically asked. Tumingin ako sa likod nito at nakita si Alyssa na umiiyak. I didn't see Aaliyah.&nb
CHAPTER TWELVENapapikit nalang ako ng mariin. Mas may imamalas pa ba ang araw na 'to?I opened my eyes. My eyes narrowed at Lucien, who's staring intently to Aaliyah and Alyssa. His jaw clenched tightly.Wala ni-isa sakanila ni Mica ang nakapag salita.Get a rip to yourself Thea! Kailangan niyo ng umalis ngayon na. Huminga muna ulit ako ng malalim bago tumayo. Lumayo ako kay Aisla at pinahid ang luhang nasa pisngi ko.Lumapit ako sa dalawa kong anak na nakatitig lang kay Vargas. Hinawakan ko ang mga kamay nila at hihilahin na sana paalis do'n ng mapahinto ako ng marinig ko ang hikbi ni Aisla."Mommy, leave Aisla!" hikbing wika nito.I'm sorry Aisla.Humigpit ang hawak ko sa mga kamay nila Aaliyah at Alyssa."Mommy? What's happening?" Aaliyah innocently asked me.&nb
CHAPTER THIRTEENIt's okay to lose your pride over someone you love. Don't lose someone you love over your pride. If kung 'to lang ang tanging paraan wag lang mawala ang mga anak ko gagawin ko.I can't imagine my life without my daughters.As mother I'm not perfect. I make mistakes. I forget things. I lose my cool. And some days I go a little crazy. But it's okay because in the end, no one could ever love my children the way I do."Please, help me." hagulhol na sabi ko.From the moment I become a mother, my purpose has been to love and protect my children with everything I have.Tumayo si Dad sa pagkakaupo. Lumapit 'to sa akin. Yumuko 'to sa harap ko.Napatitig ako kay dad. "You've grown up so much my child," napansin ko na may luha ring tumutulo sa mga mata nito.Mas lalo akong napaiyak sa nakita. Hinawakan nit
CHAPTER FOURTEEN"You guys killed my baby," I sobbed. Napatingin ako kay Dad sa harap ko.Tinuro ko 'to. "Especially you," I painfully said.Agad namang napakunot-noo si Dad sa narinig."What are you talking about, princess?" Dad asked me quizzically."Don't act like you didn't do something, dad." I coldly said.My mom on the other side is silently crying while looking at us-me."No'ng gabing pinalayas niyo ako, a-ang gabing 'yon," tulo pa rin nang tulo ang luha ko.Makakatakas na sana ako no'ng gabing 'yon.P-Paano 'to nagawa ni Dad sa 'kin?I can't believe na magagawa ni dad sa akin 'to.Tulo pa rin nang tulo ang luha ko.Hindi pwede to. Kailangan kong makatakas.My babies is in danger.
CHAPTER FIFTEENI was brought back to reality when we heard a knock on the door.I stopped crying.I rubbed my wet cheek before standing up. I looked in the direction of Kuya who was just silently looking at me. Next to mommy.May kumatok ulit. My forehead furrowed.“My bisita ba kayong inaasahan?” my eyes bore in Dad. Alam kong pugtong pugto na ng mga mata ko kakaiyak.Nakaluhod pa rin 'to sa harap ko. Tumikhim muna si Dad bago umayos ng tayo. Napatingin din 'to sa may pintuan.“Wala,” tiim bagang na sambit nito habang nakatingin pa din sa may pintuan.Mukhang wala ata silang balak buksan ang pinto kaya ako na ang naglakad patungo sa pintuan at binuksan 'to. Sinigurado ko munang wala ng luha ang pisngi ko bago tuluyang binuksan ang pinto.Agad akong nanlamig ng
CHAPTER SIXTEEN"Naloka ako sa'yo Thea! Akalain mong triplets pala ang anak mo!" Mica annoyingly exclaimed.'Quadroplets.' I said, silently corrected her in my mind. Hindi ako nagsalita.I rolled my eyes. Wala akong ibang naggawa kundi ang ikwento sa kanila kung bakit kamukhang-kamukha ng kambal si Aisla. Ayaw kasi nila akong tigilan hanggat hindi ako nagkwe-kwento sa kanila. At parang nagsisi na tuloy ako na kweninto ko pa sa kanila ang lahat.Ang ingay ni Mica.Balik trabaho na kami at nasa cafeteria kami ngayon at kumakain. Lunch break kasi namin ngayon.Dalawang araw na mula no'ng kaarawan ng kambal at dalawang araw na din akong hindi mapakali.I'm worried about the DNA test.Shit.Even without a DNA test. From the faces of my children, I knew that, that was one of the strongest proofs t